Ορισμοί από bright (23)
Εμφανίζονται 1-10 από 23

Ο έχων τρόπους άξεστους, αλλά με την έννοια του βλακάκου του κατώτερου και καλά, που κατέβηκε απο τα βουνά και δεν ξέρει την τύφλα του.

Ίσως αυτό που θεωρούν οι Αθηναίοι όλους τους άλλους.

Ο,τι και το χουντάλας, αλλά είναι πιο λυρικό και είναι και σελέμπριτι ο Χιου Νταλας.

Απ'το χέζω, χέσιμο, σκατό, σκατίλα, χεσίλα.
Ακούγεται λίγο πιο αηδιαστικό, ίσως και λίγο πιο υγρό. Μάλλον κοντεύει περισσότερο στο τσιρλιό.

Φάε αυτά, φάε τα, φά' τα, φατά. Απάντηση στο κλασικό: - σκατά... - φατά.

Πρωτοακούστηκε ίσως σε ελληνική ταινία, δε θυμάμαι ποια.

Βασικά είναι επώνυμο, αλλά λόγω του γελοίου στο σχολείο το χρησιμοποιούσαμε μεταξύ μας, χαρακτηρίζοντας αγοράκια που σέρναν και ήθελαν να το βυθίσουν στη μηλόπιτα.

Το όνομα Βασίλης σε διάφορες τοπικές διαλέκτους. Το αντίστοιχο του Βασίλω μάλλον είναι Τσίλιο.

Τώρα προφανώς βγαίνει απο το Βασίλης-Βατσίλης-Τσίλης. Καλό και απλό.

Κύριο όνομα, διαδεδομένο κυρίως στη Ρόδο από την Παναγία την Τσαμπίκα, προσωνύμιο μιας εικόνας που έβγαζε σπίθες, φωτιές ή αλλιώς τσάμπες (και καλά... λέμε τώρα).

Από τότε όποιον και να ρωτήσεις στη Ρόδο «πως σε λένε;» ή Τσαμπίκο θα πει ή Τσαμπίκα.

Και γενικά όταν αναφερόμαστε σε Ροδίτες λέμε οι Τσαμπίκοι.

Βασικά έτσι ονομάζουν την μπάντα τους οι λαοφιλείς ρεντ χοτ τσιλι πεππερς.

Επεκτείνοντας, μια μπάντα που αποτελείται μόνο από άνδρες (πούτσες) και ακόμα παραπέρα μια ορχήστρα που παίζει για τον πέουλο.

Αναγραμματισμός του ανεκδιήγητου μνημονιακού δημοσιοκάφρου.

Η τρομερή, βροντερή πορδή με την κατάληξη -κλας, όπως λέμε άντρακλας, και γίνεται υπερπολλαπλάσιο.