Ορισμοί με ετικέτες (390)
Εμφανίζονται 11-20 από 390

(άκλ.) Ο χώρος. Λογοπαίγνιο με τις λέξεις χώρος και horror (αγγλ.: τρόμος, φρίκη). Μαθηματικό χούμορ.

Τα Μαθηματικά, από καθαρά φορμαλιστική άποψη, πραγματεύονται πάντοτε χώρους, ή αλλιώς δομές, σύνολα πάντως από πράγματα, τα οποία σχετίζονται μεταξύ τους είτε με απλούς είτε με φρικιαστικά πολύπλοκους τρόπους. Η δεύτερη κατηγορία μάλιστα έχει τέτοιο εύρος, που στην πιάτσα θ' ακούσεις να λεν ότι έτσι παίρνουν οι περισσότεροι χώροι τ' όνομά τους: προστιμήν δηλαδή του ανθρώπου που τρελάθηκε πρώτος, όταν τους βρήκε και τους μελέτησε. Πρώτος, μα όχι και τελευταίος...

Ευκλείδης λοιπόν και Μινκόβσκι, και Χίλμπερτ και Μπάναχ και Σομπόλεφ, και Κολμογκόροφ και Φρεσέ και Χάουσντορφ και Τιχόνοφ, καί καί καί —μα τί λεμε τώρα, εδώ κοτζαμάν πολωνικό έθνος έχει βογκήξει κάτ' απ' το αφύσικο βάρος αυτού που είν' εκεί, εσύ όμως δέν το βλέπεις (αυτό είναι σχήμα λόγου για τα μαθηματικά).

Κι' αν ποτέ —κούφια η ώρα που διαβάζει— ακούσετε για «χώρο vikar» στα μαθηματικά, μη με κλάψτε, αλλά να φέρνετε τσιγάρα, κάπου εκεί στο Άρκαμ θα μ' έχουνε, πιστεύω πως ξέρω και πού, τρίτη πόρτα κάτω, τρίτη κόμμα πρώτη τέταρτη πρώτη πέμπτη ένατη, δεύτερη έκτη πέμπτη τρίτη πέμπτη, όγδοη ένατη έβδομη ένατη τρίτη, και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά, εις τους αιώνας των αιώνων, αατά.

Το στρίψιμο ανδρικής ρώγας. Πονάει...

Σε λαϊκά, επαρχιώτικα αλλά και πρωτευουσιάνικα οικιστικά σύνολα της Ελλάδος μας, όπου δεν υπήρξε ποτέ κατά το παρελθόν σχέδιο πόλης και χωρικής ανασυγκρότησης, παρά μόνον άδειες οικοδόμησης οπουδήποτε και οποτεδήποτε, κατόπιν καταβολής λαδιών στις αρμόδιες υπηρεσίες (όχι ότι δεν συνεχίζεται «εντελώς τυχαία» και σήμερα αυτή η κατάσταση), πολλές φορές οι νοικοκυραίοι μας θέλοντας να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους ηναγκάζοντο να παρατήσουν το τρακτέρι για να το παίξουν αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, χωροτάκτες και περιβαλλοντολόγοι, δίνοντας έτσι τις «αυστηρές γραμμές» στο παραδοσιακό ύφος της λαϊκής μας αρχιτεκτονικής του «χτίζω όλο το οικόπεδο και ανεβάζω τόσους ορόφους όσες είναι οι κόρες μου».

Έτσι, οι κατά πολύ νεότεροι συντελεστές δόμησης και κάλυψης που εφαρμόστηκαν από τους πολεοδόμους δεν αποτελούν προϊόντα ακαδημαϊκής ερεύνης των μηχανικών παρά προέρχονται από την εφευρετικότητα του ακούραστου Έλληνα οικογενειάρχη να εφευρίσκει κανονισμούς και να τους εφαρμόζει ο ίδιος όπου και όποτε βρει τον αρμόδιο υπάλληλο που με περισσή δημοκρατικότητα και υπευθυνότητα θα του υπογράψει την άδεια.

Σε περιπτώσεις δε όπου το γεωτεμάχιο ανήκε σε έναν ή περισσότερους εξ’ αδιαιρέτου ή οριζοντίους ιδιοκτήτες, τότε, επειδή οι κόρες δεν ήταν δυνατόν να διαιρεθούν, ο συντελεστής κόρης αυξανόταν αθροιστικά. Έτσι, εάν ήταν 4 ή 5 τα αδέρφια ή ξαδέρφια ή, τελοσπάντων, τα φυσικά πρόσωπα που είχαν δικαιώματα στο ακίνητο (πράγμα σύνηθες στο Εθνικό μας Κτηματολόγιο) και είχαν από 2 κόρες έκαστος, τότε η άδεια για το δεκαόροφο έβγαινε με τα μπούνια.

Αργότερα, οι κόρες άρχισαν να μορφώνονται και να μετακομίζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα για να σπουδάσουν σε επαγγελματικά ιδρύματα. Έτσι, το εμπράγματο δικαίωμα «κόρη» μεταφερόταν από περιοχή σε περιοχή και μεταβιβαζόταν όλο στον επίδοξο «νοικάρη», ιδιοκτήτη σε περιοχή πλησίον του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Έτσι, έχουμε την τύχη σήμερα να μπορούμε να θαυμάζουμε τα σύγχρονα 20όροφα αρχιτεκτονικά θαύματα έξω από την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου και αλλαχού.

Μερικά μόνο από τα χιλιάδες οικιστικά σύνολα που έχουν σχεδιαστεί με βάση τον «συντελεστή κόρης» παρατίθενται εδώ μόνον για λόγους πρακτικής τεκμηρίωσης του λήμματος και είναι η Νέα Αλικαρνασσός του Ηρακλείου Κρήτης, ο Άγιος Βασίλειος στο Περιστέρι Αττικής, η Κυψέλη του Δήμου Αθηναίων, τα Μανιάτικα του Πειραιά, ο Αλμυρός Βόλου, διότι αν ξεκινούσαμε να τα αναφέρουμε όλα δεν θα τελειώναμε ποτέ.Ζωγραφική με το πόδι

Η φράση πέρασε στο λαϊκό λεξιλόγιο πριν 50 περίπου χρόνια. Πηγή της ήταν οι εισπράκτορες των αστικών λεωφορείων της εποχής.

Η τιμή των εισιτηρίων δεν ήταν ενιαία, αλλά καθοριζόταν από το μήκος της διαδρομής. Από την αφετηρία μέχρι την τάδε στάση, το εισιτήριο κόστιζε 1,30 δραχμές π.χ., μέχρι την δείνα στάση κόστιζε 1,60 δρχ, μέχρι την ταδεδείνα 2 δρχ, κ.ο.κ. Όποιος λοιπόν είχε κόψει από την αφετηρία εισιτήριο αξίας 1,60 δραχμών, έπρεπε να κατέβει μόλις το λεωφορείο έφτανε στην αντίστοιχη στάση, ή να πληρώσει την διαφορά μέχρι εκεί που ήθελε να συνεχίσει. (1)

Ο εισπράκτορας ανήγγειλε κάθε επόμενη στάση με μία μονότονη επαγγελματική φωνή, αλλά στις «τερματικές» μετά το όνομα της στάσης, η φωνή του γινόταν πιο ένρινη και αυστηρή όταν ανήγγειλε το game over των εκάστοτε εισιτηρίων, προειδοποιώντας έτσι τα ψιλολαμόγια να κατέβουν και να μην επιχειρήσουν παράβαση.

Παρ' όλο που ο εισπράκτορας ανήγγειλε σε κάθε τερματική στάση και το τέλος του δικαιώματος των εισιτηρίων της αντίστοιχης τιμής, «τέρμα τα μία και τριάντα», «τέρμα τα μία κι εξήντα», μόνον η φράση τέρμα τα δίφραγκα ευτύχησε να καθιερωθεί. Ίσως επειδή είχε μεγαλύτερο «όγκο» και στόμφο στην εκφώνηση, ή ίσως επειδή το δίφραγκο είχε αρκετή αξία και η φράση υποδήλωνε πως είχες κάνει και αρκετή υπομονή μέχρι τώρα.

