Σχόλια από τον ΠΡΩΤΕΥΣ (230)
Εμφανίζονται 121-150 από 230
Ναι, Φωτο...Πιο αναλυτικά δε γίνεται...Μέχρι και γω κουράστηκα!
«Λυχνίας σβησθείσης, πάσα γυνή ομοία», Διογένης ο Κυνικός (4ος αι. που Χου), ο μεγαλύτερος φιλόσοφος, θυμόσοφος και σλανγκιστής όλων των εποχών, πνευματικός παππούς του Ηλία Πετρόπουλου...
Στερείται φυσικών πόρων, δηλαδή ελεύθερων πόρων, όπως οι πέτρες της φύσης, τα κλαριά των δέντρων κ.α. Το έβαλα σαν οικολογο-οικονομικό παπαρολόγιο...Δηλ. εκεί που πάμε, οι ραγιάδες, θα χρεωνόμαστε ακόμα και τις πέτρες πόυ πετάμε στις διμοιρίες (όσες έχουν μείνει και δεν έχουν γίνει βίλλες)...
Ας πούμε το «θα πάρω πέτρα» δηλώνει λεβεντιά, παλληκαριά, ελευθεριότητα του Σουλιώτη ραγιά ... Το «θα φύγει ποντίκι» δηλώνει κακομοιριά, φοβία, «δεν πειράζει, φτηνό είναι, θα πάρω άλλο» του υπαλλήλου και του συμβασιούχου ραγιά.
Είναι hint...Σε ευχαριστώ για το σχόλιο, καπετάν Φώτο...
Σημειώνεται ότι ο Βούδας ήταν σύγχρονος του Πυθαγόρα...Τα παλαιότερα Mahayanas είναι του 1ου αι. μου Χου, οπότε οι Νόμοι του Πλάτωνα είναι το παλαιότερο κείμενο που έχει σωθεί, θε να πω...Βέβαια, ο αρχαίος άνθρωπος σεβόταν τα πνευματικά επιτεύγματα του άλλου αρχαίου ανθρώπου και δεν του εκμηδένιζε τα ιερά και τα σκολειά...Όπως ο μεσαιωνικός άνθρωπος, του οποίου την ηθική προσδιόρισε και καθόρισε ο Κωνσταντίνος, ο αυτοκράτορας. Του οποίου το συστηματάκι ακόμα δουλεύει...Αν δεν το ξέρετε...
Παιδιά, δεν θα το έκανα, διότι δεν έχει μεγάλη σημασία καθώς λίγο πολύ μέσα στο θέμα προέλευσης είναι όλα όσα σχολιάσατε, αλλά αφού το γυρίσατε στα επιστημονικοτέτοια, θα πω και γω τη γνώμη μου. Ο χωρισμός του κόσμου σε σφαίρες ύπαρξης είναι Πλατωνική θεώρηση. Από τη σφαίρα του Όντος, της Καθολικής ύπαρξης μέχρι τις κατώτερες σφαίρες της ύλης (σφαίρα κάθε στοιχείου, κουλουπού) υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις σφαιρών. Κάπου εκεί ενδιάμεσα είναι και οι σφαίρες των ιδεών, του νου, κουλουπού (εξού και το πέρασα σε άλλη σφαίρα, σκέφτομαι αλλιώς, άλλαξα πεποιθήσεις, άλλαξα αντίληψη, διεύρυνα τη συνείδησή μου).... Φυσικά ο Πλάτων είχε πολύ ψηλά τον Πυθαγόρα, ο οποίος με τη σειρά του είχε μαθητεύσει παλαιότερα στους Αιγυπτίους σοφούς...Κάπου εκεί σβήνει η όποια ένδειξη ιστορικής εξέλιξης της θεωρίας των σφαιρών...[Βέβαια, αν δεν είχαν χαθεί όλα αυτά όπως χάθηκαν και είχαμε κάποια περισσότερα αρχεία «θα είχαμε φτάσει στο φεγγάρι το 1000 μου Χου» (Arthur Clarke)]
Είστε σπέσιαλ, οφείλω να ομολογήσω!
Ακριβώς, ένεκα γενικής μικροφαλλίας πες ότι θα' ναι σαν καθημερινό κωλοσκούπισμα..Περίοδο δεν έχεις, οπότε, θα πληρώνεσαι και υπερωρίες...Τέλος, τέτοιες εκφυλάρες που'ναι οι Ασιάτες, ακόμα και ντελιβεράς-πουτάνα στον αντίστοιχο Γρηγόρη της Σανγκάης, ή και χασάπης-πουτάνα...θα μπορείς να δουλέψεις...Σίγουρο μέλλον, σε όλα τα μετερίζια...
