sup(p)la;;!! Έχουν ξεφύγει εντελώς τα άτομα!
Κάτι ξέρω εγώ που δεν τους αγγίζω καν.
Κάποτε παλιά έπεσε στα χέρια μου το λεξικό του Μπ. και το πρώτο λήμμα που κοίταξα ήταν το Ελλάς.
Είχε μόνο δυο λέξεις: βλ. Ελλάδα.
Το πέταξα μακριά και δεν ξανασχολήθηκα.
Μόλις τώρα πρόσεξα την προσθήκη του Σαραντάκου στο τέλος! (το είχα διαβάσει πολύ παλιά). Βρέθηκε ο πραγματικός συντάκτης!
Κι ένα κουίζ. Βρείτε τις διαφορές του παρόντος λήμματος με το ντεμέκ άρθρο του Μπάμπη!
Στην Ξάνθη το θα σου πάρω τηλέφωνο είναι ο απόλυτος κανόνας. Τέλος!
Ο Σαραντάκος είναι εδώ.
Φίλο με γάμσς... Τι να πεις; Όπως είπε κάποτε κι ο πάνσοφος Μπένυ Χιλ: «Vicars... vicars... vicars...» («παπάδες... παπάδες... παπάδες...»).
Έχε χάρη που είμαι καραψωνάρα και μέγιστος φαν του Αντρίκου. Μία ώρα για να βρω καλό απόσπασμα (έχει πολλά αλλά ήθελα το δεκάρι) και άλλη μια ώρα γιατί μου 'φυγε η μαγκιά με τις βαρείες και τις υπογεγραμμένες ναούμ.
Δικό σου! Τσίμπα το και μετά άμα είσαι στα κουμάντα σβήσε και σχόλιο:
... καὶ ἔπειτα θέλω νὰ τρίψω τὸ μιμί σου μὲ τοῦτο ἐδῶ τὸ πρᾶγμα . . . μὲ τὴν ψωλή μου . . . μὲ τὴν ψώλα μου νὰ βουρτζίζῃ τὸ μουνέττο σου . . . ἐκεῖ κάτω στὴν καλύβα μου, ὄχι μακρυὰ ἀπ' ἐδῶ, ὅπου κατόπιν, θὰ σὲ ὁδηγήσω γιὰ μεγαλύτερη ἄνεσι καὶ ἀσφάλεια . . . Κατάλαβες, Μουμούνα μου; Ἐννοῶ τὸ τρίψιμο τοῦ μουνιοῦ μὲ τὴν πούτσα . . . Ἴσως νὰ σοῦ τὸ ἔχουν κάνει αὐτὸ καὶ ἄλλοι . . . Αύτὸ ποὺ λέγεται «πινέλλο» ...
Ἀνδρέας Ἐμπειρῖκος «Ὁ Μέγας Ἀνατολικός» (1945-1970, πρ. ἔκδ. 1990), Τόμος Β', Μέρος Πρῶτον, Κεφ. 13, σελ. 15
Βλέποντας τα συναφή λήμματα, και ως παλιός τεχνικάριος και αποθηκάριος, νιώθω την ανάγκη να προσθέσω τις άχρηστες πληροφορίες της ημέρας:
Η φράση βγαίνω ΠΕ / Π.Ε.Ε. (ο διχασμός προέρχεται επειδή προφέρεται βγαίνω πε) είναι κλασσική στο σύνολο του ΕΣ.
Η λέξη πεόχαρτο από την άλλη, χρησιμοποιείται κυρίως από τεχνικάριους και υλικοπόλεμους κι ελάχιστα από άλλα σώματα, κι εκεί κυρίως από καραβάνια.
Στα άλλα σώματα λοιπόν, που δεν επισκευάζουν, υπάρχει ουσιαστικά μόνο το Π.Ε.Ε.
Στο Τεχνικό από την άλλη, που επισκευάζει, υπάρχει κυρίως το Π.Ο.Ε. ενώ το Π.Ε.Ε. εμφανίζεται σπάνια (για περίεργες βλάβες που απαιτούν εξειδικευμένο συνεργείο υψηλότερου κλιμακίου).
Έτσι, αν και το πεόχαρτο χρησιμοποιείται καμιά φορά και για Π.Ε.Ε., ο κανόνας είναι το Π.Ο.Ε. απ' όπου και προήλθε, πάντα μέσω της αναγραμμαντικής.
Έτσι! Πεόχαρτο για κάτι που είναι για τον πέουλα! Η ανώνυμη αναγραμμαντική σοφία των ψηλών!
Ας τα λέμε καλά
Τι παίζει με τα αστέρια;
Είχε 5 στα 5, έβαλα κι εγώ το δωδέκατο 5άρι κι έγινε 4μιση! Πώς γίνεται αυτό;;;;
Το έχω ακούσει και σε καυγά:
- Τη σακούλα ρε μαλάκα μη σε γαμήσω!
Η παραπάνω εξήγηση θεωρείτο δεδομένη στον γκέι χώρο της Θεσσαλονίκης επί εποχής Αχού Ντουντού.
- Εσύ Σούλα είσαι λουμπίνα;
- Όχι καλέ! Παθητικιά εντελώς είμαι! Λούγκρα!
Λουμπίνα = Λού-γκρα + Μπιν-ές
όπου:
Λούγκρα = Παθητικός ομοφυλόφιλος
Μπινές = Ενεργητικός ομοφυλόφιλος
Λουμπίνα = Ενεργοπαθητικός ομοφυλόφιλος
Συμφωνώ με Τζιμ
Η εκδοχή του επισκέπτη είναι η απλούστερη, με Όκαμ ή χωρίς. Όταν κρυώνουμε, μαζευόμαστε, σκύβουμε, καμπουριάζουμε, και αν το πάμε στα άκρα, θα φτάσει στο τέλος το κεφάλι ανάμεσα στα πόδια μας. Αυτή είναι η προέλευση της φράσης.
Επιβεβαιώνω την εξήγηση Ντέρτι Τόλκιν: Μαζεύομαι από το κρύο, τόσο πολύ, που το κεφάλι μου φτάνει ανάμεσα στα πόδια μου.
Για την ιστορία, ο κόκκορας δεν έχει πέος.
Πιο αναλυτικά:
Όπως το watchman γίνεται βατσιμάνης.
Και πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου το ξυράφι του Όκαμ που λέει να προτιμούμε τη θεωρία που απαιτεί τις λιγότερες εικασίες.
Οπότε το λογικότατο καραβίσιο woman ή ένα ατέλειωτο γλωσσολογικό ταξίδι που ξεκινάει από τους Ρωμαίους και καταλήγει στην Αρχαία Αίγυπτο;;;
Πιθανό ενδιάμεσο στάδιο προφοράς του woman.
Αν και αναφέρεται και σαν λέξη κάπου παραπάνω σε άλλο σχόλιο.
Μα δεν είναι προφανές ότι λέγεται σούφρα ακριβώς επειδή είναι σουφρωμένη; Όπως και το γκρόβερ, αρκεί να δεις μια φωτο και είναι αυτονόητα.