Σχόλια από τον Khan (7233)
Εμφανίζονται 7111-7140 από 7233
Και μυδιακή υποστήριξη. Στην εποχή μας σαράντα είναι πολύ νέα καλέ η γυναίκα. Εδώ και στα πενήντα μπορεί να είναι θεά. Βλ. Ιζαμπέλ Ατζανί και Καρολ Μπουκέ. Την δεύτερη την έχω δει και σε απόσταση τριών μέτρων στο θέατρο και μπορώ να βεβαιώσω ότι στα 52 της παραμένει θεά!
Εδώ νομίζω ότι μια κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των μοντέλων μας είναι δικαιολογημένη.
Προτείνω το 40 κάτι να αντικατασταθεί από 50 κάτι. Νομίζω;
Είσαι και γυναίκα και σ' άρεσε; Εμένα μου φάνηκε πιο κτηνωδώς φαλλοκρατικό κι απ' τα λήμματα του DT Jesus, όπως πύργος του Άιφελ.
Στο πρώτο μύδι και με την έννοια του ακουμπάω, τον.
Χαχα, δυστυχώς στη νέα περσόνα δεν μπορώ παρά να αυτολογοκρίνω τα καβουρικά μου αντανακλαστικά, μόνο το μεθοδέ έχω καταφέρει γνήσια καβουρικό ως τώρα.
και ισχύει και τώρα αυτἠ η νοοτροπία
ετς!
Ο Χαλικού είναι πετυχημένος δημοσιογράφος γιατί ξέρει να ανάβει φυτιλιές (κορυφαία ατάκα παρεμπίπταμπλυ).
Messy, είναι νομίζω προφανές, απλώς δεν βλέπω πως εμφανίζομαι εγώ ως ο «μαζεμένος», ενώ δημοσίως απεταξάμην τον γουτσισμόν και ενέπτυσα αυτόν, τηρώντας την αρχή «τα εν οίκω μη εν σλανγκοδήμω».
Slanga pura! Μπράβο και στον Σκύλο, το θέμα με είχε απασχολήσει πρόσφατα, και νομίζω είναι πιο εύλογο να δούμε το σείρι σε σχέση με το σεργιάνι παρά ως αντιδάνειο. (Μόνο η τσιμπουκλού είναι αντιδάνειο απ' το ελληνικό κλέος του συμποσίου).
Στον Μεσαίωνα, λέγεται ότι υπήρχε μια τάση διαφοράς μεταξύ Ανατολής- Δύσης, για το ποια είναι η μητέρα των αμαρτιών. Οι Δυτικοί, όπως ο Αυγουστίνος, αρχίζαν από την υπερηφάνεια ως μητέρα και φτάνανε ως τα σαρκικά πάθη. Οι Ανατολικοί θεωρούσαν ως μητέρα των παθών την γαστριμαργία και φτάνανε ως την υπερηφάνια. Πάντως, για τον Μάξιμο Ομολογητή, που φαίνεται σ' ένα λίνκι (απίστευτος είσαι ρε πστ μου), η μητέρα των παθών είναι η φιλαυτία ή εγωισμός και άμα βγάλεις αυτήν καταρρέουν όλες μαζί. Το θέμα είναι πώς το κάνεις.
Και εννοείται ότι θα γεννήσει κι άλλους βλάκες, οπότε τελικά ότι οι βλάκες είναι η μεγάλη πλειοψηφία, νο;
Μπράβο άουτο!
Ασφάλουσλυ, εγώ διέσπειρα και το χαρρυκλυννικό «αφασία στο flip side δικέ μου» (Έθνος Ανάδελφον). Ξέρει κανείς να το ερμηνεύσει;
Ετυμολογικά: αφασία < α (στερητικό) + φημί.
Δηλ. είναι αυτός που στερείται την ιδιότητα της ομιλίας. Με την καλή έννοια αυτός που περιέρχεται σε υπερβατική κατάσταση άρρητων ρημάτων, ή στην περίπτωσή μας άρρητων λημμάτων.
Ο άγιος πάντως είναι ως εξής: εγέρθητι > **εγέρθητοι* (μαργαριτάρι) > **εγέρθητος* (μαργαριτάρι) και > στην Δημοτική: **γέρθητος*
Ένας χαρρυκλυννικός λοχίας έλεγε στον φαντάρο: «Εσύ ρε γιατί δεν είσαι γέρθητος;».
Χαχα, η ανάλυση του ΤζόνιΜπλακ προκαλεί αγαλλίαση στα ντερτογονίδια που ακόμη φέρω μέσα μου ως Κράμποργκ, πολύ σωστά το έθεσε και αυτό ήταν η μεταμοντέρνα λειτουργία του (μοντελότερου των μοντς) Ντέρτι. Σωστός και ο εντοπισμός Γιανναρά, που αποτελεί την δική μου «καθημερινότητα ορθολοξίας», κατά την έκφραση Βράστα.
Τέλος, Messy, εντάξει, δεν έχω ακόμη αρχίσει να αναρτώ μήδια με τα αυτοκίνητα και τα σπίτια, που θα πάρω για την Λυσισλάνγκη, όπως κάνουν κάποιοι άλλοι εδώ μέσα χεχε (μπηχτή).
Υπάρχει στα ελληνικά η «Βρώμικη Τριλογία της Αβάνα», αλλά είναι χαρντ-κόουρ. Και επιπλέον, όντως βρώμικο. Οι μεζέδες είναι, ας πούμε, για ψωμοτύρι.
Τον βρήκες μόνη σου αυτόν τον μήδαρο ή βοήθησε και το έτερον ημινίκ;
Μπροστά στα εις -ίλα λήμματά σου, Ιρονίκ μου, ο Γκουτιέρες νομίζω είναι κολώνια!...
Πονεμένη ιστορία...
Ο Ζουράρις είναι από Θεσσαλλλονίκη μην ξεχνιόμαστε. Εγώ ως σλανγκαρχίδης το πρώτο που θα διόρθωνα θα ήταν το Ζουρλάρης σε Ζουρλάρις. Πώς να το κάνουμε, Ζουράρης με ήτα είναι ασέβεια.
Οι δυο φωτογραφίες εκ πρώτης όψεως δείχνουν όμοιες, αλλά ο προσεκτικός παρατηρητής θα προσέξει μερικές ανεπαίσθητες διαφορές.
Βρε Πάτση, θα μας βρεις αυτό το νούμερο του Αρκά που γίνεται δυστύχημα με νεκροφόρα και στην άλλη ζωή ο πεθαμένος γαμιέται στο γέλιο; (Είμαι θρασύς που σε αγγαρεύω;).
Ασφαλώς, συνδέεται, και σ' ευχαριστώ Άλλε, που μου έλυσες την απορία για κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσα ως λαϊκό τιραμισουρεαλισμό. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα σε αποκαλέσω «σλανγκαρχίδη», τουλάχιστον για 3 βδομάδες. ;-Ρ
Τελικά, ύστερα από σύσκεψη με τον έτερο ιστορικό νου, Δρ Βρασταπόπουλο, φαίνεται ότι διά χειρός Βαράγκη ή Βαραγκού ή Βαραγκής, είναι κυριολεκτικά το φραπέ που σου κάνει Βαραγκός-η , έστω απόγονος, δηλαδή ανήκων/-ουσα σε μια εκ των παρακάτω σύγχρονων εθνοτήτων: Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Ρωσία, Ουκρανία, Αγγλία. Not bad! (με εξαίρεση ίσως την Αγγλία).
Και, βέβαια, το καλύτερο παράδειγμα, η σαραντάρα Cate Blanchett! Τέλος!