Ανήκει στα συνώνυμα του μεγάλε, με τοπική- τεχνολογική χροιά, όπως τα «διηπειρωτικέ, υπερατλαντικέ, διαπλανητικέ», κ.ο.κ. Υπερπόντιος σημαίνει αυτός που περνά τον πόντο, δηλαδή την θάλασσα, λ.χ. υπερπόντιο ταξίδι, επικοινωνία κ.τ.ό. Οπότε το λέμε με θαυμασμό σε κάποιον που είναι «τεράστιος», όπως μπορούμε να τον αποκαλέσουμε λ.χ. και «υπερατλαντικό» ή τα συναφή.

Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι «Πόντιος» ονομάζεται ρατσιστικώς ο χαζός, (λόγω ρατσιστικής συμπεριφοράς των Ελλαδιτών προς τους Έλληνες του Ευξείνου Πόντου, που ήρθαν μετανάστες ή πρόσφυγες στον Ελλαδικό χώρο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή). Οπότε το «υπερπόντιε» λέγεται ειρωνικά, όταν κάποιος λέει με ύφος «μεγάλου, τεράστιου» κάτι που στο περιεχόμενό του είναι «πόντιο». Η έκφραση, λοιπόν, βασίζεται στην αμφισημία μεταξύ δοξασμού και χλευασμού.

- Πιστεύω ότι, όπως λέει κι ο Γιανναράς, η λύση δεν είναι ο περισσότερος εκσυγχρονισμός, αλλά μια δημιουργική αντιπρόταση που να ταυτίζει το κοινωνείν με το αληθεύειν, όπως πέτυχαν οι Ρωμιοί με πατίνα αρχοντιάς στις κοινότητες της Τουρκοκρατίας και στις υπερπόντιες παροικίες, αποτελώντας συνέχεια του «κοινού λόγου» του Ηρακλείτου!

- Τι είπες τώρα ρε υπερπόντιε! Ο Μερεντόνας είσαι, ναούμ! Πέντε λεπτά ειδήσεις για όσους έχουν προβλήματα ακοής!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Hank

Ουπς! Βλ. και την ερμηνεία του Γκατσάνδρα ότι το υπερπόντιος αναφέρεται στους υπέρχαζους Αμερικ(λ)άνους επέκεινα του Ατλαντικού πόντου.
Ο αλημματολάσπωτος πρώτος την μπανάναν βαλλέτω!

#2
GATZMAN

χε χε χε
Αξιος ο μισθός σου