Σχόλια από τον ΣτοΔγιαλοΧτηνος (322)
Εμφανίζονται 151-180 από 322
Τώρα που το είπες έστησα αυτί αντ χοκ, όντως κεντάει ο μάστωρ.
Θα μπορούσε να είναι τούρκικα, σφαγμένα όμως, της καταστροφής εντελώς λέμε, κάτι σαν "άντε γάμα τη μάνα σου".
Πού είσαι παπά μου? Ετοιμαζόμουνα να βγω να σε ψάξω.
Τσοκ τεσεκιούρ εντέριμ Δον Μήτσο Θερμιών και πάσης Κύθνου :-)
Ο Νισανιάν δίνει το cız ως ηχομιμητικής προέλευσης από το τρίξιμο που κάνει κάτι που καίγεται στη φωτιά.
( ακόμα ψάχνω εκείνο το ντερτυτόκι να κουβεντιάσουμε για τη δουλοπρέπεια)
Με κάνετε και κοκκινίζω αγαπητέ συνάδελφε.
[...] πάλι αυτός με κανέναν τουρκόσπορο θα είναι, είπε μουρμουριστά άμμα, αυτό το άκουσε ο Ανέστης, το αίμα στο κεφάλι του ανέβηκε, ποιόνα είπες τουρκόσπορο, μην έρθω εκεί και σε γαμήσω κι εσένα κι όλο σου το σιμσιλέ, πεζεβένγκη για πεζεβένγκη, άρχισε να φωνάζει, δύσκολα τον συγκρατήσανε να μην πηδήξει από τον πάνγκο, τον πήρε ο δικηγόρος και τον έβγαλε έξω, άλλη φορά θα έρθουμε, τον είπε.
Δημ. Τσαλίδης Ο τουρκόσπορος (γιόκ τζάνιμ 2), εκδ. Νεφέλη.
Όταν ο μοίραρχος Ι. Πετράκης [...] νόμισε προς στιγμήν ότι η σφαίρα του είχε πετύχει τον πολιορκημένο Φώτη Γιαγκούλα, αναφώνησε περιχαρής: "Το σκότωσα παιδιά το σκυλί, χτυπάτε αλύπητα τους άλλους!" [...] πήρε την [...] απάντηση του λήσταρχου: "Μου έκλασες τ' αρχίδια κύριε μοίραρχε!".
Η σχετική είδηση, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Ταχυδρόμος Βορείου Ελλάδος την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 1925, έχει επακριβώς ως εξής:
...Ο Πετράκης ιδών τον Γιαγκούλαν επυροβόλησε κατ' αυτού και του κατέστρεψε το κλεισιοσκόπιον του όπλου του. Νομίσας δ' ότι τον εσκότωσεν εφώναξε: "Τον σκότωσα, χτυπάτε τους άλλους!". "Μου έκλασες τα... κ. Μοίραρχε", απήντησε ο Γιαγκούλας και πέσας εντός θάμνου ήρχισε να πυροβολή και να υβρίζη.
Βασ. Τζανακάρης Οι Λήσταρχοι. Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν, εκδ. Μεταίχμιο.
Το 'χουμε ως κοράκι, ήμαρτον.
:-)
Η μαλακία της ημέρας.
Οι χαρτοκλέφτες, μετά την εφαρμογή της πίσσας και πριν την επικάλυψη με πούπουλα είχαν μπλακ μπατζάκ.
Πέρας ώρας αυνανισμού.
Καλό! Μένει να μάθουμε αν στην Αθήνα του 19ου αιώνα παιζόταν το μπλακτζάκ ή κάτι παρόμοιο.
Ναι, αλλά τι ακριβώς σήμαινε κ σε ποιό παιχνίδι?
Στα να το κοπυπαστώσω μία να υπάρχει.
λύκος λεγόταν ο επικρουστήρας στα παλιά όπλα. Είχε μάλιστα δυο σκάλες, εξού και ‘πρώτος λύκος’, όταν είναι έτοιμο να πυροβολήσει. Από εκεί πέρασε η έκφραση «στον πρώτο λύκο» και στη χαρτοπαιξία, που τη βρίσκω σε παλιά κείμενα και δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει.
Γειά σου και σένα Δον!
