Αυτοσαρκαστική έκφραση, χρησιμοποιείται ρητορικά και υποθετικά για να καταδείξει την αδυναμία μας να αντιδράσουμε σε ένα πλήγμα που δεχθήκαμε, μάλλον ηθικής αλλά και γενικότερης φύσεως. Σε περιπτώσεις δηλαδή που μας την είπε κάποιο αφεντικό ή άλλο πρόσωπο υψηλότερης κοινωνικής θέσης ή μεγαλύτερης ευθύνης (λέμε τώρα), που κάηκε το μουνί μας, που άλλο μας έδειξαν κι άλλο μας έμπηξαν και κάθε άλλη κατάσταση που βγήκαμε ριγμένοι και που, προσοχή, δεν έχουμε ουσιαστικά κανέναν τρόπο να αντιδράσουμε παρά να διαμαρτυρηθούμε. Κι αυτό για την τιμή των όπλων, για να μη μας πουν μετά ότι μας άρεσε κι όλας.
- Σού 'κοψε η τράπεζα τα όρια; Έτσι ξαφνικά;
- Είμαι λέει σε επισφαλή κλάδο και πίπες.
- Και τι θα κάνεις τώρα, πού θα σπας τις επιταγές;
- Ξέρω και γω ρε Παναή;
- Καλά και δεν αντέδρασες;
- Τι να τους κάνω; Τράπεζα είναι. Να βροντάω πόρτες και να κλείνω τηλέφωνα; Έχουν το μαχαίρι, έχουν και το πεπόνι.
- Τι να σου πω...
- Η τράπεζα αγόρι μου σου δίνει λεφτά μόνο αν αποδείξεις ότι δεν τα χρειάζεσαι, άσ' τα να παν στο διάολο...
0 σχόλια