#1
Desperado

στο μαλακοπιτουρίνιο

Όλα τα βάλατε, το πιπίνιο ξεχάσατε! Ντροπή τζίζα!! Πάντως το σαντορίνιο έγραψε είναι η αλήθεια!

#2
Desperado

στο ΑΜΑΝ Teleshopping

@Iron Το θέμα έχει λυθεί με Home Theater PC στο σαλόνι και κατεβαστήρι (8 σειρές running!) ;-)

Και έχει δίκιο ο Πάνκης βρε φαταούλα!! Πήρες φόρα για τα 2000;;;!!!

#3
Desperado

στο μπαντιέρα

Πάρτον κουβά (pas de quoi)! Να το καταχωρήσω;;-)

#4
Desperado

στο μπαντιέρα

Άμα μουλαρώσει το ρημάδι... Ας αφαιρέσει κάποιος ιστομάστορας τα πρώτα δύο!

#5
Desperado

στο μπαντιέρα

As requested :-)

#6
Desperado

στο ντούφτιν-ντούφτιν

και μη νομίζετε ότι σας έχω ξεχάσει! Μαζεύω τα λημματάκια και εν ευθέτω θα σας σεντονιάσω σαν τον παλιό καλό καιρό!!!

ΥΓ: Μόλις ο πιτσιρίκος πιάσει το ποντίκι, το σλανγκρ θα είναι home page!

#7
Desperado

στο γαμησομασχάλης

Αστερίες και σπέκια και συχαρίκια και να γίνουν δίλιτρα και φιλούθκια και απ' όλα τα καλά!!!

Χαιρετούρες πολλές! ;-)

#8
Desperado

στο ντούφτιν-ντούφτιν

Yo companero! Σε κατάσταση προετοιμασίας για την έλευση του διαδόχου!!!:-)

#9
Desperado

στο οικοδομή

Κι αν είσαι ο Μπόζο;;

PS: Καλή χρονιά σε όλους... Απουσία λόγω επερχόμενης αφίξεως νέου μέλους στην οικογένεια! :-)

PS 2: Αστερίες Khan!

#10
Desperado

στο γιαπωνέζος ντράμερ

Να σημειώσουμε για τα μήδια, ότι παρουσιάζουν τα άκρως εντυπωσιακά, παραδοσιακά Γιαπωνέζικα Taiko (ή Tyco) Drums (βλ. επίσης μήδι 3), τα οποία δεν είναι απλώς ντάπα-ντούπα αλλά ολόκληρη τέχνη (και performance).

#11
Desperado

στο σκέτο από γιουβέτσι

Αν θυμάμαι καλά, στα «κίτρινα γάντια» ή το «φτώχεια, λατέρνα» δεν ήταν που ο Φωτόπουλος στο εστιατόριο λέει στο γκαρσόνι (αφού έχει απορρίψει ακόμη και το σκέτο από γιουβέτσι λόγω κόστους):

Φωτόπουλος: Πιάσε μια σκέτη από πεπόνι...
Γκαρσόνι: Δηλαδή;
Φωτόπουλος: ...τα κουκούτσια...

#12
Desperado

στο δούκας

@J.C. hehe ;-)

@Electron: Είπες Tenere και θυμάμαι όταν πρωτοβγήκε ότι οι KTM-Husqvarna fans το λέγαμε «Super Teneke». Σλανγκασίστ για όποιον ενδιαφέρεται και ένταξη στην κατηγορία Moto;
Επίσης στην Αλβιόνα και τις αποικίες στην άλλη μεριά της λίμνης (βλ. Ατλαντικό), οι φανατικοί χωματάδες και street-άδες, αναφέρονται ειρωνικά στο Motard ως «MotoRetard» (Μοτο καθυστερημένοι).

#13
Desperado

στο με όλα τα ροκφόρ

Παρά τη γνωστή παθολογική μου αγάπη για εμπεριστατωμένους ορισμούς, αυτά τα short & sweet πολύ τα πάω κυρ Βράστε μου...! Τσίμπα την πενταρού!

#14
Desperado

στο αλεβουζάν

Στην ολοκληρωμένη του μορφή: «Αλεβουζάν προτού μας φαν»...

#15
Desperado

στο ΗΠΑπάρα

Καλαϊτζής κε-ντά-ει! Επίσης δικά του:
- EPEMBASSY (συχνά μαζί με το ΗΠΑΠΑΡΑ)
- Υπουργείον χάριν Παιδιάς
- Δις (σ.σ. Διαρκής Ιερά Σύνοδος) - η Αγία Τράπεζα
- ο 3ος ο Μακρύτερος (σ.σ. Γ.Α.Π.)

Σπεκς Knaso! Από τα αγαπημένα μου συνθήματα και το λέω πολύ συχνά, ειδικά στην δουλειά προ μεγάλων συναντήσεων ή ειρωνικώς για συναντήσεις με αμφίβολο αποτέλεσμα!

#17
Desperado

στο ρέστα καλοκαιριού

Ετοιμάζω κι άλλα σιγούλια-σιγούλια...

#18
Desperado

στο τρικίνι

Ciao Messy! ;-)

#19
Desperado

στο τρικίνι

Εχω και καιρό να καταχωρήσω οπότε θέλει και λίγο ξεσκούριασμα το σύστημα!!! :-)

#20
Desperado

στο τρικίνι

Κάτσε ρε μάστορα να ανεβάσω!!!

#21
Desperado

στο πιάνω στασίδι

@ΠΡΩΤΕΥΣ Αυτό το έχω ακούσει ως παράνομο ρεμπέτικο ως: Του μουνιού σου το γλωσσίδι, μου δωσέ κλωτσά στ' αρχίδι βρε«!!

#22
Desperado

στο αεροχέσιμο

Ρε μπουστρηδέοι, μπαίνω μια στα τόσα για να μην ξεχαστώ (με τη δουλειά την &^%^$&^$) και σκάνε κάτι τέτοια και πως να μη κάνεις λογίν για να βαθμολογήσεις και να σχολιάσεις... κερατά Χότζα! :-)

Ειδικά αφού αναφέρθηκε και Edika... είπατε τα ηχητικά (εκτός του «σλόφοτο, σλόφοτο») αλλά ουχί τα σουρεάλ, εμπνευσμένα ονόματα των πρωταγωνιστών της οικογένειας: ο πατήρ Μπρόνσκι, η μήτηρ Ολγα, ο γιός Παγκανίνι, η κόρη Ζωρζ και φυσικά ο γάτος Κλαρκ Γκεμπόλ (Clarke Gaybeul στο ορίτζιναλ).

Α! και μην ξεχάσω και τους αστερίες στο λήμμα! Εύγε εφέντη'μ!

#23
Desperado

στο ρομαντζούρα

Συγνώμη αλλά πλην των αστερίων, δεν μπορούσα να μην εισάγω μήδια αφιερωμένα στο πιο φανταστικό, λευκό afro όλων των εποχών (μιας και τον αναφέρεις iron!)

#24
Desperado

στο άνοιξε το τριώδιο

Από τον Καιρό της σημερινής Ελευθεροτυπίας: «Κλείνει το διόδιο, ανοίγει το Τριώδιο»!

#25
Desperado

στο τσικαμπούμ

Με πρόλαβες Hodj! Όντως Garelli ήταν τα αλήστου μνήμης και 100% μπέκερε-μπέκερε των 70s και 80s... Με συμπλέκτη δε το super γκλαμουράτο 50άρι που έβγαζε. Τα συνήθη ήταν αυτόματα!

#26
Desperado

στο μπότα

@Delio τα είπαμε και παραπάνω αυτά :-P

@Τζίζας O Cozy ήταν άπαιχτος (ο πατέρας σου να τον συγχωρέσει) και ως freelance μουσικός, έχει συνεργαστεί και με τους καλύτερους (Sabbath, Rainbow, Emerson, Jeff Beck). Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια (αν δεν το έχεις υπόψη σου), είναι το Into the Arena με τους MSG.

Ο Θείος Ian βέβαια είναι άλλη ιστορία (ιστορικά τα «Μουλαρίσια» σόλο του), όχι μόνο το πιο γρήγορο πόδι στη μπότα αλλά και φοβερά rolls (και μάλιστα με το ένα χέρι). Η εισαγωγή του Fireball τα λέει όλα... (δες αυτή την ομορφιά).

#27
Desperado

στο μπότα

Τέλος (άντε πια!) το σπασαρχίδικο 2000BPM που λέει ο ΑΝ21 (και συμφωνώ απολύτως με τη μαλακία του πράγματος) είναι στο μήδι 6.

#28
Desperado

στο μπότα

Α! Ιρον, το μήδι που ζήτησες είναι το 5! :-))

#29
Desperado

στο μπότα

Κατ΄αρχάς οι αστερίες σε Iron λόγω πρότερου ανέντιμου βίου! ;-)
Πάμε τώρα κατά παραγγελιά του Κυρίου:

Γενικώς δίμποτο ονομάζεται το drum set (ή «μπαταρία» όπως λέγανε οι παλαιότεροι - να το βάλω το λημματάκι;; :-)), το οποίο έχει δύο κάσες όπως ορθά ονομάζει ο Πανάγαθος. Κυριολεκτικά, η επεξήγηση είναι σωστή πλην όμως ο όρος δίκασο δεν χρησιμοποιείται συχνά.

Στο τεχνικόν: το δίμποτο χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε jazz σχήματα το '40 και '50 αλλά βρήκε απήχηση από την ροκ σκηνή, με κύριους χρήστες τους Ginger Baker (Cream), Nick Mason (Pink Floyd) και Keith Moon (Who) ο οποίος σημειωτέον δεν χρησιμοποιούσε hi-hat αλλά μόνο πιατίνια.

Κατά τη γνώμη μου οι μάστορες του δίμποτου, ήταν αυτοί που από μεράκι και λόγω των σχέσεων με τις εταιρίες που αντιπροσώπευαν, είχαν στη διάθεση τους τρελό R&D οπότε και εξέλιξαν το είδος - βλ. μήδι 1 με συνδυασμό διπλό πετάλι (η μπαλαντέζα Jesus!) ΚΑΙ το ένα δίφουντο. Στο δίφουντο (που παίζει προφανώς και σε μονή κάσα), συνήθως η μία φούντα είναι ρυθμισμένη λίγο πιο πίσω από την άλλη με αποτέλεσμα το χτύπημα να ακούγεται πολύ σύντομα διπλό (το λεγόμενο «φλαμ»).

Οι guru και αγαπημένοι μου (ο καθείς στο είδος του): Billy Cobham (μήδι 2), Neil Peart των Rush (μήδι 3) και Cozy Powell (μήδι 4).

Κλείνοντας να πούμε ότι υπάρχουν/υπήρχαν αρχι-μάστορες, οι οποίοι αρνήθηκαν πεισματικά να χρησιμοποιήσουν δίμποτο και πραγματικά αν τους ακούσει κανείς σε σόλο, το (ένα) πόδι πάει σαν τρυποκάρυδος! Καλύτερα παραδείγματα ο John Bonham (Led Zeppelin) και ο Ian Paice (Deep Purple) άλλως ο άρχοντας του καλύτερου ίσως πεταλιού που βγήκε ποτέ: Ludwig Speed King.

#30
Desperado

στο ζάπι

...και βάζω σε προτεραιότητα ένα αντίστοιχο λήμμα...