Έτσι περιγράφουμε άτομα με ιδιόρρυθμη, απρόβλεπτη συμπεριφορά και αντιδράσεις, που δεν μπορούμε να τα εντάξουμε σε κάποια από τα γνωστά πρότυπα χαρακτήρων.
Δεν είναι απαραίτητα κακό να είναι κανείς μια κατηγορία μόνος του, αν και συνήθως η φράση λέγεται με αρνητική χροιά. Γενικά, η φράση ταιριάζει σε κάποιον που είναι ανακόλουθος, παλίμβουλος, δεν κολλάει με κανένα από τους γύρω του, τρώγεται συχνά με τα ρούχα του, έχει ασταθές θυμικό κ.α. παρόμοια.
(διάλογος στο Α2):
Λ/γος: - Έμαθες τί καπνό φουμάρει ο νέος Επιλόχ Υλικού;
Ανθύπας: - Άσε, τρεις βδομάδες κι ακόμη να καταλάβω. Τις προάλλες αιτήθηκε άδεια για το σουκού και μετά ο ίδιος ζήτησε να μπει υπηρεσία το Σάββατο. Ό,τι του φανεί, του Λωλοστεφανή. Ο τύπος είναι μια κατηγορία μόνος του.