Γειά σου ντράι :-)
Στο ίδιο σαραντάκειο λίνκ, σχόλια 295/296, βλέπω τα συνώνυμα καμπανούλα (Ήπειρος) και αλασκάγια (Κέρκυρα).
Εδώ μεγάλη φτώχεια. Ο κόσμος κιντυνεύει, σήκωσε φτερό γιά έξω. Κάργα τα καράβια με τρεις χιλιάδες το καθένα, όλο παιδαρέλια.
Θ. Βαλτινού Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη. Εκδ. Άγρα, 1990. 1η δημοσίευση 1964.
Και η μποθρώνα από το ίδιο σόι.
Δον, γι αυτό έβαλα το συγκεκρ. παραδ.
Κάτι λέει ο Σαραντάκος εδώ, σχόλιο 93.
(Σόρυ, είχα πάει τουαλέτα κι άργησα).
Σωστός ο Βικ. Από το Οδός Αβύσσου αριθμός 0.
- Κύττα...Έχασε τη ζώνη του και θα του πέσουνε τα βρακιά...φώναξε ο Πέντε-Πούντας. - Και τον έπιασε και το χεζουριό...συμπλήρωσε ο Ζουμάρας που έτρεχε παραδίπλα.
εδώ γαργάρα με τσιροκέφαλα, στο 3:37
Το κανόνι λέγεται και μαχαίρι, όπως το άκουσα σήμερα από κλαρκατζή, πάντα σε συνδυασμό με φόρτωση στο φάρδος.
Προ ημερών είδα πως το επισημαίνει ο Σαραντάκος σε κάποια παλιότερη ανάρτησή του αλλά την έχασα κ δεν την ξανάβρα.
Α, υπάρχει και επώνυμο? Κατά παρετυμολογία από το κύρ(ιος) μάλλον.
Πρόσεξε να είναι καλά κολλημένο, μη χυθεί ο γκαϊβές.
Εδώ λέει ότι το κιρλαγκίτσι εντασσόταν στον ελαφρύ οθωμανικό στόλο, είχε αστυνομικά και ταχυδρομικά καθήκοντα, πλήρωμα 100 ατόμων και πως υπήρχαν και εμπορικά κιρλαγκίτσια.
Μικρασιατικό συνώνυμο των ορνών (< αρχ. ελλην. ερινεός = αγριοσυκιά): ιλέκια < τουρκ. ilek = αρσενικό σύκο.
Το Μάη που γεννιώνται τα σύκα πρέπει να μη χάσεις τον καιρό να τους ρίξεις τα ιλέκια. Τα ιλέκια γίνονται σε συκιές αρσενικές, ας τις πούμε. Γεννιώνται τον Φλεβάρη, που είναι ακόμη το δέντρο γυμνό από φύλλα, και ωριμάζουν τον Μάη, που γεννιώνται τα σύκα. Όταν τα ιλέκια ωριμάσουν, μέσα από τα κουκούτσια τους βγαίνουν κάτι ψιλές μύγες. Άλλες κίτρινες, άλλες μαύρες, βγαίνουν από τον πάτο του ώριμου ιλεκιού που έχει ανοίξει, πετούν, πηγαίνουν, βρίσκουν τα πραγματικά σύκα που έχουν μεγαλώσει ως ένα φουντούκι, κάθονται στον πισινό, του βάζουν την σαν ψιλή βελονίτσα προβοσκίδα τους και κολλάνε. Εκεί πεθαίνουν, για ν' αφήσουν το υγρό που έχει το σωματάκι τους και το οποίο είναι ένα εμβόλιο, για να κάνει το συκαλάκι τα δικά του κουκούτσια και σιγά σιγά να ωριμάσει. Σε κάθε συκαλάκι απαραιτήτως πρέπει να καθίσει μια μύγα από το ιλέκι. Άλλως σε δεκαπέντε μέρες από την γέννησή του θα μαραθεί και θα πέσει, αν δεν προφθάσεις να τους ρίξεις έγκαιρα, αλλά και ώριμα ιλέκια.
Εγώ, ο Μανώλης Αξιώτης...Η περιπετειώδης ζωή του ήρωα των "Ματωμένων Χωμάτων".
Εκδ. Μπαλτά, 2016.
Μας άφησε ο Σουρούνης ρε γμτ... :-(