Ορισμοί από τον Khan (2068)
Εμφανίζονται 2041-2050 από 2068

To πέος λόγω σχήματος.

Αυτός που προσπαθεί να την βγάλει τζάμπα, και κατ' επέκταση ο φτηνός, αλλά και ο ευτελούς ποιότητας.

Η κολακεία στα καλιαρντά, εκ του μουσαντέ και του γλείφω.

O δειλός, που τρέμει.

Ο καυλωμένος, όπως ορίζεται ευφυώς υπό του Jim Blondos, δηλαδή αφενός «ο ευρισκόμενος σε ερωτική διάθεση, με απαραίτητη προϋπόθεση την παρουσία στύσης, δηλαδή, την πλήρωση των σηραγγωδών αρτηριών του πέους του με αίμα» και αφεδύο (και κυρίως) «ο ευρισκόμενος σε κάθε άλλου είδους ενεργητική διάθεση, σε έντονο όμως βαθμό (καυλωμένος για χορό, για τραγούδι, για ποδόσφαιρο, για τσαμπουκά κ.λπ.)».

Ειδικά ο γκαύλακας διαθέτει μια κρητική ουρδεσάνς (πώς λέμε Μανούσακας ένα πράμα;) και μπορεί να δηλώσει μια κατά το μάλλον ή μπήχτον πάγια ιδιότητα του εγκαύλου υποκειμένου, δηλαδή έναν λεβέντη που είναι και καυλάκι, αλλά και συνηθίζει να κάνει του κεφαλιού του (του πάνω ή του κάτω).

Στα καλιαρντά είναι ο μερικώς αποτριχωμένος ομοφυλόφιλος, αυτός λ.χ. που έχει κάνει κάποιο είδος αποτρίχωσης στην ηβική περιοχή, αλλά όχι σε όλο το σώμα του.

Καλιαρντή λέξη εκ των κιμπάρης και πουρό (βλ. λήμματα για ετυμολογία). Ο Ηλίας Πετρόπουλος δίνει τη σημασία μερακλής (ή μερακλής), αλλά φαντάζομαι μπορεί να έχει όλες τις σημασίες του κιμπάρης που δίνει το Πονηρόσκυλο, κι εφόσον μιλάμε για κάποιον πουρό, πρόκειται για έναν ηλικιωμένο κιμπάρη, ο οποίος ενδέχεται να σκάει τα λεφτά του μάλλον με διάθεση χορηγού τ. suggar daddy ή πουστοπατέρα- ζάχαρη, σε τεκνά και τεκνίτσες μικρότερης οικονομικής δύναμης. Ο επίμονος κιμπαροπουρός συχνά ανταμείβεται για την επιμονή του.

Στα καλιαρντά είναι το ραδιόφωνο, ως ένα κουτί από το οποίο όλη τη μέρα ακούγεται θόρυβος ή/και καβγάδες. Συνώνυμα: ζαλίστρα, μπεναβοκουσκούσι.

(Στις μέρες μας βέβαια, με τις παραθυρομαχίες, η λέξη μας θυμίζει μάλλον την τηλεόραση).

1. Κλασικά, αποτελεί μπανεύκολη μεταφορά για την βίαιη σεξουαλική διείσδυση. Ή μπορεί να σημαίνει και το μέχρι αίματος ξύσιμο αρχιδιών, είτε κυριολεκτικό, είτε μεταφορικό, δηλαδή νωθρότητα, όπως και άλλες παρόμοιες μεταφορές, λ.χ. ανασκαφές. Για μια ιδιάζουσα χρήση βλ. και χαλικώνω τη γεώτρηση. Βέβαια όλα αυτά αποτελούν ασθενείς μεταφορές και όχι κάποιον παγιωμένα σλανγκικό όρο.

2. Ενδιαφέρον, όμως, έχει η χρήση του όρου στο μπασκετικό ιδίωμα. Όταν λέμε για έναν καλαθοσφαιριστή ότι κάνει γεώτρηση εννοούμε ότι κάνει υπερβολικές ντρίμπλες και δεν δίνει πάσα. Η εικόνα είναι ότι σκάει τόσο πολύ την μπάλα στο παρκέ, ώστε είναι σαν να σκάβει το έδαφος με αυτήν. Η έκφραση χρησιμοποιείται ως μομφή κυρίως εναντίον point guards ή, όπως λέμε στα ελληνικά, πλέι μέικερς, οι οποίοι κάνουν κατάχρηση ντρίμπλας και δεν ευνοούν το παιχνίδι με πάσες (passing game). Τα παλιότερα χρόνια που ο χρόνος επίθεσης μπορούσε να διαρκέσει 30 δευτερόλεπτα και βλέπαμε και φαινόμενα του στυλ «ροκάνισμα χρόνου», όταν μια ομάδα προηγείτο ασφαλώς, ο πλέι μέικερ μπορούσε κυριολεκτικά να κάνει γεώτρηση χτυπώντας την ακριβώς στο ίδιο σημείο, περιμένοντας να περάσει ο χρόνος. Τώρα που έχει πέσει στα είκοσι τέσσερα δευτερόλεπτα ο χρόνος επίθεσης αυτά δεν γίνονται. Όμως επειδή το παιχνίδι πλέον βασίζεται στο pick and roll και στις γρήγορες πάσες, ο πόιντ γκαρντ που καταχράται την ντρίμπλα καυτηριάζεται έτι περισσότερο ότι «κάνει γεώτρηση».

Στην στρατιωτική αργκό είναι ο υπηρετών στην Αεροπορία Στρατού λόγω μπορντώ μπερέ, καθώς και ο υπηρετών στην αερομεταφερόμενη ταξιαρχία (κόκκινος μπερές).

Να μην συγχέεται με την πουτανοσκουφίτσα.