Ορισμοί με ετικέτες (9)
Εμφανίζονται 1-9 από 9

Δεν πειράζει, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, αλλά πρέπει να είσαι και λιγάκι μαλάκας.

Φιλοφρόνηση προς μίζερο νεοέλληνα, που έχει περιπέσει σε σφάλμα, για να του δείξουμε ότι έχει περιθώρια βελτίωσης. Σε αυτή τη χώρα με τους τελειομανείς πολίτες, που όλα δουλεύουν ρολόϊ, είναι πράγματι δύσκολο να βρίσκεσαι στην δυσάρεστη θέση να παραδεχθείς τη λάθος συμπεριφορά. Οπότε όλο και κάποιος βρίσκεται να σου θυμίσει ότι τα λάθη είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη φύση. Αυτά όσον αφορά την ορθή χρήση της παρόλας.

Στη σλανγκ χρήση της, η έκφρασή υπονοεί την πλήρη διαφωνία μας, μέσω της ειρωνείας. Δηλαδή λέμε τη φράση, εννοώντας ότι διαφωνούμε πλήρως με αυτά που λέει και υποστηρίζει με πάθος ο συνομιλητής μας, χαρακτηρίζοντας κάποια πράξη του σαν κουσούρι και ατέλεια. Η, την λέμε για τον εαυτό μας, όταν μας καταλογίζουν κάτι που εμείς δεν το θεωρούμε πολύ σοβαρό και άξιο λόγου.

Έκφραση που αντλεί την επακριβή σημασία της πάντα από τα λεχθέντα και συμφραζόμενα, πέρα όμως απ' αυτό, και ανεξαρτήτως πλαισίου εκφοράς, κυρίως συνδηλώνει έναν τρόπο του σχετίζεσθαι ανάμεσα στα υποκείμενα που εμπλέκει (εγώ, εσύ).

Εκφέρεται ως εξής «είμαι κι εγώ [παύση] αλλά είσαι κι εσύ... ». Πολύ συχνά εισάγεται με τα «τι να πω;» ή το «καλά...» ή «εντάξει...».

Ο χαρακτηρισμός είναι γραμματικά το κατηγορούμενο που αποσιωπάται ως ευκόλως εννοούμενο, εν προκειμένω ως «δυστυχώς ευκόλως εννοούμενο» και αυτή η παράλειψη, που σημαίνει αβίαστη αλληλοκατανόηση των «εγώ» και «εσύ», είναι που προσδίδει τη δραματικότητα της έκφρασης.

Δεδομένου λοιπόν ότι το αποσιωπηθέν είναι πάντα κάτι το αρνητικό, η έκφραση δηλώνει την πρόθεση του ομιλητή:

• να τονίσει τη μετοχή και των δυο στη ζοφερότητα μιας κατάστασης ή ιδιότητας, ακόμα κι αν ο «εσύ» διστάζει να το παραδεχτεί,
• να επισημάνει/στιγματίσει το γεγονός ότι πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία ο ένας σέρνει τον άλλο, ο ένας αντανακλά κι επιβεβαιώνει τον άλλο, ωσάν υπό την επίδραση μιας δίνης η οποία έλκει και τους δυο και συνιστά και τη μεταξύ τους ελκτική δύναμη, και της οποίας κομμάτι κι επιβεβαίωση (να η αβίαστη αλληλοκατανόηση) είναι και η συζήτηση στο πλαίσιο της οποίας η έκφραση λέγεται,
• να μετριάσει έτσι τη δική του ευθύνη για το παραπάνω, χωρίς όμως ουδόλως να την αποποιηθεί, που γενικά είναι μια τίμια στάση, καθώς και αυτοκριτική ειλικρίνεια δείχνει («είμαι κι εγώ») αλλά και ευθύτητα («είσαι κι εσύ»).

Θα πρέπει, λοιπόν, να τονιστεί - ακόμα περισσότερο επειδή παρακάτω αναφερόμαστε σε συγκεκριμένους »συνήθεις παραλειπόμενους« χαρακτηρισμούς - ότι η φράση σε κάθε περίπτωση δείχνει πως για το χρήστη της μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός της κοινής ζοφερής μοίρας, παρά το τι ακριβώς είναι η κοινή μοίρα. Αν και προϊόν έκλαμψης και «ενόρασης» επί της κατάστασης, η σχετική ασάφεια δια της παράλειψης του «τι είμαι εγω» που «απ΄αυτό είσαι κι εσύ» είναι περισσότερο μια δυσοίωνη ομίχλη που σκεπάζει ξαφνικά τη συζήτηση, παρά ένα κεραυνοβόλημα.

