Ο πούτσος. Λέγεται και κλαρίνο. Σκέτη ορχήστρα, ένα πράμα.
- Τά 'μαθες; Η Έρση έκανε αλλαγή φύλου!
- Ποια ρε συ; Αυτή δεν ήταν καν λεσβία!
- Κι όμως, φίλε μου...
- Ε ρε πούστη τι γίνεται σε αυτόν τον ντουνιά! Δηλαδή από σάλπιγγα έγινε φαγκότο!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
«Επαναστατική» παραλλαγή του γνωστού παιδικού τραγουδιού. Την τραγουδούσε ως «επαναστατικό άσμα Νάμπερ Του» ο θρυλικός Μιχάλης Κλεάνθης στην «Απανεμιά» στην Πλάκα, κι από τότε η έκφραση έχει διακτινιστεί σε μεγάλο μέρος της Ελλάδας (εκτός αν είναι παλιότερο standing joke και το αγνοώ).
Για να έχετε το πλήρες εφέ της έκφρασης, πρέπει να τραγουδήσετε όλα τα λόγια του τραγουδιού, που παραθέτω πιο κάτω, αν και κανονικά θα έπρεπε να το θυμάστε απ' έξω!
Γενικά, το λέμε όταν κάποιος ασελγεί πάνω στις πιο ευαίσθητες νοσταλγίες μας, στην παιδική ηλικία που δεν διήρκεσε ποτέ όσο θα θέλαμε, στην άνοιξη που έρχεται μεν, αλλά με πουτσόκρυο και με άλλα δυσοίωνα. Είναι πράγματι κρίμας, σύντροφοι, πάνω που λιώνει το χιόνι, εσύ να τρως το (πι)πόνι, κατά τον καημό του Αθανασίου Διάκου «για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαριά και βγάζει η γης χορτάρι»!
Είναι πράγματι σκληρό να σου στερούνε την άνοιξη με οικονομικές κρίσεις, εξοστρακισμούς,συνωστισμούς, παράπλευρες απώλειες!
Trivia: To «επαναστατικό άσμα Νάμπερ Ουάν» ήταν το:
«Πήρες την καρδιά μου, πήρες το μυαλό μου,
πάρε να φοράς και το σώβρακό μου,
πώς να το φοράς, εγώ θα σου το δείξκσω,
το κίτρινο πάει μπροστά και το καφέ από πί(κ)σω»
(αλλιώς: «Το σώβρακο το σκατουλί, μια φορούσα εγώ, και μια εσύ!»)
-Τι ωραία! Ήρθε η άνοιξη ξανά! Άλλαξε και η ώρα! Παντού νιώθεις αυτές τις μυρωδιές της άνοιξης!
-Μικρό μου πόνι, ποιος μας τον χώνει;, όμως με τέτοια οικονομική κρίση!
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΑΣΜΑΤΑ
Μικρό μου πόνι, μικρό μου πόνι,
ήρθ' η άνοιξη ξανά,
μικρό μου πόνι, μικρό μου πόνι,
γλύκαναν τα δειλινά,
πάει το χιόνι, πάει το χιόνι,
λιώνει στα βουνά!
Μικρό μου πόνι, ποιος μας τον χώνει;
Άνοιξη ήρθε ξανά!...
(Δεύτερη στροφή):
μικρό μου πόνι, μικρό μου πόνι,
τώρα γέλα όσο θες,
μικρό μου πόνι, μικρό μου πόνι,
ο χειμώνας ήταν χτες,
λιώνει το χιόνι, λιώνει το χιόνι,
πάνω στα βουνά!
Μικρό μου πόνι, ποιος μας τον χώνει;
Άνοιξη ήρθε ξανά!
