Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

Κοριτσίστικη μαθητική μαλακιούλα η οποία έχει χαράξει ανεξίτηλα μέσα μας και την χρησιμοποιούμε όλοι κατά κόρον και τώρα ακόμα που είμαστε ώριμοι αθρώποι.

Όταν κατά σύμπτωση πούμε ή σκεφτούμε ή κάνουμε το ίδιο πράγμα με τον συνομιλητή μας και μάλιστα την ίδια χρονική στιγμή (μ' ένα στόμα μια φωνή, που λένε), τότε πρέπει αμέσως να ακουμπήσουμε με το δαχτυλάκι μας κάτι, οτιδήποτε, κόκκινο (κι ας είναι μια κόκκινη κουκίδα όλη κι όλη πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί) -το οποίο προφανώς βρίσκεται δίπλα μας, γύρω μας, πάνω μας- και να κάνουμε μια ευχή από μέσα μας. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι η ευχή θα πιάσει.

Κάτι αντίστοιχο με το «ένα δύο τρία φλοκ» (ή φλικ) -άμα πούμε συγχρόνως και οι δύο φλοκ (ή φλικ) κάνουμε πάλι μια ευχή. Επίσης υπάρχει και το «μολύβι κοτρώνα χαρτί» και χίλες δυο τέτοιες αηδιούλες.

Βλ. το σχόλιο της βρωμογλωσσούζ (το λέω με συμπάθεια, μην τα πάρεις, ε!) στο λήμμα κομψί κομψά αρ.2

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η χρονική περίοδος στην ζωή ενός ανθρώπου με ιδιαίτερη, χαρακτηριστική φαινομενολογία στον τρόπο έκφρασης και τις επιλογές του.

Καθώς ο όρος περικλείει την έννοια της αναπόφευκτης παροδικότητας (αφού η περίοδος, εξ ορισμού, κάποτε θα ολοκληρωθεί), λέγεται κυρίως από τους τρίτους, τους αντικειμενικούς παρατηρητές. Ο ίδιος ο άνθρωπος που τη βιώνει, δύσκολα θα αρθεί στο αυτογνωστικό ύψος που απαιτείται για να παραδεχθεί ότι περνά μια φάση. Αντιθέτως, μπορεί να έχει την βέβαιη πεποίθηση ότι πρόκειται για μια ριζική και μόνιμη αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβάνεται πλέον τον κόσμο και προτίθεται να τον διαχειριστεί. Μόνο αργότερα, όταν θα έχει βγει από αυτήν, θα μπορέσει να της δώσει την αναλυόμενη ή οποιαδήποτε άλλη ετικέτα.

Από την προαναφερθείσα έννοια της φάσης αλλά και του μοντ, η μπλε περίοδος διαφέρει πρώτιστα στην χρονική διάρκεια, η οποία εδώ είναι οπωσδήποτε μεγαλύτερη. Εκτός αυτού, όμως, αφορά εκτροπές της ψυχολογίας, της κοσμοθεώρησης και, τελικά, της συμπεριφοράς μας που επισυμβαίνουν ύστερα από την βίαιη παρέμβαση συνταρακτικών και επίπονων γεγονότων: ενός χωρισμού, μιας επαγγελματικής κλπ απογοήτευσης, ενός θανάτου δικού μας ανθρώπου.

Η έκφραση, βέβαια, στην καθημερινή χρήση της, φέρει πάντα ένα χαμόγελο, έστω ειρωνικό, έστω αμφίσημο: αισιόδοξο ή απαισιόδοξο.

Προέρχεται, προφανέστατα, από την μπλε περίοδο του Πάμπλο Πικάσσο: Ευρέως αναγνωρίσιμη, εύκολα διακριτή από άλλα έργα του ιδίου, με αρχή και τέλος και την δική της αύρα, οπωσδήποτε ψυχρή, ενίοτε ζοφερή και απέλπιδα (για αρχή βλ. εδώ).

