Η χείριστη μορφή χυδαίας και κοινής γυναίκας. Εκ του σκατού και της καριόλας. Βλ. για τη χρήση της ατάκα του Εθνικού Πορνοστάρ Γκουζκούνη.

Τί κώλος είναι αυτός;! Πάρτα όλα μωρή σκατοκαριόλα!

Καταληκτική λέξη του πανούσειου άζματος (από Khan, 03/06/14)Και στη ντεκαφεϊνέ εκδοχή του Φοίβου Δεληβοριά (από Khan, 03/06/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι, για τα λήμματα με πρώτο συνθετικό το σκατο- ή το παλιο- ή το αρχιδο- ή το κωλο- ως επιθετικοί προσδιορισμοί, θα έπρεπε να υπάρχει μία κατηγορία, ή ένα λήμμα συγκεντρωτικό, καθότι άπειρες οι παραλλαγές με αποτέλεσμα το ίδιο: δεν είναι δηλαδή τίποτα λέξεις με ξεχωριστή σημασία (σκατοκαριόλα, παλιομαλάκας, αρχιδοκατάσταση, κωλοκατάσταση), σε αντίθεση με άλλες τέτοιες σύνθετες με το ίδιο πρώτο συνθετικό πάλι, τ. αρχιδόκαμπος, σκατοτρώω, κωλομπαράς, κλπ που είναι αυθύπαρκτες με την δική τους ιδιαίτερη σημασία.

γράφω βιαστικά, δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή.

#2
Nakas

Ορθότατος σχολιασμός. Ωστόσο, όσον αφορά την αργκό, αυτοί ακριβώς οι προσδιορισμοί είναι που προσδίδουν στη λέξη κάποια σημασία ή αξία για όσους τις χρησιμοποιούν.

#3
Khan

Κάποια στιγμή θα ανεβάσω κι ένα ούμπερλήμμα με όλες τις περιπτώσεις που η πρὀθεση κατά σλανγκίζεται ως σκατά ως πρώτο συνθετικό, λ.χ. σκαταδρομέας, σκατάσταση, σκαταχώριση κ.ο.κ.