Λέγεται (ακόμα;) στη λευκάδα. Προφέρεται με το νι ένρινο και με διαλυτικά πάνω απ' το ταυ, και έχω την πεποίθηση ότι ξεκίνησε απ' τον χώρο της παπιοπεριπέτειας. Το παπί σου δεν πάει πόντο, και συνεκδοχικά εσύ δεν πας πόντο σημαίνει ότι είναι για τα μπάζα, ότι αν σε πάω κόντρα θα προσκυνήσεις, ότι το μηχανάκι σου δεν κουνιέται ρούπι.

Κατόπιν γενικεύτηκε η χρήση και καλύπτει όλες τις πλευρές τις καθημερινότητας και πέφτει όπου υπάρχει κάτι που δεν τό 'χει.

Παράρτημα προφοράς στο κάνε.

  1. - Άν'ξέ το λjίγο το γαμ'μένο, μωρέ. Τό'εις μπουκώσ' και δε μπάει πόντο.

  2. - Θέλ' φορμάτ το μπ'ρί ρε πούστ', τά 'χ' φάει και δε μπάει πόντο.

  3. - Ωπ το γκομενάκ'!
    - Δε μπάει πόντο αυτή μωρέ. Τ'νjείχα δει πέρ'σ' στ'ν αγιάνν' μ' μαγιό και μό 'πεσε το π'λjί στα γόνατα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Επιφώνημα αργής και αγανάκτησης προς κάθε μαλάκα της ασφάλτου.

- Ρε τον πούστη τον μπάρμπα-Μπρίλιο, πάει με 60 στην δεξιά λωρίδα... - Το ένα χέρι στο τιμόνι, το άλλο μες' το παντελόνι, το ένα κάνει περιστροφικές και το άλλο παλινδρομικές!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η τεχνικούρα χρησιμοποιείται για να δηλώσει την υπερβολική χρήση τεχνικής ορολογίας και επαγγελματικής-τεχνικής ιδιολέκτου αναφορικά με θέματα που ενώ θα μπορούσαν να εξηγηθούν ή να περιγραφούν με πιο απλό και κατανοητό απ' όλους τρόπο, εν τέλει απλά αφήνουν το κοινό με ερωτηματικά πάνω από το κεφάλι τους. Επίσης, η τεχνικούρα χρησιμοποιείται αναφορικά με θέματα που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, τις οποίες και κατέχει ο εκάστοτε ειδικός του τομέα. Τέλος, παρατηρείται η χρήση του όρου ως επιθετικός προσδιορισμός αποκλειστικά αρσενικού γένους για ανθρώπους που συγκεντρώνουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Η τεχνικούρα είναι παρεμφερής και εν μέρει συνώνυμη της μπολικούρας, με μία όμως ειδοποιό διαφορά: Η τεχνικούρα είναι εξεζητημένη μεν, αλλά δεν ξεφεύγει ποτέ (ή μάλλον σχεδόν ποτέ) από το συγκείμενο, οπότε με αυτή την έννοια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανούσια. Αυτό όμως δεν κρύβει τα ενίοτε άκρως ελεεινά κίνητρα του τεχνικούρα, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την επίδειξη γνώσεων, την τεχνοκρατική του ποζεριά και εν τέλει το ατελείωτο ψώνιο του.

Βέβαια, υπάρχει και το σπάνιο είδος ανθρώπων οι οποίοι παρουσιάζουν μία εμφανή και ειλικρινή αδυναμία να εκφραστούν με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Αυτούς τους άδολους τεχνικούρες η κοινωνία θα πρέπει να τους αγκαλιάσει με συμπόνια και κατανόηση... χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνουν πιο δημοφιλείς.

