Ορισμοί με ετικέτες (52)
Εμφανίζονται 1-10 από 52

Οπαδός (fan) μέχρι τρέλας των Who.

The Who (από allivegp, 15/08/09)

(από allivegp, 15/08/09)

Η εμβληματική μορφή του Roger Daltrey, τραγουδιστή των Who (από allivegp, 15/08/09)

Πρόκειται για ψευδώνυμο με το οποίο έγινε πασίγνωστος ο Bill Cardille, κυρίως στις ΗΠΑ, κατά την 20ετία 1963-1983, μέσω της Σαββατοβραδινής τηλεοπτικής εκπομπής «Chiller Theatre» απ' όπου του βγήκε και το παρατσούκλι. Ο Cardille ήταν άνθρωπος της τηλεόρασης και του θεάματος γενικότερα και έκανε αμέτρητες παραγωγές ποικίλου περιεχομένου (από πρωινάδικα μέχρι αθλητικά), ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζε ο ίδιος αρκετές από αυτές.

Σημαίνει τον άνθρωπο που κάνει τα πάντα, τον ακούραστο, αυτόν που καταγίνεται ταυτόχρονα με πολλά και ποικίλα αντικείμενα.

1. Αυτός που επιθυμεί πολύ ναρκωτική κυρίως ουσία. Το βιομηχανικό τσιγάρο ή το προερχόμενο από άλλου είδους ζαρζαβατικά.

2. Προέρχεται από το τούρκικο harman, που είναι η έλλειψη τσιγάρου, το χαρμάνιασμα.

3. Ρήμα: χαρμανιάζω.

Κυριολεκτικά, ο ευνούχος - από το τούρκικο hadim.

Πιο χαλαρά, χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον ανίκανο, αυτόν που έχει αδυναμία στύσης. Ακόμη πιο χαλαρά, τον ανέραστο, τον αδιάφορο για τα ερωτικά. Η λέξη λέγεται και για τον μικροτσούτσουνο - η χρήση αυτή είναι λάθος, βασικά, αλλά έχει μια πλάκα.

Έχω την εντύπωση ότι η λέξη είναι κυρίως Βορειοελλαδίτικη. Προφέρεται δε ως χα-dd-ουμ-s. Δεν είναι ακριβώς βρισιά - θυμάμαι να τη λέει τη λέξη και η γιαγιά μου - αλλά είναι φοβερά απαξιωτικός χαρακτηρισμός. Όχι τόσο γιατί ο χαντούμης δεν μπορεί να πηδήξει, όσο γιατί δεν μπορεί να κάνει παιδιά.

Μεταφορικά, χαντούμης είναι και αυτός που δεν μπορεί να τελειώσει μια δουλειά, ειδικά μια δουλειά που θέλει αρχίδια και τσαμπουκά. Έτσι, σημαίνει και αυτόν που κωλώνει, τον δειλό και, κατ' επέκταση, τον θρασύδειλο και ύπουλο άνθρωπο που επειδή δεν μπορεί να σου τη βγει στα ίσια θα σου τη φέρει από πίσω.

Για τα αντώνυμα δες και τα λήμματα βαρβάτος και βαρβατίλα

Η φρυδάτη γυναίκα. Και δεν αναφέρομαι στην ποσοτικά φρυδάτη γυναίκα (γιατί τότε θα ήταν Καραμανλής ή Τερζής -και άλλες δασύτριχες φυσιογνωμίες), αλλά στην ποιοτικά φρυδάτη, με τα ηνωμένα φρύδια που σχηματίζουν ευθεία γραμμή.

Σε τέτοια περίπτωση μπορεί να της αποδοθεί ο χαρακτηρισμός Φρύδα Κάλο, που προκύπτει από την ομοιότητα με την γνωστή σμιχτοφρύδα καλλιτέχνιδα Φρίντα Κάλο, που καλλιεργούσε τα φρύδια της για να τα κάνει σετ με το μουστάκι, τις φαβορίτες και τις μασχαλότριχές της- όπως μαρτυρά το σχετικό μήδι.

