Ορισμοί με ετικέτες (208)
Εμφανίζονται 21-30 από 208

Ο μπακαλιάρος στην Κρήτη, προφ ο παστός, τι παστός, δηλαδή, αλίπαστος και βάλε! Γιατί ήταν κάποτε το φτηνό διαθέσιμο ψάρι, ειδικά στην σχετικώς μακρινή από τη θάλασσα ενδοχώρα.

Τυπολογικό όνομα που σημαίνει αυτόν που στέκεται βουβός, δεν μιλάει, σιωπεί, αλλά ενδέχεται και να είναι ύπουλος και να σιωπεί ενόχως. Το βρίσκω στον Στρατή Τσίρκα (Αριάγνη, 1962), οπότε είναι παλιό, αλλά και σε σύγχρονη φοράδα και στο Φέισμπουκ. Το Αντώνης έφτιαχνε παλιά τυπολογικά ονόματα, πρβλ. τα τρελαντώνης, μαλακαντώνης, τρυπαντωνάκης, ενώ έχουμε και το σύγχρονο λολοπαίγνιο αντώνης.

Και στον πληθυντικό.

Η γυναίκα που έχει μόνο ένα φρύδι. Όχι, δεν μιλάω για κάποιο είδος αναπηρίας, αλλά για ένα φρύδι που ξεκινάει από την αριστερή άκρη του αριστερού ματιού και φτάνει ως την δεξιά άκρη του δεξιού ματιού. Χωρίς διακοπή. Μεγαλύτερος εχθρός της το τσιμπιδάκι, του οποίου αγνοεί την εφεύρεση, όπως αγνοεί και την ανάδυση του κινήματος της τριχοφοβίας στην ύστερη νεωτερικότητα. Είδος προς εξαφάνισιν στο οικοσύστημα των θηλέων νέας κοπής, πλην θάλλει σε κυρα-περμαθούλες, θείτσες, νυθείτσες, θεούσες, Αφροξυλάνθες, χριστιανόφουστες και άλλες δυνάμεις της Δεξιάς και της Συντήρησης, ου μην, αλλά και της Αριστεράς και της Προόδου, καθώς και σε χήρες του Τρότσκυ.

Για όσους δεν το ξέρουν, η Frida Kahlo ήταν σημαντική Μεξικάνα ζωγράφος που απαθανάτισε τα διάσημα φρύδια της σε εκατοντάδες αυτοπροσωπογραφίες της. Ήταν γυναίκα του Diego Rivera και ερωμένη του Λέοντος Τρότσκυ, φαινόταν ότι τους έγραφε όλους στα φρύδια της με τον μποέμ τρόπο ζωής της, κι όμως έκρυβε μια σπάνια ευαισθησία. Η απεικόνισή της από την Salma Hayek στην ομώνυμη ταινία μπορεί να θεωρήθηκε από τους φανατικούς της ζωγράφου ως ιερόσυλη αμερικλανιά, πλην τους υπόλοιπους δεν μας χάλασε.

Απαξιωτική αναφορά στα μέλη, τους γερμανοτσολιάδες, τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων Νέας Δημοπρασίας - ΘΑΣΟΚ (2012 - 2015).

Η λέξη βλαχοτραβόλτα είναι μια μίξη του γνωστού σε όλους μας ορεινού χωριάτη της Θεσσαλίας (δηλαδή βλάχου) και του γνωστού ηθοποιού-τραγουδιστή-sex idol των 80's John Travolta.Την λέξη αυτή τη λέμε συνήθως ειρωνικά ώστε να φωτογραφήσουμε τον τύπο που το παίζει στυλάτος και elegant άλλα στην ουσία όσο ακριβά και να είναι τα ρούχα του παραμένει ένας low budget κλαρινογαμπρός του χωριού που δεν μπορεί να τα υποστηρίξει.Πολλούς βλαχοτραβόλτα μπορούμε να βρούμε συνήθως και σε μπουζουκερί ανά την Ελλάδα.

(Από το Μητσοτάκης και Δράκουλας = Μητσοτάκουλας.) Αυτός που προκαλεί υπερβολική ατυχία στους άλλους, ο υπερβολικά γκαντέμης. Λέγεται και σκέτο Μητσοτάκης.

Η Κική Λουμπίνα (ψευδώνυμο) ήταν στα τέλη δεκαετίας 1920 και αρχές δεκαετίας 1930 το πρώτο όνομα του πορνείου των Βούρλων στην Δραπετσώνα, στον Πειραιά, και ανταγωνιζόταν ευθέως ελεύθερες και σπιτωμένες ιερόδουλες της Τρούμπας. Η αμοιβή της ήταν σημαντική για την εποχή: σαράντα δραχμές. Οι άλλες, οι καλές των Βούρλων, κόστιζαν τριάντα, οι μέτριες είκοσι και οι ηλικιωμένες / άσχημες / άρρωστες κλπ δεκαπέντε. Περισσότερες λεπτομέρειες για το υπόψη πορνείο μπορεί να βρεθούν στο ιστολόγιο http://pireorama.blogspot.gr

Για πολλά χρόνια, μέχρι και σήμερα το επίθετό της Κικής Λουμπίνα κυκλοφορεί ακόμη στον Πειραιά και γενικά στην Αττική σαν απαξιωτική βρισιά και προσταγή μαζί "Σώπα μωρή Λουμπίνα!..". Σήμερα οι γλωσσολόγοι και οι ειδικοί που συναγωνίζονται να εξηγήσουν την προέλευση του όρου "Λουμπίνα" παραβλέπουν από τις εισηγήσεις τους αυτή την μεγαλύτερη ιερόδουλη των Βούρλων, την Κική Λουμπίνα.

Επικριτικός και υβριστικός χαρακτηρισμός, προερχόμενος από το ψευδώνυμο της ονομαστής ιερόδουλης του συνοικισμού Βούρλων (που το 1920-1930 βρισκόταν στα σύνορα Πειραιά–Δραπετσώνας, 80 μέτρα από τον Άγιο Διονύσιο) Κικής Λουμπίνα. Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται στα χαρακτηριστικά της πονηριάς και της ικανότητας εξαπάτησης των άλλων για την επίτευξη ορισμένου στόχου με κάθε τρόπο και την εν γένει αναξιοπιστία, δηλ. συμπεριφορές που σύμφωνα με την αγοραία (υπο)κουλτούρα αποδίδονται σε εκδιδόμενες γυναίκες (ιερόδουλες).

Λέξη η οποία αναφέρεται σε οποιαδήποτε κίνηση ουσίας. Αναφορά στον γνωστό σουρεαλιστή ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο.

Κοινωνικό νόσημα που άρχισε να ξεσπά μετά το 2011 και μεσούσης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πήρε το όνομα της από τον ιδρυτή του κόμματος «Δημιουργία Ξανά» Θάνο Τζήμερο. Χαρακτηριστικό των νοσούντων, είναι η ξαφνική τους μεταστροφή, από τα τραγιά που ήταν, σε σκεπτόμενους ανθρώπους με παιδεία και κριτική σκέψη, άποψη για όλα με νεοφιλελέ ειρωνικό στυλάκι που εξωθεί τους άλλους στη βία και φυσικά παραθέσεις απόψεων του ίδιου του Θάνου Τζήμερου για οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Συνώνυμο του «τζημερικού» αποτελούν διάφορες ομάδες που ξεκίνησαν εκείνη περίπου την περίοδο, όπως «ατενίστας», «παγουρίστας» κτλ.