Πρόκειται για έκφραση της λεγόμενης ποπ κουλτούρας. Σίγουρα της λείπει η βρωμιά και η ανατρεπτικότητα ενώ, ταυτόχρονα, απαιτεί την προΰπαρξη, στον χρήστη και στον αποδέκτη, ελάχιστων εγκυκλοπαιδικών ερεθισμάτων περί της σύγχρονης τέχνης, ώστε να γίνει κατανοητή. Όταν όμως αυτό συμβεί, περνά το νόημά της αρκετά αποτελεσματικά.

Αατα.

  1. - Μ’ έχει σκίσει κολλητέ, από τη στιγμή που βρήκε εκείνο το σουτιέν στο αμάξι, με χορεύει στο ταψί. Τέλειωσε, το πάνω χέρι το ‘χασα οριστικά. Απορώ γιατί δεν με χωρίζει στην τελική.
    - Για να σε δει να υποφέρεις ρε φίλε. Και για να προλάβει να σε κερατώσει κι αυτή.
    - Χθες ξαφνικά, εκεί που έκοβε ψωμί, σταμάτησε κι άρχισε να χαζεύει τη λάμα του μαχαιριού. Τα χρειάστηκα.
    - Τι της είπες;
    - Τίποτα. Αυτή μου είπε: «Η σχέση μας, μωρό, έχει μπει στην μπλε περίοδό της».
    - Και; Καλό είναι αυτό;
    - Πάλι καλά φίλε. Πάλι καλά που δεν έπιασε Βαν Γκογκ, εκεί κοβόντουσαν και αυτιά…

  2. - Πού είσαι ρε καρντασάκι! Τι κάνεις γαμώ το φελέκι μου, χρόνια και ζαμάνια!
    - Αρραβωνιάστηκα φίλε, γάμος τον Δεκέμβριο, κανόνισε!
    - Εσύ ρε; Που μού 'λεγες «όλες πουτάνες είναι» και τέτοια;
    - Νταξ μωρέ, ήταν η μπλε περίοδός μου τότε, είχα φάει την πίκρα από τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου, σκατά στα μούτρα μου…

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Έτσι είναι. Τα πάντα είναι στο χέρι μας, εκτός από το τέλος μας. Το λεγόμενο αυτό προήρθε (νομίζω) από έναν κουτοπόνηρο χωρικό επί τουρκοκρατίας που θέλησε να γελοιοποίησει έναν Τούρκο αξιωματούχο, κρατώντας μέσα στη χούφτα του έναν ζωντανό σπουργίτη και ρωτώντας τον Τούρκο αν το σπουργίτι ήταν ζωντανό ή πεθαμένο. Αν ο Τούρκος του απαντούσε πεθαμένο, τότε απλά άνοιγε τη χούφτα του και το πετεινό θα πέταγε μακριά. Αν του έλεγε ο Τούρκος ζωντανό, ο κουτοπόνηρος χωρικός απλά θα έσφιγγε την χούφτα του και θα σκότωνε τον σπουργίτη.

Και ο Τούρκος του απάντησε: «Αν είναι ζωντανό ή όχι, είναι στο χέρι σου.»

Σαν αρχή λοιπόν το δεχόμαστε μια και το λέμε συχνά, αλλά και σε όποιον αναρωτιέται αν θα τα καταφέρει κάπου ή σε κάτι που κάνει.

Πράγμα που μας φέρνει στο άλλο αρχαιοελληνικό ρητό «το θέλειν εστί δύνασθαι» (όποιος θέλει μπορεί).

Και πραγματικά, αν θέλεις κάτι στην ζωή και το θες πραγματικά, θα γίνει (no matter what). Προσοχή όμως θέλει το τί εύχεται κάποιος, διότι παύει να είναι στο χέρι του, μια και υπάρχουν και άλλοι που εύχονται και επιθυμούν διάφορα που ίσως έρχονται σε αντιπαράθεση με τα δικά σου «θέλω» (αν ο θεός άκουγε τα κοράκια, θα μας είχε πεθάνει όλους) και τότε πάμε σε σύγχυση στο σύμπαν που, συνωμοτώντας να δώσει τα νικητήρια νούμερα του λόττο σε έναν που το εύχεται, δεν ξέρει τι να κάνει (το σύμπαν), διότι πολλοί είναι αυτοί που τα ζητιάνε τα νούμερα. Κι έτσι, τον πούλο όλοι. Να λοιπόν πώς βγαίνει τζακ ποτ τόσο συχνάκις.

- Λαμπάδα έταξα στον άγιο να μου φανερώσει τα νούμερα του λόττο,
αλλά τίποτα μωρή Μαρίκα...

- Άσ΄τα Τούλα μου, δεν το ζήτησες με δύναμη και ζέση αρκετή (τι λες μωρή καραπουτανάρα που θα σου φανερώσει εσένα τα νούμερα Άγιος, σε έμενα θα τα φανερώσει την επόμενη φορά), στο χέρι σου είναι χρυσή μου, στο χέρι σου. Άμα το θέλεις, έλεγε η μάνα μου, το μπορείς.

Δυσλεκτικοί υπήρξαν και οι Einstein, da Vinci, Churchill και J.F. Kennedy (από Vrastaman, 03/05/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Τα σκυλάδικα, τα άσματα με τρελές ομοιοκαταληξίες. Ακολουθεί λίστα χωμένη αδιακρίτως κι όσοι καβουροσλανγκόσαυροι προσέλθετε:

Θα πάρω την βενζίνη,
κι αναλαμβάνω την ευθύνη,
δέκα χρόνια σ' είχα άχτι,
τώρα θα σ' έχω μόνο στάχτη,
και θα σε βάλω στο κουτί,
πού 'βαζες τα μπικουτί.

«Το νινί,το νινί,
το νινί σέρνει καράβι!
Και δεν τό 'χεις καταλάβει!»

«Είχα καρδιά μεγάλη σαν υφήλιος
κι εσύ τη χώρισες σαν εμφύλιος»

«Τη μπετονιέρα μην παρεξηγάς
αυτή σου δίνει για να φας»

«Από το μασαζ στη γιόγκα , κι απ' τη γιόγκα στο μασάζ
σου το λέω και σου το 'πα το στραβό κορμί δε σαζ...»

«Η μπουρνουζοπετσέτα η καλή
είναι τόσο απαλή
σαν την καρδιά ενός μαρουλιού
είσαι αγάπη τ'Απριλιού»

«Έλα να κάνουμε σεξ,
έλα να κάνουμε σεξ,
η αγάπη μας θα γίνει
ανοξείδωτο πυρέξ»

«Μου 'φυγε η ψυχή μέσα στη νύχτα
μ' αυτά που λες έτσι στην ψύχρα»

«Ρέ μάνα πάρε μου δερμάτινο μπουφάν γιατ'είναι κρίμας
νά μήν έχω κι'έγώ το δικό μου το ίματζ»

«Θωρακισμένη Μερσεντές
εγώ δέν ζήτησα ποτές»

«Το καλύτερο στο άφησα στο τέλος
να σου πω πως ένας ήταν ο Οθέλος!»

«Το κορμί σου το φιδίσιο
που 'ναι μπρος και πίσω ίσιο (!)
αν τυχόν και σου αρέσει
θα σου φτιάξω και τη μέση»

«Εσύ μου έβαλες τα νεύρα μου στην πρίζα
και τα όνειρα μου τα 'κανες κορνίζα...»

«Απόψε,σήμερα και χτές
όλες οι πόρτες είν'κλειστές

κι'εγώ εχω μείνει ΟΞΩ
καί μες'στό θάμπος το θαμπό
παίρνω αμπάριζα να μπώ
και μέ πετάνε ΟΞΩ»

Βενζινά, γέμισε το ρεζερβουάρ
γιατι μου είπε ωρεβουάρ
αυτη που αγαπάω.
Θέλω να τρέξω να τη βρω
και να της πω την αγαπώ
γιατι αλλιως θα τσακιστώ
και στο γκρεμό θα πάω...

«Γλείφε το κόρμι μου γλείφε
έρωτα μου τοκογλύφε»

«Είσαι το ένα... είμαι το άλλο...
Είμαστε δυο άτομα
Σκίσε το λευκό μπλουζάκι,
Πέτα το στο πάτωμα»

«λάιλάιλάιλάιλάιλουλουλού, λάιλάιλάιλάιλάισουρλουλού,
αφότου γνώρισες εμένα, έπαψες ποια να'σαι παρθένα,
γιατί εσύ έχεις ατού, με τύλιξες στην κουρελού»...

