Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν τύπο, ο οποίος έχει φοβερό ψυχαναγκασμό με λεκέδες, μικρόβια, σκόνη κτλ.
Αν πέσει κάτι στο παντελόνι του, παθαίνει κατάθλιψη, γιατί πρέπει όλα να λάμπουν και να είναι ατσαλάκωτα πάνω του. Αν πας σπίτι του, πρέπει οπωσδήποτε να βγάλεις τα παπούτσια, σαν να μπαίνεις σε τζαμί. Θυμάσαι δεκαετία 80-90 στην Αθήνα, που η θεία σου περπατούσε σε πατάκια για να μη χαλάσει το παρκέ; Ε, αυτός το βιώνει μόνιμα.
Αγαπάει χλωρίνη και όλα τα καθαριστικά. Αν αφήσει πιάτο άπλυτο το βράδυ στον νεροχύτη, έχει εφιάλτες στον ύπνο του. Το χιούμορ του είναι φάση Μουτσινάς, οπότε σίγουρα θα ανακαλύπτει συνέχεια κάποιο καινούριο σου ψεγάδι, ή θα κολλήσει σε μια τελείως ασήμαντη λεπτομέρεια στα λεγόμενά σου, με την οποία μπορεί να γελάει 3-4 χρόνια.
Σαφώς μαμάκιας, μίζερος και ενδεχομένως επαρχιώτης. Κρύβει βαθιά μέσα του μια γυναικεία προσωπικότητα, παρόλα αυτά κράζει τους γκέι. Αποκλείεται να σε φιλήσει μετά από στοματικό, πας καλά; Θα πλύνεις δόντια και θα κάνεις 8 γαργάρες με στοματικό διάλυμα.
Αγαπημένη του διαφήμιση: τη στιρέλλα, τη στιρέλλα!
Αγαπημένο του τραγούδι: είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά
Αγαπημένη του ατάκα: τα κάνει αόρατα!
Βγήκα με ένα φρούτο χτες, του χύθηκε καφές και έκλαιγε τον λεκέ 3 ώρες.
Ο μπούμπης μου έκλαψε τον λεκέ στο χαλί και πήρε τη μαμά να του πει πώς να τον αφαιρέσει.
Φοράει εσώρουχο μέσα απ' το μαγιό, ξυρίζει πόδια και κλαίει λεκέδες, άσ' το καλύτερα γίνε λεσβία.