Μικρό μου ΠΟΝΙ
ο κόσμος τελειώνει
είμαστε πρώτοι
μα τρέχουμε μόνοι
μοιραία μπάρμπι
χοντρή με ρυτίδες
βλέπεις ειδήσεις
μα φοράς παρωπίδες
Παιχνίδια στη μάχη
κι ο Τζι-Αι-Τζο μου
κοιτά πληγωμένος
τον κόλπο του τρόμου
του λείπει ένα πόδι
του λείπει μια ιδέα
του λείπει η ψυχή του
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
Μικρά στρουμφάκια
με αρβύλες και κράνη
και τη Χιονάτη
βιάζουν οι νάνοι
Η κάντι κάντι
διακινεί ηρωίνη
για τον βαρόνο
αστυνόμο Σαΐνη
Παιχνίδια στη μάχη
κι ο Τζι-Αι-Τζο μου
κοιτά πληγωμένος
τον κόλπο του τρόμου
του λείπει ένα πόδι
του λείπει μια ιδέα
του λείπει η ψυχή του
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
Το έτος 2086 τα Playmobil εισέβαλαν στην ειρηνική LEGOLAND,
για να εκμεταλλευτούν το πλούσιο σε πλαστικό υπέδαφος της.
Στην διάρκεια της κατοχής σκοτώθηκαν 1.200 στρατιώτες Playmobil και 190.000 LEGO
Μοναδικός επαναστάτης, ο μεγάλος Καπαμαρού από την Ασία,
κατάφερε να μαζέψει στρατό από παιχνίδια που διαφωνούσαν.
Ανάμεσα τους αποστασιοποιημένα στρουμφ,
ο Δρακουμέλ, τα αρκουδάκια της αγάπης, ο Γκάρφιλντ, ο Σνούπυ και τα χελονονιτζάκια,
τo Muppet Show, ο Γκας από το Toy Story, ο Αλλαντίν, ο Σίμπα,
ο Κεν-κεν, ο Superman, και άλλοι ξεχασμένοι ήρωες.
Στην τελευταία μάχη του κόλπου έπεσαν και οι τελευταίοι.
Στη μνήμη τους.
Παιχνίδια στη μάχη
κι ο Τζι-Αι-Τζο μου
κοιτά πληγωμένος
τον κόλπο του τρόμου
του λείπει ένα πόδι
του λείπει μια ιδέα
του λείπει η ψυχή του
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
μα έχει παρέα
τον θάνατο
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Όπως η στερεφωνiα απαιτεί την ύπαρξη δύο καναλιών ήχου, παρόμοια το τσιμπούκι στέρεο (διπλό τσιμπούκι), αφορά την περίπτωση κατά την οποία μια πιπατζού, δέχεται στη στοματική είσοδο της σήμα από δύο μικρόφωνα, κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε νοητική χαλάρωση στέρεο (βλ. δυο τελευταίες παραγράφους στο λήμμα «πίπα της ειρήνης»). Θα μπορούσε βεβαίως να οδηγήσει ακόμα και σε στοματίτιδα-στέρεο (ένεκα βακτηριδίων που περιέχονται εντός των γαλακτοκομικών προϊόντων που συσσωρεύονται στο τυροκομιό του μπαργαλάτσου) άμα λάχει ναούμ.
Ο Πέρι ακούει σκυλοτράγουδα στο σπίτι του. Ξάφνου μπαίνει σινάμενη και κουνάμενη η Καυλάουρα που με όλο νόημα λέει:
Καυλάουρα: Πέρι έχεις μουσικό αυτί.
Πέρι: Πρώτη φορά μου το λένε.
Καυλάουρα: Λοιπόν. Ξέρεις τι σκέφτηκα;
Πέρι: Τι;
Καυλάουρα: Έλα σπίτι το βράδυ. Εσύ κι ο Μένιος θα ανοίξετε τα μικρόφωνα σας, θα μουσικωθείτε καταλλήλως και εγώ θα σας πάρω τσιμπούκι στέρεο. Θα κάνουμε... την ορχήστρα. Γκαραντί σου λέω. Σαράντα χρόνια στο κλαρί... Ξέρω απ' αυτά.
Πέρι: Το «ορχήστρα» πως γράφεται; Με ήτα ή με ύψιλον;
Καυλάουρα: Είμαι ανορθόγραφη. Δεν ξέρω απ' αυτά. Το σίγουρο είναι πως θα φας καλά.
Πέρι(με νόημα): Τι… τι θα φάμε;
Καυλάουρα (με νόημα): Σάντουιτς με Καυλάουρα. Σκέφτεσαι τίποτα καλύτερο;
Πέρι (με πονηρό μειδίαμα): Όχι. Όχι. Αρκεί να μη μαθευτεί, γιατί τότε η Λίλιαν θα μας φάει ζωντανούς.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ο ρυθμός 3/4. Κατά το σου-τιέν, εκ-μέκ, κλπ.
