Ορισμοί από τον protnet (49)
Εμφανίζονται 21-30 από 49

Σλανγκικό γραμματικό φαινόμενο των '80ζ όπου η κατάληξη άκλιτων ξενικών λέξεων σε -ους εκλαμβάνετο ως αιτιατική πληθυντικού και η λέξη μετά κλινόταν κανονικά.

Ο Ταύρος (Δήμος του L.A.) στη γλώσσα της κίτρινης φυλής.

Από το facebook και την τουρκική κατάληξη -κλού.

Κυριολεκτικά, αυτή που ασχολείται με το facebook.

Λόγω όμως...

• Tης μεγάλης ηχητικής ομοιότητας με το τσιμπουκλού,
• Tου γεγονότος ότι ο γράφων το έχει ακούσει να χρησιμοποιείται αποκλειστικά στο θηλυκό, για άντρες και γυναίκες, και
• Tης ίδιας της φύσης του φατσοβιβλίου που είναι ρουφιάνικο, ποζεράδικο, καμακίστικο, κάψιμο, πλέμπα, παθέτικ, και πολλά άλλα κυρίως αρνητικά (αλλά με την καλή έννοια),

...η λέξη φεϊσμπουκλού αποκτά επιπλέον βάθος (όχι πολύ όμως) προσδίδοντας στο άτομο που χαρακτηρίζει αρκετά υπονοούμενα κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιείται χαλαρά και ως πασπαρτού (χωρίς φυσικά να θέλει να πει κάτι το ιδιαίτερο).

Το μικρό άσπρο κολονάκι που βρίσκεται στην κορφή κάθε βουνού και γράφει το υψόμετρο.

Ο παθητικός ομοφυλόφιλος.

Ο χαρακτηρισμός έχει αρχαιοελληνική προέλευση και δεν αναφέρεται στο κούνημα του δέντρου συκιά (ποιο κούνημα αλήθεια;) όπως λένε πολλοί αλλά στο ότι ο πρωκτός του πούστη, από κάποια στιγμή και μετά, μοιάζει με σύκο.

Ο Borneman («Η πατριαρχία», Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 2001), ανάμεσα στα άπειρα επίθετα που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες για τους παθητικούς ομοφυλόφιλους παραθέτει ως ιδιαίτερα συχνές και τις λέξεις συκέα, συκῆ και συκιδαφόρος (αυτός που έχει σύκωση, δηλαδή αιμορροΐδες)

Άτομο πάρσιμο, γαμήσιμος, φακάμπλ.

Καγκούρικη ατάκα που σου λέει κάποιος, συνήθως από τη γειτονιά, το σχολείο, τη σχολή, τον επαγγελματικό χώρο, με τον οποίο δεν συναναστρέφεσαι ποτέ και δεν έχεις να πεις απολύτως τίποτα.

Η ατάκα συνοδεύεται πάντα από το χέρι του ατόμου στον ώμο σου.

Δεν χρήζει απάντησης.

Η βυζαρού (συνήθως όχι με την καλή έννοια).

Παρμένο από την κλασσική γαλακτοβιομηχανία.

1. Μονολεκτικά, γενικό καταφατικό, ένα πολύ κουλ ναι.

2. Με διαφορά, άνετα.

3. Γενικός επιρρηματικός προσδιορισμός (τόπου, χρόνου, τρόπου κλπ), που προσδίδει καταφατική, θετική, υπερθετική και κουλ έννοια στο ρήμα. Πχ. ως τοπικός προσδιορισμός μπορεί να σημαίνει εδώ, ως χρονικός σε εύθετο χρόνο, ως τροπικός να υποδηλώνει ωραίο ή κατάλληλο τρόπο, κοκ.

Συνώνυμο του στάνταρ.

1. Το απόλυτο πασπαρτού, η απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. Κατάλληλο για αλλοδαπούς που θέλουν να μάθουν να μιλάνε ελληνικά σε 10 δευτερόλεπτα.

Προφορά: Όταν είναι μέσα σε πρόταση τονίζεται έναντι των άλλων λέξεων. Όταν είναι μονολεκτικό προφέρεται χαλαρά.

Απαντά στη Βόρειο Ελλάδα, τόσο από ντόπιους όσο κι από φοιτητές.

Ρατσιστικός χαρακτηρισμός για τις μαυροφορεμένες Πομάκες στη Θράκη.

Προέλευση του όρου:

Οι Πομάκοι είναι ιθαγενής ελληνική μουσουλμανική μειονότητα και κατοικούν στους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης. Οι γυναίκες φοράνε χειμώνα-καλοκαίρι μαντίλα και μακρύ μαντό (κάτι σαν παλτό). Αν και παραδοσιακά ντύνονται πολύχρωμα (βλ. μήδι 1, -διατηρείται πλέον μόνο στην ορεινή Ξάνθη), η επίδραση του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού επέταξε τελικά το μαύρο ντύσιμο (μήδι 2) και μερικές καλύπτουν με τη μαντίλα ακόμα και το στόμα τους, έτσι ώστε το μόνο που φαίνεται είναι η μύτη τους.

Ο υβριστικός χαρακτηρισμός του πιγκουίνου προήλθε από κάποιους ασυνείδητους οδηγούς (κυρίως φοιτητές) που, όταν έβλεπαν Πομάκα ντυμένη ως άνω να περνάει το δρόμο -ειδικά δε αν ήταν κοντή ή/και χοντρή- επιτάχυναν το αυτοκίνητο, για να τη δουν να τρέχει γρήγορα, φέροντας έτσι μεγάλη ομοιότητα με το συγκεκριμένο πτηνό.