Φρίτζουλας ή Fringουλας (ουσ). Εκ του Αγγλικού όρου Fringe( μετφ.) Περιθώριο. Σε πιο ελευθέρη μετάφραση, της κάθε είδους περιθωριακής ή μη αναγνωρισμένης επιστήμης σημερά. Βεβαιά σε αυτό το είδος μπορεί έμμεσα να ενταχθούν οι επιστήμες που βρίσκονται ακόμα σε πολυ αρχικό στάδιο. Παράδειγμα χαρακτηριστικο είναι, το ταξίδι στο χρόνο και τα σχετικα...

Όρος που περιγράφει τον ακόμα και σήμερα ένθερμο τηλεθεατή, die hard fan και επαναληπτικό downloader των επεισοδίων της επιτυχημένης σειράς Fringe του JJ Abrams και άλλων δυο, αγνώστου ταυτότητας και λοιπών στοιχείων, συγγραφέων που προβάλλονταν σε γνωστό Αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο από το Σεπτέμβρη του 2008 ως το Γενάρη του 2013.

Είναι ο τύπος που θέλει να δουλεύει στην Massive Dynamic και να έχει Cortexiphan στο σύστημα του. Αυτό είναι ο εγκέφαλος άλλα έτσι το λέγαν στη σειρά, τι να κάνουμε.

Είναι συνεχώς σφόδρα ερωτευμένος με την θεόκαυλα πράκτορα του FBI , την Olivia Dunham. Fact.

Αφού έχει μόλις λύσει ένα Περιθωριακό συμβάν εργαζόμενος σε ένα εργαστήριο σε ένα από τα υπόγεια του Harvard (ναι το μέρος έχει πολλά υπόγεια, όχι ένα)

θα ήθελε να κατεβάζει σφηνάκια τεκίλας σε hip underground μπαρ στο Cambridge

ενώ διαβάζει Κβαντική Μηχανική με τον κολλητό του, τον Peter Bishop.
Σημειωτέον, έχει πλαστογραφήσει και ο ίδιος το PhD του στην Engineering Science slash Physics από το Massachusetts Institute of Technology όπως και ο Peter άλλωστε.

Και το σημαντικότερο, να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες LSD ή αλλιως να τριπάρει με το τιτάνα της σειράς τον ανυπέρβλητο John Noble που παίζει τον ρόλο του αξεπέραστου Walter Bishop και να βλέπουν μαζί φευγαλέες εικόνες από από ένα παράλληλο σύμπαν .

Θέλει να τον ελευθερώσουν από το Ήλεκτρον μετά από 21 χρόνια για να πολεμήσει μαζί με την Αντίσταση και την αρχηγό της, ΤΟ εικονιζόμενο καυλέτο την φανταστική «φανταστική» κόρη της Μιλφάρας του μέλλοντος της Olivia, τους κακούς Παρατηρητές, μην έχοντας γεράσει ούτε μέρα αφού τόσο καιρό ήταν σε αναστολή ζωτικών λειτουργιών μέσα στο Ήλεκτρον.

Ασήμαντες λεπτομέριες. Οι Παρατηρητές, δεν γερνάνε, πίνουν μόνο νερό, τρώνε τα πάντα με άφθονη tsili sauce,
σε κοιτάνε έτσι,
βλέπουν την υφή του χωροχρόνου έτσι και
παρατηρούν τα πάντα γύρω τους έτσι. Ανοίγουν σκουληκότρυπεςκατά βούληση που τους επιτρέπουν χωρίς συνέπειες να ταξιδεύουν στον χωροχρόνο, μέχρι σημείου δηλαδή να έχουν δει τα πρώτα λεπτά της ζωής του Σύμπαντος. Στην αρχή μόνο παρατηρούσαν την ανθρώπινη ιστοριά ,
αλλά αφού έκαναν πουτάνα τον πλανήτη το 2609 λόγω τρομακτικών τσιπακίων που μπαίνουν μόνα τους στον εγκέφαλο τους τα οποία τους κάνουν σουπερκομπιούτερς χωρίς συναισθήματα, έτσι ώστε τέρμα το γαμήσι και το μουνί το 2609 και όλοι οι καράφλες είναι παιδία του σωλήνα. Because bros before hoes dude.

