Ορισμοί με ετικέτες (187)
Εμφανίζονται 11-20 από 187

Υπάρχουν τουλάστιχον τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:

• Η ναζιάρα και κυκλοθυμική μεναγκό που κάνει κορδελάκια, κρημνοβατώντας ανάμεσα στην καύλα και τον πρηξαρχιδισμό. Χρησιμοποιείται και για τα πενήντα φύλα.
• Η ποττάνα η ξεσκισμένη η μοίρα μας, το φελέκι μας dedans που velut luna statu variabilis.
• H μπαλιά-μπεκάτσα που πέρασε και δεν ακούμπησε. Ωσεκτουτού, ο γουτουπού μπαλαδόρος.
• Η κορδελιασμένη διαδρομή του μοτοκροσά.

Πάσα από Δ.Π. - Kilerakias.

Δεν αναφερόμεθα στον πληθυντικό του κλειδιού, αλλά στην κακόβουλη συνήθεια ορισμένων να βγάζουν τα απωθημένα τους γδέρνοντας αυτοκίνητα με κλειδί ή κατσαβίδι.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες (συχνά αλληλοεπικαλυπτόμενες) λεβέντηδων που προβαίνουν σε κλειδιές ή κατσαβιδιές:

• Οι αγάμητες κοπμπλεξάρες: η κλιμακούμενη οικονομική κατάρρευση και η κυρίαρχη ιδεολογία του λαϊκισμού απενοχοποιούν και τροφοδοτούν τον φθόνο προς τους λιγότερο αναξιοπαθούντες που ακόμα κυκλοφορούν με τσίλικα τουτούνια (βλ. πρώτο παράδειγμα).
• Οι κακώς εννοούμενοι βιτζιλάντες (μασκοφόροι και μη): αυτάρεσκα τιμωρούν όσους νταλάρες σταθμεύουν παράνομα ή απερίσκεπτα, παρεμποδίζοντας πεζούς, αμέα, κ.ταλ.. Στην πράξη ξεπερνούν σε γυφτιά τα θύματά τους κατά πολλά κιλά μαλακίας (βλ. δεύτερο παράδειγμα).

Καταγράφουμε για λόγους πληρότητας τις περιπτώσεις θυμάτων κλινικής ιδιωτείας που λόγω δεισιδαιμονίας κάνουν κλειδιές στα γίδια τους τα αμάξια για το μάτι.

Εκ του κλειδιού και του γαμοσλανγκοεπιθήματος -ιά.

Οι «ανακλαστήρες οδοστρώματος», τα μικρά μεταλλικά αντικείμενα που περιέχουν μια ανακλαστική του φωτός επιφάνεια και πακτώνονται στο οδόστρωμα για να εφιστούν την προσοχή στους οδηγούς τη νύχτα.

Απευθείας μετάφραση του αγγλικού «cat's eye».

Υπάρχουν τουλάστιχον πέντε μεγάλες κατηγορίες από σκοτώστρες:

• Οι επικίνδυνοι και γιομάτοι κoκοτεχνίες δρόμοι-καρμανιόλες. Κλασικές περιπτώσεις οι γκραν-γκινιόλ Εθνικές Οδοί μας που εξακολουθούν να μην έχουν διαχωριστικό σε πολλά σημεία (βλ. Κορίνθου-Πατρών, Μαλιακός, κλπ). Βλ. παραδείγματα 1, 2.
• Επικίνδυνα σημεία και παγίδες: κακά ρυθμισμένα φανάρια σε διαβάσεις πεζών, πεζόδρομοι με απύθμενες πηγάδες, σκουριασμένα αιχμηρά γκαβλιτσέκια σε (κατ' ευφημισμόν) παιδικές χαρές και πάει λέγοντας. Βλ. παραδείγματα 3, 4.
• Πλύ επικίνδυνα πουτσύλατα: σκεϊτ, πορδήλατα χωρίς φρένα, πραπρά και μοτοσακά, γκαζοσκοτώστρες, κ.ταλ. Βλ. παραδείγματα 5, 6, 7.
• Γιαγιούμπες και μπάρμπα-Μπρίλιοι στο βολάν και πάσης φύσεως γκαζοφονιάδες και μαλάκες τση ασφάλτου που σπέρνουν τον θάνατο. Βλ. παραδείγματα 8, 9.
• Μυγορακέτες για στιγμές χαλάρωσης.