έλα στον παππού έλα στον παππού
και μην κοιτάς αλλου....

«Απόψε έχω περίοδο
μα έχω κι άλλη δίοδο»

μεινε μαζι μου εγυος,
ειμαι πολυ φερεγγυος

ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΦΡΑΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΚΟΒΩ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ«
ΜΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

»ΠΑΨΕ ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΡΩ ΣΟΚΟΛΑΤΑ
ΣΚΑΣΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑ«
ΛΕΙΛΑ

»ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ,
ΟΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕ ΤΟ ΒΡΗΚΑ«
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΕΡΛΕΓΚΑΣ

»ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΩ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΔΙΩΧΝΩ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ«
ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΓΑΣ

»ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΒΓΑΛ΄ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ
ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΜΕΛΑΤΟ ΑΥΓΟ
ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΓΑΡΙΔΑ
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΠΡΟΚΟΠΗ ΔΕΝ ΕΙΔΑ«
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ

»ΣΤΟ ΠΡΟ-ΠΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΧΕΙΟ
ΕΙΣΑΙ ΑΣΣΟΣ ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ
ΑΝ Ο ΠΑΟΚ ΦΕΡΕΙ 2
ΛΕΣ ΣΤΗ ΦΤΩΧΙΑ ΣΟΥ ΑΝΤΙΟ
ΑΝ Ο ΛΗΓΩΝ ΕΙΝΑΙ 6
ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΦΕΞΕΙ«
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΤΕΡΖΗΣ

»ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΚΟΒΩ ΦΛΕΒΕΣ
ΞΕΝΥΧΤΑΩ ΜΕ ΦΡΑΠΕΔΕΣ
ΚΑΙ ΞΗΛΩΝΩ ΚΑΝΑΠΕΔΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ«
ΛΕΠΑ

»ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΣΤΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΘΙΑΡΙΚΑ
ΣΑΝ ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ ΤΡΩΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΕΚΑΡΙΚΑ«
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

»ΣΕΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ
ΣΕΙΣΜΟΣ ΟΛΗ Η ΓΗ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΙΕΤΑΙ;«
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΛΑΖΟΣ

»ΕΣΕΝΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ 80 ΒΑΓΟΝΙΑ ΞΥΛΟ
ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΛΙΓΟ«
ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΓΑΣ

Στης καρδιάς μου το τερέν προηγείσαι 1-0»

Πες μου το ονομα σου πρωτα πρωτα,
να μην μιλαω με μιαν αγνωστη στην πορτα...
Λε.Πα...

«Μπες μες στο καμπριολε
πάμε για κανα καφέ»

«πάρε μου μιά πίπα, να κόψω το τσιγάρο»
Μπουγάς

«Είναι μύθος είναι μύθος το δασύτρυχό μου στήθος»

Χριστίνα Γαλάνη
«Από κορμί είμαι η best
Κι από προσόντα είμαι first
Μ' αυτό στους άντρες κάνω test
Για να διαλέξω.

Μπες όπως όλοι στη γραμμή
Άσε τα μα, τα μου, τα μη
Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή
Και ίσως σε επιλέξω»

Πέπη Τσεσμελή
«Σκανδαλίζομαι, μονάχη μου αγγίζομαι
με μια γραβάτα σου ερεθίζομαι»

«Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες,
βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες»

Λάκης Σκουτάρης
«Κάνε Γιάννη τη δουλειά σου,
κι ύστερα θα' μαι πάλι η θειά σου.»

«Είμαι ένας άνθρωπος τρελός,
σχιζοφρενής και μανιακός,
που μες την τρέλα μου ο φτωχός,
ψάχνω για να' βρω λίγο φως»

«Σκοτάδι, πισσοσκόταδο, μαύρο σκοτάδι πίσσα,
σκοτάδι είσαι σκοτεινό, σκοτοσκοτεινιασμένο,
σκοτάδι κατασκότεινο, και βράδυ βραδιασμένο.»

