Ορισμοί με ετικέτες (116)
Εμφανίζονται 1-10 από 116

Από τον γνωστό ηθοποιό Alain Delon. Σημαίνει άλλ' αντ' άλλων.

Πολεμική τέχνη που χρησιμοποιείται κυρίως από αυτούς που νομίζουν οτι μπορούν να παλέψουν. Χρησιμοποιείται κυρίως από Έλληνες.

Βλ. και ταβερνόξυλο.

Κοινώς, μουνοθύελλα (βλ. ελλ. ορσ). Καμία σχέση με καταιγίδα φεγγαριών ή βροχή από κομήτες κτλ.

Διάσημο Γαλλικό θέατρο του 20ού αιώνα (1897-1962), γνωστό για τις τρομακτικές, γεμάτες εκπλήξεις και «thriller» παραστάσεις του.

Σήμερα χρησιμοποιείται μεταφορικά για ακραίες και αναπάντεχες καταστάσεις, γεμάτες αγωνία.

Απόδοση της έκφρασης μη γαμήσω με εικονογραφημένο γρίφο (rebus, βλ. εικόνα 1).

Και οι δύο μορφές χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τα ίδια αρνητικά συναισθήματα, ανάλογα τα συμφραζόμενα: οργή, τσαντίλα, απαξίωση. Περιφραστικά, μπορούν να σημαίνουν:

• άντε τώρα μην τα σπάσω όλα εδώ μέσα
• άντε τώρα μην τα πάρω στο κρανίο
• άντε τώρα μην τονε γαμήσω κι αυτόνενα
• πφφ, σιγά τον μαλάκα

κ.ό.κ. Συνώνυμη έκφραση για την τέταρτη χρήση είναι η μη χέσω (βλ. παράδειγμα 3).

Χαρακτηριστικά, ενώ πολλές φορές η αιτία της οργής έχει προσδιοριστεί και μάλιστα με ακρίβεια, η φράση συντάσσεται με αοριστολογικές αντωνυμίες, αφήνοντας υπονοούμενο μεν, ξεκάθαρο δε (βλ. παραδείγματα 1 και 2).

Η ρεμπουσική μορφή συναντάται εκτενώς διαδικτυακά, ως στάμπα σε μπλούζες (βλ. εικόνα 2), κ.τ.λ., ωστόσο το λήμμα απαντάται και ολογράφως, ως μία ή και δύο λέξεις.

Πάντως, θα μπορούσε κανείς να κωδικοποιήσει περαιτέρω τη φράση (βλ. εικόνα 3).

Σατιρική παραφθορά της έκφρασης «άλλ' αντ' άλλων». Έχει νόημα μόνο γραπτώς. Παραπέμπει στον ηθοποιό Αλέν Ντελόν.

Η εταιρία η οποία ευθύνεται, μεταξύ άλλων, για μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο Έλληνα. Σ' αυτά συγκαταλέγονται οι κακόγουστες τηλεοπτικές διαφημίσεις, αλλά κυρίως η αυξημένη εκπομπή αερίων θερμοκηπίου μέσω του ρεψίματος (ερμηνεύοντας και μια παλαιότερη δήλωση του Π. Αθανασόπουλου), που προκαλεί η κατανάλωση των κατά τα άλλα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντων που παράγει. Τέλος αξίζει να αναφερθεί και το μοναδικό ηχόχρωμα του ρεψίματος που παράγεται, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ηχορύπανση Α' βαθμού.

Σοφό γνωμικό του λαού μας, που συνιστά την ολιγάρκεια, όπως και η αντίστοιχη παροιμία «Κάλλιο Καυλάουρα και στο χέρι (ή όπου αλλού), παρά Λίλιαν και καρτέρει», «όποιος τον κώλο αναζητεί, λάσπες και σκατά θα βρει», «παρθένα απ' τον τόπο σου κι ας είναι και ραμμένη», και γενικά όλες αυτές οι θυμοσοφίες, που μας δείχνουν ότι παν μέτριον άριστον.

Όπως κάποιος πάει για μαλλί και βγαίνει κουρεμένος, έτσι κάποιος πάει για ανωμαλί (γαλλικότροπο, anomalie, όπως Calypso lit, βλ. λήμμα), δηλαδή πάει για κολομπαράς με όμικρον, και καταλήγει αγγουρεμένος, δηλαδή κωλομπαράς με ωμέγα σαν τον κώλο του.

