Ορισμοί από τον ο αυτοκτονημενος (262)
Εμφανίζονται 41-50 από 262

Είναι ένα κομμάτι σχοινί (λεπτό περίπου 6 mm διαμέτρου) που από την μια μεριά έχει μια λούπα και από το άλλο το τραβάς αφού πρώτα έχεις βάλει στην λούπα ένα μικρο πανάκι και το έχεις τοποθετήσει μέσα στην κάννη ενός πυροβόλου όπλου.

Τραβώντας το μέσα από την κάννη την καθαρίζεις. Όσοι πήγαν στον στρατό να υπηρετήσουν την μαμά Ελλάδα το γνωρίζουν καλά. Έχει περάσει στην slang σαν προσβλητική ενέργεια προκειμένου να τόνε χώσει κάποιος στον βρωμόκολο κάποιου η κάποιας.

Σημειωτέον, είναι τέχνη να ξέρεις να χρησιμοποιείς την κωλοτρυπίδα σου για αιδοίον κατά μαρτυρία γνωστού μου κίναιδου - όχι τίποτε άλλο αλλά να προλάβω κάνα Βράστα να μου τη λέει («αυτοαναφορικό, ε;»).

Γιασά ρε Μήτσε με τα μάκτρο σου!!

Μη ζαλίζεσαι, μη σκοτεινιάζει η οπτική της κρίσης σου. Επίσης, μη μου σκοτίζεις τα αρχίδια.

Αναφωνείται σε περιπτώσεις αδιεξόδου και απελπισίας, καθώς επίσης και σε δύσκολες αποφάσεις.

Συνώνυμα: από την μια η σκύλα και από την άλλη η χάρυβδη.

O μπόσικος, ο oversized, ο βλαμμένος, αυτός που η βίδα του λασκάρισε.

Δεν αναφέρεται σε οποιαδήποτε ανθρώπινη τρύπα, αλλά στο ότι το μυαλό πλέον δεν είναι σε πλήρη εφαρμογή με την πραγματικότητά αυτή η εφαρμογή είναι πλέον oversized.

Τα δάκρυα του παντοκράτορα αναφέρεται στις εικόνες μέσα στην εκκλησία και στον κεντρικό τρούλο που συνήθως αναφέρεται στον εικονιζόμενο παντοκράτορα (θεό) που κοιτάει εμάς τα δημιουργήματα του και βλέποντας τα χάλια μας (κατ αυτόν) δακρύζει.

Που κολλάει στην επαγγελματική αργκό; Λέγεται λοιπόν μεταξύ των μπογιατζήδων που βάφουν τα ταβάνια και όσο και προσεκτικός και να είναι πέφτουν κάποιες σταγόνες στο πάτωμα.

Πτωχεύω, καταστρέφομαι οικονομικά.

Στα παλιά χρόνια πολλοί πτωχεύσαντες οικονομικά έδεναν λίθον επί τον λαιμού των και φούνταραν εις το Παλαιόν Φάληρον…

Πράγματα απίθανα να γίνουν λόγω της φυσιολογίας τους.

Το λέμε για απίθανα, ή και ακόμα-ακόμα αδύνατον να πραγματοποιηθούν πράγματα, που ακούμε ότι έγιναν ή ότι πρόκειται να πραγματοποιηθούν.

Η κλασική απάντηση όταν θέλουμε να ξεχάσουμε πράξεις η λόγια που μας ενόχλησαν λόγω περιεχόμενου.

Την ανωτέρω φράση την λέμε στον έχοντα κάνει η πει τα ανωτέρω άσχημα πράγματα η λόγια. Εν ολίγοις, δίνουμε συγχώρεση ότι όλα διαλύθηκαν όπως διαλύεται το αλάτι στο νερό.

Λέω διαλύεται, όχι εξαφανίζεται, σαν να λέμε συγχωρώ αλλά δεν ξεχνώ.

Συνώνυμα: θάβω το τσεκούρι του πολέμου (ξεθάβεται και πάλι εάν χρειαστεί).

Το άκουσα και αυτό και θεωρώντας το πετυχημένο το σπέρνω.

Μας έχουν καταλάβει Μας έχουν πάρει πρέφα Δεν τους γελάμε πλέον
Τέρμα οι κουτόφραγκοι

Ο γνωστός μας κάλος που εμφανίζεται εκεί που το δέρμα καταπονείται περισσότερο και που δεν είναι κάτι άλλο από εναπόθεση νεκρών κυττάρων για να προστατευθεί το δέρμα από τις καταπονήσεις.

Όταν όμως το λέμε για κάποιον άνθρωπα εννοούμε ότι τον έχει στο μυαλό και υπονοούμε ότι δεν πατάει καλά, είναι ζαζούλης και το ρετιρέ του είναι ακατοικητο.