Γενικώς το καζανάκι. Γιαγιαδισμός. Στην Καναδία ξέρουμε τι είναι. Κι αν αυτοί οι ξενέρωτοι νομίζουν ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε, γελιούνται οικτρά. Υπάρχει σε κάθε σπίτι που υπάρχει και γιαγιά *. Πρόκειται για το δικό μας καταρράκτη τσέπης.
Κατά κυριολεξία, όχι οποιοδήποτε καζανάκι, αλλά εκείνο το κακοφορμισμένο, επίτοιχο ** από βαρέως τύπου μαντέμι με το αυτοσχέδιας στήριξης πλέον φλοτέρ και την ορφανή από χερούλι καδένα που δε λέει, όπως κι ο ορίτζιναλ νιαγάρας να σταματήσει να τρέχει στη λεκάνη μα και την πλάτη του επικαθημένου εις τον θρόνον (σε απόλυτη αρμονία με τη λαϊκή σοφία των ελληνικών καφενείων: οι θέσεις δεν πρέπει να είναι αναπαυτικές, προκειμένου να ανανεώνονται ταχύτερα οι πελάτες).
*πέριξ της επταετίας η Ελλάς επλημμύρισε (sic) από νιαγάρας που τοποθετούντο σχεδόν σε κάθε δημόσιο κτήριο (σχολειά – γυμναστήρια-κτελ-δημόσιες τουαλέτες) αλλά και πλασάροντο στους ιδιώτας ως τα αθάνατα καζανάκια. Είχε εγγίσει πλέον η ώρα να γίνει το λουτρό σύστημα και να κοπεί η συνήθεια της υπαιθρίου πραγματοποίησης της ανάγκης.
** "Τύπου νιαγάρα" τα ονομάζει πια η αγορά - υπήρχε και επιγραφή στα γνήσια "δα μπεστ ναϊάγκρα", "δα νιού μπεστ ναϊάγκρα", "δα βέρυ μπεστ ναϊάγκρα" κ.ο.κ. Με δεδομένο ότι κάποια αντικείμενα εδραιώθηκαν στην καθομιλουμένη με το όνομα της μάρκας τους αντί της ιδιότητάς τους (βλ. άβα αντί για υγρό πλυσίματος πιάτων κι ας ήταν πάλμολιβ, τάιντ αντί απορρυπαντικού ρούχων κι ας ήταν ρολ κτλ), ήταν λογικό να επικρατήσει ο νιαγάρας που ακούγεται στο επαρχιώτικο αυτί αστικότερος, πιο κοσμοπολίτικος και συνεπώς πιο ελεγκάντ από το υποκοριστικό του καζανιού.
Γιαγιά Γιώργου: Τράβηξες το νιαγάρα;
Γιώργος: Άσε μας ρε γιαγιά..
Πλάτωνας: Τράβηξέ τον νιαγάρα ρε παλιομαλάκα, καλά σου λέει η γυναίκα θα μας ψοφήσεις πάλι.
12 σχόλια
σφυρίζων
donmhtsos
Πώς θα λέγαμε στα ελληνοαμερικάνικα Niagara falls?
-Ο νιαγάρας πέφτει!
vanias
deinosavros
Κι άμα η κουράδα είναι χοντρή και τραβήξεις δυό φορές βγαίνει και palindrome: Niagara, o roar again.
deinosavros
όταν σήκωσα το βλέμμα μου ανέμελα και τα μάτια μου αντίκρυσαν τούτο το έργο τέχνης για πρώτη φορά, κάτι ένιωσα μεσα μου, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι δυνατό. Άξαφνα μια γλυκιά θέρμη γέμισε την καρδιά μου, κοιτάζοντας κάτι για το οποιό, μονάχα ιστορίες είχα ακούσει. Ήταν δυνατόν; Αγγιζα σχεδόν το όνειρο;
Το χέρι μου άγγιξε με δέος την αλυσιδίτσα και απαλά την έσφιξε στα ακροδάχτυλα του καθώς την τράβηξε με προσοχή κι ένας ένας οι ήχοι του φλοτέρ, του νερού, των μεταλικών ελασμάτων και όλων εκείνων των μικρών και υπέροχων εξαρτημάτων του, άρχισαν να σμίγουν μεταξύ τους και να ταιριάζουν μια μουσική απόκοσμη, αγγελική που με έκανε να ριγήσω απο δέος.
