τάφος ανοικτός

Λέγοντας πως κάποιος πως είναι τάφος, εννοούμε, πως δεν του παίρνεις μυστικό με τίποτα, γιατί ο τύπος είναι ερμητικά κλειστός ως τάφος, και κρατά μέσα του θαμμένα τα μυστικά, που του εμπιστεύθηκαν, μυστικά που θα πάρει στον τάφο του.

Οταν όμως αποκαλούμε κάποιον, τάφο ανοικτό, εννοούμε το ακριβώς αντίθετο.

Εκφέροντας την πρώτη λέξη του όρου (τάφος), παραπέμπουμε σε κάποιον που κρατά επτασφράγιστα και θαμμένα βαθιά, μέσα του, τα μυστικά που του εμπιστεύθηκαν. Εκφέροντας όμως, τη δεύτερη λέξη (ανοικτός), προχωράμε, στην ανατροπή της πρώτης εντύπωσης, υπονοώντας το άνοιγμα των «θαμμένων» πληροφοριών, προς όλους (δυνητικά), προσφέροντας... την έκπληξη, στον συνομιλητή μας.

Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση που:

- θέλουμε να τριγκάρουμε κάποιο φίλο υποδηλώνοντας και καλά, πως δεν κρατάει μυστικά, ως ανοικτός τάφος. (βλ. παρ. 1).

- θέλουμε να κριτικάρουμε κάποιον που λειτουργεί ως αυτί της γης, ως κανάλι διάδοσης της όποιας πληροφορίας πέσει στην κεραία του, βρε αδερφέ. Στην αρχή τον αποκαλούμε, ως τάφο μα στο καπάκι ξεσκεπάζουμε τα πράγματα, μιλώντας για ανοικτό τάφο. Αυτός, πολλές φορές, μπορεί να επιδιώκει να περνάει, ως τάφος, ώστε να τον εμπιστευθεί κάποιος πιο εύκολα. Ωστόσο όμως, κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί ο ρόλος του. (βλ. παρ. 2).

- μας ζητείται να επιβεβαιώσουμε την πληροφορία σχετικά με το κατά πόσον κάποιος είναι τάφος. Σε αυτή την περίπτωση, αυτός που ρωτάει επιζητεί μια θετική απάντηση, γιατί μόλις εμπιστεύθηκε σε κάποιον ένα σοβαρό μυστικό. Αμφιβάλλει όμως αν έπραξε καλώς. Και φυσικά η απάντηση μας μόνο επιβεβαιωτική δεν είναι. (βλ. παρ. 3).