- (πούτσα-τσα, πούτσα-τσα), χμμ, ωραίο κομματάκι αυτό, τι είναι;
- Ο Γαλάζιος Δούναβης.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ένα όφωνο αλλιώτικο απ' τ' άλλα. Με αυτό, ορισμένες αξιέπαινες κυρίες που ζουν ανάμεσά μας, δίνουν κανονικά ρεσιτάλ. Ο λυτρωτικός και καθαρτικός χαρακτήρας μιας υψηλής τέχνης απαιτήσεων.
Το πέτσινο μικρόφωνο θέλει να το πονάς, θέλει να το ματώνεις. Η επιτυχία στο άθλημα επ' ουδενί πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Απαιτείται μακροχρόνια τριβή με το αντικείμενο, στοχοπροσήλωση, συνέπεια και συνέχεια. Πάνω απ' όλα πρέπει να το αγαπάς το άθλημα. Όχι «πιάσαμε όλοι από 'να μαρκούτσι και την είδαμε τραγουδιστές». Όχι αγάπη μου, δεν είναι τόσο απλό.
Όροι επομένως όπως πέτσινο μικρόφωνο, κλαρίνο ή βουκολική φλογέρα, υπογραμμίζουν τον εξόχως συναγωνιστικό χαρακτήρα της εν λόγω αγαθοεργού και θεαρέστου πρακτικής. Δεν είμαστε όλες ίσα κι όμοια, πώς να το κάνουμε. Άλλες το 'χουν, άλλες δεν το 'χουν. Όπως σημειώνω και στα παραδείγματα εδώ, η πεολειχία ελάχιστα απέχει από την αναγόρευσή της ως επισήμου ολυμπιακού αθλήματος. Τα όργια (διαγωνισμοί τσιμπουκιού) που έκαναν οι αγγλίδες σε θέρετρα όπως Φαληράκι Ρόδου, Λαγανάς Ζακύνθου, Κάβος Κερκύρας κ.ο.κ., δεν σοκάρουν όπως παλιά την ελληνική καθημερινότητα.
Και μια τελευταία βελτσιά, έτσι να μην ξεχνιόμαστε: οι πεολειχιάστρες αποτελούν τους σύγχρονους συνεχιστές μιας μακράς και αγλαούς προφορικής παράδοσης, εκπρόσωποι μιας αειθαλούς κουλτούρας προφορικότητας. Παράδοση που ξεκινά απ' τον Όμηρα, τους ραπ-σωδούς και τους αοιδούς, την αρχαϊκή ποίησις της Σαπφούς και του Αλκμάνα, συνεχίζεται εν τη Ρωμανία με τον Διγενή Ακρίτα και τα λοιπά άσματα του ακριτικού κύκλου, περνάει κι απ' τα Δημοτικά Τραγούδια. Με τις υγείες σας.
- Θυμάσαι κάτι χαρακτηριστικό που σου έχουν πει για τον κώλο σου;
- Πολλά έχουν πει: «Ποπο κωλάρα!», «Τι κωλάρα είν' αυτή!», «Να σε σκίσω!» κλπ. Δεν μ' αρέσουν όμως αυτές οι ατάκες...
- Τραγουδάς στο μπάνιο σου;
- Όχι, δε μ' αρέσει.
- Έχεις τραγουδήσει ποτέ στη ζωή σου με πέτσινο μικρόφωνο;
- Τι εννοείς; (σ.σ.: γέλια) Σα δε ντρέπεσαι!
Το παραπάνω είναι απόσπασμα από συνέντευξη μιας κάποιας κιουρίας Μάρσιας Αλεξάνδρου, η οποία φωτογραφίζεται με αδαμιαία περιβολή στο MAXIM Δεκεμβρίου (αυτό με τη Σάσα Μπάστα). Όποιον ενδιαφέρει, ας ρίξει μια ματιά εδώ.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Παραλλαγή του ζμπούτσαμ.
Ανύπαρκτο θρασοχεβιμέταλ συγκρότημα!!
