Εισαγωγή εις την ιερά τέχνη του φιλιού (κοντολογίς: Kisses 101)

Ως γνωστόν, γενεαί και γενεαί εραστών έχουν κατηγοριοποιήσει τα φιλιά εις διαφορετικάς κατηγορίας ανάλογα με την τεχνική των. Πχ. οι ένδοξοι ερασταί παλαιοτέρων εποχών αναφέροντο εις το φιλί της κουμπάρας, το γαλλικό φιλί, ήτοι ασπασμός μετά χρήσης γλωσσής. Κατ' άλλους βέβαια, γαλλικό φιλί εστί η πεολειξία, αλλά αυτό δεν αφορά την εδώ πραγματεία. Ο ιχθυοασπασμός λοιπόν ή κατά του μαλλιαρούς δημοτικιστάς ψαρόφιλο είναι κατηγορία ασπασμού.

Έννοια ψαροφίλου

Εν τη διάρκεια του ψαροφίλου τα χείλη των ασπαζόντων ενόνοντω και αποκολλόντω κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ούτως προκαλείται κενό δια προσρόφηση αέρος μετά του χαρακτηριστικού ήχου ωσάν να επρόκειτο δια προσρόφηση σαλιγκαρίου τινός από το κέλυφός του (ηχομίμησις: ιουφιουιουφφφιου!). Έτεραι φοραί, παρατηρείται και εξαγωγή αέρος παρά του κενού των ζεύγων των χειλίων και δια τούτου παράγεται οξύς συριστικός και βραχύς ήχος, ήτοι: σσσφιουου! Άλλοτε δε, ο ήχος θυμίζει προσρόφηση τούρκικού καφέ, ήτοι: σσφιουουου! Εν πάσει περιπτώσει, προ αυτών των ήχων υπάρχει ο εξίσου αποκρουστικός βραχύς ήχος αποκολλώσεως υγρών χειλίων, δλδ: σλομπ!

Δια λόγους συντομίας αλλά και αηδίας δεν θα αναφερθούν όλοι οι ήχοι αν και το θέμα χρήζει ιδιαιτέρας μελέτης και χρήσις εμετοσακκούλας (πόσους αηδιαστικούς ήχους δύνασαι να αντέξεις φίλε αναγνώστα;).

Η χρήση ψαροφίλου αποτελεί ασπασμόν της χειρίστου διαλογής διότι εκνευρίζει αμφότερους τους ασπασθέντες και τους γύρω αυτών (οι αηδιαστικοί ήχοι που λέγαμε). Οι τρίγυρω άνθρωποι ψάχνουν ποίο παράθυρο έχει χαραμάδαι και ποίος πίνει καφέ μετά θορύβου.

Επίμετρο-επίλογος-ηθικό δίδαγμα

ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟ ΨΑΡΟΦΙΛΟ ΠΡΟ ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΘΥΣΙΑΣ !

(Ευτέρπη:) - Εις την σαλιγκαροπροσρόφιση αγαπητή μου, ίσως το κατέχει! Μα όταν ασπαζόμεθα νομίζω ότι φυσάει βορινός άνεμος και σφυρίζει από τα παράθυρα! Οποία κατάστασις! ΠΛΕΟΝ !

(Φαίδων:)
- Η ατάκα ΠΛΕΟΝ είναι δική μουου!

(Ευτέρπη:)
- Ρούφα τα σαλιγκάρια σου μετά συριγμού και δικής μας βδελυγμίας εσύ!

(από Vrastaman, 23/08/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μία μικρά συμπλήρωσις μονάχα εις τον ορισμό του κατά notheitis ορισμού του ιδίου λήμματος, εγγράφη εν δεκάτη εβδόμη Ιουνίου, τω σωτήριω έτος δις χιλιοστό δέκατο.

Εχρησιμοποιείται λοιπόν, τοιαύτο λήμμα ίνα δηλώση προτροπή ως προς την πραγμάτωσι στόχου αμφιβόλου αποτελέσματος, μόνον δια λόγους τιμής ή δια να καυχάται ο εκπληρώσας το έργον αυτό. Ενίοτε δε, αποτελεί και προτροπή ως προς την πραγμάτωσι τοιαύτου στόχου, παρά ατόμου ο/η οποίος/α πιστεύει εις την αποκομιδή κέρδους του προσπαθούντα, παρά τα φαινόμενα.

Παραδείγματος χάριν:

Φωκίων (πατήρ): «Μα Φαίδων, διατί ω τέκνον μετέχεις τόσης αρνήσεως ίνα εκπληρώσεις τας σεαυτόν εγκύκλιας σπουδάς εν τω Πανεπιστήμιω;»

Φαίδων (υιός): «Διατί το πτυχίον τεμπελικών και καθιστικών επιστημών δεν έχει πρακτική αξία, μόνον πρωκτική! Ήτοι, και να το πάρω, θα το βάλω στον κ...ο μου!»

Φωκίων: «Μη σε νοιάζει, πάρε το δια το ονόρε και βλέπουμε τι μέλλει γενέσθαι!»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

1. Πρόελευσις
Τοιαύτο ρήμα αποτελεί άλλη μία συνεισφοράν του ομολογουμένως θαυμαστού λεξιλογικού πλούτου της καθ' ημάς ωχράς φυλής, κοινώς των ταξιτζίδων (γνωστών και ως ταρίφων, ταξίστας, κτλ). Θεωρείται δε ότι η πρώτη χρήση υπήρξε από την πλέον συμπαθή τάξη των περιοδικώς μετακινούμενων κτηνοτρόφων, κοινώς βοσκών.

2. Ερμηνεία
Ρητώς τε και κατηγορηματικώς, όσον και απερίφραστως, ανασκέλωνω σημαίνει προβαίνω σε ερωτική συνεύρεσιν μετά συντρόφου, ήτοι πηδάω, μαμάω κτλ. Προέρχεται δε παρά των λέξεων «ανά», επίρρημα που δηλοί την έναρξιν ισχύος ή την επανάληψιν του ρήματος το οποίο αποτελεί δεύτερο συνθετικό της λέξεως, και το ρήμα «σκελώνω», ήτοι το άνοιγμα εν γωνία άνωθεν των 60 μοιρών αμφοτέρων των ποδών, ίνα ισχωρήσει πέοντας ετοιμοπόλεμος εν τω... «στόχο» (εάν και εφόσον με εννοείται, αγγλιστί if you know what I mean!). Το ρήμα ούτο, δίδει ιδιαίτερη σημασία εις το ενεργητικό μέρος της ερωτικής πράξεως καθώς δε και εις την... πολλαπλή προσβολή του «στόχου» παρά του πέοντος (η πολύτιμη συμβολή του επιρρήματος «ανά»). Σημασία δε δίδεται εις την συναινετική φύση του «σκελώματος», εν αρχικώ τουλάχιστον στάδιω. Ως ελέχθη, επαρατηρήθη και συστάθη εις λέξιν παρά την κάστα των βοσκών...

3. Χρήσεις-Εφαρμογαί εν τω Πεδίω
Χρησιμεύει δια την περιγραφήν ερωτικής πράξεως, παρελθούσης ή μελλοντικής (στα πλαίσια επιθυμίας), και σπανίως αναφέρεται εις έτερο άτομο εν είδη προσβολής ή απαιτήσεως. Επίσης, δεν χρησιμοποιείται εις ερώτηση σχετικά με το αν αρέσκεται έτερο άτομο εις ερωτικαί συνευρέσεις διότι η ανασκέλωσις πράττεται, ουχί λέγεται.

4. Μετά-έρευνα
Προτείνεται έρευνα σχετικά με τις χρήσεις του ρήματος από έτεραι κοινωνικαί τάξεις εκτός των προαναφερθεισών, στα πλαίσια περαιτέρω τεκμηριώσεως και η συλλογή αποτελεσμάτων.

5. Βιβλιογραφικαί Αναφοραί
Hyper Super Duper Καρά Specs εις ταρίφα αγνώστον λοιπών στοιχείων με προφορά Χατζηχρήστου. Οπότε, ούτω λήμμα αποτελεί ύμνο τω αγνώστω ταρίφα.

Μήτρουλας, εν καφενείω: «... και που λεsh τάshο μ', μι ρουτάει η άλλιε η γκουόμενα στου κλάμπι, τι κάνω τις ελεύθερες οώρεsh!»

