Ορισμοί από τον electron (201)
Εμφανίζονται 31-40 από 201

Ακουμπώ > touch
Τζάμι οθόνης > screen
∴ Aκουμπότζαμο --> touchscreen.
Τυχαίο; δε νομίζω.

Ο όρος αναφέρεται στον καφέ, και στην επιθυμητή ποσότητα της ζάχαρης.

Όταν δίνετε παραγγελία έχετε τις εξής οψιόν, όσον αφορά τη ζάχαρη:

• σκέτος
• με ολίγη
• μέτριος
• μέτριος προς γλυκό (μάλλον)
• γλυκός

• πολύ γλυκός (πούστικος).

  Αυτό το μάλλον επικράτησε αντί του «μέτριος προς γλυκό», γιατί πιάνει πιο λίγο χώρο στο χαρτάκι της παραγγελίας. Τώρα το μάλλον πάει στο «μάλλον γλυκός».

Πιο εμπεριστατωμένα, για παράδειγμα, έχουμε μια παραγγελία δύο μέτριους με γάλα, έναν σκέτο χωρίς γάλα και έναν μέτριο προς γλυκό (φραπεδιές). Το γκαρσόνι σημειώνει τα εξής (τα μπολντ - τα άλλα τα έχω εγώ για επεξήγηση):

• 2 ΦΜ(έτριους) Γ(άλα)
• 1 ΦΣκέτο Χωρίς

• 1 ΦΜΑΛ Χωρίς

  Η καφενειακή αυτή στενογραφία όπου να' ναι μάλλον θα εκλείψει, αφού τα όργανα του διαβόλου (pocket pc) έχουν εισέλθει και σε αυτούς τους χώρους...

Στασίδι είναι το μέρος που στέκεσαι, και για την ακρίβεια ο όρος αναφέρεται στα στασίδια της εκκλησίας. Αυτές τις περίεργες καρέκλες που οι βραχίονες είναι ψηλά για να ακουμπάς όταν είσαι όρθιος, αλλά έχουν και μία αναδιπλούμενη τάβλα, στην οποία κάθεσαι. Από κατασκευής καταλαβαίνουμε ότι η καρέκλα αυτή είναι φτιαγμένη πιο πολύ για να στηρίζεσαι όταν είσαι όρθιος, και δευτερευόντως για να κάθεσαι. Και αυτό έχει λογική, διότι στην χριστιανορθόδοξη λειτουργία, τον περισσότερο χρόνο οι πιστοί πρέπει να είναι όρθιοι. Και αν σκεφτούμε και το target group, ...καλώς πράττουν οι κατασκευαστές εκκλησιαστικών επίπλων.

Πάμε τώρα στην καθεαυτό έκφραση. Η έκφραση λέγεται για κάποιους συνήθως υπερήλικες που, τις άγιες μέρες, για να προλάβουν να πιάσουν αυτές τις θέσεις, πάνε από νωρίς στην εκκλησία, μην τυχόν και ξεμείνουν και πρέπει να παρακολουθήσουν την λειτουργία όρθιοι. Οπότε ξεκίνησε η έκφραση «πάω να πιάσω στασίδι».

Τώρα, από την εκκλησία η έκφραση πέρασε και στους άλλους τομείς της ζωής. Δλδ, λέμε πολλές φορές για κάποιους θαμώνες, ότι έχουν το στασίδι τους στο καφενείο ή την καφετέρια που συχνάζουν. Δλδ, έχουν το συγκεκριμένο πόστο που κάθονται, και αφού πάνε συνέχεια, το ιδιοποιούνται. Πολλές φορές δε, αν κάτσει κάποιος άλλος τον στραβοκοιτάνε!!!

Έτσι, η ουσία της έκφρασης, εκτός από το πάω από νωρίς κάπου για να προλάβω, σημαίνει και, ότι κάπου είμαι μόνιμος θαμώνας, οπότε έχω την «δική» μου θέση...

πάρτο βάλτο από πρόχειρο : κχαν

Κορασόν (Corazón) στα ισπανικά σημαίνει καρδιά. Κάτι σας είπα...

Οι Έλληνες ναυτικοί, το έχουν σλαννγκοποιήσει για άλλο μέρος του σώματος.

Η φράση «έχω κορασόν εγώ» δεν σημαίνει «έχω μια καρδιά, πάρ' την αν τη θες...». Σημαίνει έχω αρχίδια, έχω κουράγια, αντοχές ή όρεξη για να αγωνιστώ.

Συνώνυμα: βαστάνε τα πόδια μου ακόμα, δέρνω ακόμα, αντέχω, την παλεύω.

Τουμπανιασμένο, θεωρείται κάτι που βρίσκεται στα απώτερα όρια του. Προφ, η λέξη προέρχεται από το τέντωμα του δέρματος πάνω στο ξύλο, ώστε να κατασκευαστεί ένα αξιοπρεπές και αποτελεσματικό τύμπανο.

Βάση αυτού του χαρακτηριστικού του τύμπανου, η λέξη έχει σλανγκοποιηθεί σε άπειρους τομείς. Οι κυριότεροι από αυτούς:

• auto moto: α) τουμπανιασμένο αυτοκίνητο είναι αυτό που μετά τις μετατροπές, καταλαμβάνει τον διπλάσιο όγκο. Αεροτομές, φτερά, τριπλάσια λάστιχα, προβολείς. Τουμπανιασμένη μηχανή είναι αυτή που επίσης έχει πάνω της όλα τα έξτρα αξεσουάρ του εργοστασίου, συν ότι aftermarket έχει κυκλοφορήσει. β) τουμπανιασμένος κινητήρας είναι αυτός που έχει φτάσει τα όρια του. Άλλος ένας ίππος και μπουμ!
• γυμναστική: από τις ντόπες και την γυμναστική, γίνεσαι τούμπανο, τουμπανιάζεις. Δλδ τσιτώνουν οι μυς όπως το δέρμα του τύμπανου, και φαίνεται ότι λίγο να σφιχτείς, θα σκιστεί το δέρμα. Προ τουμπανιάσματος αγόραζες Μ(edium), και μετά XXL(large). Σαν το ανθρωπάκι της Michelin ένα πράμα.
• φαγητό μέχρι σκασμού: η λαϊκή (ακροβατούμε μεταξύ σλάνγκ και κυριολεξίας) μεταφορά του επιστημονικού όρου «τυμπανισμός». Αμάν έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο, μία γουλιά νερό μπορεί να σε σκάσει. Επιστημονικά ο «τυμπανισμός» είναι το φούσκωμα, είτε από δυσλειτουργία του πεπτικού, είτε από εκτεταμένη ασιτία, είτε από πνιγμό. Στη σλανγκ, μιλάμε για κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας φαγητού ή ποτού, ή και τα δύο.
• οικονομικά / τεχνολογία: α) για πιστωτικές κάρτες που είτε είναι στα όρια τους, ή τα έχουν περάσει, και πληρώνεις κάπου 30% τόκο! η χαρά του τραπεζίτη! β) φορτωμένες κάρτες, ή σκληροί δίσκοι.

Σεξομετανάστης είναι ο τύπος ή η τύπισσα που μεταναστεύει για καθαρά σεξουαλικούς λόγους. Ο όρος αφοράει κατά κύριο λόγο greek hot lovers που, μετά τη λήξη του πρωταθλήματος (του καλοκαιριού ντε), κάνουν τουρ και βρίσκουν τις κατακτήσεις του καλοκαιριού εκτός έδρας. Ο βασικός λόγος είναι το σεξ, αλλά παίζει και ο βιοποριστικός, διότι τα καμάκια συνήθως είναι και μπατάκια.

Κάποιες φορές ο όρος αφορά σε κοντινότερες αποστάσεις, και μέσα στην ίδια χώρα, π.χ. Αθήνα-Θεσσαλονίκη, Πάτρα-Κρήτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις αναφερόμαστε σε εσωτερική σεξομετανάστευση. Στυλ ιταλικής μετανάστευσης (νότος/βορράς) μετά τον πόλεμο.

Κλασική (τείνει να γίνει), καταληκτική ατάκα σλανγκοεπιχειρήματος. Σε λένε δε σε λένε Νίκο, όταν έχεις ψιλοστραβώσει με κάτι που κάποιος έχει γράψει πιο πάνω, γράφεις τη αντίθετη γνώμη σου, κολλάς αυτή την υπογραφή, και καθάρισες. Το «φιλικά» αποτελεί ένα πρόσχημα, γιατί ουσιαστικά σημαίνει «σε έχω χεσμένο» ή «μας τα σκότισες τα 'ρκίδια».