Λόγω του δήθεν πολύ αντιφατικού και ανεξήγητου για πολλούς τέλους της σειράς, ακόμα και σήμερα προσπαθεί να το εξηγήσει.

Αν και εν μέρει το έχει καταφέρει, έχει χάσει λίγα από τα λογικά του και θα ήθελε ο δισεκατομμυριούχος καλύτερος του φίλος να του αφαιρέσει χειρουργικά κομμάτια από τον εγκέφαλο του για ξεχάσει αυτές τις ιδέες, μετά να κλειστεί για 17 χρόνια στο St.Claire's Mental Institution στην Κομητεία Essex της πολιτείας της Μασαχουσέτης και να έρθει ο γιος του από το παράλληλο σύμπαν,

τον οποίο απήγαγε από «εκεί» σκίζοντας την υφή του ίδιου του χώρου πάνω στην παγωμένη λίμνη Raiden στο Schenectady στην κεντρικό-ανατολική πολιτεία της Νέας Υόρκης το 1985,

να τον βγάλει ως κηδεμόνας του μαζί με την ξανθιά καύλα πράκτορα του FBI που μόλις μετατέθηκε σε ένα τμήμα του FBI που έχει διευθυντή τον Phillip Broyles (για να φάει τα λαχανικά του παιδί σας και σας παρακάλω δεν χρειάζεται να με ευχαριστήσετε) και το οποίο ερευνά υποθέσεις που σε κάνουν άνετα a psycho and a complete mental.

Αυτά ως μια περιγραφή από έμενα, ένα γνήσιο Φρίτζουλα

Και μέχρι την επόμενη φορά κ. JJ Abrams τρεις τελείες

Aπό το φράγκα + killer. Ο τσιγκούνης. Συνώνυμα: [φραγκοφονιάς], γερο-Λαδάς.

Αυτό που θα λέγαμε ελληνιστί τσοντόφατσα. Χρησιμοποιείται κυρίως για άντρες, και εκτός από τη μακρυά μαλαπέρδα, είναι από τα βασικότερα προσόντα που πρέπει να έχει ένας πορνοστάρ αν θέλει να κάνει διαχρονική καριέρα στο χώρο.

Είναι η φάτσα που έχει κάτι το διεστραμμένο, το παρακμιακό αλλά και το διαχρονικό μαζί. Βέβαια τσόντα-face μπορεί να είναι και κάποιος που δεν είναι πορνοστάρ, αλλά «το 'χει», θα μπορούσε να είναι π.χ. Γεωργίτσης (ή μήπως έχει παίξει σε τσόντα αυτός;)

Νομίζω ότι τα μύδια θα βοηθήσουν στην κατανόηση του λήμματος, είναι τα απόλυτα τσόντα-faces, για όσους βλέπουνε καμιά τσοντούλα. Ειδικά της γενιάς μου (βλέπε νοικιασμένο VHS από το βιντεοκλαμπάδικο της γειτονιάς.)

Ο φιλάργυρος και συμφεροντολόγος άνθρωπος που εκμεταλλεύεται τους αδύναμους. Λέξη τουρκικής προελεύσεως < çιfιt, σημαίνει τσιγκούνης και φιλάργυρος.

(Κλασική αργκό της φυλακής): Ο κουμανταδόρος, το άτυπο αφεντικό των φυλακισμένων, συχνά με την ανοχή του τυπικού αφεντικού (Διευθυντή) και σίγουρα με το δέος των φυλάκων. Ο υπερθετικός του βαρύμαγκα, αλλά και με σαφή ηγετικά προτερήματα. Πιθανότατα τούρκικης προελεύσεως.

Μεταφορικώς: Το αφεντικό με το άστε-ντούα.

Σερέτης, έξυπνος, δίκαιος και επικίνδυνος, ήταν ο εξισορροπητής των πολυσχιδών συμφερόντων μέσα στη φυλακή (π.χ. ζάρια, άδειες, πουστράκια, δουλειές επ' αμοιβή, ξεκαθαρίσματα, τιμωρία ρουφιάνων, ναρκωτικά, προστασία κ.τ.λ.). Γαμούσε κι έδερνε.