Τάσους: «Ουιιιιιιιι!!!! Κι της απήντησ' ουρέεε;»

Μήτρουλας: «Άκου τι κάνω! Ανασκελώνω τιsh περίεργεsh, αυτό κάνουω!»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

1. Εισαγωγή

Ω πόσες εκφράσεις υπάρχουσιν εν την ημετέρα γλώσσαν σχετικά με την έννοια της αποδοκιμασίας και αηδίας! Τοιαύτη φράση δηλεί την αποδοκιμασία σε χείριστο βαθμό, την μεγίστη αηδία λέγω!

Η ορολογία αυτή προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από την αργκό των μαστόρων γυψοτεχνίας τε και επιχρήσματος (κοινώς γυψοσανιδάδες) , οι οποίοι αναφέρονται στον υαλλοβάμβακα ως «μαλλοβάμβακα» για λόγους αμεσότητος.

2. Ανάλυσις

Το πρώτο ουσιαστικό (τρίχαι) δηλεί αηδία εις μέτριον βαθμό, συγκρατημένο αποτροπιασμό. Ίσως αποτελλεί αναφορά και εκκίνηση των απανταχού θριχοφοβικών, αντικείμενο χρήζει περαιτέρω ερεύνης.

Εις παραθετικον επίπεδον συντάσσεται μετά του επιθέτου «κατσαρός» εις ένδειξης μέγιστης αηδίας τε και σιχαμάρας, λόγω του ότι αι σγουραί θρίχαι είναι εντονότεραι, χονδρότεραι και πλέον αηδιαστικαί. Απαντώνται δε και εις συγκεκριμένα μέρη του σώματος οπότε συνδυάζονται και με σχετικήν... ευωδίαν εις περίοδους απλυσίας, πράγμα που συμβάλει στον ζητούμενο ήτοι την επαύξηση της αηδίας.

Τέλος, ως επαύξηση της ήδη φρικώδους και αποτρόπαιας εικόνας προστίθεται η χρήση υαλλοβάμβακος, υλικό το οποίο προσομοιάζει της θριχός λόγω υφής και σκληρότητας. Αν αναχθεί εν τη σήμερον ημέραν, ο υαλλοβάμβακας επεκτείνει την έννοια των κατσαρών θριχών όπως τα extensions επεκτείνουν την κόμη της νεανίδος. Μόνη διαφορά βεβαίως εστί ότι στην πρώτη περίπτωση το αποτέλεσμα τείνει προς το σιχαμερότερον, ενώ στην άλλη προς το ομορφότερον (εις όποιον αρέσκεται στα ψεύτικα μαλλιά, τουλάχιστον).

3. Συμπέρασμα

The Zak is back!

Φαίδων: «Εχθές μετέβην ω φίλε εις την οικίας της Ευτέρπης ύστερα από πρόσκλησίν της, και αφού εκαταλώσαμεν σαμπάνια μετά φραουλών και σαμπάνιας....»

Αγαθοκλής: «Ναι, ναι!!!!»

Φαίδων: «Την ασπάστηκα σταυρωτώς και έφυγα.»

Αγαθοκλής: «Την ασπάσθεις σταυρωτώωως! Τρίχαι κατσαρέ και μαλλοβάμβακαι πλέον! Δια άλλην δουλειά σε προσεκάλεσεεε!»

Φαίδων: «Δια τις ψευδοτοιχίαι;»

Αγαθοκλής: «Δια τις μαλακίαι...»

Βλ. και τρίχες, τρίχες κατσαρές

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Περιττεύει, υποθέτω, να αναφέρω ότι τοιαύτη αναφορά ουδόλως αναφέρεται στην αρχαιοελληνική φράση!

Λόγω της καταπληκτικής ομοιότητος τοιαύτης φράσης μετά του γνωστού «φαρμάκου» Cialis (εξού και αι φράσεις, προϊόντα εξαιρετικής εμπνεύσεως: 1. «Θα πάρω Cialis συν τοις άλλοις!», 2. «Πάρε Levitra και στο κρεβάτι θα παίζεις πλήκτρα!») πολλοί μαχηταί του οριζοντίου πεδίου μάχης αναφέρονται εις το... μυστικόν τους όπλο το οποίο τους επιτρέπει διεξαγωγήν μάχης μέχρις εσχάτων, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του σπέρμ... εεε αίματός τους, εννοώ! Οποίαι επικαί μάχαι έχουν δωθεί δια την κατάκτησιν της πολυπόθητης Λιλιανίας τε και της Λαουρολάνδης!

Επαρασύρθην πάλι... Λοιπόν, η φράση αποτελούσε εσωτερικόν αστειισμόν παρεών τοιαύτων μαχητών ανεξαρτήτου ηλικίας, ήτοι insider joke.

Η αρχαία ελληνική δεν στερείται λήμματων κύριοι αλλά και τούμπαλιν, και ημείς τροφοδοτούμεθα από την αρχαίαν ελληνικήν!

Φιφακλίων: «Άφεσον φίλτατοι (σνιφ, κλαψ), η έκβαση της Λιλιανικής εκστρατείας εχτές ήτο καταστροφικη λέγω! Έπεσα εις το πεδίον της τιμής! Μπουχουχουου!»
Καυλαγόρας: «Μα διατί μάχεσαι άνευ συμμάχου; Αφού δύνασαι να πολεμήσεις... συυυυν τοις άλλοις! (κλείσιμο ματιού)»
Φιφακλίων: «Α μάλιστα! Καιαι... προελαύνεις στο πεδίον της μάχης όταν μάχεσαι... σύν τοις άλλοις;»
Ηφαιστίων: «Και νικάς κατά κράτος λέγω! ΕΝ ΤΟΥΤΟ ΝΙΚΑ! (Βγάζει κουτί Cialis και το παραδίδει στον Φιφακλίων»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μπαμπαδική (ή και μπαρμπαδίστικη) slang που σημαίνει γενικά οχλαβοή, ομαδική φωνασκία και γενικότερα δηλώνει ενόχληση από τον λέγοντα.

Λανθασμένα ως χάβρα εννοείται η εβραϊκή βουλή (ή συνέλευση δεδομένου του ότι η έννοια της βουλής με την έννοια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι πολύ μεταγενέστερη). Στην πραγματικότητα χάβρα είναι ο τόπος ομαδικής προσευχής των Ιουδαίων. Ίσως έχει παρερμηνευθεί ο όρος για δύο λόγους:

Α. Μετά τη λήξη των προσευχών υπήρχαν διαδικασίες διαβούλευσης για θέματα της εβραϊκής κοινότητας και ο τρόπος ψηφοφορίας ήταν δια βοής, ή εν πάση περιπτώσει η ομαδική συζήτηση που ίσως κατέληγε και σε φωνασκίες. Η έννοια της χάβρας έμεινε παροιμιώδης λόγω της λειτουργία αυτής.

Β. Στην αρχαία σπαρτιατική βουλή, την Απέλλα, είναι γνωστό ότι η διαβούλευση (για τα απολυταρχικά δεδομένα της αρχαίας Σπάρτης πάντα) γίνονταν αποκλειστικά δια βοής, όχι με ανάταση του χεριού ή άλλο τρόπο και γίνονταν... διάλογος κραυγών! Ίσως (λέω ίσως, υπόθεση κάνω) λόγω του κοινού τρόπου λειτουργίας των δύο κοινοβουλίων να έχουν μπερδευτεί στην λαϊκή συνείδηση και για αυτό να αναφέρεται η Απέλλα ως χάβρα.

Σημειωτέον του πόσο έχει περάσει αυτή η εικόνα στη λαϊκή μας παράδοση είναι ότι υπάρχει περιοχή στην Ημαθία με την ονομασία Χάβρα, ενώ σε πόλεις με ευρεία Εβραϊκή παρουσία ήταν μέρος της καθημερινότητας (πχ. Θεσσαλονίκη ως τον Β'ΠΠ και άλλες).

Ίσως στο μέλλον να μείνει παροιμιώδης και η νοτιοκορεάτική βουλή όπου οι βουλευτές ασκούνται σε πολεμικές τέχνες (μεταξύ τους εννοείται, όλοι εναντίων όλων), η Τουρκική βουλή όπου, με εξαίρεση την βόμβα υδρογόνου, όλα τα υπόλοιπα όπλα επιτρέπονται και φυσικά την ελληνική βουλή όπου, εκτός από την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος, όλες οι υπόλοιπες λειτουργίες (ρουσφέτια, βολέματα κτλ) επιτρέπονται!

Παρακαλείται ο Τζίζας ο Ναζ Ωραίος ο εκ Γαλλίας ορμόμενος (σλάγκος αληθινός εις σλαγκίον αληθινόν) να συμβάλει εις την διαπλάτυνση τοιαύτου λήμματος ευχαριστώ!

Χασισόφρων: «Οποία φασαρία εις τον όμμορο τεκέ! Δεν δύναμαι να συγκεντρωθώ εις τον αργιλέ μου μετά κατανύξεως, ίνα φουμάρω τη τελευταία πρέζα ζουζού! ΠΛΕΟΝ!»

Χαπακεύς: «Πράγματι φίλτατε! Τοιαύτη κατάστασις ου βαίνειν περαιτέρω! Ουκ έστιν τεκές αλλά χάβρα Ιουδαίων!»

χάβρα-dance (από MXΣ, 24/08/10)yoga-τρέλλα (από MXΣ, 25/08/10)

βλ. και χριστιανοσλάνγκ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το ζωικό είδος «Παρισιανοτσέλινγκους ο καράβλαχους-αρχοντοχωριάτους» ανήκει εις την συνομοταξία των χοίρων και του βασιλείου των γαϊδάρων. Θεωρείται ενδημικό της πλατείας Κολωνακίου, πεζοδρόμου Βουκουρεστίου τε και ενώ υφίσταται και το είδος «παριζιανοτσέλιγκας ο θαλάσσιος» εις τας παράκτιας περιοχάς της Γλυφάδας και του Μικρολίμανου καθώς και ο «παιζιανοτσέλιγκας ο ορεσίβιος» ο οποίος απαντάται εις την περιοχή της Αραχώβης. Γενικά πρόκειται δια αποδημητικό είδος το οποίο διαβιώνει εις τους θερινούς μήνες εις την νήσο Μύκονο και δια λόγους παραχείμασης αποδημεί εν αναζήτηση χιονιού και απόκρημνων ορέων εις περιοχάς πλούσιας εις χιονοδρομικά κέντρα. Τρέφεται (κατ' ιδίαν) με οβελίας εις την σούβλα άνευ μαχαιροπίρουνων και (ενώπιον ομήγυρης) μετά φουά γκρα και μενταγιόν ζαρκαδιού. Δια χρηστκούς λόγους, η αποδημία του συμπίπτει με αυτήν των ειδών «Porsche Cayenne Turbo» και «Jeep Cherokee».

Το είδος απειλείται με άμεση εξαφάνιση εις το εξωτερικόν, αλλά εις την ελληνική επικράτεια εντοπίζεται εις ικανούς αριθμούς λόγω της επιτυχημένης προστασίας του από τας εθνικάς κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών.

Ανακρώζει άναρθρας κραυγάς ή μιμείται και ομιλεί κατά το «ύφος των σπουδαίων» κατά τον ποιητή και ασφαλώς επιδεικνύει τον πλουτισμό του με κάθε λογής υπερβολή και δαπάνη.

Χαρίκλεια Καραβλαχέρνα, κατά κόσμον Χάρις: - Ιγώ κερία μου εείμαι γνήshία Γλυεφαδιώτιshα! Ευτέρπη: - Ναι, με παραμάνα από τας Τρίκαλας!»
Χαρίκλεια Καράβλαχέρνα, κατά κόσμον Χάρις:
- Δηλαδήsh; Τιε μουε προυσάπτιτει;
Ευτέρπη: - Ουδέν, λέγω, ωραία μέρα σήμερα!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ως αρνησιγλειψία ονομάζεται ούτη κατάστασις εις την οποία το θήλυ αρνείται επιμόνως και συνεχώς να ασκήσει την ιερή τέχνη της πεολειξίας εν ώρα συνευρέσεως ή να δεχθεί τις υπηρεσίες του/των συντρόφου/συντρόφων της. Ούτη πάθηση χωρίζεται εις:

