Ορισμοί με ετικέτες (152)
Εμφανίζονται 21-30 από 152

Ερχόμενη να ενισχύσει το δόγμα «η κατοχή είναι μισή ιδιοκτησία», η έκφραση τσάκα πίκω ακολουθούμενη πολλές φορές από την αφηρημένη έννοια μπέρμπι λίκω ή/και το πέρασμα του αντικειμένου/μήλου της Έριδος ανάμεσα από τα πόδια του έχοντος και κατέχοντος, σφράγιζε την μονιμότητα της αλλαγής ιδιοκτησίας (και μάλιστα μονομερώς) για τις ηλικίες όπου η μεταβίβαση τίτλων μέσω σχετικού συμβολαίου ή δια της στρατιωτικής ή άλλης βίας δεν ήταν πρακτικώς δυνατή.

Χιουμοριστικός όρος για κάποιον που κάνει μπανιστήρι, συνήθως μικρής (σχολικής) ηλικίας. Έγινε γνωστό από παλαιότερη χιουμοριστική εκπομπή του Μάρκου Σεφερλή.

Παραλλαγή της φράσης «τιβιτιγκλόν» από την ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή (το τιβί έγινε ράδιο).

Σημαίνει ό,τι και η πρωτότυπη, κάτι σαν voilà!

(Συχνά χρησιμοποιούνται και μαζί για να δοθεί έμφαση).

Ως επίθετο: χέστης, φοβιτσιάρης. Ως ουσιαστικό: φόβος, τρόμος, αλλά και χέσιμο, ξεφτίλισμα, βρίσιμο.

Το ζουμερό, γεμάτο καμπύλες σε όλα τα σωστά σημεία μωρό, όπου «μωρό» προφανώς είναι γυναίκα στον καιρό της, για να μην παρεξηγούμεθα κιόλας. Εκτιμώ ότι ιδιαίτερη προσπάθεια έχει (επιτυχώς) καταβληθεί από τον άγνωστο λεξιπλάστη του παρελθόντος ώστε να συνδέσει την αίσθηση των γεμάτων χεριών που αφήνει το ζουμπουρλούδικο γκομενάκι στον καλό της με την αίσθηση του γεμάτου στόματος κατά την εκφορά της λέξης. Ωρρραία πράματα.

Υπονοεί την μπυραρία, με σύντμηση των λέξεων μπύρα + Ιρλανδία (χώρα παραγωγής μερικών από τις πιο διάσημες μπύρες).

Έκφραση δυσαρέσκειας και απογοήτευσης εμπνευσμένη από τον παίκτη του NBA Mickael Gelabale. Πρόκειται περί εναλλακτικής της έκφρασης πήραμε τα τέτοια μας = πήραμε τις μπάλες. Οι δε μπάλες έχουν φορτιστεί με την σημασία που γίνεται κατανοητή από τις φράσεις στα εισαγωγικά, από τον Έλληνα σταρ της τσόντας Γκουσγκούνη, ταυτόχρονα όμως παραπέμπουν ηχητικά στο «-bale» που υπάρχει στο επίθετο του καλαθοσφαιριστή κι έτσι προκύπτει το ζελαμπάλ. Μπορεί να εκφέρεται και με βορειοελλαδίτικη προφορά, καθότι η Θεσσαλονίκη είναι ο τόπος προέλευσής του.

Από την εκπληκτική τριλογία Amici Miei (Εντιμότατοι Φίλοι μου), προέρχεται η αυτονομημένη ατάκα «γουρδώνω το περπούτσι παράμοιρα», που αποτελεί ελέυθερη μετάφραση εκ του ιταλικού πρωτοτύπου από έναν προφανώς πεφωτισμένο επαγγελματία μεταφραστή. Η έκφραση χρησιμοποιήθηκε για να θολώσει τα νερά και να παρέχει μία αληθοφανή δικαιολογία για κάτι που περισσότερες λεπτομέρειες δε χρειάζεται/δεν πρέπει να δοθούν. Έτσι χρησιμοποιείται και στην αυτονομημένη της εκδοχή.

Παράπονα, διαμαρτυρίες, γκρίνιες. Λέξη που χρησιμοποιείται μόνο στον πληθυντικό, συνήθως από γονείς προς/για μικρά παιδιά. Πιθανόν είναι ηχομιμητική επιφωνημάτων διαμαρτυρίας.

Εκφράσεις: κάνω μουτσουτσούνια, άσε τα μουτσουτσούνια!

Κατά το «καλώς τονα!», χρησιμοποιείται για περιπαικτικό χαιρετισμό. Μπορεί να συμπληρώνεται και από την ερώτηση πούτσουνα; (= πού' σουνα;)

Βλέπε και το καλώς τ' αρχίδια μας τα δυο.