Highlight από Σαλλλονικιό γλωσσοδέτη (βλ. παράδειγμα 1) που έκανε επιτυχία λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε βωμόλοχα. Κάτι σαν το «κοράλλι ψιλοκόραλλο και ψιλοκοραλλάκι» δηλαδή (πες το γρήγορα για να καταλάβεις!).

Εκφράζει όλον τον πόνο για την παρακμή που φέρνουν τα χρόνια που περνούν στον δύστυχο τον άνθρωπο. Εκφράζει επίσης όλη την αναπόληση των όμορφων στιγμών που ζει κανείς προτού αρχίσει να ασχολείται με έννοιες όπως «τα παιδιά μου», «πεθερικά», «αφήνω καράφλα», «αφλογιστία», «χοληστερίνη», «λογιστής», «σύνταξη», «πιεσόμετρο» και άλλα συναφή.

Παραλλαγές: όμορφα/χαμένα/καημένα/μαύρα μου νιάτα που τσαλακωθήκατε.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΟΥ!
Το τραγουδάκι στο YouTube παρακάτω! Είναι η επιτομή της έννοιας και όποιος δεν το ξέρει, να το ακούσει πάραυτα!

  1. (από εδώ)
    «ΕΡ’ΜΑ ΜΟΥ ΝΙΑΤΑ

Παιχνίδι – γλωσσοδέτης για μικρούς και μεγάλους με προέλευση από τη Θεσσαλονίκη. Λέγεται πάντα από δύο, οι οποίοι κάθονται αντικριστά και λέγοντάς το χτυπούν παλαμάκια σταυρωτά και ίσια.

Έρ’μά μου νιάτα που τσαλακωθήκατε καλά καλά,
και που τσαλακωθήκατε γιατί δεν αρεστήκατε;
Και που τσα(τα)λακώσατε γιατί τα τσαλακώσατε;
έρ’μα μου νιά… καμώματα πουτσαλοτσαλακώματα.»

  1. (από εδώ)
    «μου λειπει αφανταστα η διασκεδαση,ο χορος,το ξεσαλωμα.
    η γλεικια ζαλαδα γυρνωντας τα ξημερωματα,
    οι φουστοζωνες και τα ψηλοτακουνα.

αχ! ερημα μου νιατα που τσαλακωθηκατε...»

  1. (από εδώ)
    Ο “κόκκινος Ντάνιελ” είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση που απαιτεί πολύ προσεκτική μελέτη για την σκιαγράφηση της προσωπικότητάς του. [...]
    Οι σύγχρονοι αριστεριστές με περισσή αφέλεια μιλούν για τον Ντάνιελ ενώ οι ώριμοι ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ αλλά και οι θιασώτες του κοινωνικού φιλελευθερισμού όπως ο υπογράφων γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο στίχος που περιγράφει τον συγκεκριμένο πρώην επαναστατημένο νέο είναι “έρημα μου νιάτα που….τσαλακωθήκατε…”

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε

#1
Επισκέπτης

@Cunning Linguist

Ειλικρινά, ειλικρινά, θυμώνω πολύ με κάτι τέτοια.
Πίστεψέ με δεν τα έχω μαζί σου αλλά με αυτή τη ράθυμη γενιά που όλα τα περιμένει απ'το μπαμπά και τη μαμά.
Για ό,τι φταίνε αυτά τα δύστυχα κι ανίκανα νιάτα φταίει η προηγούμενη γενιά που δεν τούς έστρωσε καλά το χαλί για να περπατήσουν περήφανα τα... «ρωμαλέα» αυτά νιάτα.
Μη χέσω λέω εγώ.
Ό,τι καλλίτερο μπορούσε να κάνει η γενιά μου το έκανε.
Σε όλους τούς χώρους, ας είναι αυτοί πολιτική ή κοινωνική ή πολιτισμική. Πολλά έκανε, απλώς η επόμενη γενιά αποδείχτηκε άχρηστη επειδή βρήκε πολλά έτοιμα και δεν έμαθε να αγωνίζεται, έμαθε μόνο να ζητάει: «δως μου κι άλλα, δως μου, μού τα χρωστάς».
Και χάθηκε μέσα στα gadjets και στα κινητά τών 500 ευρώ που τα έχει μόνιμα κολλημένα στο αυτάκι της σαν σκουλαρίκι. Βλέπεις στους δρόμους, παντού, κάτι καθυστερημένα που μιλάνε διαρκώς στο κινητό τους κι αναρωτιέσαι για το βάθος τής καθυστέρησής τους,
Φταίνε οι γονείς που τούς τ'αγόρασαν;
Φταίνε πάλι οι γονείς που τούς εξασφάλισαν άπειρο χρόνο να μιλάνε ασταμάτητα τα μανιακά στα κινητάκια τους;