Τελικά, όπως είχε πει και ο τρισμέγιστος Μπουκόφσκι, «μεγαλοφυΐα είναι να λες εξαιρετικά δύσκολα πράγματα με εξαιρετικά απλό τρόπο», δήλωση με την οποία θα συμφωνήσει ο κάθε μαθητής, φοιτητής, αναγνώστης, ερευνητής, και γενικά ο κάθε ένας από εμάς που αναγκάζεται να ζητήσει την βοήθεια ειδικών για να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα που προέκυψε...

  1. Πάω που λες να πάρω ένα λάπτοπ και έρχεται ο πωλητής και μ' αρχίζει στις τεχνικούρες... Κάτι επεξεργαστής Intel Menlow Atom Z530 (1.6 GHz) με 512KB L2 cache στα 533 MHz οθόνη 13,4'' WXGA TFT LCD, Glare Type με LED backlight και ανάλυση 1366 x 768 μνήμη 2048MB (1 x 2048MB) DDR2 και σκληρό 250 GB SATA και τα' καψα όλα... Ευτυχώς που μία πελάτισσα τον διέκοψε να τον ρωτήσει κάτι και την έκανα μ' ελαφρά πηδηματάκια...

  2. Ρε συ, τι λέει πάλι εδώ; Δεν βγάζω άκρη με αυτές τις τεχνικούρες. Τ' είναι ο παλινδρομικός αναδευτήρας 4000/356 στα 500 rpm;
    — Εμ αφού πας και ψωνίζεις κινέζικα...

  3. — Πώς τον βλέπεις σαν κιθαρίστα;
    — Καλός είναι μωρέ, αλλά και μπολικούρας και τεχνικούρας. Χίλιες φορές John Lee. Παίζει μία νότα και σε στέλνει καρφί στο μπαρ για ένα ακόμη...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Έκφραση προερχόμενη από το χώρο του αυτοκινήτου. Κυριολεκτικά σημαίνει πως έχω άνεση με τις γρήγορες εναλλαγές σχέσεων στο κιβώτιο όταν ξεκινώ από στάση και κινούμαι με χαμηλές ταχύτητες ώστε το εργαλείο να μη μου σβήνει ποτέ.

Σλανγκιστί, άνεση στις πρώτες-δεύτερες έχει ένας άνθρωπος σπίρτο, ένα τσακαλάκι που του κόβει, έχει γρήγορη σκέψη με επιταχύνσεις και σβέλτες αλλαγές, χωρίς να κωλώνει από σαρδάμ ή από κεραυνοβόλα αντεπιχειρήματα του συνομιλητή, είναι ετοιμόλογος και ετοιμόσλανγκος, τέσπα ένας ρήτορας με χρόνους dt.

Δευτερευόντως, ο γράφων άκουσε την έκφραση να χρησιμοποιείται για να εξάρει τις αφηγηματικές ικανότητες κάποιου, κάτι που δεν είναι ολωσδιόλου ξένο με την προηγούμενη ερμηνεία.

  1. [παλιό ανέκδοτο]
    - Λοιπόν μισό λεπτό να ρωτήσω το αφεντικό αν έχουμε το μισό κρεβάτι που θέλετε... ΑΦΕΝΤΙΚΟ! Χρειάζομαι μισό κρεβάτι για πελάτη! Έχουμεεε;
    - [Ρουμάνος, από το βάθος, αγνοώντας ότι ο πελάτης είναι παρών] Πες του μαλάκα με τις πίπες του να μην πατήσει στο μαγαζί. Ακούς εκεί!
    Ο πελάτης προσβάλλεται και πάει να αγριέψει. Ο πωλητής ψύχραιμος, φωνάζει ξανά και ταυτόχρονα επεξηγεί:
    - Όχι αυτός! Εδώ έχω έναν άλλο κύριο που θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!...
    Ο αφεντικός πλησιάζει ανήσυχος και, αφού το ντηλ λήγει με επιτυχία, επαινεί τον πωλητή του:
    - Μπράβο ρε μεγάλε! Έχεις άνεση στις πρώτες-δεύτερες! Λοιπόν, επειδή είμαι φοβερά ευχαριστημένος με την πάρτη σου, σου κάνω δώρο για την άδειά σου ταξιδάκι στη Βραζιλία!
    - Νά ’σαι καλά! Αλλά στη Βραζιλία; Μόνο πουτάνες και ποδοσφαιριστές έχει...
    - Για στάσου ρε συ, η γυναίκα μου είναι από τη Βραζιλία!
    - Αλήθεια; Σε ποια ομάδα παίζει;

  2. [άλλο παλιό ανέκδοτο]
    - Και που λέτε παιδιά, πέφτω πάνω σε μια αντιλόπη τρία μέτρα ύψος. Μπάμ! Πάρ’ την κάτω!
    - Και τι έκανες;
    - Πού να την κουβαλήσω μόνος μου... Κόβω ένα πόδι για μεζέ και το βάζω στον ώμο μου.
    - Μετά;
    - Δεν κάνω δυο βήματα, βλέπω δεύτερη, ακόμα πιο μεγάλη! Μπαμ! Τέζα κι αυτή!
    - Και;
    - Ε τι και; Πόδι στον άλλον ώμο και συνεχίζω..
    [Εκείνη τη στιγμή τον διακόπτει το κινητό του, τον απορροφά για λίγα λεπτά η συνομιλία κι έπειτα γυρνά αφηρημένος στην ομήγυρη που κρέμεται από τα χείλη του]
    - Πού ήμουνα;
    - Είχες τα δυο πόδια στους ώμους.
    - Ε, και της ρίχνω ένα γαμήσι...
    - Χαχαχα, παραμύθια μεν, άνεση στις πρώτες-δεύτερες δε... Ζαγοραίος!

Άνεση του Γουγανέλη στις πρώτες δεύτερες. Σταύρος Τσιώλης, Ας περιμένουν οι γυναίκες. Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Αργύρης Μπακιρτζής (από patsis, 06/05/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο μεθυσμένος οδηγός.

Δεν πάω με τον Ανδρέα, είναι πότης της ασφάλτου.

(από Khan, 26/10/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κλασική μορφή έλληνα φιλάθλου που από την κερκίδα ή από τον καναπέ του παριστάνει τον προπονητή της ομάδας του με σχόλια όπως: «Πρέπει να τραβηχτεί ο Πατσατζόγλου λίγο προς τα πίσω και αριστερά ώστε να καλύψει το αμυντικό κενό ενώ ο Τζορτζεβιτς να προωθείται πιο πολύ και να αλλάζει γρήγορα πάσες με τον Ριβάλντο ο οποίος πρέπει να γυρίσει λίγο πιο πίσω ώστε να βοηθάει στο κόψιμο των αντεπιθέσεων...» ή: «Μα τι τον κρατάει μέσα; Να βγει ο Ανατολάκης και να μπει ο Μάριτς ώστε να προωθηθεί όλη η αμυντική γραμμή πιο μπροστά.»

Φυσικά θεωρεί τον προπονητή της ομάδας του άχρηστο επειδή δεν κάνει της αλλαγές που ο ίδιος θέλει και δεν σηκώνει και κουβέντα πάνω στις επιλογές του που είναι πάντα ολόσωστες (για τον ίδιο).

- Προωθηθείτε ρε!!! - ... - Καλύψτε τα κενά στην άμυνα, αμαρκάριστος είναι ο άλλος στην μικρή περιοχή!! - .... - Δώσε πάσα ρε, τι σουτάρεις από τα 40 μέτρα ρε γαμώτο;;; - ...
- Μα γιατί δεν τον βγάζει, αφού σέρνεται! - Σταμάτα πια ρε Νίκο, μου τα 'χεις πρήξει από την αρχή του παιχνιδιού. Προπονηταρά της κερκίδας! Ξέρεις εσύ καλύτερα από αυτόν που είναι η δουλειά του και είναι προπονητής 20 χρόνια;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία