Ορισμοί με ετικέτες (219)
Εμφανίζονται 11-20 από 219

Αυτός που γράφτηκε στα γρήγορα, στην τουαλέτα.

Αναφέρεται σε τραγούδια, στίχους που γράφονται πρόχειρα και μπορεί να τους γράψει ο καθένας πολύ εύκολα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι στίχοι του Φοίβου, της Γερμανού και όλα τα τσιφτετελληνικά καψουροσκούπιδα.

Ως γαμπάγαλο χαρακτηρίζεται ο μυς ο οποίος εκφύεται από τα οστά της κνήμης και της περόνης και καταφύεται στην ποδοκνημική άρθρωση.

Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από την ένωση των ουσιαστικών γάμπα και αστράγαλος.

Χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει την περίπτωση που η γάμπα ενός ατόμου δεν ξεχωρίζει από τον αστράγαλο. Εξού και γαμπάγαλο.

Θεωρείται ιδιαίτερα αντισεξουαλικό γνώρισμα (ειδικά στις γυναίκες). Το γαμπάγαλο εμφανίζεται συχνά στα παχύσαρκα άτομα, χωρίς ωστόσο αυτό να αποτελεί κανόνα. Εμπειρικές μελέτες έχουν συνδέσει την ύπαρξη του γαμπάγαλου σε άτομα που δεν γυμνάζονται ή/και κάνουν καθιστική ζωή και ταυτόχρονα ανθυγιεινή διατροφή.

Το εισήγαγε μια που πουλούσε χαλιά στην τηλιόραση, Μοιραράκη αϊ θίνκ, για να περιγράψει μια απόχρωση του κόκκινου και του μπορντώ ίσως.

Το αποσμητικό roll-on.

Είδος φατσοβιβλικού ανορθογραφισμού εφήβων νέας κοπής. Βασικός κανόνας: κόβονται όσο περισσότερα φωνήεντα γίνεται, με αποτέλεσμα η γραφή να φέρνει προς Φοινικικό αλφάβητο. Ενίοτε συνδυάζεται και με στοιχεία γκρηκλισμού.

Αφιερώνεται στην τρεντογλωσσού mariahomorfi, όπου κι αν βρίσκεται.

Πρόκειται για τα σκουπίδια, ξυσίματα ή πιξελιάσματα που εμφανίζουν τα ψηφιακά μέσα αναπαραγωγής εικόνας και ήχου, κάνοντάς μας να νοσταλγούμε τα παλιά καλά χιόνια.

Εκ των τεχνολογία και τερατούργημα, καμία σχέση με το τεχνούργημα.

Ασίστ: patsulis.

Σύστημα ανάγλυφης γραφής που επιτρέπει σε τυφλούς και μη σύντεκνους να θωρούν τις πινακίδες και δια της ψηλαφήσεως.

Αναπτύχτηκε στην λεβεντογέννα, αλλά συναντάται και στην Μάνη.

Clopyright ΜΧΣ, στον οποίον και αφιερούται.

Όταν περιμένεις στη στάση τόση ώρα που θα αναγκαστείς να σκεφτείς «πρώτα θα βρει γκόμενα ο Τάσος και μετά θα περάσει το αστικό. Έλεος!», τότε δυστυχώς φίλε μου βρίσκεσαι στη θέση να έχεις ανάγκη το ελεωφορείο.

Οποιοδήποτε όχημα χρειαζόμαστε για τη βασική μας και μη μετακίνηση αλλά μας σπάει τα νεύρα για χίλιους διαφορετικούς λόγους. Γιατί αργεί (ή τελικά δεν εμφανίζεται καθόλου), είναι γεμάτο και δε χωράς και μένεις απ' έξω, μπαίνεις και αναγκάζεσαι να μυρίσεις ποδαρίλα από τη σηκωμένη μασχάλη τού συνεπιβάτη, ο οδηγός νομίζει ότι μεταφέρει κοτόπουλα και περνάει επίτηδες από όλες τις λακούβες ή γιατί απλά βλαστημάς τη ζωή σου που το έχεις ανάγκη για να κάνεις κάθε μέρα μία ώρα διαδρομή μέχρι τη δουλειά.

Ένα απλό και ωραίο γεύμα είναι οι τηγαμιστές πατάτες, γαμιστερές δηλαδή, πολύ ωραίες, και είναι τηγανιτές.

Λέγονται έτσι το παπατζίδικο δάνειο με παράνομους όρους, το οποίο δίνεται πάνω στη βάση της αλληλοϋποστήριξης της κρατικής εξουσίας και του κεφαλαίου, πάντα με θύμα το Δημόσιο Ταμείο. Αυτή η ειδική κατηγορία δανείων ονομάστηκε προφανώς θαλασσοδάνεια επειδή οι εφοπλιστές έφαγαν με δέκα μασέλες από αυτές τις κομπίνες.

Το βιολί ξεκίνησε την εποχή της χούντας και συνεχίστηκε και κατά τη μεταπολίτευση με επιχορηγήσεις σε επιχειρηματίες, οι οποίοι έπαιρναν τα λεφτά υποτίθεται για να στήσουν μία επιχείρηση (κεφάλαια για την ανάπτυξη δηλαδή), αλλά τελικά έστηναν το πολύ μια παράγκα για τα μάτια του κόσμου και τα λεφτά τα έστελναν σε προσωπικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Τελικά τα δώρα τους τα πλήρωνε ο λαός, καθιστώντας την τάξη των επιχειρηματιών μια τάξη παρασιτική και κρατικοδίαιτη, με τις γνωστές μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία μέχρι σήμερα που τη γαμήσαμε τη βάρκα και οι πολιτικοί που ήταν και είναι μπλεγμένοι σε θαλασσοδάνεια θέλουν να μας σώσουν - πάντα με «αίσθημα ευθύνης».