μαυροσκούφης

Έχει και η Μάλτα μαυροσκούφηδες;

[B][I]Ψηλά! Ψηλά! Τα μαύρα τα μπερέ!
Δεν τα! Δεν τα! Δεν τα νικούν ποτέ![/I][/B]

και

Το Όπλο είναι ένα! Τα τεθωρακισμένα!

Και, αν υπάρχει ανάμεσά μας κανένας δόκιμος των ΤΘ, να μου θυμίσει τα πιο μαύρα στρατοκαυλικά που φωνάζανε, κάτι στο στυλ «μπλα μπλα να πεθάνω, μπλα μπλα στο άρμα μου απάνω...». Καλά, καλά, χαλαρώνω...

Τα τεθωρακισμένα είναι γενικώς εκ φύσεως επιθετικό όπλο. Οι νοοτροπίες που συνάντησα μέσα είναι ελαφρώς πιο απόλυτες από τον μέσο όρο, κάπως λιγότερο δημοκρατικές. Τα άρματα έχουν μεν κάποια ηλεκτρονικά συστήματα αλλά, τουλάχιστον τα Leopard 1a5, δεν απαιτούν επίπεδα κατάρτισης και μελέτης όπως των πιλότων για παράδειγμα. Η αποστροφή μερικών υπαξιωματικών αλλά και παλαιότερων αξιωματικών για τους φοιτητές («χασικλήδες») και τις φοιτήτριες («πουτανάκια») σίγουρα δεν είναι άσχετος. Μού ’χει μείνει η ατάκα μόνιμου αρχιλοχία μπροστά στην τηλεόραση, δελτίο ειδήσεων του STAR: «Αν κατεβούμε με τ’ άρματα θα σου πω εγώ πώς στρώνει αυτό το μπουρδέλο». Οι ειδήσεις του STAR ωστόσο παρέμεναν σταθερά το πιο δημοφιλές θέαμα μετά την μπάλα και τα DVD.

Για την ιστορία, η απάντησή μου στον επιλοχία ήταν: «Δεν μας φτάνει το τριάντα-μία, ψάχνουμε να φορτωθούμε κι άλλες υπηρεσίες;»

Επίσης θυμάμαι, τις ημέρες που ακολούθησαν την υπόθεση της ζαρντινιέρας, τέτοιον καιρό το 2006, σε ένα πηγαδάκι περίπου δέκα υπαξιωματικών, παρόντος του ιλάρχου μου, μόνο ένας υποστήριζε ότι κακώς οι αστυνομικοί έδειραν τον φοιτητή. Κι ο καημένος μάλιστα, μιλούσε με μια φυσικότητα σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα (που ήταν) να μην δέρνουν τρεις αστυνομικοί έναν ήδη εξουδετερωμένο άνθρωπο, παραδομένοι στην ίδια τους την οργή και την επιθετικότητά. Η ομήγυρη όμως ήταν πέλεκυς: «βρωμόξυλο στα τσογλάνια». Ο ίλαρχος ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να μην εμπλακεί αλλά και αρκετά φιλοπερίεργος ώστε να μην σταματήσει την κουβέντα και ν’ ακούσει τι είχε να πει το κάθε του στέλεχος.

Τα βύσματα υπάρχουν αλλά, κατά κανόνα, δεν είναι βαρβάτα. Αν κάποιος έχει γερό βύσμα θα αποφύγει γενικώς τ’ άρματα. Αυτοί που βάζανε βύσμα για καμιά αποσπασούλα, για μια χούφτα μέρες άδεια και τα παρόμοια, μπορεί να ήταν ενίοτε ενοχλητικοί, αλλά μου φαίνονταν και σαν φτωχοδιάβολοι, οι φτωχοί συγγενείς των βυσμάτων, αφού την ίδια στιγμή σε άλλα όπλα ή κλάδους γινόταν (και γίνεται) της πουτάνας.

Θα μπορούσα να απαντάω για μέρες σε μια ερώτηση που δεν μου διατυπώθηκε καν, οπότε φρενάρω μόνος μου κάπου εδώ.

Κάνινγκ καλός πολίτης και, μιας και διαφαίνεται ότι είχες επαφή με ΤΘ, θα με ενδιέφερε να πεις δυο λόγια για το τι εικόνα δίνουμε οι μαύροι προς τα έξω, στους φαντάρους των άλλων όπλων.

Λελέ!

Έχω την εντύπωση, πως οι μαύροι (τέως ιππικό και μέχρι πρόσφατα σώμα ειδικών δυνάμεων), είναι σεβαστοί απ' όλα τα στρατιωτικά σώματα και ειδικότητες, δεδομένου οτι είναι καρα-μαχιμάτζες και τρώνε το πιο πολύ πακέτο...

Αυτό με τις στολές και τα παράσημα πάντως... Τί σκατά, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Σαν να λέμε, μόνο εμένα μου κάνουν κάπως τα μαύρα μπερεδάκια;

κάπως ουάου ή κάπως σταδγιάλαπαδαπέρα σκατοκαραβανά;;;

Mαύροι - ξεμαύροι, μάχιμοι ή μοδίστρες, για μένα το πιό σημαντικό είναι ότι στον στρατό είχα κάνει τους καλύτερους ύπνους! Όσο για τους Μαύρους patsis μου, άσε καλύτερα, να μην πώ! Ιδίως για όσους, και των Ειδικών Δυνάμεων συμπεριλαμβανωμένων, καμάρωναν στα ΚΤΕΛ και τα λιμάνια, με τις στολές, τα σωματόσημα, τα γαλόνια και λοιπά γαμίδια, ωσάν να είχαν πιάσει τον Πάπα από τ'αρχίδια...

Χότζα συμφωνώ απολύτως.

Καλέ σε μμμ! φαντασίωση λέμετε, Πώς λέμε ο κύριος και η γραμματέας, ο κύριος και η αεροσυνοδός, ο κύριος και η δασκάλα, ο κύριος και ο ναύτης κλπ; (αυτά σε γενικές γραμμές τα ξέρετε). Α, να γεια σου: Η κυρία ντομινατρίξ, η κυρία δούλα, η μαθήτρια κι ο δάσκαλος, η κυρία και ο ξένος (και εδώ παίζουν τα κλισέ με τους υδραυλικούς, τους μαστορέους και τους λοκατζήδες μεταξύ άλλων) - αυτά σε γενικές γραμμές τα 'χετε ακουστά. Ε τί να λέει τώρα ο Βαγγέλης (βλ. σχόλιο) μπροστά στα μπερεδάκια χε.

Αμάν! Τι έγινε ρε παιδιά; Πού την έχω τώρα την στολή γαμώτο... Το λουκάνικο! Πού είναι το λουκάνικο! Τον μπερέ! Η πατρίδα με καλεί!

Mes μισό λεπτό να οργανωθώ, μη φύγεις!

Μπούμπη-Γκάτζα:

Να σημειωθεί οτι «μαχιμάτζα» δηλώνεται με την έννοια του στρατιώτη, που κάνει πολλές (κι επικίνδυνες) ασκήσεις, έχει ενεργό ιδιότητα στο οργανόγραμμα, αναλαμβάνει ευθύνες π.χ. αρχηγός στοιχείου στο πυροβολικό, κουράζεται, ταλαιπωρείται και εν γένει παράγει κάποιο (όποιο) έργο για το σύνολο.

Πέραν του αν καυχιώνται ή όχι (αδιάφορο και στο κάτω-κάτω πηγμένα παιδάκια είναι), είναι παρήγορον οτι έστω και σ' αυτήν την κωλοχώρα, αυτός που δουλεύει είναι σεβαστός τελικά.

Έστω κι αν οι περισσότεροι κοιτάμε να βολευτούμε όπως μπορούμε (συνειδητά πρώτο πληθυντικό), παραδόξως (πάλι) οι περισσότεροι τιμούμε αυτούς που κοπιάζουν, ταλαιπωρούνται και έχουν μια χρήσιμη ιδιότητα, είτε στο στράτευμα είτε στην πολιτική ζωή, άσχετα αν ο στρατός ή η πολιτεία τους το αναγνωρίζει.

