Σχόλια από τον patsis (3005)
Εμφανίζονται 2641-2670 από 3005
Άσχετο: Χαλικούτη, οι σεμπρίλιτις που αναφέρεις είναι κάτι καταχωρήσιμο;
Επί του θέματος, στο τηλέφωνο στη δουλειά παρουσιάζομαι π.χ. «ο Πάτσης ο Πατσίδης είμαι», ξέροντας ότι δεν ακούγεται και τόσο εύηχο, αλλά για να κρατήσω μια ισορροπία ανάμεσα στην αμεσότητα και τη βεβιασμένη οικειότητα. Δοκιμάστε το, πάρτε με στα κεντρικά του slang.gr, εσωτερικό 2682.
(Δεν έχω όρεξη για δουλειά σήμερα λέμετε!)
Ιδέα το Ντέρτι, αλλά με έναν αριθμό καταχωρήσεων ναααα. Νταξ ρε τζονμπλακ, πέσ’ τα αυτά τα πράγματα για το Ντέρτι από νωρίτερα, να σας αφήσουμε μόνους... Χεχεχε! Τέλος, σταματάω τα ηλίθια υποννοούμενα. Πάω σε κάνα λήμμα της mes ή του jesus να παίξω. Δύσκολη μέρα προβλέπεται σήμερα...
«[...] όταν σε γαμάει με τα μάτια [...]» Παραπέμπω στην ελληνική παροιμία (ή κάτι τέτοιο) όποιος διαβάζει με τ' αρχίδια γαμάει με τα μάτια, ανεπτυχθέν από την μετριότητά μου για χάριν της υμετέρας υμετερότητος. Ελάτε παιδιά, εδώ οι καλοί ορισμοί, εδώ το καλό λήμαααα!
Κι έρχεται η mes ντυμένη δημοτική αστυνόμος: «Βρε δε σού ’πα δεκαπέντε σχόλια μακριά από καταχωρημένο λήμμα θα στήνεις τον πάγκο για τα δικά σου;»
Thanks Hank, ακολουθώ το ρητό If you steal from one author, it's plagiarism; if you steal from many, it's research. Χεχεχε!
Johnblack απαιτώ να μας πεις αμέσως πού στο καλό μπορεί να βρήκες, κατά βούληση, άρθρο του 1994. Ρε θα μας τρελάνει τούτος ρε...
Vrastaman δε μιλάς σοβαρά τώρα!
Α πα πα mes!
Πριν μιλήσει η mes, να σε ρωτήσω κάτι ρε τζονμπλακ... Έξυπνος είσαι, διαβασμένος είσαι, έχεις ενδιαφέροντα απίστευτα, με γυμναστήρια έχεις πάρε-δώσε... Τι κάνεις το Σάββατο; Χαχαχαχαχα!
Σοβαρά τώρα, αν με τον Ντέρτι υπάρχει ένα μυστήριο, με σένα υπάρχει μεγαλύτερο. Τι κάνεις για το ψωμί σου ρε φίλε, θα με τρελάνεις. Ξέρω, ξέρω! υπεύθυνος γυμναστηρίου σε εγκατάσταση του ΟΚΑΝΑ που έχει και μεγάλη βιβλιοθήκη και πρώην μπάτσος-ζητάς που, μετά από μια φιλοσοφική διαφωνία για το υπαρξιακό νόημα της χαμένης κόντρας με τη μηχανή, τα βρόντηξε κι έφυγε. Το βρήκα;
@Vrastaman: Έχεις δίκιο, του λείπουν καμιά σαρανταριά τόνοι, ερπύστριες και ένα πυροβόλο. Και ένα κωλοφάνταρο να το φυλάει. Go away, evil military demon! Μην με προκαλείτε παιδιά, δύο χρόνια μετά και ακόμα να αποϊδρυματοποιηθώ... Και τι να λέει ο Cunning για όλα αυτά άραγες;
****Αναστεναγμός ανακούφισης**** Καμιά φορά δεν ξέρω τι σημαίνουν για τους άλλους αυτά που γράφω μέχρι να διαβάσω την αντίδρασή τους (επομένως καταλαβαίνετε ότι η σιωπή ενίοτε με τρελαίνει). Α, ναι, mes, οι δικές μου αδυναμίες είναι πιο δυνατές από εμένα (ατάκα Quino). Πώς την κάνεις αυτή τη φατσούλα, :)
Κι αφού άφησα τα δαιμόνια μέσα μου να εκφραστούν, να πω και κάτι στο θέμα μας:
1. Συμφωνώ με τον ΑΛΛΟ και με την γραμματική που αναφέρει. Τρανό παράδειγμα το Clio (παρά το ότι άνετα θα το εκλάμβανε κανείς ως θηλυκό όνομα) αλλά η Laguna.