Φταίει ο Daniel Cohn Bendit που η επανάσταση τού Μάη 1968 στη Γαλλία δεν κατάφερε να φέρει μια ριζική αλλαγή, μιαν εκ βάθρων αναρχική ανατροπή στην κοινωνία;
Ό,τι μπορούσε έκανε κι αυτός.
Πήγα ως φοιτητής στο Παρίσι τον Οκτώβρη τού 1970.
Δεν πρόλαβα εκείνα τα γεγονότα, ωστόσο ο απόηχός τους ήταν ακόμα πολύ δυνατός, στα Παν/μια κάναμε μάθημα καθισμένοι επάνω στούς πάγκους, καπνίζοντας και συζητώντας για διάφορα πολιτικά με τούς καθηγητές.
Σχεδόν τα πάντα σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ήταν ακόμα υπό διάλυση. Για να σπουδάσεις αληθινά χρειαζόσουν πολλή επιμονή κι υπομονή.
Στούς δρόμους συνεχιζόταν το ξύλο ανάμεσα σε αναρχικούς και μαυροντυμένους φασίστες με ρόπαλα.

Σήμερα, εδώ και καιρό όχι σήμερα, έχει όλο το δικαίωμα ο Daniel να ξεκουραστεί, ν'αναπαυθεί.
Τι στην οργή πια, τόσο άχρηστη είναι αυτή η νέα γενιά που να τα ζητάει όλα από την προηγούμενη γενιά επειδή η ίδια είναι πολύ απσχολημένη με το πράμμα της και το κινητό της;
Εγώ κι ένα σωρό άλλοι βλέπω μια γενιά παραδομένη στο χα-χα και χου-χου, στην πλάκα και στο καλαμπούρι, στην ελαφρότητα κάθε είδους, στην καλοπέραση με κάθε τρόπο, αρνούμενη να αναλάβει ευθύνες.
Είναι απίστευτο το τι χα-χα και χου-χου ρίχνουν όλες τις ώρες ενώ ταυτόχρονα παραπονιούνται διαρκώς για το πόσο... «άσχημα» περνάνε. Έλεος Κύριε.

Δυο πράγματα ακούω όπου κι αν πάω από αυτή τη γενιά.
Το ένα είναι : «τι όμορφα και καλά που ζήσατε εσείς».

Τα κέρατά μας ζήσαμε, δεν είχαμε κινητά δεν είχαμε ίντερνετ και τρέχαμε εκατοντάδες ή και χιλιάδες χλμ για να βρεθούμε και να τα πούμε από κοντά, ή γράφαμε γράμματα, ή μέναμε μόνες/μόνοι στη σιωπή με τη σκέψη σε αυτό που αγαπούσαμε.
Η δική μου γενιά έφερε και το ίντερνετ και τα κινητάκια και όλα τα άλλα gadjets για τα οποία εσείς τώρα σκοτώνεστε.
Βλέπεις άτομα να περνούν τα 30 και να βυζαίνουν ακόμα το δάχτυλο κολλημένα στο πράμμα τής... μαμάς τους.
Φταίει η μαμά που τα κακόμαθε;
Ασφαλώς και φταίει, αλλά τα... «καϋμενούλια» αυτά είναι αθώα;

@Cunning Linguist να μη θαρρήσεις ότι τα έβαλα μαζί σου εδώ, απλώς εσύ άνοιξες το θέμα κι εγώ βρήκα την ευκαιρία :-).

#2
Επισκέπτης

Παρασύρθηκα και ξέχασα να αναφέρω το δεύτερο πράγμα.
Ακούω να λένε αυτά τα νεαρά άτομα και το άλλο :
«μας κληρονομήσατε το τίποτα, μια νούλα είσαστε».
Αυτή είναι η δεύτερη κύρια άποψή τους.
Μάλιστα!!! Ενώ εμείς που κληρονομήσαμε έναν ρημαγμένο κόσμο μετά τον Β' Π.Π, και μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο εδώ στην Ελλάδα, είμαστε άρχοντες, ε, ναι, βέβαια.
Θυμάμαι ακόμα στο Μαρούσι που μεγάλωσα να πηγαίνω στο Δημοτικό και να διαβάζω τα βράδια με λάμπα πετρελαίου. Ήταν εκεί στις αρχές τού 1960, όταν το Μαρουσάκι μας ήταν ακόμα χωριουδάκι.

#3
Galadriel

Χριστέ και Παναγία!

#4
το Λιοντάρι

@mes

Ξέχασες τον Θεό και το Άγιο Πνεύμα, γλυκειά μου.
Θρησκόληπτη... χεχεχε :-)

#5
Cunning Linguist

Τι να πω, εγώ κατά τύχη το έβαλα το παράδειγμα βασικά! :Ρ Πάντως η σημερινή γενιά είναι γτπ, δεν έχω αντίρρηση... Αλλά πάλι για να είναι η κατάσταση όπως είναι, και οι παλαιότερες δεν τα πολυκατάφεραν... Το βασικό πρόβλημα είναι (το λέω και το ξαναλέω) ότι πάντα η πλειοψηφία αποτελείται από αυνάνες!

