Ορισμοί με ετικέτες (2622)
Εμφανίζονται 1-10 από 2622

Γουστάρω, και γαμώ, ούμπερ, τέλειο, καταπληκτικό, και λοιπά καλολογικά. Επιρρηματική έκφραση των ογδόνταζ.

Προφ επειδή όταν είναι κάτι τόσο καλό το αγοράζουμε (ψωνίζουμε).

Πάσα: μπουρέκι στο μου 'χεις ξύσει τ' άντερα

Η κοιλιά, ειδικά η πατσοκοιλιά. Από το σχήμα που είχαν οι παλιές ψωμιέρες. Τώρα το έχουμε κόψει τελείως το ψωμί.

Ψωλοτύρι αποκαλείται η ποικιλία μαλακού τυριού που παράγει το μικρό τυροκομείο που κρύβει ο κάθε άνδρας στην περισκελίδα του.

Η παραγωγική διαδικασία ξεκινάει με το σμήγμα (σλανγκιστί: ούρδα), την κρεμώδη αλοιφή που εκκρίνεται ανάμεσα στην βάλανο και την ακροποσθία του πέοντος. Με εκούσιο ή ακούσιο τσακωμό με τα σαπούνια, η βασική αυτή μαγιά ζυμώνεται οργανικά κι αναερόβια με νεκρά κύτταρα, βακτηρίδια, ταρζανίδια, φλόκια, κατρουλιά κι άλλα μυστικά συστατικά του κάθε παραγωγου. Έτσι δένει το ψωλοτύρι, ένας «ζωντανός» οργανισμός του οποίου η υφή, το χρώμα, το άρωμα και (για τους μερακλήδες) η γεύση εξαρτάται inter alia από:

• Τον χρόνο παλαίωσης. Την πρώτη εβδομάδα θεωρείται ακόμα πρώιμο, με σχετικά ήπια χαρακτηριστικά μυτζήθρας. Ο βαθμός πολυπλοκότητας βελτιώνεται στην συνέχεια εκθετικά, και μετά την δεύτερη εβδομάδα ξεπερνάει σε δριμύτητα και την πιο ώριμη Gorgonzola.
• Την περιοχή προέλευσης του μικροπαραγωγού. Εάν εξαιρέσουμε τις πιο μούλτι-κούλτι γειτονιές, τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν μπορούν να συναγωνιστούν σε ουρδεσάνς την βουκολική επαρχία. Τι να κλάσει ένας αποτριχωμένος μετροσέξουαλ αρχιτέκτονας με λεύκανση μπροστά σε έναν νταβραντισμένο τυρόβλαχο από τον Τύρναβο που ξέρει να πήζει το τυρί;
• Τον ιδεολογικό προσανατολισμό του μικροπαραγωγού. Η άποψη αυτή αναπτύχθηκε από τον Μάνδρο Πασχαβέλη στην αμφιλεγόμενη μελέτη «Η θεωρία των δύο άκρων του βαλάνου» (εκδόσεις Πανεπιστήμιου του Πούτσεστερ) που πανηγυρίζει τις ασυναγώνιστες ποικιλίες ψωλότυρου παραγωγών που πρόσκεινται στις παρυφές του αντισυνταγματικού τόξου. Εφ ενός, οι διάφορες αριστεριάρικες συνιστώσες που έχουν κηρύξει ταξικό πόλεμος κατά της Ρεξόνας (βλ.πιχί τις φυλές των εκ πεποιθήσεως άπλυτων, των ταγαριώνε, κ.ά. εναλλακτικώνε ίντυ) με βιολογικές αλμυρόπουτσες που φέρνουν σε πατσουλί, σανταλόξυλο, καβουρδισμένα ξηροκαρπίδια και αμμωνία. Αφεδύο οι φασιστοειδείς τυροβρωμίκουλες τση ακροδεξιάς, που προσθέτουν στην σούπα βαρβατογόνες αναβόλες και μπρουταλίνες με αποτέλεσμα η ουρδεσάνς των καλλιεργειών του τυροπήγματος τους να παραπέμπει μονοδιάστατα σε τραγίλες και κλούβια αυγά.

Αυτά λοιπόν παιδάκια για σήμερα. Για περισσότερα, μην παραλείψετε να μελετήσετε το ανύπαρκτο λήμμαν του ατσεγκέ τυρί.

Το ανδρικό σπέρμα, άκα το ψωλόχυμα, το ερωτικόν γλεύκος, το παχύρρευστον πίαρ.

Σλανγκιά του σλανγιωτάτου ποιητού Ανδρέου του Εμπειρίκου.

Το ερωτικόν γλεύκος που εκτοξεύει κατά λιπαρά κύματα ο σφύζων ερωτικός πίδαξ του ανδρός. Μια από τις πολλές ερωτικές κρέμες κι αφρούς που πραγματεύεται ο σλανγιώτατος Ανδρέας ο Εμπειρίκος.

