Κατ' αρχήν, να διευκρινιστεί ότι πρόκειται για σλανγκική χειρονομία και όχι φράση - ως εκτούτου (που θά 'λεγε και Ντέσμοντ Τούτου) μπορεί και να μην έχει θέση στο σάη, αλλά ας το αποφασίσει αυτό η ιστολογική εξέταση (σε περίπτωση αμφιβολίας, επανάληψη της βιοψίας).

Για να μπούμε στο κλίμα, να θυμίσω την κλασσική σλανγκική χειρονομία κατά την οποία ο σλάνγκος τείνει πρώτος το χέρι προς χειραψία (συνήθως με σκοπό τη συμφιλίωση μετά από μια διένεξη) και όταν ο άλλος κάνει το ίδιο, ο σλάνγκος το αποσέρνει γρήγορα, με τεντωμένο μάλιστα τον αντίχειρα σε κατεύθυνση και φορά αντίθετη του ατόμου που υφίσταται το άδειασμα.

Συνίσταται στο χούφτωμα των γεννητικών αδένων μας ως δήθεν να μας δυσκολεύει ο καβάλος του παντελονιού μας (βλ. και λήμμα αριστερός ή δεξιός;) που γίνεται σκόπιμα, εν είδει απαξίωσης, όταν περνάμε δήθεν αμέριμνοι δίπλα από κάποιο άτομο του οποίου την κακή ανάμνηση θέλουμε να ξορκίσουμε δια της γελοιοποιήσεως, διότι στο παρελθόν έχει υπάρξει τρόμπας απέναντί μας.

Άλλως τε, η εκδίκηση είναι ως γνωστό ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο (Nemo me impune lacessit που λένε και στο Βατικανό).

Κλασσικά πρόσωπα όπου μπορούμε να εφαρμόσουμε την παραπάνω τεχνική είναι πρώην Δίκες ή καθηγητές μας ή άλλα άτομα από το παρελθόν που θέλουμε να ξεχάσουμε και συναντάμε τυχαία στο δρόμο.

Ο υφιστάμενος τη σλανγκική αυτή χειρονομία, δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί διότι αν το κάνει:
- εμπίπτει στα πλαίσια της αναξιοπρέπειας (παρατήρησε αδιακρίτως την κίνησή μας)
- παραδέχεται εμμέσως ότι αυτή απευθυνόταν στον ίδιο, αλλά δεν μπορεί να το υποστηρίξει δημοσίως

Σε άλλες χώρες όπως η Ν. Ιταλία, υπάρχει αντίστοιχα το φτύσιμο στο έδαφος, που όμως αποτελεί μεγάλη και εμφανή προσβόλα.

Ωχ! Ο Ορατοβιδάλιος Ιντσεσίλογλου της Παθολογίας μπροστά μας! Πιάστε τ' αρχίδια σας!

Ο διασημότερος ίσως πιασαρχίδης. (από sstteffannoss, 07/06/11)Σχέδιο του Τάκη Σιδέρη για την αρχική και παράνομη έκδοση των «Ρεμπέτικων τραγουδιών» (1968) που παρουσιάζει έναν μάγκα που χορεύει ζεϊμπέκικο, κρατώντας τα αχαμνά του. (απ’ τα «Ρεμπέτικα Τραγούδια» του Ηλία Πετρόπουλου) (από sstteffannoss, 08/06/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
sstteffannoss

Στην Ιταλία, και δη τη νότια, όταν βλέπουν κάποιον γρουσούζη (σταντέ οι παλιοί -κι όχι μόνο- προς παπάδες) πιάνουν τ' αρχίδια τους, κάπως όπως φτύνουμε εδώ τον κόρφο μας για ν' αποφύγουμε το κακό μάτι.

Σχετικό: anche i gatti neri si toccano i coglioni quando vedono....(τον εκάστοτε γρουσούζη).

#2
Pirate Jenny

Λέξη-κλειδί: να ξορκίσουμε.

Θεωρώ (δηλ. είμαι σίγουρη ότι ξέρω, αλλά ανάθεμα κι αν θυμάμαι από πού το ξέρω) ότι το να πιάνεις τ' αρχίδια σου είναι καταρχήν αποτροπαϊκό: ξορκίζεις το κακό και διώχνεις τη γρουσουζιά. Τα υπόλοιπα (πείραγμα, προσβόλα, περιφρόνηση) έπονται.

Σημειώνω και τοπικό έθιμο Ρόδου, που δεν ξέρω αν και κατά πόσο κυκλοφορεί αλλού, να πιάνεις τ' αρχίδια σου και να φτύνεις όταν βλέπεις παπά στο δρόμο. (Καλό, ε; ) 'Οχι ΤΟΝ παπά, προσωποιημένα, που έκανε αυτό κι εκείνο ή που είναι πήξε δείξε, αλλά ΟΠΟΙΟΝ παπά. Εκεί σαφώς δε μιλάμε ούτε για προσβολή ούτε τίποτα σχετικό, αλλά για ένα σκέτο «φτου, σκόρδα», «μακριά από μας» κλπ.

Χε.

#3
Pirate Jenny

ΣΣΣτέφανε, μαζί γράφαμε. :)

#4
iron

ωραίο! θα μου άρεσε όμως κάπως αλλιώς το Λήμμα, πχ Κράτα τ' αρχίδια σου ή Αρχιδοκράτημα ή κάτι άλλο.

#5
Pirate Jenny

Αρχιδοπιάσιμο;

(Εμένα, πάντως, πολύ πιο φυσικό μου ακούγεται το «πιάσ' τ' αρχίδια σου» απ' το «κράτα τ' αρχίδια σου».)

#6
allivegp

Δεκτές οι προτάσεις, ας αποφασίσουν οι μοντς, αν και μου φαίνεται πιο φυσική η υπόδειξη της Τζένιφερ «πιάσ' τ΄αρχίδια σου», που φέρνει κάτι σαν «φτυσ' τον κόρφο σου» ή «φτυσ' τα μπούτια σου».
Μου φτάνει που ο ορισμός, όπως φαίνεται, τη γλιτώνει.

#7
sstteffannoss

Μα το «πιασ' τ' αρχίδια σου» λέγεται κάργα κι ειδικά για παπά και το ξέρει κι ο patsis (βλ σχ εδώ)

#8
iron

ναι, «πιάσ' τ' αρχίδια σου», καλύτερα. παρασύρθηκα από το παράδειγμα («κρατείστε») και από το «κρατείν» γενικώς. Χμ, οπότε πρέπει και να αλλάξει εκείνο το σημείο του ορισμού.

#9
HODJAS

Σωστός!

Ορθή και η παρατήρηση Τζένης: Παλιά λέγαμε παρ' τον παπά, όταν περνούσε κανείς ιερωμένος και πιάναμε τ' αρχίδια μας (όταν το αντιλαμβάνονταν μας κυνηγούσαν έξαλλοι!) βλ. και εδώ.

Το λήμμα και το μήδι, μου θύμισε όμως μια παλιά χορευτική φιγούρα του ζεϊμπέκικου (την έχω διαβάσει δεν την έχω δεί-πρέπει να' χει να γίνει κάτι τέτοιο πάνω απο 70 χρόνια!), κατά την οποίαν ο χορευτής φούχτωνε τ' αρχίδια του, όχι απο επίδειξη αποδοκιμασίας στους υπολοίπους, αλλά μάλλον ένεκα αντριλίκι (π.χ. άλλη παρεξηγημένη φιγούρα είναι το χτύπημα της φτέρνας με την παλάμη-κατάγεται απ' τις ανάλιες=επιδεικτικό κάρφωμα σουγιά στην φτέρνα απ' τον χορευτή την ώρα που έφερνε τις βόλτες του-χόρευαν βαστώντας λάμες στα δυο χέρια κ.ο.κ.).

#10
iron

οκ, άλλαξε το λήμμα, τροποποιήθηκε ο ορισμός, νομίζω είναι οκ τώρα.

#12
εμποροράπτης

Ο ιερέας, ως πατρικό σύμβολο (πατήρ), μας προκαλεί άγχος ευνουχισμού, το οποίο ξορκίζουμε με τη στερεότυπη αυτή κίνηση