#6
το Λιοντάρι

@Cunning Linguist

Όχι βέβαια, δεν τα πολυκαταφέραμε κι εμείς φίλε καλέ.
Όμως είχαμε μια ζωή, λάθος ή σωστή, ζωντανή.
Ετούτο το κινητάκι κολλημένο μόνιμα στ' αυτί που βλέπω σε ηλικίες από 12 μέχρι 62 χρονών είναι πρόοδος.
Να κόψω όλες τι φλέβες μου και να πεθάνω από αιμμοραγία είναι.
Θα ήθελες, φίλε καλέ, να κάνουμε μια βόλτα στούς δρόμους τής Αθήνας, παρέα οι δυο μας, και να στα δείχνω όλα αυτά και άλλα πολλά-πολλά;
Πιστεύεις ότι τα έχω εφεύρει κι ότι δε βλέπω καλά;

Αγαπώ πάρα πολύ όλα τα νέα καλά και σωστά παιδιά.
Και μ' αυτό δεν εννοώ τα κατεστημένα αλλά αυτά που μένουν για πάντα σωστά.
Συγγνώμη, δηλαδή, αλλά τι σόι εκτίμηση μπορώ να δώσω στο κάθε μαλακακισμένο το οποίο όπου κι αν βρίσκεται θεωρεί υποχρέωσή του, και προπάντων ανάγκη του, να μιλάει χαμηλόφωνα ή έντονα στο κινητάκι του;

Είναι αυτό αληθινή ζωή @Cunning Linguist ;
Εμένα μού έρχεται να ξεράσω και μετανιώνω που γεννήθηκα και με τη σειρά μου
γέννησα τα καθυστερημένα αυτά.

Να μην το πάρεις αυτό ως προσωπική προσβολλή.
Για γεννιές μιλάω, φίλε.

#7
το Λιοντάρι

@mes
Τι γίνεται μ' εσένα; Είσαι σε παρατατεμένες διακοπές και δε βλέπεις ότι κάποιο άσχετο άτο μάς έχει κάνει την ιντερνετική συζήτηση μαντάρα;

Λείπει και η ironick μας ρε γαμώ, λειψοί γενήκαμε.

#8
Cunning Linguist

@Λιοντάρι
Ε καλά τώρα, η τεχνολογία δεν είναι κακή από μόνη της, το πρόβλημα υπάρχει στην κατάχρηση, και απ' ό,τι βλέπω, το ίδιο χαζεύουν με τα κινητά και τις τηλεοράσεις και οι μεγαλύτεροι, οπότε είναι γενικότερο το ζήτημα. Εξάλλου αν το πάμε έτσι θα πρέπει και να αυτοκραχτούμε και για το λιώσιμο στο ίντερνετ... ;)

Εγώ ξέρω ότι τα παιδιά σταματήσανε να ακούνε rock και metal και ακούνε όλο κάτι αμερικλανιές και κάτι αραπησιάρικα... ΑΥΤΟ είναι πρόβλημα... Άμα διοριστώ ποτέ σε κανένα σχολείο και έχω τέτοια, βλέπω να γίνεται του School Of Rock το κάγκελο!

#9
το Λιοντάρι

@mes

Για τούτο το «πράγμα» που υπογράφει ως ...«επισκέπτης» μιλάω γλυκειά μου εσύ.
Πάρε τον πισινούλη σου ματάκια μου και σβύσε όλα τα χαζο-μαλακισμένα σχόλιά του.
Μού χαλάνε την αισθητική τού χώρου :-)

#10
Galadriel

Έχεις καταλάβει ότι δεν πρόκειται για χώρο συζήτησης; Και τέλος πάντων μπορείς να μην αναφέρεσαι σε μένα ούτε σε ευθύ ούτε σε πλάγιο λόγο; Θενγκς εκ των προτέρων, φιλικά Νίκος

#11
το Λιοντάρι

@mes

Ούτε και πρόκειται ποτέ ξανά να σού απευθύνω το λόγο βρε «μεσούλα». Ένα άτομο μπήκε εδώ και έγραψε αυτά που ξέρει καλά ή νομίζει ότι ξέρει καλά, και μάλιστα σε τόνο μη επιδεχόμενο συζήτηση, σαν εσένα.
Εσύ σ' εμένα κόλλησες;
Τεσπα, κάνε ό,τι νομίζεις, ποσώς μ' ενδιαφέρει.
Μια φιλική κουβέντα θέλησα να σού απυθύνω.

Προφανώς υπάρχουν κι άλλα προσωπικά που αγνοώ και δε δίνω δεκάρα να τα μάθω.

Ας μείνουμε λοιπόν στα καθαρά γλωσσολογικά θέματα :-)