Ορισμοί από τον jorje26 (85)
Εμφανίζονται 1-10 από 85

Απόδοση της έκφρασης μη γαμήσω με εικονογραφημένο γρίφο (rebus, βλ. εικόνα 1).

Και οι δύο μορφές χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τα ίδια αρνητικά συναισθήματα, ανάλογα τα συμφραζόμενα: οργή, τσαντίλα, απαξίωση. Περιφραστικά, μπορούν να σημαίνουν:

• άντε τώρα μην τα σπάσω όλα εδώ μέσα
• άντε τώρα μην τα πάρω στο κρανίο
• άντε τώρα μην τονε γαμήσω κι αυτόνενα
• πφφ, σιγά τον μαλάκα

κ.ό.κ. Συνώνυμη έκφραση για την τέταρτη χρήση είναι η μη χέσω (βλ. παράδειγμα 3).

Χαρακτηριστικά, ενώ πολλές φορές η αιτία της οργής έχει προσδιοριστεί και μάλιστα με ακρίβεια, η φράση συντάσσεται με αοριστολογικές αντωνυμίες, αφήνοντας υπονοούμενο μεν, ξεκάθαρο δε (βλ. παραδείγματα 1 και 2).

Η ρεμπουσική μορφή συναντάται εκτενώς διαδικτυακά, ως στάμπα σε μπλούζες (βλ. εικόνα 2), κ.τ.λ., ωστόσο το λήμμα απαντάται και ολογράφως, ως μία ή και δύο λέξεις.

Πάντως, θα μπορούσε κανείς να κωδικοποιήσει περαιτέρω τη φράση (βλ. εικόνα 3).

Ορισμός

Ο καφές (ή το τσάι, κακάο κ.ό.κ.) από τα φασόλια του οποίου έχει αφαιρεθεί η καφεΐνη. Ο ντεκαφεϊνέ καφές έχει δηλαδή υποστεί αφκαφεΐνωση (ή αποκαφεΐνωση τέλος πάντων).

Ο όρος ντεκαφεϊνέ προέρχεται μάλλον εκ του γαλλικού décaféiné, ενώ ο όρος ντεκάφ ή ντικάφ εκ του αγγλικού decaffeinated.

Ερωτήματα...

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι, γιατί να προτιμήσει κανείς ντεκαφεϊνέ καφέ και όχι κάποιο άλλο ρόφημα, εφόσον το συστατικό που προκαλεί τον εθισμό και τις βλαβερές συνέπειες είναι η, αφαιρεμένη πλέον, καφεΐνη. Μην είναι η γεύση του; Το μεθυστικό άρωμά του;

Και απαντήσεις...

Το συνημμένο διάγραμμα ροής (βλ. πολυμέσο 1) επιχειρεί να δώσει σχηματικά απαντήσεις.

Φραστικά, ο ντεκαφεϊνέ καφές ανήκει στη γενικότερη κατηγορία προϊόντων που προσφέρει πλέον η βιομηχανία, τα οποία (προϊόντα) μας επιτρέπουν αμαρτωλές αποδράσεις ευχαρίστησης, χωρίς όμως τις τύψεις και/ή επιπτώσεις που κανονικά θα πήγαιναν πακέτο.

Έτσι έχουμε μπέικον με 0% λιπαρά, πάστες χωρίς ζάχαρη, τυροκαφτερές που δεν καίνε για τους μικρούς μας φίλους, νηστίσιμα McDonalds, τσιγάρα που κάνουν καλό (ή λιγότερο κακό), φυτικά κρέατα, ζωικά φυτά, και άλλες τέτοιες αηδίες γι' αυτούς που δεν έχουν τα κότσια να κάνουν το κέφι τους ανεξαρτήτως κόστους, αλλά ούτε και την πρέπουσα αυτοπεποίθηση ώστε να επιβληθούν στον εαυτό τους και να κόψουν ό,τι θεωρούν επιβλαβές, καταφεύγοντας σε τεχνηέντως πασαρισμένες μεσοβέζικες λύσεις.