Εύγε, αυτοκράτορ Χαν!
Σπουδαία η σύλληψη, πέραν του ορισμού...
Πολύ αγαπησιάρικο λήμμα και ορισμός!
Ίδε είναι το σωστό, παιδιά και όχι ιδέ!
Ωραίο! Η μανέλα κάπου παίζει στο βαπόρι, που δε μπορώ να θυμηθώ ακριβώς!
Παίζει να' ναι και ναυτο-καββαδιο-σλάνγκ
«Έντεχνος του γλυκού νερού», εεε; Μου φαίνεται κάπως υπερβατό το εν λόγω σχήμα, παρ' όλο που το βρήκες γουγλίζοντας...Διότι, οι «έντεχνοι» έίναι εκ φύσεως του γλυκού νερού στους υπόλοιπους τομείς, πχ. στο ροκ, στο λαϊκό, στο ρεμπέτικο....Οπότε και έντεχνος και του γλυκού νερόυ μου φαίνεται πως είναι έννοιες ταυτόσημες...
Τζαστ ένα σαχλό σχολιάκι για να γεμίσει το πλάνο....
αυτό που πέρ'απ'όλα μ'αρέσει σ'αυτό εδώ το φόρο, είναι ότι καταρρίπτουμε όλους μα όλους τους μύθους και τα μυστικά που διατηρούμε απαρασάλευτα μεταξύ των φύλων...εύγετε ούλοι!
γιατί αφύσικη, παίδες;
σχεδόν πάντα!
το οποίο προέρχεται από το αρχ. «διυλίζει τον κώνωπα(ν)», πιθανόν...
Ο κύκλος της γυναίκας, που σχετίζεται με τις φάσεις της σελήνης, που σχετίζεται με την αλιεία, που σχετίζεται με τις αγαμιές των αρσενικών (δε μπιπ που δε μπιπ...)...
Τα πάντα όλα αρχέτυπα, τελικά
...αναρωτιέμαι εάν και η στάση στον διονυσιακής προέλευσης χωρό, «Ζωναράδικο», συμβολίζει κάτι σχετικό...
...και κέτσα
«μπρος γκρεμός και πίσω εσύ...»
Σόρρυ ironick! Τώρα είδα ότι το είχες ανεβάσει, ως επίρρημα. Έψαξα το λήμμα στο αρσενικό πριν τ' ανεβάσω και δεν το ηύρα...
Μαγικό...
Υπάρχουν, βέβαια και πιο «χαλαρά» βρακιά αυτοκινήτου (ή τσάντας)...είτε με είτε χωρίς τρύπα μπροστά...εεε κάτω...
Είναι βρακιά τα οποία χρησιμοποιούν μερικές νοικοκυρές των συνόρων για να κλεφτούν με φαντάρια...
1. Θεωρώντας, επομένως, ότι, χρησιμοποιώντας το ίδιο βρακί και κρύπτοντάς το καλά-καλά, δεν θα τις μυριστεί ο άντρας τους,
2. ή, αλτέρνατίβλυ, θέλοντας να διώξουν οσφραντικά τους στρατευμένους και να σπατσάρει η σχέση δίχως αύριο,
...χρησιμοποιούν ένα βρακί αυτοκινήτου (ή τσάντας, ή καβάτζας, κλπ.)
Αυτό το υπέροχο «κόκκινο βρακί αυτοκινήτου» (το οποίο δεν το πλένουμε, μερικές-μερικές, παρά το τυλίγουμε σε αλουμινοχαρτάκι και το μπήγουμε στο τσαντάκι, ανάμεσα στο εικόνισμα της Αγ. Μαρκέλλας και τα ταμπόν) είναι αληθινή μαγεία και μου θυμίζει εικόνες από την φανταρική εποποιία!
Κι όμως, εγώ δεν ήξερα ότι συνθέτης μεγάλης «ιπτάμενης» επιτυχίας είναι κι αυτός σεργούνι. Χάρις σε κάτι τέτοια σώου το πήρα γραμμή! Οπότε, μην άγχου! Ο λαός ξυπνάει!
Αλλά δεν θα πω περισσότερα για να μην πλακώσει η σλανγκοκοινότητα και μας ξεπουπουλιάσει!
ο Αύτανδρος νομίζω ότι κατάλαβα ποιος είναι
...Ως παπαρολόγος, εννοώ!