Η φράση περικλείει και μια μαγκιά και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από την περασμένη γενιά, με την σημασία των: Μέχρι εδώ ήταν, Τέλος, Δεν πάει άλλο, Ως εδώ και μη παρέκει (2)

Χρησιμοποιήθηκε και σε πιο λάιτ έκδοση, για να δείξει την αποφασιστικότητα κάποιου ν' αλλάξει την μέχρι τότε στάση του. (3)

Μπήκε όμως και στην πολιτική φρασεολογία δείχνοντας την «μη ανοχή» του λαού απέναντι σε κάποιο πολιτικό πρόσωπο. (4)

Τέλος κατάφερε να δείξει και το τέρμα του νήματος για κάποιον. (5)

Όπως ο Ρωμαίος είχε την Ιουλιέτα και Μητσοτάκης την Μαρίκα, έτσι και ο Μέγας Τιμονιέρης Μάο Τσε Τούνγκ είχε για ηγερία την περίφημη Τζιανγκ Τσινγκ.

Η Τζιανγκ μοιράστηκε μαζί του στιγμές άφθονου γέλιου. Όπως όταν ο αστειάτορας Μάο σκάρωνε διασκεδαστικές φάρσες και καψόνια για τους πολιτικούς του αντιπάλους με ξεκαρδιστικά ονόματα όπως: «καθισμένος σε αναπαυτική καρέκλα», «βάτραχοι που πίνουν», «μαϊμούδες που κρατούν σχοινί» και «άγγελος να χτυπά τις χορδές της κιθάρας». Για αυτό το τελευταίο, ο βασανιστής περνούσε ένα σύρμα στο πέος του θύματος μέχρι το αυτί του και μετά το χτυπούσε σαν χορδή.

Στα πλαίσια των θυμηδίας που χαρακτήριζε τα ανέμελα χρόνια της πολιτιστικής επανάστασης, η Τζιανγκ συμμετείχε στην σπαρταριστή «Συμμορία των Τεσσάρων». Οι ανέραστοι και άνευ χιούμορ μεταρρυθμιστές κινέζοι που ανέλαβαν την εξουσία μετά τον θάνατο του Τιμονιέρη συνέλαβαν την Χήρα του και τα λοιπά μέλη της Συμμορίας. Προσφέροντας ένα τελευταίο ρεσιτάλ γέλιου, η Χήρα του Μάο δήλωσε στο δικαστήριο: «Ήμουν ο σκύλος του Προέδρου Μάο. Όταν ο Πρόεδρος μου ζητούσε να δαγκώσω κάποιον, εγώ τον δάγκωνα». Οι ένορκοι έκλασαν στο γέλιο, αλλά ο πρόεδρος του δικαστηρίου, που δεν σήκωνε από πλάκα, την καταδίκασε στην εσχάτη των ποινών. Η φυλακισμένη Τζιανγκ αυτοκτόνησε το 1991, εισπνέοντας τεράστιες ποσότητες νιτρώδους οξειδίου, το γνωστό σε όλους μας «αέριο του γέλιου».

Υπάρχούν δυο μεγάλες σλανγκικές αναφορές στην Χήρα του Μάο:

Α. «Χείρα του Μ.Α.Ο.» αποκαλείται το νοητό χέρι-γαργαλιέρα του αστειάτορα μαοϊστή που μας γαργαλάει με τα καλαμπούρια του και ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια.

Β. «Χήρα του Μ.Α.Ο.» αποκαλείται η «εύθυμη χήρα» η οποία πριν καλά-καλά κρυώσει το κουφάρι του κερασφόρου συζύγου της σαλπάρει και τραβάει πλώρη για άλλες πολιτείες...

Πανουσισμός, υπάρχει και ομώνυμη βιβλιοκασέτα του Τζίμη Πανούση. Αναφέρεται, υποθέτω, σε «γιάφκες» αριστεριστών που εξελίσσονται σε μπαφόσπιτα, καθώς ο ανθός της νεολαίας, το άλας της γης επιδίδεται στην ευγενή αθλοπαιδιά του μπάφκετ. Φαντάζομαι ότι ήταν ιδιαίτερα επίκαιρο στις αριστερές γενιές των σίξτηζ και σέβεντηζ. Επίσης, μπορεί να σημαίνει κάποιον που του ζαλίζεται ο έρωτας όταν ο καθοδηγητής του ξηγάει το διαλεκτικό προτσές.

Ασίστ: Χαλικούτης.

Μετά τo ραντεβού στα γουναράδικα του Άρη και το ινσέψιο των γιγάντων Ξηρού και Διαμαντόπουλου, η φράση απογειώθηκε για τα καλά:

Ραντεβού (ή καλή αντάμωση) στα ανταλλακτάδικα (Khan, 2015), γυράδικα, τσιπουράδικα, μπουγατσάδικα, βενζινάδικα, λιγνιτάδικα, αλλά και πουτανάδικα, παιχνιδάδικα/ρουφιανάδικα.

Με την απόδραση της Βίκυς Σταμάτη, οι αναμάρτητοι, πρώτοι λιθοβόλησαν: «Ραντεβού στα εσωρουχάδικα, μπριγιαντάδικα, Χοντοσεντράδικα, Γουναράδικα της Ζυρίχης, λουιςβιντάδικα, κουρτινάδικα».

● Άντε ρε, καλή αντάμωση ♫ κάτω στα λεμονάδικα! ♫

Αντί για το «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα».

Μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους (όπως πολλά από τα συνθήματα με υπογραφή Α σε κύκλο).

Η πιο πιθανή εκδοχή για μένα είναι:

'Ηρθαμε να αλλάξουμε τον κόσμο (κοινωνία κλπ) του σήμερα και να φέρουμε τον κόσμο του αύριο (π.χ. αναρχική κοινωνία).

Ήρθαμε, δηλαδή, εμείς οι εκπρόσωποι της κοινωνίας του μέλλοντος (τα αύρια) να γκρεμίσουμε ό,τι εκπροσωπεί το γερασμένο σημερινό κόσμο (τα σήμερα).

Παρόμοιας λογικής είναι πολλά συνθήματα που γράφτηκαν κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη '08.

• Είμαστε εικόνα από το μέλλον
• Ιστορία ερχόμαστε, κοίτα τον ουρανό
• Παλιέ κόσμε, πλέκουμε ένα σάβανο για σένα

Παρκάρω κάποιον = αφήνω κάποιον (τα παππουλούκια μου ή τα παιδιά μου ή το σκυλί μου ή το γατί μου) σε κάποιον άλλον για να τον/την φροντίζουν όσο λείπω για βραδινή έξοδο, διακοπές, καφεδάκι, ψώνια, κλπ.

Η έκφραση είναι υποτιμητική για το υποκείμενο. Λέγεται είτε όταν δεν θέλουμε να δείξουμε συναίσθημα κι ας το νιώθουμε, ή όταν πράγματι δεν το νιώθουμε και αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα πλάσματα σαν να ήταν αυτοκίνητο για παρκάρισμα όπου, αρκεί να το παρκάρουμε και να τελειώνουμε.

Έτσι αποκαλείται η εκσπερμάτωση ενός ή πολλών πεών στο πρόσωπο μίας ή περισσοτέρων γυναικών. Εκ του αγγλικού facial.

Είναι κοινό μυστικό ότι το υγρό πυρ περιέχει όλα τα φυσικά συστατικά που χρειάζεται το δέρμα για να διατηρήσει την ελαστικότητα και το σφρίγος του: φυσικά λιπίδια για ενυδάτωση, βασικά αμινοξέα και προσταγλανδίνες για αντιρυτιδική δράση, ψευδάργυρο κατά της ακμής, πρωτεΐνες για σύσφιγξη, βιταμίνη Ε και φρουκτόζη για την επούλωση πληγών.

Η Κλεοπάτρα διατηρούσε το σφριγηλό της δέρμα χρησιμοποιώντας κρέμα νυκτός αποτελούμενη από σπέρμα και μέλι. Μελετώντας σχετικούς αρχαίους παπύρους, ο διακεκριμένος Κολομβιανός μπαγαποντοπλαστικός χειρουργός Martin Carrilo ανέπτυξε την αντιγηραντική κρέμα «Egyptian Age Reversal» με δραστικό συστατικό το σπέρμα. Εκτός από το πρόσωπο, η θαυματουργή του κρέμα δρα ευεργετικά και στην σύσφιξη του στήθους και των γλουτών.

Προκειμένου όμως να πασαλείβονται με φλόκια αγνώστων Κολομβιανών μαντραχαλάδων, μήπως οι χρήζουσες δερματικής στοργής και προδέρμ θα έπρεπε καλύτερα να αδράξουν το πάντα πρόθυμο και διαθέσιμο ελιξίριο νεότητας που αναβλύζει ο μπαργαλάτσος των συντρόφων τους;