- Ρε, το μηχανάκι βγάζει καπνό, ρε!
- Ζμπότσομ, ρεεε, δεν είναι δικό μου!
- Εσύ, ρε μέταλλο, τι μουσική ακούς; - Τα πρωινά, Maiden, μεσημέρι Sodom, αλλά το βραδάκι με την γκόμενα μόνο ζμπότσομ!! Φανατικά!!!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Το ιδιαίτερα ευμεγέθες και ντούρο πέος.
Ο κέφαλος, το κεφαλόπουλο (Liza aurata), είναι ο γνωστός ιχθύς που παραπέμπει σε μέγεθος και σχήμα τρανού, παχιού φαλού.
Το νύχι σημειολογεί σκληρότερη επιφάνεια, αιχμηρή άκρη με δυνατότητα ξυστριού που σκαλίζει, ξύνει, διεγείρει, ερεθίζει (κι απλουστεύει τη ζωή), αλλά και μια επιθετικότητα αιλουροειδούς η ένα brutality Γκοντζίλα, συνεπώς έναν κάτοχο αρκούντως νταβραντισμένο, ορμητικό και ασυγκράτητο.
Από το απαγορευμένο άσμα Η Βαρβάρα (1936) του Παναγιώτη Τούντα που τραγούδησε ο Στελλάκης Περπινιάδης, και φυσικά ταλαιπωρήθηκαν απο τη δικτατορία του Μεταξά.
Παρέλκει να διευκρινιστεί, ως ευκόλως εννοούμενη, η σημασία του καλαθιού της Βαρβάρας του άσματος, όπου τοποθετείται η σπαρταριστή ψαρούκλα.
Από περιγραφή τσοντοταινίας:
- Και αμολάει ενα πράγμα, δε σου λέω τίποτα. Κέφαλος με νύχι.
Η Βαρβάρα
Η Βαρβάρα κάθε βράδυ στη Γλυφάδα ξενυχτάει
και ψαρεύει τα λαβράκια, κεφαλόπουλα, μαυράκια
Το καλάμι της στο χέρι, κι όλη νύχτα στο καρτέρι
περιμένει να τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει
Ένας κέφαλος βαρβάτος, όμορφος και κοτσονάτος
της Βαρβάρας το τσιμπάει, το καλάμι της κουνάει
Μα η Βαρβάρα δεν τα χάνει τον αγκίστρωσε τον πιάνει
τον κρατά στα δυο της χέρια και λιγώνεται στα γέλια
Κοίταξε μωρή Βαρβάρα, μη σου μείνει η λαχτάρα
τέτοιος κέφαλος με νύχι, δύσκολα να σου πετύχει
Βρε Βαρβάρα μη γλιστρήσει και στη θάλασσα βουτήξει
βάστα τον απ' το κεφάλι μη σου φύγει πίσω πάλι
Στο καλάθι της τον βάζει κι από την χαρά φωνάζει
έχω τέχνη έχω χάρη ν' αγκιστρώνω κάθε ψάρι
Για ένα κέφαλο θρεμμένο όλη νύχτα περιμένω
που θα 'ρθεί να μου τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ο πεταχτός κώλος, ο κώλος που αψηφά την βαρύτητα, η καμπύλη του είναι ίδια με του μπουζουκιού. Συναντιέται κυρίως σε παραλίες ή σε εξόδους σε νυχτερινά κέντρα.
- Τι λε ρε παιδί μου, κοίτα τι περνάει απέναντι.
- Άσε ρε φίλε, μπουζουκόκωλος να σου βγάλει το μάτι.
Street art στο θέατρο Εμπρός, Ψυρρή. (από Khan, 26/07/14)Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Λέγεται όταν ένας τρομπετίστας δεν κατεβάζει το όργανο και παίζει ασταμάτητα, ανεπιτυχώς.
Όχι έτσι! (θέλοντας να του κάνει υπόδειξη) Βγάλε τον πούτσο απ' το στόμα!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Αυτοσχέδιο διαδραστικό πνευστό όργανο (κάτι σαν την Τούμπα), χρησιμοποιείται και σαν ρήμα δηλώνοντας την χρήση του οργάνου.
Είναι σολίστ στην κλανοφυσαρούφα.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