Δεν χρειάζονται άλλα. Τι να πει ένας θνητός για τον παράδεισο κι ας τον αντίκρυσε;
Με τη δύναμη των θεών, το καζανακι ΜΠΕΣΤ ΝΙΑΓΑΡΑ είναι ένα μοναδικό κόσμημα στον χώρο (και όχι μόνο), βγαλμενο απο μια εποχή που δυστυχώς δεν θα ξανάρθει. Δεν αντιγράφεται η πρεζα, δεν βγαίνει ξεπατικούρα η τέχνη κι η μαστοριά η αληθινή. Τεχνοτροπία, ύφος, χρώμα, γωνίες, μέταλλο και ροή; ενταξει, ΝΙΑΓΑΡΑΣ λέμε ρε σκύλε.
Ευκοίλιος πολυθεϊστής εδώ
σφυρίζων
PS η αλληλουχία da best Niagara, da new best Niagara κ.ο.κ. θυμίζειμπεστ ναϊάγκρα", "δα νιού μπεστ ναϊάγκρα", κ.ο.κ έχει κάτι από χιπχοπικό μπιφ!
vanias
@deinos τι ξετρύπωσες! αν για τον ευκοίλιο ο νιαγάρας ήτο φετίχ, για εμένα είναι αδιάσειστο ενθύμιο μιας χαμένης νιότης που σκόρπισα με το (έμψυχο και σκατόψυχο) μαντέμι αγκαλιά, πότε να τρέχει, πότε να μη γεμίζει, πότε να σκαλώνει το σύστημα και να μένει ημισηκωμένο, πότε να ψάχνω χερούλια και πότε να τσιρίζει γεμίζοαδειάζοντας όλο το βράδυ στον αυτόματο για να μου ξυπνήσει το διπλανό δωμάτιο στο χοτέλ. το βανάκι της παροχής ήταν το άλαμο πριν φωνάξω τον συντηρητή. Ο Θεός να με συγχωρέσει αλλά μετά από ένα σημείο δεν έμπαινα καν στον κόπο της διάγνωσης και (απόπειρας)θεραπείας κι απλά γύριζα το βανάκι. Αδιαμφισβήτητα η κόλαση είναι γεμάτη από δαύτα και ναι, είναι όλα χαλασμένα(κι εγώ πρέπει να τα φτιάξω).. και δεν έχουν και βανάκι.
@vrastafarian το μόνο που θυμίζει niagara στα λύρικς του μηδίου είναι το viagra. παρόλα αυτά, εκτιμώ αφάνταστα τους σουρεάλ συνειρμούς και κηπ'εμ κάμιν. Ο δικός μου νιαγάρας θα είναι για πάντα ένας ασθενής σε αίθουσα αναμονής.. του οποίου η μασίφ αθανασία και η κατά τα άλλα κινητά μέρη φιλασθένεια απλά θα υπενθυμίζει στο διηνεκές ότι τον έχω παντρευτεί και μου χει κάνει παιδί..
deinosavros
Ψυχραιμία Βράστα, δεν είναι δικό μου το καρκινικό.
σφυρίζων
@ Deino - Το σπεκ παραμένει που το μνημόνευσες
@ Βάνιας - Το λήμμαν αυτό με πήγε πίσω δεκαετίες, όταν έβλεπα Benny Hill στην ασπρόμαυρη TV παρέα με τον με τον παππούα. Χωρίς πλάκα, με συγκίνησε.
Επικαλούμαι το αναγραμμαντείο:
The Best Niagara = A great shit bane
dryhammer
Mε γυρίσατε πολλά χρόνια πίσω, μόνο που στο μυαλό μου ο νιαγάρας είναι άρρηκτα συνδεμένος με τούρκικη τουαλέτα-ιδιοκατασκευή με το μουστρί. Κάπου σαν να ξανάκουσα και τον χαρακτηριστικό ήχο του, είδα τη δίνη να σχηματίζεται (πρόσεχε θα βραχείς, πήδα) και μετά το βορβορώδες μουγκρητό καθώς όλο το μείγμα εξαφανίζεται στη τρύπα.
deinosavros
Μακράν το καλύτερο αβατάρι του σάητος ο Ξεροσφύρης.
donmhtsos
Συμφωνώ, άπαιχτο!