Λες με χιούμορ, κάλλιο αργά ποτέ ή το λες έτσι σε κάποιον που σου λέει ψευτοπαρηγοριές για κάτι που περιμένεις και δεν έχει γίνει ακόμα και κλείνει το λόγο του έτσι: Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

- Λευτέρη μη στενοχωριέσαι ρε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
- Κάλλιο αυγά παρά πουρέ. Άσε.

Mr Eggman (Pink Flamingos) (από Vrastaman, 24/02/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

«Έτερον εκάτερον», σε χαριτωμενίστικη εκτέλεση αστειάτορα.

  1. - Μεγάλη Παρασκευή πρωί, τσουπ σ’ ένα κανάλι ο Ψωμιάδης να τραγουδάει τον Επιτάφιο θρήνο (η ζωή εν τάφω…)! Ο άνθρωπος είναι πραγματικά μεγάλος διασκεδαστής! Τραγουδάει» - δεν ψάλλει. Έτερον το ένα, κότερον το άλλο!
    Δες πόσο ευγενικά το λέω… (από εδώ)

  2. - Δε ρωτάς τους 50+ να σου πουν τι ποσοστό του ακαθάριστου μισθού τους έδιναν τότε για φόρο (έμμεσο-άμεσο) και για ασφάλεια; Νομίζω ότι θα εκπλαγείς. - Α, έτερον κότερον φίλε! Το μεν δεν αναιρεί το δε...τα θέλουμε όλα, έτσι; (από εδώ)

  3. - Δικτατορία υπήρχε στις καπιταλιστικές μπανανίες της Ν. Αμερικής, δικτατορία και στην «σοσιαλιστική Βόρεια Κορέα».
    Έτερον εκάτερον το κότερον που θά`λεγε και η Καιλή… (από εδώ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η κατάσταση όπου κάποιος τριγυρνάει γύρω από κάτι ή κάποιον άλλο, επίμονα.

Έλα Τάκη είμαστε στο καφέ της Αννούλας. Που είναι; Πάνω στην πλατεία, θα το αναγνωρίσεις καθώς δορυφορίζουν γύρω μας 5-6 πιτσιρίκια.

Είδες την αλογόμυγα, δορυφορίζει γύρω γύρω από το σκατό εδώ και μία ώρα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε

Λογοπαίγνιο με τον «μαρξιστικολενινιστικό» όρο «δικτατορία του προλεταριάτου» για τον οποίο, ξοδέψαμε ώρες ατέλειωτες σε αμφιθέατρα, πηγαδάκια και «ζυμώσεις», με ύφος μεγάλων θεωρητικών, έχοντας φυλλομετρήσει κάποιες κομματικές φυλλάδες, απ' όπου είχαμε αποστηθήσει τα sos: κάποια τσιτάτα των κλασσικών, στα οποία είχε γίνει η σχετική κοπτοραπτική για να βολεύουν στη περίσταση. Εκεί κάπου στο τέλος της δεκαετίας του '80 ή στις αρχές της επόμενης δεκαετίας διάβασα τον όρο αυτό, αλλά δε θυμάμαι πού και από ποιόν.

Πιστεύω όμως ότι περιγράφει ακριβώς αυτά που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες: Την κυριαρχία της μικρότητας, της κακογουστιάς, της κακοήθειας σε συνδυασμό με το νεοπλουτισμό, το κιτς και τη γκλαμουριά. Χαρακτηριστικό δείγμα η «δημαρχέσα».

- Είδατε τις φωτογραφίες της «δημαρχέσας»;
- Η δικτατορία του κατιναριάτου σ' όλο της το μεγαλείο.

Φαιοκόκκινο κατυν-αριάτο. (από Khan, 26/03/15)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ατάκα "χρυσός" μεταξύ Μπραχαμιωτών και λοιπών υψηλών προσωπικοτήτων, χρησιμοποιείται είτε ως χαιρετισμός, είτε ως έκφραση σεβασμού μετά από μεγάλη ξήγα.

Προέρχεται, για τους μη μυημένους, από την κλασική ατάκα my nigger ή mah nigga, ελληνιστί, που χρησιμοποιείται ευρύτατα από τους αφρο-αμερικάνους της Ανατολικής και Δυτικής Όχθης.

Στο τηλέφωνο:
-Πού'σαι δικέ μου νέγρε;
-Πού'σαι μωρή;
-Εγώ εδώ μωρέ Μπραχάμι και ξερό ψωμί.

-Πω ρε μαλάκες δεν κατεβαίνω δεν παίζει σάλιο.
-Άραξε ρε μαλάκα κερνάω εγώ.
-Δικέ μου νέγρε!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία