Ορισμοί με ετικέτες (197)
Εμφανίζονται 181-190 από 197

Λέγεται κι έτσι ο σεπούλτουρος, ο φανατικός του συγκροτήματος Sepultura, για να ακούγεται ειρωνικά προς το «κουλτουριάρης».

Ως γνωστόν ο DJ (ντι-τζέι), ή ολογράφως ο disc jockey (ντίσκ τζόκεϊ), σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, είναι αυτός που επιλέγει και βάζει δίσκους σε ντισκοτέκ, σε μουσικές εκπομπές κλπ.

Αντιστοίχως ο TJ (τι-τζέι), ή ολογράφως ο telephone jockey (τέλεφον τζόκεϊ) είναι αυτός που επιλέγει να απαντήσει εναλλακτικά σε εισερχόμενες κλήσεις, είτε στην ίδια συσκευή, είτε σε διαφορετικές συσκευές, είτε στην κονσόλα τηλεφωνικού κέντρου κλπ επί σχετικά μακρό χρονικό διάστημα.

Οι συσκευές μπορεί να είναι είτε κινητές, είτε σταθερές (ενσύρματες ή ασύρματες), είτε συσκευές VoIP κλπ.

Απαντά με δύο τελείως ετερόκλητες σημασίες.
Πρώτον, για να δηλώσει ότι ο ντιτζέι στο μαγαζί είναι τόσο γιατομπούτσο, που άμα δεν πιεις, δεν την παλεύεις μία. Και δεύτερον, αντί του «θα τον πιούμε», δηλαδή όταν βιώνεται το χρονικό ενός προαναγγελλόμενου πέοντα.

Αποτελεί εμφανή παραποίηση ονόματος γνωστού διατρίψαντος περί την καλλιτεγνείαν, του οποίου θα διατηρήσουμε την ανωνυμία.

Αυτός που έχει αναγάγει την μαλακία σε τέχνη και επιδίδεται σε αυτήν με ξεχωριστή μαεστρία.

Στη μουσική: ο αποτυχημένος σολίστ. Αυτός που θα γινόταν μουσικός της προκοπής μόνο αν ήταν το πουλί βιολί.

Κατά το εργατοπατέρας: είναι ο παλιός μεταλλάς που πουλάει ιστορία στους νέους. Ο εν λόγω μεταλλοπατέρας βέβαια μπορεί να έχει φάει τη ζωή του ακούγοντας μπούρδες και να μην έχει ακούσει τίποτε άλλο εκτός από κάποια συγκεκριμένα παρακλάδια του μέταλ (τα άλλα είδη μουσικής δεν προβλέπονται καν). Παρόλα αυτά έχει φροντίσει να γνωρίζει διάφορα συγκροτηματάκια που δεν τα ξέρει (δικαίως) ούτε η μάνα τους κι έτσι γίνεται ψαρωτικός προς τους άπειρους βαφτίζοντάς τα καλτ, underground κτλ...

Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι μεταλλοπατέρες που θα άξιζαν αυτόν τον χαρακτηρισμό γιατί διαθέτουν όντως γνώσεις και δεν είναι κολλημένοι... Επειδή όμως το heavy metal δεν είναι ΚΚΕ οι οδηγητές είναι περιττοί, ιδιαίτερα δε αν διαθέτουν και υφάκι!

Είναι ο μεταλλάς που ακούει ή παίζει καφρίλες, δηλαδή death metal (αλλά και γενικά όποιο παρακλάδι του μέταλ περιέχει πολλή βαβούρα και βοθραλέα φωνητικά). Στα ντουζένια του ο καφρομεταλλάς δεν θέλει να έχει καμιά απολύτως σχέση με ποζεριές, η τραγική του κατάληξή είναι όμως συχνά ακριβώς αυτή: κουρασμένος από τις πολλές καφρίλες, το γυρίζει τελικά στα αγαπησιάρικα, και όποιος δεν με πιστεύει, ας ρωτήσει τον Σπύρο των Deviser...

Η φανατική θαυμάστρια του Ville Vallo, όπως η ρουβίτσα είναι η φανατική θαυμάστρια του Ρουβά.

Μια τραγουδίστρια με πολύ καλή φωνή.

Ο έμπορας ουσιών.

Η επιδέξια χειρίστρια του ανδρικού μορίου. Το αριστοτεχνικό και ενδελεχές του παίξιμο θα μπορούσε να παρομοιαστεί με solo, επομένως σολίστ -> ψωλίστ.