α. Ενεργητική αρνησιγλειψία: το θύλη αρνείται την παραλαβή πιπός (εκ της φράσεως «του παίρνω πίπα») και λοιπόν... παραγώγων αυτής,

β. Παθητική αρνησιγλειψία: το θήλυ αρνείται να δεχθεί... το όργανο του λόγου του ανδρός επί του οργάνου της ηδονής της, προφασιζόμενη εκπομπές δυσάρεστων οσμών, απουσία παρκέ κτλ. Σπανίως η ενεργητική αρνησιγλειψία παρουσιάζεται και εις τους άρρενες, συνήθως δια τους ιδίους λόγους.

Κορυφαία τε και ηγετική μορφή του αγώνα κατά της αρνησιγλειψίας θεωρείται η Μόνικα Λεβίνσκι.

Πιπόλαος (μετά κατεβασμένων παντελονιών): «Ευτέεεερπη! Ευτερπούλααα! Ευτέρπη, θα ήθελον να με... τέρψεις!»
Ευτέρπη: «Αδύνατον! Έχεις καταναλώσει παστουρμά μετά γιαουρτοσκόρδιου! Γιγνώσκεις την οσμή των εκχύσεών σου;»
Πιπόλαος: (κυνηγά την Ευτέρπη μετά των παντελονιων κατεβασμένων, ως αν πιγκουίνος!) «Μα διατί αρνήσαι; Δεν κατανοώ!»
Ευτέρπη: «Δεν επιθυμώωω!»
Πιπόλαος: «Απαράδεεεκτοννν! Έχεις καταληφθεί από αρνησιγλειψία! Πλέον!...»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ούτο λήμμα ουδεμία έχει με την γνωστή πόλη, ή με αιγοπρόβατα. Υπονοεί την επίτευξη ενός στόχου εν μέσω χρονοβόρων τε και ασκόπων διαδικασιών αμφισβητούμενης ισχύος και χρησιμότητος. Εις τον ερωτικό-πηδιολογικό τομέα υπονοεί την επιτυχημένη έκβαση καμακίου είτε φλερτ εν μέσω περιττών διαδικασιών.

Δεγαμίων: «Τελικώς; Τι απέγινε μετά του γκομενακίου;»
Καυλαγόρας: «Α... οποία χρονοτριβή λέγω... επισκεφθήκαμε οινοπνευματοποτίων, κινηματογράφο, εστιατόριο, βγήκαμε μετά της συνοδίας της έπειτα... οποία κούραση!»
Δεγαμίων: «Και έπειτα;»
Καυλαγορας: «Ε έπειτα τα ποιήσαμε.»
Δεγαμίων: «Ε μα επιτέλους! Έφταξαμεν έστω και... μέσω Λαμίας

Είχε προταθεί και στο δουπού από τον αυτοκτονημένο.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Οποία ευχαρίστησι προκαλεί η στιγμή του γάμου (διότι μετά αντιλαμβάνεσαι ότι η «πιο όμορφη κοπέλα του κόσμου, γνωστή και ως μωρουλίνι» ομοιάζει μετά βακαλάου και η μητήρ αυτής μετά σκορδιομείγματος (σκορδαλιάς) ! Εν πάσει περιπτώσει όμως, ο γαμβρός της κατηγορίας μας δε βατεύει καμία νύμφη (ή νύφη αν προτιμάτε), αποτελεί είδος μονήρους γαμβρού ο οποίου βατεύει... τη χείραν του! Ήτοι, ο μαλάξ!

Καυλαγόρας (εν τουαλέττι): «Ωωωωωχχ... ααααχχχχ... μμμμμμ...!»

Δεγαμίων: «Εμμμ, Καυλαγόρα! Τι ποιείς επί ήμιση ώρα εν τω λουτρώ;»

Καυλαγόρας: «Μα δε γιγνώ...ωωωωω...σκεις ότι είμαι μέγααααας τσουτσουνογαμπρός; Ααααχχ...!»

Δεγαμίων: «Εμμμ. καλά... άνευ προσβολής (no offence) αλλά η χλωρίνην εστί εις το ερμάριον της κουζίνας!»

γιατί Γεώργιε, γιατί; (από BuBis, 13/10/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία