Ορισμοί από τον kokalo (30)
Εμφανίζονται 1-10 από 30

Γενικά ο καραγκιοζαίος, ο λεβιές, ρόμπα ξεκούμπωτη, τύπος που καταφέρνει πάντα να ξεφτιλίζεται δημοσίως. Κανένα επίπεδο ή αξιοπρέπεια. Αγνώστου προελεύσεως η λέξη. Ίσως από τους λουστράκους, υποθέτω...

Παραφθορά της έκφρασης «την κάνω» με την έννοια φεύγω, σπάω, παίρνω τον λοπού, την κανά κ.λπ. Χρησιμοποιείται μόνο στο πρώτο πρόσωπο (ενικό και πληθυντικό). Απλά, όπως κι οι παρόμοιες εκφράσεις, είναι πιο cool τρόπος να πεις ότι φεύγεις.

Το ζέουλο που γίνεται με χάπια, ο χαπάκιας που τρώει κουμπιά οποιουδήποτε είδους. Υποτιμητικός χαρακτηρισμός που λέγεται από τα άλλα πρεζάκια που δεν πολυπάνε τους χαπάκηδες.

Απαρχαιωμένος χαρακτηρισμός του πρεζάκια. Αυτός που «πίνει» λάβδανο, παραμύθα, ζουζού κ.ά. Σήμερα έχει λίγο πολύ περιπέσει σε αχρησία.

Πολύ παλιά έκφραση, συνήθως την ακούμε από τους παππούδες ή τους γονείς. Σημαίνει βασανίζω, τυραννώ, δυσκολεύω τη ζωή κάποιου.

Υπερ-cool λέξη για τα γυαλιά ηλίου. Συνήθως για oakley, arnette και τέτοια...

Όρος της punk και metal κοινότητας που βρίσκεται όμως ακόμα σε μικρή ηλικία ή που αποτελείται από κατσαπάνκηδες και ποζέρια. Βασικά είναι το mosh. Θρυλικό στις χοροσπερίδες και στις συναυλίες, ειδικά με fear of the dark και αντίδραση.

Υπερτούμπανο γκόμενα, τοπαδούρ, που χύνεις και μόνο με το τσεκερά. Συνηθίζεται για πιπινάκι νεαρής ηλικίας, αλλά ενίοτε μπορείς να το πεις και για μεγαλύτερη, ειδικά αν έχεις θέμα με τους flintstones. Αρκετά ποιητική και εύηχη λέξη όπως ταιριάζει στα νιαμού τέτοιου τύπου.

Προφανώς προέρχεται από την χαρακτηριστική ομορφιά που διακρίνει τα αντικείμενα που είναι κατασκευασμένα από αλάβαστρο.

Κατάσταση τελείως ξενερουά, απάλευτη. Συνήθως ξεκινάει με καλές προυποθέσεις και ειλικρινείς προσπάθειες των συμμετεχόντων σ' αυτή με σκοπό να γίνει τέφα, αλλά διάφοροι αστάθμητοι παράγοντες ή τυχόν λουστραρίες, δαραβίγγες και λοιποί ζεβουαζιόν τύποι τελικά την μετετρέπουν σε θρίαμβο βαρεμάρας και ξενερώματος. Παρατηρείται κυρίως στις διάφορες απόπειρες διοργανώσεως πάρτυ.

Cool λέξη που αντικαθιστά το μαλάκα στα επιφωνήματα θαυμασμού, έκπληξης, πώρωσης κλπ. Κάτι αντίστοιχο του μαλέλουρα, αλλά όχι τόσο βάρβαρο.

Δύναται να συνοδεύεται από χαρακτηριστική κίνηση του χεριού σα χάδι στο μούσι ή στο πηγούνι, προφανώς μία εμπνευσμένη αναφορά στον χαρακτήρα του ΑΜΑΝ Μαέβιους Παχατουρίδη (τον ακατανόητο κουλτουριάρη ζωγράφο για όσους δεν θυμούνται).