2. Υπάρχουν, από την άλλη, διάφορα στοιχεία που ζυγιάζονται στην σκέψη του ελληνόφωνου (υποθέτω) ώστε να προσδιορίσει το γραμματικό γένος μιας λέξης. Στο Hummer ίσως επικράτησε η μετάφρασή του (το σφυρί). Το αυτοκίνητο-εργαλείο της δουλειάς ενός χειρώνακτα επαγγελματία είναι επίσης μάλλον ουδέτερο: το Navara. Το αρσενικό γένος σε πλοία και αυτοκίνητα μάλλον αποκλείεται.
3. Τα πλοία δε είναι μια ολόκληρη ιστορία θηλυκών συνειρμών και άρα γραμματικού γένους, ακόμα και στα ανελαστικά αγγλικά.
4. Οι επιχειρήσεις και οι λοιπές μεγάλες οντότητες με ξένο όνομα, ελληνικές ή αλλοδαπές, είναι, υποθέτω θηλυκού γένους, εκτός αν υπερισχύσει:
α. Η υποννοούμενη έννοια του οργανισμού ή αλλης αρσενικού γένους λέξης π.χ. ο OPEC.
β. Η έννοια των πολλών καταστημάτων του δικτύου τους, μερικά παραδείγματα ειπώθηκαν ήδη.
5. Καμιά φορά το γένος αλλάζει και στα ελληνικά αρκτικόλεξα, από παρανόηση ή συνεκδοχή με κάτι άλλο, π.χ. ο Σ.Δ.Ο.Ε. αντί το Σ.Δ.Ο.Ε. (Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος) αλλά και ο ΑΣΕΠ.
Πολύ σκόρπιες σκέψεις παιδιά, με τον καφέ και την τυρόπιτα. Και καλημέρα σας.
Υ.Γ. Αυτή η αναλυτική των «στοιχείων που βαρύνουν» για τον τελικό χαρακτηρισμό κάποιας έννοιας, αντί της αυστηρά λογικής με μονοδιάστατη ποιοτική διάκριση, μου τριβελίζει το μυαλό εδώ και καιρό για την ίδια την έννοια της σλανγκ. Θυμάμαι στο λύκειο που κάναμε στην έκθεση τα δημοσιογραφικά αστεράκια της είδησης: Ήταν δέκα ιδιότητες μιας είδησης που, όσο περισσότερα είχε, τόσο σημαντικότερη ήταν, π.χ. εγγύτητα με το κοινό του μέσου, διασημότητα αναφερόμενων προσώπων, σπανιότητα γεγονότος κλπ. Ένας μεγάλος σεισμός στου διαόλου τη μάνα π.χ. μπορούσε να χάσει το πρωτοσέλιδο από την αποκάλυψη ότι ο τάδε υπουργός φορούσε ζαρτιέρες στο υπουργικό συμβούλιο (οι οποίες είχαν πληρωθεί με δημόσιο χρήμα από τον λογαριασμό των εξόδων του). Έτσι και η σλανγκ, ίσως. Έχει κάποιες ιδιότητες που δεν χρειάζεται να συνυπάρχουν όλες ταυτόχρονα αλλά προσθέτουν αθροιστικά σλανγκική αξία.
(Η άχρηστη στρατοκαυλική σλανγκαρχιδιά του μήνα - σόρυ mes) Δεν υπάρχουν τανκς, υπάρχουν άρματα μάχης! Έτσι, με μπολντ γράμματα όπως μας το φώναζε ο υπίλαρχος.
Μια φορά φαντάρος, πάντα κολλημένος. Μα τι μας ταΐζανε στην Αυλώνα, δεν μπορώ να καταλάβω...
Κατηγορίες: «Πρόστυχα», «Σιχαμερά», «TV/Διασημότητες». Χαχαχαχα!