Μια παροιμία του λαού μας, που ευνοεί τα τοπικιστικά αντανακλαστικά. Όπως λέμε «παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο», έτσι θεωρείται καλύτερο να πάρεις μια κοπέλα από τον τόπο σου, Ελλεεινίδα, με το όνομα και την χάρη, και μάλιστα απ' τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής σου. Και να είναι και παρθένα την πρώτη νύχτα του γάμου, σύμφωνα με τα τοπικά έθιμα. Τώρα αν έχει κάνει παρθενορραφή, δεν γαμιέται, άλλωστε και το παπούτσι μπαλωμένο ήτανε...
Βλ. και από μπρος παρθένα κι από πίσω μπαίνουν τρένα.

Ευχαριστώ κατ' αρχήν το Χαλικούτη γι' αυτό το swinging από λήμματα που κάναμε (αντιδάνειο βέβαια το δικό μου προτεινόμενο). Ευχαριστώ και τον Ιησού, ο λόγος του οποίου γίνεται πάντα προσεκτός από τους έχοντες ώτα, όπως και τα θαύματα - λήμματά του.

Λοιπόν, το «κουλτούρα να φύγουμε» είναι ατάκα του Χάρρυ Κλυνν από τον δίσκο «Έθνος Ανάδελφον» το 1985. Ανήκε σε μια σειρά από νούμερα που σατίριζε την (κατά την γνώμη μου αξιόθαυμαστη) προσπάθεια της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη να αναβαθμίσει την πολιτιστική ζωή της Αθήνας. Πλην ο Χάρρυ Κλυνν σατίρισε ένα σχετικό σύνδρομο υπερκουλτουρίασης που κατείχε τους Έλληνες. Και τις τραγελαφικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν. Λ.χ. η «κυρία»-γκόμενα (στον δίσκο) πάει τον Βασίλη (κύριο χαρρυκλυννικό ήρωα) στο Ηρώδειο, κι αυτός νομίζει πως βρίσκεται σε κέντρο με την Ρίτα (Σακελλαρίου) και τον Γιαννάκη (Πάριο). Ή ο γιος πάει την ηλικιωμένη μάνα του στο Ηρώδειο, κι αυτή κάνει πολύ αστείες ερωτήσεις.

Θα αρχίσω κατ΄ανάγκη απ' το τέλος. Το «κουλτούρα να φύγουμε» είναι το άσμα που κλείνει όλο αυτό το αφιέρωμα στην Μελίνα. Προφανώς, το λογοπαίγνιο είναι ανάμεσα στο «κουλτούρα» και το «κατούρα». Αυτό φαίνεται από το σύνολο τετράστιχο, που είναι ως εξής:

«Κουλτούρα να φύγουμε, κουλτούρα να φύγουμε,
και τίναξέ την να πέσει, και η τελευταία σταγών,
κουλτούρα να φύγουμε, κουλτούρα να φύγουμε,
με Μπρεχτ και τσιφτετέλια, θα δικαιωθεί ο αγών!».

Εννοείται ο αγών της Μελίνας Μερκούρη και των Ελλήνων που συντονίστηκαν με το όραμά της. Οπότε την έκφραση την λέμε, όταν δεν έχουμε καταφέρει να αντέξουμε ένα υπερκουλτουριάρικο έργο, όσα αντισώματα υπερκουλτουρίασης κι αν διαθέτουμε. Λ.χ. βλέπεις τον «Αντρέι Ρουμπλιόφ» του Ταρκόφσκι στην ορίτζιναλ βερσιόν των 4,5 ωρών. Ε, κάποτε μετά την τρίτη ώρα, δεν θα πεις το «κουλτούρα να φύγουμε» και θα σηκωθείς να φύγεις; Η παρομοίωση είναι με το ότι κατουράς πριν κάνεις κάποιο εγχείρημα, ας πούμε κατουράς πριν μπεις στο αυτοκίνητο για να πας κάπου, μια εκδρομή, κτλ.

Στο παράρτημα οι υπόλοιπες λεπτομέρειες.

(από aias.ath, 03/12/09)