Ορισμοί από τον krepsinis (267)
Εμφανίζονται 1-10 από 267

Η λέξη ανωμαλιάρης αποτελεί ευθεία μετάφραση του αγγλικού όρου kinky.

Παράγεται από τη λέξη ανώμαλος [στερητικό «α» και το επίθετο ομαλός] και περιγράφει το άτομο που αρέσκεται να εφαρμόζει ή να παρακολουθεί ερωτικές σκηνές, οι οποίες παρεκκλίνουν του κανονικού - φυσιολογικού.

Ειδικότερα στη νότια Ελλάδα, το επίθετο / ουσιαστικό «μαύρος» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της λέξεως «καημένος». Προφανώς για λόγους ιστορικούς, από την εποχή της κατάφωρης αδικίας εις βάρος των μαύρων, η λέξη ταυτίστηκε με τον αδικημένο και χτυπημένο από τη μοίρα.

Συχνά χρησιμοποιείται και ειρωνικά, υπό μορφήν «έλα μωρέ καημένε», ήτοι «έλα μου εδώ χάμου ρε μαύρε να τελειώνουμε».

Ιστορική μάρκα αθλητικών ειδών, η οποία κατέληξε να γίνει συνώνυμο του αθλητικού παπουτσιού. Μία από τις πρώτες εταιρίες αθλητικών που εισήγαγε μαζικά αθλητικά παπούτσια στην Ελλάδα. Με το πέρας του χρόνου, η μάρκα καθιερώθηκε στη συνείδηση και το καθημερινό λεξιλόγιο του Έλληνα, ως το Ersatz του αθλητικού παπουτσιού.

Ο όρος συναντάται και ως σουρτούκα και είναι προελεύσεως τουρκικής (sürtük είναι η γυναίκα ελευθέρων ηθών, αυτή που τριγυρνά εδώ κι εκεί). Και στα Ελληνικά, χαρακτηρίζει τη γυναίκα που δεν είναι νοικοκυρά, δεν φροντίζει το σπίτι και την οικογένειά της και δεν αναλαμβάνει ευθύνες. Με άλλα λόγια αυτή που κυνηγά τις ερωτικές περιπέτειες και τα γαμήσια.

Μία από τις κλασικότερες φράσεις που ακούει κανείς στο στρατό, εκτελώντας σκοπιά ή περίπολο, όταν γίνεται έφοδος. Στα ελληνικά των καραβανάδων η προστακτική ενεστώτα δεν υφίσταται γραμματικά, αντίθετα ως προστακτική χρησιμοποιείται το πρώτο πρόσωπο του αορίστου (π.χ. ανέλαβε και κατέβα για αναφορά ή παρήγγειλε δύο γύρους).

Το Ελληναριό, αγλάισμα λεξιπλασίας μίας πλειάδας λέξεων παρεμφερούς κατηγοριοποίησης (αληταριό, πουσταριό, πουταναριό, καραπουτσαριό, κτλ) περιγράφει ένα σύνολο ετερόκλητων στοιχείων, τα οποία εν προκειμένω αυτοπροσδιορίζονται ως γνήσιοι Έλληνες, πατριώτες και σωτήρες του έθνους. Η ανωτερότητα του έθνους και η αδικία που αντιμετωπίζει είναι τα βασικά σπέρματα στην ιδεολογία του Ελληναριού.

Το Ελληναριό υιοθετεί μία επιλεκτική και ψευδοεπιστημονική προσέγγιση, αποκλειστικά για θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, με στόχο να αποδείξει την ανωτερότητα της φυλής και του έθνους. Διαβάζει βιβλία που πωλούνται σε συσκευασία ντουζίνας τηλεοπτικά σε εκπομπές που ο τηλεπατριώτης αλυχτάει και ωρύεται και μπορεί να έχει άποψη περί παντός επιστητού.

Αποφασιστική στιγμή στην εξέλιξη του Ελληναριού ήταν η δεκαετία του '80. Χαρακτηριστική στιγμή ήταν το γεύμα στο εστιατόριο νησιού ή παραθαλάσσιου θέρετρου, όπου παρατηρώντας την αλλοδαπή οικογένεια βορειοευρωπαίων που έτρωγε σαλάτα σχολίαζε την τσιγκουνιά τους, προσθέτοντας στους συμπαριστάμενους ότι «όταν αυτοί ήταν στα δέντρα, εμείς χτίζαμε Παρθενώνες ».

Ο νεαρός και ευπαρουσίαστος γεροδεμένος άνδρας, με παράστημα και χάρη. Κλασσική λέξη με αποδέκτες ανδρείους και γενναίους άνδρες. Λέξη που υιοθετήθηκε στην Ελληνική από τα τουρκικά, προέρχεται όμως από τα φαρσί [περσ. levend, ο όμορφος, ο δυνατός νέος].
Χρησιμοποιείται και ως συνώνυμο του κιμπάρη και μπεσαλή, του μεγαλόψυχου άνδρα με ιπποτική συμπεριφορά.

Έκφραση που προέρχεται από την Αγία Γραφή (αν θυμάμαι καλά τη χρησιμοποίησε ο Απόστολος Παύλος) και λέγεται για ανθρώπους φλύαρους που ο λόγος τους δεν έχει ουσία αλλά απλά κάνει θόρυβο και μάλιστα ενοχλητικό.

Ο φιλάργυρος και συμφεροντολόγος άνθρωπος που εκμεταλλεύεται τους αδύναμους. Λέξη τουρκικής προελεύσεως < çιfιt, σημαίνει τσιγκούνης και φιλάργυρος.

Από τις πλέον ιστορικές ατάκες της κυρά Όλγας, στη θρυλική κασέτα των Πατρινών φαντάρων με τις τηλεφωνικές φάρσες. Από το company ή compania, δημιουργείται ο ελληνισμός «κούμπανιν», δηλ. ομαδικώς. Το ΣΙΑ παραπέμπει στην εταιρική σχέση συνεταίρων.