Κακό συνήθειο; Έλα, έλα, δεν θέλω υπερβολές, ε; Μου θύμισες τον Φάνη, των Κατσιμηχαίων:
[I]κι είναι μαρτύριο φοβερό
το βίτσιο αυτό το βρωμερό
που σου 'μαθε στην φυλακή
εκείνος ο ψηλός από την Δραπετσώνα[/I]
ΑΛΛΕ δεν συμφωνώ μαζί σου. Η ευγένεια, ας μην το ξεχνάμε, είναι μια στάση ζωής θετική απέναντι στους συνανθρώπους μας, που βοηθά την επικοινωνία. Αν δεν καταλήγει βραχνάς και υποκριτική, είναι χρήσιμη και όμορφη. Δεν ξέρω, μπορεί να είμαι ευάλωτος αυτή τη στιγμή και να πιάνομαι στις λεπτομέρειες. Και ποιος είμαι εγώ για να παρέμβω, μήπως είμαι κάποιος; (Όχι χαλικούτη, δεν το αναλαμβάνω από το Δημόσιο Πρόχειρο.)
Τυχαία ανακάλυψα ότι το ντελημπάσχος υπήρχε καταχωρημένος ως ντελιμπάσκος.
Βρε καλά σας λέω εγώ να μην ασχολείστε με τις βαθμολογίες. Τι έγινε πάλι σήμερα, βλέπετε; Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι και το αντίστροφο και τα πάντα όλα άμα λάχει ναούμ.
Σοβαρά τώρα, προτείνω να αναφερόμαστε στις βαθμολογίες σαν πρώην φαντάροι στη θητεία τους: ως κάτι που μας ενώνει και μας χωρίζει ευχάριστα. Ως εκεί. Ποιος είναι μαζί μου; Ποιος; Ακούω προσφορές!
Τζάμπα τα τεθωρακισμένα, τζάμπα...
Χαχαχαχαχαχα Μες! Τι μυαλό είναι αυτό που έχεις επιλοχάκο μου;...
Διατάξτε με να λιώσω κιιειικιτά!
Γεια χαρά! Σε αυτό το λήμμα έχουν τη συνάντα τους οι βόρειοι, οι νότιοι και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις για το σημερινό μαδομούνι περί τυριών, μοναστηριών, ανέβα-κατέβα και μπουγάτσας; Ωραίαααα. Έχω να μπλέξω σε ένα καλό ταβερνόξυλο μέρες ολόκληρες! Πάμε παιδιά! (Πλάκα κάνω!)
Dubbass μην τον ακούς, σειρά μου είναι, επιλοχία τον είχα στην Αυλώνα. Mes τι να σου πω... Τζάμπα τα τεθωρακισμένα, τζάμπα...
Mes, ωραίος ρε φίλε. Σωστός.
Χαχαχαχαχαχα! Ε ρε Χαλικούτη τι λες ρεεε! Ώρες-ώρες δεν παίζεσαι! Μου θύμισες και μια ατάκα συν-κατηχούμενού μου, παλιά στο Τέξας. Παπάς: Θανάση στη λειτουργία αύριο θα πας; Θανάσης: Ναι πάτερ, κατευθείαν... (=από έξω)
Α, ναι. Hank, όλως τυχαίως, το 42 είναι αρκετά σημαντικός αριθμός. Γκούγκλαρε, αν θέλεις, το εξής: the answer to life, the universe and everything.
(Ωχ, το μάτι μου) Ευχαριστώ σας. Είπα να δραστηριοποιηθώ και να επιστρέψω. «Sequel 2: Η επιστροφή».
Όποιος μάθει ετυμολογία, μας το λέει και μας τσι χορεύτριες.
Ε ρε vikar, μπορεί να έχω το σύνδρομο του πρώην φαντάρου, αλλά η τελευταία παράγραφος του ορισμού σου... Χαχαχαχαχα! 3,14! Χαχαχαχαχα! Αααααχχχχχχ... Ωραίος ρε φίλε...
Χαχαχαχαχα ΑΛΛΕ!
Ακολουθεί μπλε διάλογος σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης μου:
Επικεφαλής αντιπολίτευσης: Αυτή η συμπεριφορά σας είναι απαράδεκτη! Αλλά έτσι είναι... Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν!
Δήμαρχος: Ποιον είπες κλαζομενής ρε; [sic]
Α, και μη μου πειράζεις τη mes ε; Mesούλα μου don’t worry, εδώ είμαι εγώ, λέμε τώρα...