Όρος που χρησιμοποιείται στη Λακωνία και δη στη Σπάρτη. Ταυτίζεται με την λέξη νερόλακκος.

Αρχικά, λούμπα ονομάζονταν ένας τύπου «λάκκος» που είχαν τα συνεργεία αυτοκινήτων, πριν της διάδοσης των υδραυλικών ανυψωτήρων, ώστε να μπαίνει μέσα ο μάστορας και να αλλάζει τα λάδια του αυτοκινήτου. Με αυτή της τη μορφή, η λούμπα ήταν δάνειο από το αγγλικό lube bay. Στη περιοχή της Λακωνίας όμως η λέξη διευρύνθηκε και έφτασε να σημαίνει τον λάκκο με νερά, και δη το κοίλωμα στο έδαφος που σωρεύει μέσα του το νερό της βροχής.

Συνήθως χρησιμοποιούμε τον όρο για να χαρακτηρίσουμε τον ήχο μιας μηχανής ή ακόμη και την μηχανή. Ο ξηροκάμπανος αυτός ήχος ακούγεται κατά το πάτημα του συμπλέκτη της μηχανής. Ο λόγος που οι μη ξηροκάμπανοι συμπλέκτες δεν... ξυπνάνε πεθαμένους, είναι γιατί όλο το σύστημα είναι μέσα σε λουτρό λαδιού, σε αντίθεση με τους ξηροκάμπανους.

Οι γνώστες του είδους ξέρουν ποιο είδος μηχανής πλησιάζει με το άκουσμα του ήχου.

Έτσι αποκαλείται ...ελληνιστί ο «μετατροπέας ροπής», παρηχώντας το ξενικό «torque converter» από το torque = ροπή και converter = μετατροπέας.

Πρόκειται για εξελιγμένη μορφή του υδραυλικού συμπλέκτη. Είναι ένας μηχανισμός με εξαρτήματα από χάλυβα που αποτελείται από το κέλυφος, τον στάτη, τον στρόβιλο και την αντλία. Σκοπός του η ομαλή, προοδευτική, αθόρυβη και χωρίς κραδασμούς, τριβές ή φθορές, υδραυλική με λάδι μετάδοση της περιστροφικής κίνησης από τον κινητήρα στο φορτίο του.

Κατά κανόνα υπάρχει σε όλα τα αυτοκίνητα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.

Το συναντάμε και ως τρικουβέρτο (και όχι τρικούβερτο που είναι άλλο πράγμα και χαρακτηρίζει, αρχικά, πλοίο με τρεις κουβέρτες).

Υπάρχουν τουλάστιχον δυο μεγάλες κατηγορίες φλορέτας:

• Το κλασσικό γερμανικό πραπρά-σκυλί Kreidler Florett. Μεσουρανούσε στους Ελληνικούς δρόμους στα πενήνταζ και εξήνταζ και σήμερα αποτελεί συλλεκτικό αντικείμενο καλτιάς. Η Kreidler βάρεσε κανόνι το '82.
• Ο ακραίος φλώρος, η φλωρεντία, η φλωρεσιέντα, η φλωρόπουστα.

Ώρα αιχμής, στάση Πολυτεχνείο, έχει να περάσει τρόλεϊ στην άνοδο πάνω από τέταρτο... Ο κόσμος στην στάση αυξάνεται εκθετικά, οι διάφορες εθνικότητες ανταλλάσσουν πολιτισμό με την άκρη του ματιού να είναι καρφωμένη πάντα στο βάθος του δρόμου... Η αναμονή τσακίζει κόκαλα, οι ταρίφες με σαρδόνιο χαμόγελο κάνουν πασαρέλα μπροστά μας παίζοντας τα φώτα, τελικά τσιμπάνε 2 απελπισμένα θύματα... μείον 2 σκεφτόμαστε με ικανοποίηση οι υπόλοιποι...

Εκεί που όλα έδειχναν χαμένα, ξάφνου αχνοφαίνεται η κίτρινη ελπίδα, το μεταφορικό μέσο της καρδιάς μας... Επικρατεί στιγμιαία αναστάτωση στους εν δυνάμει επιβάτες, ο ανταγωνισμός μεγάλος, καθένας πρέπει να κινηθεί γρήγορα αγνοώντας τον διπλανό του, εδώ πια δεν χωράνε συναισθηματισμοί...

Το τρόλεϊ σταματάει στο φανάρι μόλις λίγα μέτρα πριν από την στάση, φαίνεται ότι κουβαλάει πολύ κόσμο μέσα, οπλιζόμαστε με αποφασιστικότητα...

Πράσινο, εκκίνηση, στάση, οι πόρτες ανοίγουν, κατεβαίνει ένας, δεν χωράνε άλλοι, οι νόμοι της φυσικής κάμπτονται, η έννοια του όγκου επαναπροσδιορίζεται, με λίγη καλή θέληση ανεβαίνουν τελικά καμιά 20αριά άτομα... είναι πραγματικά απίστευτο πόσα μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος...

Σκέφτομαι. (Άρα υπάρχω!!). Δεν μπαίνω.

Μετά από 4 προσπάθειες οι πόρτες καταφέρνουν να κλείσουν και το τρόλεϊ ξεκινάει... παραμορφωμένες μούρες κολλημένες στα τζάμια με ένα αίσθημα ικανοποίησης τύπου«τα καταφέραμε διάολε!».

Το «παιδομάζωμα» έχει συντελεστεί και στεφθεί με απόλυτη επιτυχία.

Μόλις λίγα δευτερόλεπτα αργότερα σκάει καινούριο τρόλεϊ όπου επιβιβάζομαι με ανθρώπινες συνθήκες.

Τι κρίμα που δεν περίμεναν λίγο ακόμα και οι άλλοι...

Φώκια ή υγρή φώκια: ειδικό στεγανοποιητικό υγρό, κυρίως για ψυγεία αυτοκινήτων τα οποία έχουν τρυπήσει ή έχουν υποστεί ρωγμή.

To υγρό στη σύστασή του περιέχει ρινίσματα χαλκού και αλουμινίου, τα οποία στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από το ελαττωματικό σημείο, το φράζουν και σταματάνε έτσι τη διαρροή.

Μια κλασική μέθοδος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος στα παλιότερα χρόνια (αλλά και στις μέρες μας ως λύση ανάγκης), ήταν η χρήση ελληνικού καφέ, όπου οι κόκκοι του παίζανε το ρόλο των σημερινών ρινισμάτων, ενώ κάποιες φορές γινόταν χρήση ακόμα και λουκουμιού.

Ενδιαφέρον ωστόσο έχει η ετυμολογία του λήμματος, καθώς η ονομασία του υγρού προέρχεται από την χειρότερη μετάφραση που μπορεί να επιλέξει κανείς, ανάμεσα στις δύο βασικές σημασίες της αγγλικής λέξης «seal», από το πλήρες «liquid seal», που αναγράφεται πάνω στη συσκευασία του στεγανοποιητικού υγρού και που εκτός των άλλων σημαίνει και «επισφράγιση - στεγανοποίηση».

Τέλος να σημειωθεί πως, αν και πειραματικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλου είδους διαρροές, όπως σε λέβητες, σε καλοριφέρ, σε ηλιακούς κ.λπ.