Ορισμοί με ετικέτες (44)
Εμφανίζονται 11-20 από 44

Απαξιωτικό κράξιμο, συχνά συνοδευόμενο από την ιαχή φτεραααα!

Απευθύνεται τόσο σε ομοφυλόφιλους, όσο και σε μαλθακά άτομα και πάσης φύσεως λουλούδες.

Φτερού είναι το παρατσούκλι του Αντρέα, ενός αγνώστων λοιπόν στοιχείων cult μικροπωλητή φτερών, ο οποίος επί 40 τουλάχιστον χρόνια περιφέρεται κουνάμενος - λυγάμενος στους δρόμους της Αθήνας φωνάζοντας με επιτηδευμένη θηλυπρέπεια Φτεράααααα!

Η Φτερού είναι πάντα ετοιμόλογη και δεν χαρίζεται σε όσους επιχειρούν να την κράξουν. Όπως διηγείται ο Κ. Παπασπήλιου στο Οι ωραίοι των Αθηνών, η Φτερού κάποτε έκανε ρόμπα κάποιον κουραδόμαγκα με καρό κοστουμάκι λέγοντάς του «Το τραπεζομάντιλο που φοράτε, το έχω κι εγώ σπίτι μου».

Σύμφωνα με ανεξακρίβωτo αστικό μύθο, η Φτερού δεν είναι αδελφή αλλά υποδύθηκε την εν λόγω persona για να σπουδάσει τα παιδιά της.

O αχινός είναι ένα μικρό θαλασσινό ζώο του οποίου το σώμα περιβάλλεται από σφαιρικό ή ωοειδές κέλυφος που αποτελείται από ασβεστολιθικές πλάκες και καλύπτεται από αγκάθια.

Λέξη κλειδί για το συγκεκριμένο ορισμό είναι τα αγκάθια που περιβάλλουν το κέλυφος του αχινού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε είτε :

α) για προκέ μαλλί όπου τα μαλλιά κάποιου παρομοιάζονται με αγκάθια αχινού, είτε επειδή αυτό συμβαίνει από φυσικού του, είτε επειδή αυτό αποτελεί εσκεμμένη επιλογή του για δημιουργία κάποιου συγκεκριμένου look (π.χ δες εδώ).

β) για άνθρωπο που το αχινωτό μαλλί του μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χαρακτηριστικό του γνώρισμα και κατ' επέκταση η λέξη αχινός ως παρατσούκλι του.

(από GATZMAN, 13/12/08)

(από GATZMAN, 13/12/08)

Το παρατσούκλι-σήμα κατατεθέν του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Λόγω σχιστών ματιών, ύφους, ίσως και του γεγονότος ότι η ήπια και πλάγια τεχνική του στην διαχείριση προβλημάτων ερμηνεύτηκε από πολλούς ως ότι «κάνει τον Κινέζο».

Trivia: Ο Κώστας Σημίτης είναι λάτρης της κινέζικης όπερας! Τον έχω πετύχει δύο φορές στο Μέγαρο σε σχετική παράσταση. Αν μη τι άλλο, έχει καλλιτεχνικό γούστο!

1. Το παρατσούκλι-σήμα κατατεθέν του Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου****ΙΣΤ', κατά κόσμον Joseph Ratzinger. Προκύπτει από την συγχώνευση του «Πάπας» και της αρχής του «Ράτσινγκερ», που είναι το επίθετό του.

2. To «παραπάτησε» στα λαρισαίικα. Από μακάβριο ανέκδοτο για τον θάνατο της Νταϊάνα.

Trivia: Ο ορίτζιναλ όρος προέρχεται από το όνομα paparazzo, που έφερε ένας φωτορεπόρτερ στην ταινία του Federico Fellini «Dolce Vita» το 1960. Πρόκειται ίσως για την πρώτη ταινία που ασχολείται τόσο εκτεταμένα με το φαινόμενο των παπαράτσι, κι έτσι ο μεγάλος Ιταλός σκηνοθέτης καθιέρωσε τον όρο με τον τσαμπουκά του! (Το όνομα το άντλησε από ένα βιβλίο του Γκήσινγκ).

Ο πολύ ογκώδης, εύσωμος, πληθωρικός, ο ντουλάπας, αλλά περισσότερο με την έννοια του πολύ χοντρού. Ο όρος ήταν και παρατσούκλι - σήμα κατατεθέν του πολιτικού Μιλτιάδη Έβερτ, που έχει μείνει γνωστός για τον πολιτικό του πληθωρισμό και την αγάπη του στις μακαρονάδες.

Συνώνυμο: «Είμαι μακαρονάς, τι να κάνουμε;» (από διαφημιστικό σποτ με τον Γιάννη Μπέζο)

Το νικ του δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου, κυρίως παλιότερα, που ήταν πιο κυριλέ. Τώρα το παίζει πιο λαϊκός. Τελικά έμεινε να σημαίνει έναν πολύ κυριλέ τύπο, που μιλάει όπως ο Ντέιτα του Στάρτρεκ, φοράει συχνά γιαλούμπες, έχει γραβάτα και είναι ξενέρωτος.

Το παρατσούκλι-σήμα κατατεθέν του Δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, λόγω της απόφασής του να κόψει υπεραιωνόβια δένδρα στην Κυψέλη, για να κατασκευαστεί πάρκινγκ, δεδομένου μάλιστα ότι έχουν μείνει ελάχιστοι παρόμοιοι χώροι στο κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση είναι «σημείον αντιλεγόμενον», δεδομένου ότι οι υποστηρικτές του λένε ότι θα ξαναφυτευτούν δένδρα ύστερα από την κατασκευή του πάρκινγκ, αλλά το παρατσούκλι έμεινε. Το λογοπαίγνιο αφορά προφανώς στον συνονόματο «Νικηταρά τον Τουρκοφάγο», οπότε δηλώνει έναν μανιασμένο θεριακλή εναντίον του πρασίνου. Επίσης, λέγεται σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι, ψαλιδοχέρης και Ομέρ Πριόνης κατά τον Ομέρ Βρυώνη. Οι όροι περιγράφουν την συμπεριφορά πολλών παρόμοιων δημάρχων, που δεν ιδρώνει το αυτί τους από τις εκκλήσεις των γκρηνιάρηδων.

Η πιο διάσημη κατάσκοπος όλων των εποχών. Γεννήθηκε στην Ολλανδία το 1876. Το πραγματικό της όνομα ήταν: Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Διέθετε πλούσιο ερωτικό ταμπεραμέντο. Το 1905 εργάστηκε ως γυμνή χορεύτρια στο Παρίσι με το όνομα Μάτα Χάρι (μάτι της ημέρας, σε κάποια ινδονησιακή διάλεκτο). Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, οι Γάλλοι έναντι αδράς οικονομικής αμοιβής, της ζήτησαν να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της για να κατασκοπεύσει τους Γερμανούς. Έτσι πραγματοποίησε τα... ταξίδια. Κάποια στιγμή ένας Γερμανός, θεωρώντας πως η Μάτα Χάρι δέχθηκε να εργαστεί ως Γερμανός κατάσκοπος, ενημέρωσε τους δικούς του. Παρόλο που η πληροφορία αυτή δεν αποδείχθηκε ποτέ, όταν εκείνη επέστρεψε στο Παρίσι, συνελήφθη και εκτελέστηκε από τις γαλλικές αρχές γιατί θεωρήθηκε διπλή κατάσκοπος κι υπεύθυνη για το θάνατο πολλών στρατιωτών.

Ως Μάτα Χάρι αποκαλούμε, κάποια καπάτσα κωλοπετσωμένηπανούργα γυναίκα, με ευελιξία και σπιρτάδα πνεύματος, που ως μάνα της καραβίδας διακρίνεται για την πολυμεθοδικότητα της και σκαρφίζεται διάφορα τερτίπια προκειμένου να πετύχει το σκοπό της (επαγγελματικό, προσωπικό, κ.λπ.). Αυτή η γυναίκα αράχνη σχεδιάζει τις κινήσεις της και στήνει αριστοτεχνικά το δίκτυ της, προκειμένου:

1. Να ψαρέψει μυστικά, με μοναδική μαεστρία και έξυπνο τρόπο.
2. Να εισδύσει και να τρυπώσει σε εντελώς απροσπέλαστα σημεία προκειμένου να μάθει, να αποκτήσει, ή να κάνει κάτι.
3. Να μεταβάλλει κυριολεκτικά τη ζωή της.

Τα δόκανα της και οι μέθοδοι της είναι τόσο έξυπνα, ώστε περνάνε απαρατήρητα. Κι ο άλλος φυσικά, τσιμπάει... το δόλωμα χωρίς ούτε καν να αντιληφθεί τι παίζεται.

Πολλές γυναίκες, έχουν ανάγει αυτή τη τέχνη σε επιστήμη, ανακαλύπτοντας νέες μεθόδους και αξιοποιώντας το δίκτυο των πληροφοριοδοτών τους και την καταλληλότητα των συγκυριών. Με λίγη εξάσκηση ανάγουν το πράγμα σε τρόπο ζωής που τις κάνει να ξεπερνάνε μέρα με τη μέρα τα όρια τους και να γίνονται πιο γάτες απ' ότι είναι. Το μυστήριο, η γοητεία του κινδύνου κι η περιπέτεια προσδίδουν νέους ορίζοντες.

Δες και: Σερσέ λα φαμ, Υπολοχαγός Νατάσσα.

Κατά την Ευγενία Μανωλίδου, ο Ελληναράς Άδωνις Γεωργιάδης. Γνωστός και ως μπιφτεκάκι, λουλούκος, μωρουλίνι, μαϊντανός και μικρούλης (μικρούλης και στην π...α δεν ξέρω, ρωτήστε την Ευγενία στη στιγμή της αλήθειας). Για όλους τους άλλους, είναι γνωστός ως Άδης (χωρίς το Γεωργι-). Μπουμπούκος είναι γενικά όποιος συμπεριφέρεται στη γυναίκα του όπως ο Άδωνις στην Ευγενία.

Κοκοβιός λέγεται κυρίως ο φλώρος ή φλούφλης ο οποίος είναι ολίγον τι και χαζός ή αγαθιάρης. Χρησιμοποιείται περισσότερο όταν η εμφάνιση συνάδει και με την ιδιοσυγκρασία αυτού που αποκαλείται κοκοβιός.

Το επίθετο κοκοβιός προέρχεται από το ψάρι κοκωβιός (λατ. gobius, αλλά και στα Ελληνικά πολλές φορές γωβιός). Κατατάσσεται μάλλον στα «χαζόψαρα»... πιάνεται εύκολα και δεν μεγαλώνει πολύ.

Το κοκοβιός προέκυψε και ως παρατσούκλι στον ηθοποιό Πέτρο Γιαννακό, από το ρόλο του «Κοκοβιού» σε μια ταινία του Τζαβέλα. Ο Πολύκαρπος Πολυκάρπου περιγράφει το συγκεκριμένο ρόλο ως εξής: «...Ο τύπος ήταν κάτι ανάμεσα σε καραγκιόζη, φασουλή, αρλεκίνο και κλόουν. Ήταν ο υπερφυσικός μπεμπές, το παιδί που δε μεγάλωσε, χαζοέξυπνος και βλακοϊδιοφυής...».