Σε αντίθεση με το Λίλιαν, που όλοι το έχουν πάρει (άνδρες γυναίκες), τον Ρένο που δεν κατάφερε να μείνει στην εταιρεία, τον Πέρη που είναι πολύ τρέντυ, ο Νίκος είναι η πιο μέϊνστριμ περσόνα που γεννήθηκε στα σχόλια των σλάνγκων. Και αυτό, γιατί ο Νίκος είναι ο αγανακτισμένος σλάνγκος, λίγο πριν εκραγεί από το δίκιο που τον πνίγει. Και όλοι έχουν βρεθεί στη θέση του, εδωνάμέσα (sic) που μπλέξαμε.

Ψυχογράφημα:

Ο Νίκος

• έχει ηλικία μεταξύ 20 και 45
• είναι μικροαστός
• γιορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου
• παλεύει για τον επιούσιο
• τρώγεται (αλλά όχι πάντα) με τα ρούχα του
• αντέχει τον διάλογο
• περνάει πολλή ώρα στο σλανγκρ
• ήθελε να φτιάξει έναν κόσμο πιο δίκαιο όταν ήταν παιδί
• ακόμα ονειρεύεται ότι μπορεί να τον φτιάξει

• τρώει πολλά ξηροκάρπια, με τα γνωστά αποτελέσματα.

  Να σημειωθεί ότι η χρήση της ατάκας από σλανγκομούνες την καθιστά αυτομάτως αδόκιμη και καταβαραθρώνει τον σλανγκαρχίδη που θα τολμούσε να πει ότι είναι απολύτως δόκιμη και ότι τη χρησιμοποιούν μόνο όσοι έχουν βαφτιστεί με το συγκεκριμένο όνομα (οι οποίοι δεν είναι και λίγοι).

πάρ' το βάλτο (από πρόχειρο): mariahomorfh

Φιλικά
Νίκος

Κανονίζουμε μπασκετάκι για Σάββατο βράδυ, ένεκα ότι μεγαλώσαμε, δουλειά σπίτι κ.λ.π. και οι εποχές που ήμασταν δεκάξι και παίζαμε κάθε μέρα φύγαν ανεπιστρεπτί. Η παρέα είναι 10 άτομα, σπανίως μαζευόμαστε ζυγός αριθμός (φαντάσου τι τραβάει ο Πλατινί), και συνήθως εμφανίζονται βία έξι άτομα.

Έλα που σήμερα μαζευτήκαμε και οι δέκα, και ο Μάκης έφερε και έναν εξτρά. Το σύνολον 11. Άντε τώρα να παίξεις μονό...

Οπότε ο Μάκης που έκανε την μαλακία, ως άλλος Κύρος Γρανάζης προτείνει να αγγαρέψουμε έναν πιτσιρικά από την απέναντι μπασκέτα (δια της βίας, γιατί είμαστε και άγριοι) και να κάνουμε (ή παίξουμε) πρωταθληματάκια. Δλδ, να κάνουμε τέσσερις ομάδες (των τριών) και να παίξουν όλες οι ομάδες εναντίον όλων, μονά στα 11, και να ανακηρυχθεί ο νικητής. Σαν τους όμιλους του champions' league ένα πράμα.

Τα πρωταθληματάκια είναι η λύση όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός διαθέσιμων παικτών για μονό. Το τέλειο είναι τρεις εναντίον τριών. Δύο εναντίον δύο είναι ξελίγωμα μεγάλο γιατί δεν ανασαίνεις, και τέσσερις εναντίον τέσσερις έχει γρίνα γιατί πάντα κάποιος αδικείται σε πάσες και προσπάθειες... Άσε που κάποιοι κατασκηνώνουν κάτω από το καλάθι.

Τα πρωταθληματάκια αποτελούν μια Σολομώντειο λύση, διότι είναι η λύση που δυσαρεστεί λιγότερο. Σε αντίθετη περίπτωση, ή θα γαμιόταν το παιχνίδι (4vs.4), ή κάποιος θα περίσσευε.