Βλ. επίσης ψωλοχυμός, ψωλόχυμα, μουνόχυμα, μουνόγαλα et al.

Ολοθούριο. Επίσης γνωστός ως «γυμνοσάλιαγκας της θάλασσας» κατά τους Σιγκαπουριανούς, «αρουραίος της θάλασσας» κατά τους Κινέζους, ενώ, κατά τους Έλληνες, «αγγούρι της θάλασσας» ή «πουτσόγυαλος».

Για την αποτελεσματικότητα του ως δόλωμα για όσους το έχουν δοκιμάσει κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Κάποιοι άλλοι όμως προτιμούν να το φάνε παρά να το δολώσουν. Η μορφή και ονομασία του θαλασσινού αυτού έχουν μια δυναμική για σλανγκική χρήση από αυτούς που ασχολούνται με ψαρέματα, λούτσους, ζαργάνες κ.τ.λ.

Ορίστε και μια συνταγή:
Αφού τα καθαρίσουμε, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό (οι Κινέζοι προτιμούν το θαλασσινό) και τα αφήνουμε να βράσουν για μια ώρα περίπου. Μετά τα βγάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε σάλτσα σόγιας, ginger τριμμένο στον τρίφτη, λίγο τριμμένο σκόρδο και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Στο τέλος θα ρίξουμε λίγο λάδι κατά προτίμηση λιναριού. Ο ψωλιάγκος βέβαια μπορεί να μαγειρευτεί και με προσθήκη λαχανικών όπως ρίζες λωτού, σπόρους λωτού, φύκια, σπανάκι που προστίθεται μόλις σβήσετε την φωτιά, σέλινο κ.α.

Είναι ένα είδος ψαριού με χαρακτηριστικό το μεγάλο του μέγεθος.

Είναι κάτι σαν το μουνόκωλο. Μόνο που, αντί για το μουνί και κώλο, αναφέρεται στην ψωλή και τα λαμπούρια.

Μπορείς να το πεις με πολλούς τρόπους, μιας και υπάρχουν εκατοντάδες ονομασίες για το πέος και για τους όρχεις. Π.χ. ψωλάρχιδο, καυλάρχιδο, τσουτσουνάρχιδο, πουτσάρχιδο, ψωλάμπουρο, καυλάμπουρο, τσουτσουνολάμπουρο κ.α.

Συνδυασμός των λέξεων ψωλή και χιονάνθρωπος. Είναι ο χιονάνθρωπος που έχει και ψωλή.

Συνδυάζει το παιδικό παιχνίδι με την άρνηση της συμβατικής ηθικής (εξ ου και η ψωλή) και ωσεκτουτού η συνήθης κατάληξή του είναι η ίδια με των αρχαίων αγαλμάτων από τους χριστιανούς: ο ακρωτηριασμός του επίμαχου σημείου ή/και η πλήρης καταστροφή του από κάποιον ηθικό πολίτη...

Κανονικά (δλδ στην εκκλησιαστική αργκό) το ψυχοχάρτι είναι το χαρτί στο οποίο γράφονται τα ονόματα των προς μνημόνευση σε λειτουργία, ζωντανών ή συχωρεμένων. Δεν είχα ιδέα. Νταξ, θα πάω στο δγιάλο.

Πριν πάω όμως, να σας πω ότι ο Φώτης Γιαγκούλας ονόμαζε έτσι το χαρτί που -εν είδει προκήρυξης- άφηνε στα πτώματα των θυμάτων του εξηγώντας τους λόγους του φονικού.

Ο συγγραφέας του β' παραδείγματος μεταχειρίζεται σε συνέντευξή του εδώ πληθυντικό αριθμό, καθώς τεκμηριώνει επαρκώς τη μάλλον γενικευμένη χρήση τέτοιων σημειωμάτων από διάφορους λήσταρχους. Όσον αφορά όμως τη λέξη αυτή καθαυτή, δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τη χρήση της και από άλλους επαγγελματίες του είδους. Δεν μπορεί λοιπόν με βεβαιότητα να θεωρηθεί ληστρική αργκό και όχι απλώς προσωπική, Γιαγκούλεια ειρωνεία. Την καταγράφω όμως για τον μακάβριο σαρκασμό του πράγματος και γιατί φαντάζομαι ότι κάπως έτσι ξεκινάει την όποια διαδρομή της μια αργκοτική έκφραση.

Ο γούγλης αποκαλύπτει και πιο σύγχρονες έννοιες της λέξης, όπως τρελόχαρτο και κάτι άλλες που περιγράφονται μόνο περιφραστικά αλλά έλεος ρε πστ, μου βγήκε η ψυχή για να το γράψω το ρημάδι.

Να με μνημονεύσετε στην επόμενη προσευχή σας.