Ορισμοί με ετικέτες (96)
Εμφανίζονται 1-10 από 96

Εταιρία που είναι κραυγαλέα απατεωνίστικη.

(κλάτσαρα, στον πληθυντικό,)

Τα γυναικεία αυτά παπούτσια (λ.χ. τσόκαρα, πέδιλα, σαγιονάρες)
που κάνουν τον εκνευριστικό ήχο "κλάτς, κλατς, κλατς" σε κάθε βήμα αυτής που τα φοράει.

Μέρος του γεννητικού αντρικού οργάνου. Οι άνθρωποι που φέρουν ένα αρχίδι λέγονται μονόρχεις (ή τζούφιοι).

Το αρχίδι εμφανίζεται επίσης σε δέκα μορφές:

1. ως βρώσεως σημαντικό
2. ως ορεκτικό
3. ως κλάσεως σημαντικό
4. ως δηλωτικό ποιότητας: α. επαινετικό β. υποτιμητικό
5. ως εξάσκηση του ξυστό
6. ως δηλωτικό δυσαρέσκειας
7. ως υποτιμητικός χαρακτηρισμός
8. ως δηλωτικό θάρρους
9. ως δικηγορική υπόθεση
   
   1. ως απάντηση

Ο άνθρωπος που είναι γλείφτης σε βαθμό αηδίας, αφού βρωμάει υποκρισία από δέκα χλμ. μακριά.

Κάτι απείρως ενοχλητικότερο κι από την διαόλου κάλτσα (η οποία συνήθως είναι κάτι το χαριτωμένο). Κάτι / κάποιος που, κατά σατανικό τρόπο, βρίσκεται στο διάβα μας και τότε πάνε όλα σκατά.

στειλιάρι, στυλιάρι

1. Κομμάτι ξύλο.
2. Mεταφορικά: ο αγράμματος άνθρωπος.

Συγκεκαλυμμένο συνώνυμο της λέξης αρχίδια. Είναι ιδανικό για χρήση παρουσία μικρότερων παιδιών και γι' αυτόν τον λόγο ιδιαίτερα προσφιλές σε καθηγητές και γονείς.

Το πανί που εκτελούσε χρέη πάμπερς. Μεταφορικά, αντίστοιχο του «μουνόπανο».

Έκφραση μεταφορικής αποδοκιμασίας και αγανάκτησης. Συνοδεύεται επίσης από τις λέξεις / φράσεις: «το τράγιο», «μέσα», «μέσα ναι» και «το βερνικωμένο».

Τζεντζερές ή τζέντζερης: στα Πολίτικα και στα Ποντιακά είναι οικιακό μαγειρικό σκεύος. Κάποιοι το παραβάλλουν με το γνωστό μας τέντζερη, δηλαδή, την κατσαρόλα.

Χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη από κατοίκους της Βορείου Ελλάδος, σε περιοχές όπως η Ημαθία, οι Σέρρες, η Κομοτηνή κ.α., όπου οι Ποντιακές καταβολές του καθημερινού λόγου δεν έχουν ακόμη εξασθενίσει.

Ως χαρακτηρισμός προσώπου χρησιμοποιείται σαν υβριστικό της διανόησης, συνώνυμο της βλακείας, ομόηχα με τον «τενεκέ» (θυμηθείτε τον «τενεκέ ξεγάνωτο» του αειμνήστου Βαγγέλη Γιαννόπουλου)...