Ως "τσιφτετέλι - αεραγωγός" αναφέρεται η απόλυτη και μέγιστη τεχνοτροπία του χορού εκείνου, κατά την οποία η χορεύουσα γυνή αναρριχάται επί της μπαρός και προς κατάπληξιν όλων εφάπτεται από τον αεραγωγό ο οποίος περνάει από το σημείο ετούτο, αεραγωγό δε τον οποίο και εναγκαλίζεται λόγω χαμηλού ύψους του ταβανιού. Αποτελεί την κορυφαία επίδειξη χορευτικής ικανότητος διότι συμμετέχουν χέρια και πόδια ενώ η ισοροπία είναι ένα ζητούμενο το οποίο και δεν τηρείται πάντοτε (η χορεύουσα, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου ενίοτε προσγειώνεται ανωμάλως επί των κεφαλών των πελατών, υπό τας επευφημίας και επιδοκιμασίας των πλην όμως!). Οι αρσενικοί επευφημούν ευγενικώς δια σφυριγμάτων, χειροκροτημάτων και λάγνων βλεμμάτων που αποδίδουν το περιεχόμενο των σκέψεων του χειροκροτητή-σφυρίζωντα- αλαλάζοντα τιμητή (ουδέν κακόν, τούτος εστί και ο σκοπός της χορεύουσας άλλωστε). Ενίοτε δε η χορεύουσα εναγκαλίζει τον αεραγωγό κατά τρόπον που θυμίζει τον τρόπο που ο μυθικός Άτλας κρατούσε τη Γην, ή δείχνει ωσαν να κρέμεται από τον αεραγωγό! Οπόση προσπάθεια!
Ο χορός ούτος απαντάται και στα μαγαζιά τετάρτης διαλογής και κάτω, τα οποία λόγω ελλιπούς κατασκευής έχουν εξωτερικούς εμφανείς αεραγωγούς [το οποίο κακώς εμβαπτίζεται ως βιομηχανικό σχέδιο και "άποψη" (της κακίας ωρός)].
Ας το παραδεχθούν αι συναγωνίστριαι που αναγνώσκουν τας αράδας ετούτας, όλες πλέον έχουν μετάσχει τω χορώ εκείνω που αποτελεί το αντίστοιχο του μπαλέτου εις την ημετετέρα πατρίδα, που θέλγει τους άρρενες τα μάλα και εκτελείται εις διαγωνιστικόν σημείον ενίοτε, παρά τοις θυληκές. Ο λόγος λοιπόν δια το πασίγνωστο, δισυπόστατο τε και τρισμέγιστο τσιφτετέλι!
- Φαίδων: "Ω φίλτατε, κύττα εκεί! Η Ευτέρπη κρεμάται παρά του αεραγωγού; Μα διατί;"
- Αγησίλαος: "Μα όχι Φαίδων, η Ευτέρπη επιδεικνύει τας δυνατότητας της εις το τσιφτετέλιν, δυνατότητες αι οποίαι είναι μη ευκαταφρόνηται όπως παρατηρείς!"
- Φαίδων: "Μα, διατί αγκαλιάζει τον αεραγωγό;"
- Αγησίλαος: "Διότι μπορεί! Ο χορός αυτός ονομάζεται τσιφτετέλι-αεραγωγός!"