Άντζελα Ρέμπη
«Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες»

Eφη Θώδη
«Θα κάνω ότι μου ζητήσεις, θα κάνω ότι μου ζητήσεις.
Θέλω να ευχαριστηθείς και να με ευχαριστήσεις»

«Θέλω στο σώμα σου σαν μπω, να με χτυπάς με το σαμπώ.»

«Ο ήλιος καιει, καιει για μας τους gay.»

«Φίλα με δεν έχω ΕΙΤΖ, το' πε κι ο γιατρός.»

«Μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος.»

«Σε βρίσκω πολύ κύριο, αλλά περνάω κλιμακτήριο.»

«Μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Άγιο Γεώργιο»

«Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα,
μα ξαφνικά κατάλαβα πως έλειπε η σέλλα.»

Με λενε ποπη σαν τη γιαγια μου τη Καλλιοπη....
Με λένε Στέλλα, σαν τη γιαγιά μου την κουνέλα...
Με λένε Πόπη, σαν τον παππού μου τον Προκόπη....

Πάρε τηλέφωνο το κερατά
καλύτερα τώρα παρα μετά.....
Λιβυκός

Η μπουρνουζοπετσέτα η καλή
είναι τόσο απαλή
σαν την καρδιά ενός μαρουλιού
είσαι αγάπη τ'Απριλιού

Φτού,φτύνω αίμα
έγινα φυματικός για σένα

Αυτή η χώρα που κρέμεται σαν πέος στα Βαλκάνια είναι η χώρα των τρελών και
της παράνοιας.
ΑΜΑΝ
Κώστας Καφάσης

«Το βράδυ θα έλθω να σε πάρω
γι'αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο»

«Μ'αγαπάς ή τσάμπα πίνω;»

τι κάνω μόνη μου μες το σαλόνι μου«
»πολύ καλά παιρνώ στον καναπέ μου εγώ«
Βανδή

» Πάρ'το Λίζα και κάντο κορνίζα,
και βάλ'το στην πρίζα να γίνει σουξέ,
το πτυχίο δεν μπαίνει στ'αρχείο
κoρίτσι για δύο, τσιφλίκι μπαξε«(!!!!!!)

Είχα καρδια μεγάλη σαν υφήλιος
κι εσύ τη χώρισες σαν εμφύλιος»

τα ματια σου με κενε γιατι σε μανεκενε!

«Μωράκι μου μωράκι μου
γλυκό μελιντζανάκι μου
όταν θα σμίξουμε τα δυό μας
δεν θα φορώ το μποξεράκι μου.»

«Από τον πύργο της Βαβέλ, έφυγα νύχτα με το ΚΤΕΛ.»

Αλλη ειναι η δουλειά του ναύτη
κι άλλη του καντηλανάφτη
.........
ρεφρέν:
Αντρα μου καντηλανάφτη
αχ και να μοιαζες του ναύτη.

«Εσύ, γιατί δεν ξέρω με κέρασες λικέρ,
μα εμένα στην καρδιά μου, δουλεύουν κομπρεσέρ.»

σου στέλνω μήνυμα μ' ένα ταμ ταμ, να μαγειρεύεις με βιτάμ
κι ήσουνα γόησσα κι έκανες μπαμ, κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ, τον σύντροφό μου τον Κιγκ-Κογκ
μες στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ, μοιάζω με μπάλα του πιγκ-πογκ«
Ν. Άσιμος

Γυμνός μες' το κρεβάτι σου εσένα περιμένω
Κι όλες τις μαλακίες σου σα βλάκας υπομένω
Έρχεσαι πάλι απρόθυμη γεμάτη με προφάσεις
Μου λες »έχω περίοδο, και το γαμήσι να ξεχάσεις...«

CHORUS
Τι κι αν έχεις περίοδο
Έχεις κι άλλη δίοδο !