Προέλευση και κοινωνικές προεκτάσεις

Έχει παρατηρηθεί μια στροφή της αγοράς προς προϊόντα που απευθύνονται σε τρυφερά πόδια. Η τάση αυτή έχει επιβληθεί στο αγοραστικό κοινό κυρίως μέσω των (metrosexual) προτύπων που προβάλλονται από τα ΜΜΕ γενικότερα και τις διαφημίσεις αντίστοιχων προϊόντων ειδικότερα. Σε συνδυασμό με μια πιασιάρικη ονομασία ωσάν το ντικάφ, τα αποτελέσματα δεν μπορεί παρά να είναι αυτά που μαρτυράμε σήμερα: μεταξύ άλλων, άνδρες που πασαλείβουν τα μούτρα τους με κρέμες περιποίησης, που προσέχουν τη σιλουέτα και τα κιλάκια τους περισσότερο απ' τον Κολοκοτρώνη και που πίνουν... «ντικάφ».

Αβίαστο συμπέρασμα: αν πίνεις ντικάφ, είσαι γκέι, όπως με το ενυδρείο ένα πράμα. Ή μάλλον, είσαι τουλάχιστον ψευδο-γκέι. Χάριν αποφυγής παρεξηγήσεων, δεν χρειάζεται να στάζει κανείς βαρβατίλα (σαν τον Κολοκοτρώνη) για να μην είναι γκέι, ούτε είναι κακό να είναι γκέι, εφόσον όμως ακολουθεί τις σεξουαλικές ορμές του, κι όχι τη nestlé.

Λοιπές παρατηρήσεις

Τέλος μια παρατήρηση σε σημαντικό επίπεδο: συγκεκριμένα ο ντεκαφεϊνέ καφές δεν αποτελεί απλώς οξύμωρο σχήμα, αλλά αυτοαναιρούμενο. Άλλα παραδείγματα αυτοαναιρούμενων σχημάτων:

• γυάλινο σφυρί (βλ. συνημμένο πολυμέσο 2)
• τασάκι σε ποδήλατο
• αθλητικό παπούτσι (σπορτέξ) με τακούνι (βλ. συνημμένο πολυμέσο 3)
• το αυτοκίνητο των Flintstones (βλ. συνημμένο πολυμέσο 4)
• τα κινητά τηλέφωνα πρώτης γενιάς με τη μπαταρία βάρους 3 κιλών και αυτονομίας 10 λεπτών
• αμάνικο χειμερινό μπουφάν (βλ. συνημμένο πολυμέσο 5)

Ο άνθρωπος πίσω από όλη, μα όλη την ελληνική βιομηχανία μουσικής. One-man όχι show, αλλά music industry δηλαδή. Πρέπει να έχει στο ενεργητικό του κάθε δίσκο του ελληνικού πενταγράμμου που έχει κυκλοφορήσει από την Πρωτοχρονιά του 1971, οπότε και γεννήθηκε (ο Φοίβος, και άρα και το ελληνικό πεντάγραμμο).

Πιο συγκεκριμένα, αναλαμβάνει πολλές φορές τη μουσική, αλλά το φόρτε του είναι οι στίχοι, αφήνοντας έτσι για την εκάστοτε καλλιτέχνιδα μόνο την ερμηνεία και τα βυζιά.

Οι κακές γλώσσες λένε πως έχει στη διάθεσή του ένα lyrics generator (βλ. screenshots), ο πηγαίος κώδικας του οποίου διέρρευσε πρόσφατα στο διαδίκτυο. Παρατίθεται παραδειγματικά το κομμάτι για το tab «Τίτλος», το κομμάτι δηλαδή του κώδικα που αναλαμβάνει τίτλους δίσκων και τραγουδιών:

[κώδικας]
$list1 = array("Ο", "Η", "Το");
$list2 = array("μακρύς", "πικρός", "γεμάτος", "κόκκινος",
"σκοτεινός", "απέραντος", "δικός");
$list2 = array("μου", "σου");
$list3 = array("αγάπη", "μαρτύριο", "πάθος", "έρωτας",
"δρόμος", "ζωή", "φιλί");

echo $list1[rand(0, count($list1)-1] . " "
.$list2[rand(0, count($list2)-1] . " "
.$list3[rand(0, count($list3)-1] . " "
.$list4[rand(0, count($list4)-1];
[/κώδικας]

Ο lyrics generator δουλεύει ως εξής:

• Ο Φοίβος θέλει να βγάλει κι άλλον δίσκο.
• Ο Φοίβος πατάει το κουμπί «Παραγωγή» στο tab «Τίτλος».
• Το πρόγραμμα επιστρέφει έναν προτεινόμενο τίτλο, επιλέγοντας τυχαία φράσεις από τις τέσσερις λίστες και ενώνοντάς τις. Για παράδειγμα ο τίτλος «Το πικρό μου πάθος» είναι ένας καθόλα έγκυρος τίτλος τραγουδιού ή δίσκου.
• Το πρόγραμμα ρωτάει τον Φοίβο αν είναι σίγουρος πώς θέλει να αποδεχτεί τον τίτλο, ή αν θα πρέπει να παράγει άλλον.
• Ο Φοίβος επιλέγει το πρώτο γιατί έχει να το κάνει άλλες 11 φορές για να συμπληρώσει δίσκο και πρέπει να τελειώνει κάποτε.
• Ο Φοίβος επαναλαμβάνει τα βήματα 2-5 και για τους στίχους.

Δάνειο που δίνεται απ' τις τράπεζες προκειμένου ο δανειολήπτης να εξοφλήσει άλλα δάνεια. Οι πρώτες δουλεύουν τον δεύτερο, ο οποίος δεν πάει καλά.

Αναδρομικός (αγγ. recursive) όρος.

Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε προϊόν, κυρίως τρόφιμο αλλά όχι αποκλειστικά, το εμπορικό σήμα που το οποίου ταυτίζεται με της αλυσίδας super market που το πουλάει.

Τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα παρασκευάζονται σε γραμμές παραγωγής που παρασκευάζουν αντίστοιχα προϊόντα και για άλλα εμπορικά σήματα. Ένα τέτοιο εργοστάσιο μπορεί να παρασκευάζει προϊόντα μόνο για τρίτους, ή και για την εταιρία στην κατοχή της οποίας βρίσκεται. Π.χ. η γνωστή γαλακτοβιομηχανία Χ παρασκευάζει γάλα με την επωνυμία Χ, αλλά και με την επωνυμία Ψ, το οποίο διαθέτει μόνο στην αλυσίδα καταστημάτων λιανικής Ψ, η οποία με τη σειρά της το διαθέτει στην αγορά, σε χαμηλότερη συνήθως τιμή από το αντίστοιχο Χ.

Μερικές φορές, τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα παράγονται βάσει υλικών χαμηλότερης ποιότητας των αντίστοιχων μη σουπερμαρκετίσιων, προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή ανταγωνιστική. Αξιοπερίεργο είναι ωστόσο το γεγονός πως τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα, ακόμα κι αν παράγονται βάσει των ίδιων πρώτων υλών με τα μη-σουπερμαρκετίσια, πάλι είναι κατώτερης ποιότητας, πράγμα που γίνεται αισθητό στην γεύση για τα τρόφιμα και τουλάχιστον στην αντοχή για τα μη φαγώσιμα.

Εικάζεται πως σε κάποιο στάδιο της γραμμής παραγωγής σουπερμαρκετίσιων προϊόντων, προστίθεται επίτηδες μια δόση ζάχαρης για κάθε δέκα δόσεις αλμυρού τελικού προϊόντος (π.χ. τυριού), ή μια δόση αλατιού για κάθε δέκα δόσεις γλυκού τελικού προϊόντος (π.χ. παγωτού), προκειμένου το τελικό αυτό προϊόν να είναι γεύσης αντίστοιχης με τη χαμηλή τελική τιμή του. Ανάλογα διαβρώνονται και τα μη φαγώσιμα προϊόντα, π.χ. για ένα τραπεζάκι, μία σφυριά ή ρίψη από ύψος για κάθε δέκα βίδες, για ένα ρολό χαρτιού υγείας μια δόση μαύρου χρώματος για κάθε δέκα δόσεις λευκού ή ροζ (βλ. εικόνα), κ.ο.κ.

Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε άτομο το οποίο όχι μόνο δεν προκαλεί σεξουαλική διέγερση (σεξουαλικά αδιάφορο δηλαδή), αλλά ίσως προκαλεί και τα ακριβώς αντίθετα συμπτώματα.

Αντώνυμο: καυλωτής.

Εκ του λατινικού persona non grata (ανεπιθύμητος, απρόσδεκτος) και του νεοελληνικού κούκου (καύλα, στύση, σεξουαλική διέγερση γενικότερα).

Ορισμός

Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε άτομο, συνήθως ευτραφές, τη στιγμή που μπαίνει στο οπτικό σου πεδίο, κρύβοντας το αντικείμενο παρατήρησης, συνήθως μια ενδιαφέρουσα ύπαρξη.

Ετυμολογία

κρύβω (αρχ. κρύπτω) + τόφαλος -> κρυπτόφαλος

Για προχωρημένους

Ο όγκος του κρυπτόφαλου (που πρέπει να είναι μεγαλύτερος απ' τον όγκο του αντικειμένου παρατήρησης) από μόνος του αποτελεί αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη.

Για να ισχύει ο όρος, πρέπει ο κρυπτόφαλος να είναι και χαμηλότερου ενδιαφέροντος από το αντικείμενο παρατήρησης, αν όχι αντικειμενικά, τουλάχιστον σύμφωνα με τα γούστα του παρατηρητή:

όπου x ο παρατηρητής, y ο κρυπτόφαλος, z το αντικείμενο παρατήρησης, V ο όγκος και f η συνάρτηση ενδιαφέροντος / γούστου.

Συνώνυμα

Σε περίπτωση που το συμβάν λαμβάνει χώρα σε μπαρ, ο όρος συναντάται και ως «μπαρκούδα».

Λόγια έκφραση που αποδίδει το θάρρος, τη γενναιότητα, την παλικαριά, την ανδρεία, τ' αρχίδια, τα κότσια.

Το έχει ο Νίκος Παλαιοκώστας και ο Χαλκ Χόγκαν.

Περίληψη

Προκύπτει απ' το αγγλικό blogger, που με τη σειρά του προκύπτει απ' το web logger, ένα μορφολογικό αμάλγαμα η ανάγκη για το οποίο παρουσιάστηκε λόγω των 2 επιπλέον γραμμάτων του αρχικού όρου που τον καθιστούσαν αδύνατο άρθρωσης.

Περιγράφει τον τύπο που καταγράφει κάτι στο web, και συγκεκριμένα διατηρεί μια μορφή online ημερολογίου, δηλαδή ένα ιστολόγιο.

Λεπτομέρειες

Κατά τα ελληνικά δεδομένα κυρίως, το περιεχόμενο ιστολογίων συνήθως κυμαίνεται από περιγραφές γεγονότων που δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν κανέναν άλλο πλην του γράφοντος, μέχρι περιγραφές γεγονότων που δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν κανέναν άλλο πλην του γράφοντος, πολλές φορές εμπλουτισμένες με ψευτοκουλτουριάρικες παπαρδέλες, ψευτοφιλοσοφικά ερωτήματα και άλλα τέτοια πιπεράτα που θα μπορούσαν ιδανικά να αναγάγουν το περιεχόμενο σε ουσιαστικό, αλλά μόνο σε αντιστοίχου ψευτοεπιπέδου αναγνώστη. Για παράδειγμα, 100% έγκυρο περιεχόμενο ιστολογίου αποτελεί το τι έφαγε ο μπλόγκερ, γιατί επέλεξε να το φάει ενώ θα μπορούσε να είχε φάει κάτι άλλο, και ποιά ήταν τα αποτελέσματα της ενέργειας (χρώμα περιττωμάτων).

Σπανιότερα, συναντώνται ιστολόγια με πιο χρήσιμο περιεχόμενο.

Σε κάθε μπλογκ, ένα μπλοκ (συνήθως πάνω δεξιά ή αριστερά) αφιερώνεται για να μας πει λίγα λόγια για τον μπλόγκερ, π.χ. ηλικία, τόπο, ενδιαφέροντα, αγαπημένα φαγητά / μουσική / βιντεοπαιχνίδια, κ.ά. Ο μπλόγκερ έχει πολλούς άλλους μπλόγκερς φίλους. Μάλιστα, όσο περισσότερους, τόσο καλύτερα. Οι σύνδεσμοι προς τα μπλογκς των φίλων κατέχουν περίοπτη θέση (μπλόγκρολ), συνήθως στη δεξιά στήλη, και φυσικά καθένας απ' αυτούς παρέχει σύνδεσμο πίσω. Έτσι ναι μεν παγιδεύονται οι μηχανές αναζήτησης, αλλά γίνεται δουλειά δε.

Χαρακτηριστικά και προτιμήσεις του μπλόγκερ

• Ο μπλόγκερ θεωρεί ότι προσφέρει κοινωνικό έργο με τις καταχωρίσεις του καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα, σατιρίζοντας, ασκώντας κοινωνικό έλεγχο, αφυπνίζοντας συνειδήσεις, δίνοντας στη δημοσιότητα απόρρητα στοιχεία, βγάζοντας άπλυτα στη φόρα, ή όλα μαζί. Στην πραγματικότητα απλώς γεμίζει το internet με σκουπίδια.
• Ακόμα και μετά από τέσσερις χιλιάδες καταχωρίσεις, ο μπλόγκερ θα γράψει «αυτό που γίνετε εδώ είναι...», «μ' αρέσει ποιό πολύ η πίτσα...» και «έχει φύγει εδώ και πολύ ώρα...». Α, θα κάνει λάθος και όλα τα τελικά ν.
• Ο μπλόγκερ αρέσκεται να διαβάζει ξανά και ξανά τα κείμενά του. Όταν το κάνει, χαμογελάει και γνέφει «ναι» στην οθόνη, συμφωνώντας με τις απόψεις του.
• Ο μπλόγκερ μπαίνει στο μπλογκ του κάθε 12 λεπτά και τσεκάρει για νέα σχόλια στα κείμενά του.
• Ο μπλόγκερ τρέφεται με πίτσα, πίτσα με μπέικον, πίτσα με μπέικον και μανιτάρια, οικολογική πίτσα (vegetarian, αν έχει τσίπα συνείδησης που βεβαίως έχει), Kbps και views counts.
• Ο μπλόγκερ φοράει γυαλιά με χοντρούς φακούς, κι ας μην έχει μυωπία, μιας και προσδίδουν σοφιστικέ ύφος στον ίδιο και μεγαλύτερη βαρύτητα στα γραφόμενά του.
• Όσο δεν μπλογκάρει, ο μπλόγκερ diggάρει, ανακαλύπτει καταπληκτικά βιντεάκια στο youtube, στέλνει chain emails, ή ψάχνει για νέο wordpress theme.
• Ο μπλόγκερ βάζει τη μάνα του να διαβάζει τα κείμενά του, η οποία προσποιείται κάθε φορά ότι το κατευχαριστιέται. Δεν τη χαλάει κιόλας όμως, μιας και μπορεί να λέει στις φίλες της και τους συγγενείς ότι ο γιος της «ασχολείται με τα κομπιούτερς».
• Τα σεντόνια του μπλόγκερ έχουν ίδιο χρώμα με το theme του μπλογκ του.
• Αν και το προϊόν του αντικειμένου του είναι κείμενο στην οθόνη, ο μπλόγκερ αγνοεί πλήρως τη διαφορά μεταξύ serif και sans-serif fonts, επιμένοντας συνήθως στα πρώτα.
• Αν κάποιου η γκλάβα δεν κατεβάζει τίποτα αλλά θέλει να φτιάξει οπωσδήποτε το δικό του μπλογκ, καταλήγει σε αναδημοσίευση ειδήσεων, συνήθως τεχνολογικού περιεχομένου, ή συλλογή με «τα καλύτερα του youtube».
• Οι μπλόγκερς μεταξύ τους λένε αστεία με Πόντιους, οι οποίοι αντί να ψάξουν για κάποιο μπλογκ στο technorati, ψάχνουν στο... google. Και ξελιγώνονται στα lol.
• Ο μπλόγκερ νομίζει ότι ο όρος web 2.0 περιγράφεται επαρκώς με ένα star banner, κάνα-δυο reflections και μερικά εγκυρόσημα XHTML / CSS από το W3C για το ετοιματζίδικο template του. Και δεν το κρύβει.

Κατακτήσεις των Ελλήνων μπλόγκερs και ορόσημα της πορείας τους

• Circa 2004: Ο Έλληνας ανακαλύπτει τα μπλογκς, περίπου 10 χρόνια μετά την εφεύρεσή τους.
• Circa 2005: Κάποιοι απ' τους παλιότερους και ικανότερους (με τα λιγότερα ορθογραφικά λάθη δηλαδή) των μπλόγκερς διακρίνονται κι αποκτούν φήμη, γκόμενες και γρήγορα αμάξια μέσα απ' τα κείμενά τους. Μερικοί συνεχίζουν την καριέρα τους και στον offline τύπο, κυρίως δωρεάν, προοδευτικές, νεολαιίστικες και απελευθερωμένες φυλλάδες προώθησης τρόπου ζωής (lifestyle) και λανθασμένων προτύπων (athens voice, lifo κ.λπ.).
• Οκτώβριος 2006: Υποβάλλεται τέλος πάντων μια ατυχής μήνυση κατά του διαχειριστή ενός μπλογκ aggregator (μπλογκme.gr). Απότομα, ο κάθε πικραμένος Έλληνας μπλόγκερ νιώθει τα δικαιώματά του στη συγγραφή, στη συμμετοχή της εξέλιξης του διαδικτύου (χα!), στην ελευθερία της έκφρασής του βρε αδερφέ, να αμφισβητούνται σφόδρα. Η είδηση κάνει το γύρο της μπλογκόσφαιρας σε πολύ λιγότερο από 80 ημέρες, πολλοί κάνουν λόγο για φίμωση, ενώ τα προοδευτικότερα των ΜΜΕ αφιερώνουν χρόνο στο θέμα. Οι Έλληνες μπλόγκερς δεν θα το αφήσουν να περάσει έτσι αυτήν τη φορά. Συσπειρώνονται σα μια γροθιά ενάντια στον e-φασισμό, αναρτούν σχετικά banners διαμαρτυρίας στα μπλογκς τους, το συζητάνε online, το συζητάνε και offline. Και τότε χέζεται η φοράδα στ' αλώνι.
• Αύγουστος 2007: Φωτιές κατακαίνε την Πελοπόννησο, την Εύβοια και περιοχές της Αττικής, γυρνώντας την Ελλάδα 50 χρόνια πίσω. Οι μπλόγκερς που έχουν πλέον αντιληφθεί τη δύναμη του πληκτρολογίου κι έχοντας βαθιά μέσα τους χαραγμένα όλα όσα τους ενώνουν (σύνδεση internet, λογαριασμό στο μπλογκspot), έχοντας δηλαδή ορίσει και κατανοήσει την ταυτότητά τους, καλούνται μεταξύ τους σε μαζική βουβή διαμαρτυρία άνευ πολιτικού χρώματος κατά των κυβερνώντων. Η συμμετοχή μέτρια προς καλή, σκίζονται και μερικά καλτσόν. Σε ένα μήνα ξαναεκλέγουν τη ΝΔ.
• Σεπτέμβριος 2007: Με τις βουλευτικές εκλογές να παραμονεύουν, τα προοδευτικότερα των ΜΜΕ πάλι (ο ΣΚΑΪ βασικά) δίνουν βήμα για ανάλυση του πολιτικού γίγνεσθαι σε μπλόγκερς με την ιδιότητα του... μπλόγκερ, γνωστούς για την πολιτική τους επάρκεια (not!). 20χρονοι σπυριάρηδες μα και 40χρονοι ξεμωραμένοι μιλάνε για τη δύναμη που μπορούν να ασκούν πλέον τα μπλογκς επί της πολιτικής σκηνής κι άλλες τέτοιες αηδίες.

Το μέλλον...

• Τους προσεχείς μήνες, θα ξεπηδήσουν άλλα 30 μέτρια «web 2.0» ελληνικά μπλογκ aggregators, για να γίνουν συνολικά 50, με αποτέλεσμα το καθένα να κάνει aggregate από 3 μπλογκς.
• Εφεξής, για κάθε ρεπορτάζ άνω των 2 λεπτών ή 200 λέξεων, οι μπλόγκερς θα καλούν σε μαζική κινητοποίηση.
• Από την 1 Ιανουαρίου του 2008, όποιος δεν έχει δικό του μπλογκ καλύτερα να πα να βοσκήσει τα γίδια στο χωριό του. Για να μην πω να διαβάσει πρώτα το μπλογκ κανενός τσοπάνη να μάθει πως γίνεται σωστά.

Παντόφλα συνήθως πλαστική, που συγκρατείται από δύο λουριά σχήματος V (διχάλα), των οποίων η γωνία περνάει μεταξύ του μεγάλου δάχτυλου και του αντίστοιχου δείκτη του ποδιού, χωρίζοντας τελικά τα δάχτυλα των ποδιών σε ένα και τέσσερα. Προφέρεται «διχάλα ένα τέσσερα».

Φοριέται κυρίως στο σπίτι και την παραλία από άνδρες και γυναίκες. Τελευταία εμφανίζονται και κυριλέ μοντέλα, π.χ. από δέρμα, αποτελώντας πιο επίσημο υπόδημα. Πολλοί θεωρούν τις διχάλες 1-4 θηλυπρεπείς, κι επιμένουν στη χρήση κλασσικής παντόφλας τύπου 5-0 από άνδρες (βλ. εικόνα). Ωστόσο, η διείσδυση της 1-4 στο ανδρικό κοινό γνωρίζει μεγάλα ποσοστά, άνευ προηγουμένου.

Η «διχάλα» προκύπτει απ' το σχήμα των λουριών που δένουν στο πόδι. Το «1-4» προκύπτει απ' τον χωρισμό των δακτύλων. Ωστόσο πολλοί ειδικοί (στιλίστες, ποδίατροι, συντάκτες του STAR channel κ.λπ.) που έχουν πάρει τη δουλειά τους πιο σοβαρά απ' τον υπόλοιπο πλανήτη υποστηρίζουν πως ο όρος «1-4» δεν καλύπτει παρά ένα υποσύνολο των περιπτώσεων, και πως η φορμαλιστική ονομασία της παντόφλας θα έπρεπε να είναι:

διχάλα «1-ν», για ν = μ-1, όπου μ ο αριθμός των δακτύλων του ποδιού

καλύπτοντας έτσι θύματα ατυχημάτων, τερατογενέσεις και άλλες δυσμορφίες.

Η διχάλα 1-4 λέγεται και εκ παραδρομής σαγιονάρα, στα ιαπωνικά Sayōnara που σημαίνει αντίο, από τίτλο κινηματογραφικής ταινίας στην οποία οι πρωταγωνιστές φορούσαν τέτοιες παντόφλες. Στα αγγλικά λέγεται flip-flop, από τον ήχο που προκαλείται περπατώντας με τέτοιες παντόφλες.