Συνήθως είχε αρκετά βαριά ποινή, όχι όμως για έγκλημα κατά περίσταση (π.χ. φόνος αντίπαλου βοσκού για τα γίδια) ή ειδεχθές (βιασμός ανηλίκων), αλλά κατ' εξακολούθησιν, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια τελέσεως συγκεκριμένων εγκλημάτων (π.χ. μαστροπεία, αποδοχή προϊόντων του εγκλήματος, κιβδηλεία, λαθρεμπόριο, ναρκωτικά, εκβίαση κ.τ.λ.) και δη σε ρόλο αφεντικού-ενορχηστρωτή. Δηλαδή για εγκλήματα του δομημένου υποκόσμου 2-3 πόλεων και όχι χωριατίστικα καμώματα ή φλάς που έφαγε ένας μουρλός. Άλλωστε, λένε: «Ό,τι είσαι έξω απ' τη φυλακή είσαι και μέσα», δηλαδή αντιμετωπίζεσαι αναλόγως. Εξ άλλου, μέσα στην φυλακή έχει να κάνει κανείς, με ανθρώπους που οδηγήθηκαν εκεί κυρίως λόγω ιδιαιτέρως ανεπτυγμένων ενστίκτων (κατά τον Λομπρόζο!) και δεν θα είναι καθόλου εύκολο να τους γελάσει περί το ποιόν του. Έτσι, ο ψιλικατζής παραμένει ψιλικατζής, ο χρεοφειλέτης είναι ένα συμπαθητικό ανθρωπάκι, ο πρεζάκιας είναι ξεφτίλας κ.ο.κ.

Ο τσιρίμπασης όμως, μέσα-έξω ήταν αφεντικό και έπαιρνε ρέφες (=πόντους) απ' όλα τα επαγγέλματα του υποκόσμου, χάρη στη σωματική του ρώμη, το ψυχικό του σθένος και το μυαλό του, που δούλευε με διπλό διαφορικό. Χώρια που το φύσαγε από παραδάκι, ένεκα οι δουλειές έξω, που τις συνέχιζε ο έμπιστός του κι είχε και χρημάτιζε τους πουλημένους εκτελεστές του σωφρονιστικού συστήματος...

Ο σημαντικότερος τσιρίμπασης του παρελθόντος αιώνος, ήταν ο Νίκος Σκριβάνος, του οποίου πρωτοπαλίκαρο ήταν ο Νίκος Μάθεσης (ή τρελάκιας). Γνωστός τσιρίμπασης κι ο Σακαφλιάς, στη φυλακή Τρικάλων, που τον έφαγε η μαρμάγκα (ο Αντωνίτσης), είτε για να γίνει αυτός τσιρίμπασης είτε για λογαριασμό άλλου επίδοξου αφεντικού (δεν έχει εισέτι διευκρινισθεί, ακόμα και οι τρικαλινοί λένε μαλακίες).

Ο τσιρίμπασης γνώριζε ότι κατέχει ζηλευτή θέση στην μικρο-κοινωνία της φυλακής, δεν διακινδύνευε το κύρος του για μηδαμινά πράγματα (έστελνε άλλους) και όφειλε να προσέχει όλες τις κινήσεις, στον μικρό και περιορισμένο χώρο της φυλακής, του κάθε βαρύμαγκα που βυσσοδομούσε εναντίον του. Άλλωστε, η αποκαθήλωσή του ήταν ιδιαιτέρως οδυνηρή: Είτε ο θάνατος του στερούσε το αξίωμα, είτε (χειρότερα) η δημόσια διαπόμπευση = τον βαράγανε ή τον πηδάγανε πεν-έξι βαλτοί μπεχλιβάνηδες... Τη θέση του, την έπαιρνε ατάκα ο μάγκας που του την έστησε, για να μην δημιουργηθεί κενόν εξουσίας (!)

Βλ. σχετικά «Το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη», «το άγιο χασισάκι» κ.α. (Ηλίας Πετρόπουλος) και «Τα παιδιά της πιάτσας» και «Παραμύθια πίσω απ' τα κάγκελα» του Νίκου Τσιφόρου. Ειδικά, στο «Τουμπεκί» του Πέτρου Πικρού, ψυχογραφείται θαυμάσια η έννοια και η νοοτροπία του τσιρίμπαση εν έτει 1927 (!)