Ο κουφιοκέφαλος, ο ακατοίκητος, ο χαζός κατά μια έννοια. Όταν ρε παιδί μου δεν κάνει ρέτζιστερ, το κεφάλι δεν επικοινωνεί με το σώμα, «το παιδί δεν κάνει...», θέλει αλλά δεν το 'χει.

Κλασικά ο ανερούβαλος, ξεχνά το κινητό και τα τσιγάρα στο τραπεζάκι φεύγοντας από τον καφέ, κλειδώνει την πόρτα και τα κλειδιά είναι μέσα, πάει για μπύρες στο περίπτερο χωρίς να πάρει μαζί του λεφτά, και αλλά πολλά ωραία, καταλήγοντας συνήθως το ανέκδοτο της παρέας.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν συνήθως κάπου στη Κρήτη καθώς ο ανερούβαλος είναι γέννημα-θρέμμα της Μεγαλονήσου.

Νικολής τση Μαριγώς: Μπρε συ Κωστή, ήντα 'ναι κειοσές ο Μανωλιός τση Αριάνθης. Επήγε πάλι στο Ηράκλειο να πλερώσει τσι τροφές και δεν εβάστουνε μαζί ντου μήδε τα λεφτά μήδε τη κάρτα τση Γιουρομπάγκ, εγάειρε οπίσω και είχενε και παραιτημένο στο ΚΤΕΛ το σάκο ντου...
Κωστής τση Πέτραινας: Ε, τον ανερούβαλο...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
vikar

Τί εστί «κιοσές»; Έχει σχέση μήπως μ' αυτό εδώ;

#2
deinosavros

Κειοσές πιό σωστά, < εκειός < εκείνος.

#3
vikar

Ahά.