Έτσι, οι υποβρυχιάδες κοιτάνε με μισό μάτι τα άστολα πιλάφια, οι μαύροι κλάνουν τους διαβιβαστές και το υλικό πολέμου, οι σκοπάνθρωποι σμηνίτες υποτιμούν τους γραφιάδες κοκ.

Έπειτα, έχει κι εξαιρέσεις: Το αγγονάκι του Ναυάρχου Κουντουριώτη, κατά τον ΒΒ ΙΙ, πνίγηκε μέσα στο πλοίο του, που βυθίστηκε αύτανδρο...

καλά, τέσπα μια κουβέντα είπαμε, αλλά για μένα έννοιες όπως πατρίδα, μαχιμότητα, ηρωισμός, στρατός δεν μου λένε και πολλά, γιατί έχω πολλές πατρίδες και έτσι κι αλλιώς κανείς δεν με ρώτησε αν ήθελα να στρατευτώ... Είμαι και αλλόδοξος και βλέπεις ο ύπνος κάνει καλό στην επιδερμίδα...

Γενικά δηλαδή, όποιος φοράει στολή και κορδώνεται, έ, κάπως μου κάνει! (φορούσα στολή έτσι κι αλλιώς κοντά στα 8 χρόνια...)

Κάτι θα ξέρεις...

Πάντως η έννοια «μαχιμάτζα», όπως την βλέπω είναι ανεξαρτήτως στρατιωτικής-πολιτικής ζωής, σαν το «σκυλί του πολέμου» που λέμε.

Όσο για τη στολή, όλοι μας διαλέγουμε να φοράμε κάποια.

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ οτι ο στρατός κι ο πόλεμος είναι για τον πούτσο (βλ. τελευταία παράγραφο λήμματος «κορόιδο»).

Ιγί γκετζελάρ!

Μπούμπη, υπηρέτησες στο ελβετικό ναυτικό;

!

@Hodja μου, μεταξύ Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης και σκυλιού δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση, αλλά ναι όλοι μας φοράμε στολές και προσωπεία, έτσι είναι, και έτσι θα είναι...

@Khan, και δεν έχω υπολογίσει σ'αυτά τους Πρόσκοπους και τον Στρατό! Αλλά, στην Ελβετία υπάρχει ένα σώμα, όχι ναυτικό ακριβώς, που είναι υπεύθυνο για τις λίμνες...

Ευτυχώς σήμερα, αλλά και εδώ και 14 χρόνια, η στολή μου (και είναι στολή, πίστεψε με!) είναι ένα Τ-shirt και ένα λογότυπο...

Άμα η στολή δεν έχει καπέλο... τί να λέει...

Κανείς δεν είναι τέλειος!

H Πετρούλα πάντως, έχει και γαμώ τις στολές (βλ. και μήδι στο λήμμα: πριν λαληση τρεις ..... αυτη πηγε με τρεις ). Ε κι αν sony και καλά θες και καπέλο, ε τότενες τράβα στο λήμμα: μουνί καπέλο

Πώπω κουβέντα που έγινε σε ένα βράδυ!! Εγώ ρε patsi Πυροβολικό είμαι, γι'αυτό το Πυροβολικό πολύ το αγαπώ! Ειδικά όταν φεύγω με άδεια!!

Ρε δεν %#%^$ ο στρατός... Που μας παίρνει ανθρώπους και μας κάνει κωλοφάνταρα!!

αμπάουτ μήδι #3: Η εικόνα μετράει. Δεν είναι τυχαίο που κάθε επανάσταση χρειάζεται μια ωραία εικόνα για να μπορεί να ταυτιστεί ο κόσμος. Δεν είναι τυχαίος ο ρόλος που έπαιξε, ως εικόνα, ο Τσε. Δεν είναι τυχαίο που ο Τσε φοράει μαύρο μπερέ ( :P patsis). Hasta siempre Comandante.

Κάνινγκ καμια φωτό με την στολή θα μας ανεβάσεις; Άντε να ξεκινήσει η επανάσταση στο σλανγκρ μουαχα.

η αισθητική της επαναστασης

; επανάσταση κανουμε, όχι καλλιστεία!

άπλυτοι, αξούριστοι, βρωμεροί, ψειριασμένοι , ελβετοί ναύτες!