Ορισμοί με ετικέτες (430)
Εμφανίζονται 411-420 από 430

Ο άνδρας που ηδονίζεται όταν γλείφει γυναικείες πατούσες και δάχτυλα. Συνήθως προηγείται επιμελές βάψιμο των τελευταίων από τον ίδιο. Χρησιμοποιεί ειδικά οικολογικά βερνίκια με γεύσεις φρούτων. Υπάρχουν γυναίκες που τρελαίνονται όταν πέσουν σε πατουσολάγνο - άλλες κάνουν εμετό στη θέα του.

Ομάδα υποειδικοτήτων της Γυναικολογίας ασχολούμενη αποκλειστικά με το μουνί (όχι σάλπιγγες, ωοθήκες και εξαρτήματα). Στους γιατρούς αυτούς καταφεύγουν κυρίες ή/και δεσποινίδες με φαγούρα στο μουνί τους αγνώστου αιτιολογίας. Οι υποειδικότητες αυτές είναι: ''μουνίατρος - ψωλοχώστης'', ''μουνίατρος - χυσοβύζης'' και ''μουνίατρος - μουνογλείφτης''.

Συνήθως συναντάται ως "τα χυσίδια": Το σπέρμα, συνήθως μεγάλης ποσότητας, εκτινασσόμενο σε ακανόνιστες αποστάσεις, το οποίο προκαλεί μορφασμούς έκπληξης και ηδονής στην ερωτική σύντροφο που το υποδέχεται, συνήθως, με σφιχτά, κλειστά μάτια.

Ο άντρας που ολοένα γυρνά γύρω από ένα μουνί ή μπλέκεται με τις μουνότριχες. Του αρέσει να ασχολείται με γυναικείες δουλειές και μπλέκεται όλο στα πόδια της γυναίκας του. Κάνει στην πεθερά του και στις κουνιάδες του τον ταξιτζή, το μάγειρα, σερβίρει το τσάι όταν έρθει γυναικοπαρέα επίσκεψη στο σπίτι. Αφού σερβίρει τον διώχνουν και κάθεται σαν τον ψωριάρη στην κουζίνα από όπου προσπαθεί να κρυφακούσει. Πού και πού έρχεται η μικρή του κόρη μέσα και τον ρωτά ερωτήσεις του τύπου "μπαμπά γιατί η θεία Λένα λέει ότι είσαι μεγάλος παπάρας;" Όταν η γυναίκα του κάνει μπάνιο πάει και μαζεύει τις μουνότριχες από τη μπανιέρα για να μη βουλώσει.

Εις -σέξουαλ ανδρότυπος. Σχηματίζεται και αυτός ειρωνικά προς εις -σέξουαλ τύπους, όπως ο μετροσέξουαλ, που για τους πιο δύσπιστους αποτελούν απλώς ευφημισμό για την πραγματικότητα του πουστοσέξουαλ. Σε αντίθεση, όμως, με ξενόφερτους παλινορθωτικούς του ανδρισμού -σέξουαλ, όπως ο λαμπερσέξουαλ, που γίνεται τεχνητή προσπάθεια εισαγωγής τους στην Ελλάδα, ο καφροσέξουαλ μάλλον είναι απόλυτα εγκλιματισμένος και ιθαγενής.

Δεν πρόκειται για άντρα που ζηλώνει τις αρετές του woodsman (=δασάνθρωπος) που χέζει στο δάσος, αλλά μάλλον αυτές του Woodman, τον οποίο έχει ως πρότυπο εραστή. Με λίγα λόγια, δηλώνει αυτόν που από φόβο μην τον πούνε μετροσέξουαλ κ.τ.ό., έχει «αντρίκια» συμπεριφορά στο σεχ, μάλλον υπέρ το δέον, με ύφος γαμαωδέρνουλα, σφαλιάρες, πουτσοσκάμπιλα, χυσομαπίδια και γενικά διάφορους εξευτελισμούς και καφρίλες. H καφρίλα μπορεί να εκτείνεται και εκτός κρεβατιού με την ανάδειξή του ως μπεκροσέξουαλ κλανιαρογαμπρού.

Ελάχιστα χτυπήματα στον γούγλη, το έχω όμως συναντήσει και σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Έτσι ονομάζει ο σλανγιώτατος ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος τους αναγνώστες εγχειριδίων, καθώς του Μπέκκερς και του Τισσώ, που θεωρούσαν τον αυνανισμό ως αιτία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, τύφλωση, κύρτωση κ.ο.κ., ενώ ο ίδιος ο ποιητής προσπαθεί εναντίον τους να αποκαταστήσει τον αυνανισμό ως μια φυσική διαδικασία, είτε γίνεται κατά μόνας, είτε στο πλαίσιο προκαταρκτικών θωπειών, είτε, κατά μία ψαγμένη ψυχολογική άποψη, κι όταν ο εραστής χρησιμοποιεί ολόκληρο τον ερώμενο και το σώμα του ως αυνανιστικό βοήθημα προκειμένου το ίδιο το σεχ να γίνει εντέλει αφορμή για να παραδοθεί στις αυνανιστικές του φαντασιώσεις και ονειρώξεις.

Επωνυμία του Θεού στον οποίο πιστεύει ο Ανδρέας Εμπειρίκος, για τη λατρεία του οποίου έχει επιστρατεύσει ένα ετερόκλητο θεολογικό και φιλοσοφικό υλικό.

Τον θεωρεί ως έναν Θεό γονιμοποιητή, όπως στην αρχαία ελληνική μυθολογία, που έχει χαρακτηριστικά του Δία και του Πανός, ο Οποίος, όμως, κείται επέκεινα του καλού και του κακού, σύμφωνα με την κατάρριψη της χριστιανικής ηθικής στο ομώνυμο έργο του Friedrich Nietzsche. Φέρει ωστόσο ονόματα και του χριστιανικού Θεού αντλημένα από τη βυζαντινή παράδοση την οποία οικειούται απολύτως ο Εμπειρίκος στο πλαίσιο μιας γλωσσικής φετιχιστικής προσκόλλησης στην ελληνοπρέπεια του λόγου, που χαρακτηρίζει όλη τη γενιά του 1930. Ο βυζαντινός μυστικισμός του Ακτίστου Φωτός μπλέκεται έτσι με τις αρχαιοελληνικές οργιαστικές λατρείες, με τον ιουδαϊστικό αποκρυφισμό, με τον πανθεϊσμό ή πανενθεϊσμό του Baruch Spinoza (=ο Θεός μέσα στα κτίσματα, ή ο Θεός εκτός των κτισμάτων, αλλά η ενέργειά Του εντός τους), και με τον προφητικό αντιηθικισμό και ουτοπισμό του δυτικού 19ου αιώνα σε ένα ιδιότυπο εμπειρίκειο συνονθύλευμα (βλ. παράδειγμα).

Ο τύπος του γυναικωτού, μαλθακού, μυγιάγγιχτου, φοβιτσιάρη και γενικώς υποτιμημένο!!!

Πρόκειται για τη διάθεση, την οποία ενδέχεται να έχει κανείς για το εποικοδομητικό πέρασμα χρόνου με το ανδρικό μόριο, καθώς επίσης και την προδιάθεση ενός σώματος για πέοντα.

Συχνά, μάλιστα, υπάρχει εσφαλμένη σύγχυση με τη λέξη προδιάθεση, λόγω της εύρεσης των γραμμάτων «ρ» και «ε» σε κοντινό, μεταξύ τους, σημείο στο πληκτρολόγιο.

Ναυτικός όρος που σημαίνει ελευθεροκοινωνώ.

Όταν ένα βαπόρι πιάνει σε ξένο λιμάνι, απαιτούνται ορισμένες διαδικασίες, προκειμένου να επιτραπεί στο πλήρωμα και τους τυχόν επιβάτες η πρόσβαση στη στεριά. Τις διαδικασίες αυτές εκτελεί συνήθως κάποιος τοπικός εκπρόσωπος της ναυτιλιακής εταιρείας, ο επονομαζόμενος «πράτιγος».

Υπάρχει και άλλη έννοια του «πρατιγάρω», που σημαίνει συνουσιάζομαι.
(Την άκουσα από το «Στεφάκια» [βλ. κώλο-μουνί], αλλά δεν ξέρω αν ήταν προϊόν δικής του λεξιπλασίας [πολύ πιθανόν] ή όρος της ναυτικής διαλέκτου χρησιμοποιούμενος ευρύτερα και με αυτήν την έννοια. Πάντως το δεύτερο παράδειγμα το έχω ακούσει να το διηγείται ο ίδιος και αναφέρεται, με μια δόση υπερβολής βέβαια, σε πραγματικά γεγονότα. Ο ίδιος υπηρέτησε στη Μέση Ανατολή στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.)