Ορισμοί από τον krepsinis (267)
Εμφανίζονται 31-40 από 267

Έκφραση που άκουσα από στρατιώτη οδηγό Καναδέζας, όταν αντίκρυσε πανέμορφη νεαρά κορασίδα, να περπατά στο δρόμο με μίνι. Ως γνωστόν, όταν μεταλαμβάνουμε πίνουμε το αίμα του Κυρίου (κρασί) και τρώμε το σώμα του (ψωμί-μεταλαβιά). Η βέβηλη αυτή φράση αναφέρεται στην γυναικεία περίοδο, η οποία αν προέρχεται από πανέμορφη γυναίκα, φαντάζει ωσάν το κρασί της μετάληψης.

Αρνητικός χαρακτηρισμός ανώτερου στελέχους/γραφειοκράτη επιχείρησης ή δημόσιας υπηρεσίας που κατέχει κάποια θέση από όπου δύσκολα απομακρύνεται. Όπως ο μυθικός κένταυρος είναι αχώριστος από το κάτω μέρος του αλογίσιου κορμιού του, έτσι και ο κατάπτυστος γραφειοκράτης θεωρεί την καρέκλα του, αχώριστο τμήμα του σώματός του και αρνείται πεισματικά να απομακρυνθεί.

Ευρέως γνωστή έκφραση, στο σημείο της χαριτωμενιάς. Χρησιμοποιώντας το στοιχείο της υπερβολής και του παράλογου (πώς μπορεί άραγε να πιάσει άραγε ένας άνθρωπος πτηνά εν ώρα πτήσης...), η έκφραση σημαίνει απλά ότι κάποιος είναι εξαιρετικά έξυπνος και ικανός για τα πάντα: ακόμα και να πιάσει πουλιά που πετάνε. Παραπέμπει άμεσα στα γεράκια και τους αετούς: αρπακτικά πουλιά που μπορούν να αρπάξουν το θήραμά τους πετώντας.
Κλασσική έκφραση για την περιγραφή των άριστων μαθητών. Νοηματικά προσεγγίζει την επίσης γνωστή έκφραση «είναι αητός».

Φαλλοκρατικός χαρακτηρισμός γυναίκας που κάνει τα πάντα, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει τη συνουσία. Η γενική πτώση του ανδρικού μορίου δεν χρησιμοποιείται υπό μορφή γενικής της ιδιότητας (π.χ. λόγια του κώλου, υπηρεσία της πούτσας), αλλά ως αντικείμενο.
Ο χαρακτηρισμός «ζητιάνα» τονίζει την έντονη ανάγκη απόκτησης του ζητούμενου. Εναλλακτικά συναντάται και ως «ζητιάνα του πέους».
Συγγενής έκφραση, βλ. λήμμα τσιμπουκοζητιάνα, η.

Κλασσική έκφραση μανάδων και θειτσών, με την οποία αναφέρονται στα γνωστά «σφαιριστήρια» ή «μπιλιαρδάδικα», τις αποκαλούμενες και αίθουσες ψυχαγωγίας. Ειδικότερα κατά τη δεκαετία του '70 οι αίθουσες ψυχαγωγίας, με μπιλιάρδα και επιτραπέζια ξύλινα ποδοσφαιράκια, ήταν οι χώροι στους οποίους σύχναζαν οι μάγκες τύπου «Επαναστάτης χωρίς αιτία» της εποχής. Ως γνωστόν, το μπιλιάρδο ειδικότερα θεωρείται παιχνίδι των ζόρικων και σκληρών νεολαίων, που δεν σηκώνουν και πολλά πολλά. Οι μάνες και θείες μας, με δεδομένη τη διαφορά ηλικίας, ταυτίζουν τις αίθουσες ψυχαγωγίας με το παιχνίδι που είχαν δει από τα παιδικά τους χρόνια, δηλ. τα ξύλινα ποδοσφαιράκια.

Αυτός που κρατάει το λόγο του, που πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να του έχει εμπιστοσύνη. Λέξη αλβανικής προελεύσεως (besa) που υιοθετήθηκε αυτούσια στα ελληνικά.

Σύνθημα που ακούστηκε πρόσφατα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή το σκάνδαλο με τις εκτάσεις της Μονής Βατοπαιδίου. Αποτελεί παράφραση του γνωστού τσιτάτου του Λένιν «Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού».

Η πραγματική σημασία της λέξης περιγράφει είδος μετάλλινου μαγειρικού σκεύους, χύτρας ή κατσαρόλας, καθώς επίσης και περίσσευμα φαγητού σε συσσίτιο. Από το ιταλικό marmitta (it) > γαλλ. marmite.

Μεταφορικά αναφέρεται στην άσκηση εργασίας / δραστηριότητας με σημαντικές απολαβές, χωρίς όμως παραγωγικότητα, κάματο ή ευθύνες. Παραπέμπει στο γνωστό αρνητικό πρότυπο δημοσίων υπαλλήλων ως επί το πλείστον, οι οποίοι αμείβονται δυσανάλογα με την απόδοσή τους, σαν να τσιμπολογάνε φαγητό από τη χύτρα.

Επίσης και μαμά και μανίσιο.

Νεολογισμός που αναφέρεται σε ανταλλακτικά παντός τύπου. Παραχθείς από τη λέξη μάνα, αναφέρεται σε ανταλλακτικά μηχανών, μηχανημάτων και γενικότερα συσκευών, τα οποία προέρχονται από το εργοστάσιο κατασκευής. Ο κατασκευαστής με άλλα λόγια, ταυτίζεται με τη μάνα, είναι αυτός που «γεννάει» το ανταλλακτικό.

Συχνότατα, και ειδικά στην επαρχία, παρατηρείται πτώση του «ι» προ του «ο», με αποτέλεσμα να προφέρεται κοφτά (μανίσο). Είμαι αυτήκοος μάρτυς και σε συζήτηση με τεχνικό/ψυκτικό, ερωτηθείς αν το κλιματιστικό του αυτοκινήτου είναι «μανίσιο».

Επιθετικός προσδιορισμός ελασσονίτικης προελεύσεως, τριγενής (μακαμπώνης, μακαμπώνω, μακαμπώνικο) που μεταφράζεται ως πονηρός ή υποχθόνιος. Συνήθως γίνεται σύντμηση (ο μακαμπών'ς, το μακαμπών'κο). Η ετυμολογία του όρου μού είναι άγνωστη, προτάσεις καλοδεχούμενες.