Αυτό για τώρα που έχουμε κάποια ηλικία. Όταν ήμασταν μικροί και είχαμε κουράγιο για διπλά, συνήθως καταφεύγαμε στη λύση αυτή, διότι είτε το γήπεδο ήταν μισό, είτε γιατί η άλλη μπασκέτα ήταν πιασμένη από άλλη παρέα.

Πάρτο-βάλτο: Χότζας (από πρόχειρο).

Κλασική ατάκα προπονητών, πραγματικών ή της κερκίδας. «Βλέπω γήπεδο» σημαίνει έχω καλή αντίληψη του χώρου σε ένα ομαδικό παιχνίδι. Δηλαδή, ξέρω ανά πάσα στιγμή πού είναι οι συμπαίκτες μου (γιατί δεν βλέπω μήπως σκουντουφλήσω με την μπάλα) και επίσης ξέρω σε ποιο σημείο και με τι δύναμη πρέπει να πασάρω, ώστε να μην ξελιγώσω τον συμπαίκτη προς τον οποίο πασάρω.

Χαρακτηριστικό κάποιου που βλέπει γήπεδο είναι η ικανότητά του να βγάζει τυφλές μπαλιές. Πάσες ή σέντρες, χωρίς να έχει άμεσα οπτική επαφή με τον συμπαίκτη. Και όχι κατά τύχη στα κουτουρού (όπως καμιά φορά συμβαίνει στον Βύντρα)! Να τις θέλει.

Η ικανότητα (να βλέπει γήπεδο) που έχει κάποιος παίκτης είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που ανήκουν στην αθλητική ιδιοφυΐα (για ομαδικά αθλήματα). Χαρακτηριστικά παραδείγματα παιχταράδων με τεράστια αντίληψη χώρου είναι (ή ήταν) ο Κρόιφ, ο Φραντσέσκο Τότι και προσφάτως ο Κακά (στη μούρη σου). Στην Ελλάδα ένας παίκτης που, εκτός όλων των άλλων χαρισμάτων του (πολλά κιλά μπάλα), έβλεπε και γήπεδο, ήταν ο Βάσια. Μετά από πέντε ή έξι τρίπλες, με κάτω το κεφάλι, έβγαζε συμπαίκτη τετ α τετ με το τέρμα, και το μόνο που είχε να κάνει (ο συμπαίκτης) ήταν να φυσήξει την μπάλα μέσα.

Τώρα, η έκφραση εκτός αθλητικής σλανγκ, χρησιμοποιείται και:

• για να χαρακτηρίσει εργαζόμενους /-ες σε μπαρ. Δλδ ένας μπάρμαν γατόνι είναι αυτός που βλέπει γήπεδο, ξέρει πότε να πλησιάσει τον πελάτη, δεν αφήνει ποτέ τον πελάτη να περιμένει και πάντα βέβαια τσεκάρει με το κεφάλι ψιλά τι γίνεται γύρω από την μπάρα. Έχει δλδ τον έλεγχο.
• για να χαρακτηρίσει γκόμενες και γκόμενους που παίζουν με τα μάτια.

α. βυντρα δεν πρεπει ποτε να παιζει λιμπερο διοτι πρωτον δεν βλεπει γηπεδο, δευτερο ειναι ατσαλος και καντεμης και τριτον δεν εχει διαρκεια ...

Η πιο συνηθισμένη εκφορά της συγκεκριμένης παρόλας.

Η έκφραση έχει τεράστιο πεδίο χρήσης αλλά πιο πολύ στους ακόλουθους τομείς:

• Kαμάκι: κάποιος που ψήνει μια γκόμενα τόση ώρα που μόλις τα καταφέρει, η γκόμενα θέλει αποτρίχωση.
• Aθλητισμός: κάποιος που κρατάει την μπάλα τόση ώρα που σπάει τα μπαλάκια και των συμπαικτών αλλά και των τηλεθεατών
• Πολιτική: όταν οι ομιλητές επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα και εξαντλούν μαζί με την υπομονή μας και τον χρόνο που τους δίνεται για να μιλήσουν

• Γραπτός λόγος: σεντόνια στο σλανγκ, που γενικά κουράζουν (υπάρχουν κι εξαιρέσεις).

  Αυτό που εννοείται και παραλείπεται από τη φράση είναι το «πράμα»! Και για να μην το κουράσω το πράμα, σταματώ εδώ.

(από electron, 31/08/10)