Τι είδους χαρακτηρισμοί είναι δυνατό να εξυπονοούνται όταν γίνεται χρήση της φράσης; Πάμπολλοι... ενδεικτικά

- Είμαι κι εγώ (μαλάκας) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (οτινάνας), αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σαβουρογάμης), αλλά είσαι κι εσύ...

Ενίοτε βέβαια ο αποσιωπηθείς χαρακτηρισμός είναι λιγότερο βαρύς, και η φράση δεν έχει όλη αυτή την υπαρξιακή μαυρίλα που με τόση μαεστρία περιέγραψα παραπάνω, αλλά παιγνιώδη, ειρωνική και ψευτο-διεκτραγωδιστική, να το πούμε έτσι, διάθεση,
λ.χ.

- Είμαι κι εγώ ξυσαρχίδας) αλλά είσαι κι εσύ
- Είμαι κι εγώ (κατεστραμμένος) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σουρτούκω) αλλά είσαι κι εσύ...

Marema: Αγοράκια 16-18 εε;;; Βοηθό θές;;; :)))))))))

lalaith: Είμαι κι εγώ, αλλά είσαι κι εσύ...

Ερώτηση που εκφράζει άμεσα την απαξία του χρήστη προς το άτομο στο οποίο απευθύνεται, αλλά και πρόθεση ανταπόδοσης / εκδίκησης. Αφορά σε ηθική απαξία, και όχι σε αισθητική, διαφέρει δηλαδή από το Πώς είσαι έτσι;.

Η έκφραση δεν υπάρχει σε άλλους χρόνους, αλλά υπάρχει στον πληθυντικό (έτσι είστε;).
Καμιά φορά συντάσσεται ως «έτσι μου είσαι;» το οποίο είναι λιγότερο έντονο και συνήθως χρησιμοποιείται φιλικά, «χαϊδευτικά».

Συνώνυμο το «τέτοιος/α είσαι;» (γενικά η φράση μπορεί να χρησιμοποιείται και ως φιλικό πείραγμα).

Κυρίως όμως, και παραδοσιακά, συντάσσεται με:

• ρε μουνί (της λάσπης ή/και του αγρού)
• ρε αρχίδι
• ρε γαμιολόπουστα
• ρε πουτανόθρεμμα
• μωρή πουτσοξέσκιστρα
• μωρή ξεκωλιάρα
• μωρή ψωλομπετονιέρα

Συνώνυμο του «έτσι ξηγιέσαι ρε;»

Μεταφορική έκφραση, η οποία σημαίνει ότι είμαι σκληρός και δεν χαρίζομαι σε κανέναν.

Πιθανώς να προέρχεται από τους συμπαθέστατους μπαρμπάδες ή θείες καστανάδες, οι οποίοι προσφέρουν στον υποψήφιο πελάτη κανά δυο κάστανα, για να δοκιμάσει το εμπόρευμα, πριν την αγορά.

Ο σκληρός, αντιθέτως, ουδέποτε θα έκανε κάτι τέτοιο.

Τα κάστανα που χαρίζονται δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που βγαίνουν από τη φωτιά... (βλ. βγάζω τα κάστανα από τη φωτιά).

Ευρέως γνωστή και κλασσική έκφραση, που μας λέει το αυτονόητο:

O καθένας μας μπορεί να αναλάβει έναν μόνο συγκεκριμένο ρόλο, όχι πολλαπλούς. Ο παπάς δεν μπορεί να είναι γεωργός, ούτε ο γεωργός να γίνει παπάς.

Το λέμε όταν κάτι δεν είναι καθόλου επαρκές.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν πάντα υπό και ξαφνικά, εξαιτίας κάποιων αξιωμάτων ή χρημάτων που απέκτησαν κατά τύχη, βγάζουν όλο τους το κόμπλεξ και το παίζουν κάποιοι.

Ως καινούρια ανιψούλα ορίζεται η εικοσάρα (εικοσιδυάρα το πάρα πολύ), ξανθιά κατά προτίμηση, χαζογκόμενα που πλαισιώνει πενηντάρη και άνω. Η έκφραση χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους -αντάρηδες που θέλουν να δικαιολογήσουν την ύπαρξη μιας τέτοιου είδους κορασίδας στο πλευρό τους, όσο και από πολλούς που θέλουν να ειρωνευτούν τον τυπάκο που την γυροφέρνει με περηφάνια αλλά «προσπαθεί να το κρύψει» . Αποτελεί το όνειρο κάθε άντρα που φτάνει σε τέτοια ηλικία όσο και αντρών μικρότερων ηλικιών που δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ (της επόμενης μέρας) με την προοπτική καριέρας που θα τους επιτρέψει να διαθέτουν κάποτε ένα τέτοιο νυμφίδιο.

Από το άλλο πλευρό (που δεν κοιμάσαι), το να είναι κάποια καινούρια ανιψούλα αποτελεί και την πρώτη προτεραιότητα γιατί διαθέτει πολλά πακέτα που αναζητούν οι γυναίκες σε ένα: Επαγγελματική αποκατάσταση, σεξουαλική ικανοποίηση (από ένα μικρό μπλε χαπάκι που χρειάζεται άνδρα για να ενεργήσει), ξεπορτίσματα (γιατί οι μπίζνες δεν επιτρέπουν στον άνδρα να είναι συχνά εκεί) και πρόκληση ζήλειας-σκάσιμου από το κακό φιλενάδων που σπουδάζουν ή είναι πωλήτριες ή κομμώτριες. Ωσεκτουτού αποτελεί τη Νο. 1 επιλογή εργασίας για τις κοπέλες και αφήστε τις μαλακίες για τα παιδαγωγικά, τις φιλοσοφικές και τις γυναίκες καριέρας.

Προέρχεται από την αλησμόνητη πρώτη διαφήμιση του Τζόκερ που μέρος της αναλύεται στο παράδειγμα. Τώρα γιατί ανιψούλα; Δεν ξέρω ακριβώς αλλά μάλλον είναι η πιο κοντινή στην πραγματικότητα δικαιολογία. Η πιο κοντινή συγγενής που επιτρέπει συχνές συναντήσεις, κάθισμα στα γόνατα, οικειότητα ανησυχητική και δικαιολογεί και την διαφορά ηλικίας.

Υπερκομματική φράση για τους κάθε λογής πολιτικάντηδες, τοπικούς άρχοντες και λοιπούς Μαυρογιαλούρους οι οποίοι έχουν αναδείξει σε τέχνη όλο τo χειρονομιακό ρεπερτόριο που παραπέμπει στο «χαιρέτα μου τον Πλάτανο».
Τρεις είναι οι κύριες μορφές χειραψίας τύπου Καλοχαιρέτα:

α. Χειραψία φωλίτσα ή σου ψειρίζω και τη βέρα. Κλασική χειραψία με το δεξί, την οποία ο βουλευτής Κ. συνοδεύει με χούφτωμα του καπακιού της παλάμης του χειραπτόμενου με το αριστερό ελεύθερο χέρι. Εγκάρδιος χαιρετισμός, για τα δικά μας παιδιά.

β. Χειραψία εκ του μακρόθεν, ή αλλιώς χειραψία πανηγυρισμός πυγμάχου. Ο βουλευτής Κ. σφίγγει του χέρια στον αέρα, περίπου όπως οι πυγμάχοι. Το κάνει αυτό είτε i. κρατώντας σταθερή βλεμματική επαφή προς κάποιον στο χώρο, στον οποίο δεν μπορεί να βρεθεί κοντά λόγω συνωστισμό ή
ii. μπροστά σε πλήθος, σφραγίζοντας συμβόλαιο με τη λαοθάλλασα ότι θα τα κάνει θάλασσα.

γ. Χειράψία με πατ-πατ ή ταπ-ταπ -. Για τα μέλη της ΔΑΚΕ και λοιπούς συνδικάλους που κάνουν το περφόρμανς τους, ή για πραγματικά διαμαρτυρόμενους, που έτσι αποσπούν τη δέσμευση του βουλευτή-Κ. ότι το αιτήμά τους περνά στα υπ'όψιν .

Ο Καλοχαιρέτας είναι ο επικοινωνιακός πολιτικός, ο οποίος με την προσιτότητά του από τη μια και το ειδικό του κύρος από την άλλη συγκεντρώνει το συνδυασμό κάφρος μεν, λεβεντομαλάκας δε που τόση απήχησή έχει στο μέσο ψηφοφόρο.
Παππουδίστικη φράση, που άκουσα όμως από νεανικά χείλη στη Θεσσαλονίκη.