Πάνε δύο βδομάδες τώρα που μου'ρχεσαι με σερβιέτα
Δεν πάει άλλο έτσι πια ταμπόν, σερβιέτες πέτα
Μου τα'πρηξες τόσο καιρό η ίδια ιστορία
Βαρέθηκα να σε κοιτώ παίζοντας μαλακία

ΣΤΟ ΡΕΤΙΡΕ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ
ΘΑ 'ΧΟΥΜΕ 11 ΚΟΠΕΛΕΣ
ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

Αντζελα Ρέμπη »Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες

ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΛΑΜΑΡΙ
ΤΙ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ FERRARI ;
ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙΝΕ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΕΚΕΝΕ

και ειχε ενα φεγγαρι σαν κομμενο νυχι
αλλο να σ'το λεω και αλλο να σου τυχει«
Σαμιου

»Γιάννη μου κάνε τη δουλειά σου
και αύριο θα 'μαι πάλι η θεια σου«!

Το σώμα σου είναι ποίηση και θέλει κλωνοποίηση»

Πηγή: http://students.ceid.upatras.gr και φοράδες.

- Θα παίξουν κανένα τραγούδι της προκοπής εκεί που πάμε ή μόνο σκυλοτράγουδα;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε άτομο το όποιο αδυνατεί να εκφραστεί ή να κρατήσει τον ειρμό του σε μια απλή συνομιλία, με αποτέλεσμα να δυσανασχετούν οι συνομιλητές του.

Γκαρσόνι σε ταβέρνα.

- Γεια σας πατριώτες, τι θα πάρετε;
- Φερτέ τα αναψυκτικά πρώτα.
- Τι είναι αυτά;
- Πε συ, αυτός δε ξέρει ελληνικά ρε πως θα συνεννοηθούμε;
- Τι ελληνικά ρε, αυτός δε ξέρει σκέψη…

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κλασική απάντηση όταν κάποιος διακόπτει μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του ανδρός.

Τη στιγμή που το κάτουρο απελευθερώνεται και αδειάζει ανακουφιστικά τη φούσκα, τη στιγμή που οι τρείς μπύρες που έχεις πιεί ζητούν απελπισμένες την απελευθέρωση τους, τη στιγμή που η πρωινή στύση, δυσκολεύοντας την όλη διαδικασία, προκαλεί σύγχυση των αισθήσεων ηδονής και ανακούφισης, δεν είναι ώρα για πολλά λόγια και αυτός που χτυπάει την πόρτα κατανοεί απόλυτα την κατάσταση όταν ακούει την λακωνική απάντηση… άλλος!

  1. Παλαιά εποχή:
    - τοκ τοκ (χτύπημα στην πόρτα του αποχωρητηρίου)
    - Άλλος!
    - Ωχ, συγνώμη!

  2. μεταγενέστερα 60'-70'.
    - τοκ τοκ (χτύπημα στην πόρτα του καμπινέ)
    - Άλλος!
    - Mε το μπαρδόν!

  3. Σήμερα
    - Άνοιγμα της πόρτας του WC - Άλλος!
    - Sorry!

Olga Kozakiewicz: Η Άλλη που κόλασε τον Sartre.  (από Khan, 03/09/09)κι άλλος, κι άλλος!!! (από BuBis, 03/09/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Φαινομενικά αθώο ρήμα της νεοελληνικής, το οποίο δεν προσφέρεται για λημματογράφηση, λέτε εσείς τώρα...

Για τους Σαλονικιούς εξ ημών, το ρήμα κατεβαίνω έχει, μεταξύ των γνωστών κυριολεκτικών σημασιών, δύο ακόμα:

  • πηγαίνω στο κέντρο της πόλης - απ' οπουδήποτε βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχει σημασία αν είμαι στην Καλαμαριά (ανατολικά) ή στην Πολίχνη (δυτικά), αν πηγαίνω κέντρο και είμαι Σαλονικιός, τότε «κατεβαίνω κέντρο».
  • πηγαίνω στην Θεσσαλονίκη από τη Χαλκιδική. Αν το προηγούμενο έχει κάποια λογική (πχ αν είμαι στο Πανόραμα, από το οποίο το κέντρο είναι όντως κάτω), αυτό εδώ είναι εντελώς σουρεάλ διότι στο φινάλε η Χαλκιδική (ο νομός όλος) είναι κάτω από τη Θεσσαλονίκη. Εν πάσει περικυκλώσει όμως, αν πρέπει να πας Θεσσαλονίκη από Χαλκιδική, «κατεβαίνεις Θεσσαλονίκη».
  1. - Κατεβαίνει κανείς κέντρο ρε δερβίσια να με πετάξει στη μάνα μου; Έχει κάνει γεμιστά και δεν είναι να τα χάνω.
    - Χαλαρά δικέ μου. Πάμε να τσιμπήσουμε και μετά πάμε για καμιά φραπεδιά στο Θερμαϊκό.

  2. - Πώς περάσατε το σουκού στη Χανιώτη;
    - Νταξ, μιά χαρά, δε λέω... Αφού σαν τη Χαλκιδική δεν έχει ρε φιλαράκι, το ξέρεις. Αλλά το απόγευμα της Κυριακής που είπαμε να κατέβουμε Θεσσαλονίκη, φάγαμε ένα παλτό από την κίνηση, κάτσε καλά... Τρεις ώρες... Τους κωλοαθηναίους μου μέσα ρε πούστη, ένα δρόμο δε μπορούν να κάνουν εδώ πάνω...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Επιστημονικά, οι γυναίκες έχουν 12 εσωτερικά αρχίδ**... οπότε κι αυτές μπορούν να λένε τη γνωστή φράση με τροποποίηση στον αριθμό!

Για όποιους δεν το πρόσεξαν, υπερέχουμε και σε αυτό!!!

- Αν του συμπεριφέρεσαι έτσι θα χωρίσετε σύντομα ...
- Ε και λοιπόν; Στα δώδεκά μου!!!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κυριολεκτικά, φρένο σε βαρέα και ανθυγιεινά οχήματα. Μεταφορικά, κάτι το απροσδιόριστο, όσο και αποδημητικό. Μεταναστεύει όταν εργαζόμαστε πολύ ή κατόπιν εκπλήξεως.

Κάποιες φορές αντικαθίσταται από το καυλί, το καφάσι, τη μαγκιά, το σκατό και άλλες αφηρημένες έννοιες που ψάχνουν ευκαιρία για να ξεχειμωνιάσουν στους τροπικούς.

.

- Τον τελευταίο καιρό μου έχει φορτωθεί όλη η δουλειά στο γραφείο και μού'χει φύγει το κλαπέτο.
- Άσε, ρε θείο, μια φορά δούλεψες κι εσύ και τό 'κανες Μεσανατολικό.
- Καλά λες. Πάμε για μπύρες;

Βαλβίδα με κλαπέτο (από panos1962, 15/11/09)

βλ. και «μου φεύγει η μαγκιά, το καφάσι, το μπρικολέτο»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Έκφραση πασπαρτού που ετυμολογείται από το «μία φορά» ή «μία στιγμή», και σημαίνει το ξεκίνημα μιας ενέργειας.

Το μία μπορεί να παραλειφθεί χωρίς να αλλάξει το νόημα, η χρήση του όμως δίνει ένα νόημα σπιρτάδας, αμεσότητας, ή ταχύτητας στην έκφραση.

  1. Το σ/κ πάμε μια Αράχοβα; [εννοείται: θεωρώ ότι μας είναι εύκολο να αποφασίσουμε να πάμε, γίνεται μπαμ μπαμ. προφανώς προ κρίσης γιατί τώρα μετράμε τα χιλιόμετρα για να φύγουμε :)]

  2. Ρε συ ξέχασα το αλατοπίπερο, πας μία στην κουζίνα να το φέρεις; [εννοείται σου είναι εύκολο να πας και να έρθεις]

  3. Πάμε μία skype; [δηλαδή θέλεις να ξεκινήσουμε έναν διάλογο στο skype; εννοείται ότι δε μας είναι δύσκολο]

  4. - Πάμε;
    - Κάτσε, πάω μία τουαλέτα και φύγαμε [εννοείται θα κάνω γρήγορα, δε γεννάται θέμα]
    (γυρνάει) - Πάμε;
    - Κάτσε να πληρώσουμε μία τον λογαριασμό... [εννοείται μπαμ μπαμ]

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία