Υπάρχουν βέβαια πολλά παρεμφερή λήμματα που, όμως, δε δίνουν όλες τις σωστές έννοιες.

Λαμόγια: Έκφραση της καθ' ημάς ελληνικής, πάλαι ποτέ, μαλλιαρής (slang), με συγκεκριμένες έννοιες, αν και αμφιλεγόμενη, διότι οι ορισμοί της είναι μάτσο και οι ετυμολογίες αρπαχτές, πώς λέμε, αρπακόλλα. Παίρνω αμ-παριζάκι και βγαίνω.

Κατά τον Τριανταφυλλίδη (ca. 1950): μόνο στη φράση την κάνω λαμόγια, φεύγω, ξεφεύγω, σκαπουλάρω, ή δεν παρουσιάζομαι κάπου, πχ: Tον περίμενα τόση ώρα κι αυτός την έκανε λαμόγια.

Κατά τον Τσιφόρο (ca. 1960) και άλλους συνομηλίκους του (πιο κοντά στην τωρινή αλήθεια): αβανταδόρος, κράχτης, παίχτης-μαϊμού που παρασύρει τα κορόιδα.

Κατά τον Ντινόσαυρο (ca. 2010): Η άποψη πολλών λεξικογράφων (;) ότι προέρχεται από το ισπανικό la moya (= η τάδε), δε στέκει. Είναι όντως ισπανόφερτος ο όρος, με τη διαφορά ότι προέρχεται από το πλουσιότατο «λουνφάρδο» (slang/argot) του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο. Η λέξη είναι σκέτο μόγια· το θηλυκό άρθρο λα είναι προφανώς μεταγενέστερη «ελληνική» προσθήκη για να μοιάζει πιο σπανιόλικο ή ξενόφερτο. Για το πώς ο όρος διέσχισε τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, δηλώνω άγνοια (pero puedo seguir buscando).

Διά του λόγου το αληθές, ιδού τα πολυάριθμα συνώνυμα και ο ορισμός που ψάρεψα στα διάφορα ισπανόφωνα λεξικά (Diccionario de Lunfardo, Diccionario del Tango, Diccionario de la Real Academia Española, etc.):

  • Moya: estafa, fraude, trampa, ardid, engaño, triquiñuela, astucia, embrollo, manejo oculto con que se prepara algún fraude o engaño, superchería, picardía...Τα οποία δε μεταφράζω γιατί είναι απλώς συνώνυμα.
  • Moya: Se denomina «moya» a aquellas personas que tienden a tirar «matufias» para escapar de una situación complicada. Por definición, al hablar de moya se habla de un acto generalmente ílicito o incorrecto para salir de una situación, se podría decir que es la salida fácil.Μόγια: Αποκαλούνται «μόγια» τα άτομα που βολεύονται κάνοντας «matufias» (λαδιές, κόλπα, απάτες, λοβιτούρες) για να γλιτώσουν από μπερδεμένες καταστάσεις. Εξ ορισμού, λοιπόν, «μόγια» χαρακτηρίζει μια πράξη γενικά παράνομη ή ανάρμοστη που κάνουν όσοι θέλουν να λακίσουν από κάποια δυσκολία. Θα το λέγαμε «πρόχειρη λύση».

Όποιος επιδίδεται σε «moya» λέγεται moyero (ή matufiero). Τα μεταγενέστερα ελληνικά παράγωγα (το λαμόγιο, τα λαμόγια, η λαμογιά, οι λαμόγιες, κλπ.) που ήδη υπάρχουν στο σλανγκ.γκρ ελάχιστα τροποποιούν το τρέχον νόημα.

Παραδείγματα υπάρχουν στον ίδιο τον ορισμό.
Για plus ultra παραδείγματα, κάντε αίτηση. Στην πολύπλευρη και περίπλοκη ζωή μου, έχω διατελέσει και «λαμόγια».

την έκανε la moye... (από MXΣ, 30/07/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η γνωστή προσευχή ''Πάτερ Ημών''. Στον ενικό, λειτουργεί σαν απειλή. (πχ. κάτσε ήσυχα αλλιώς θα ακούσεις το πάτερ ημών). Ο πληθυντικός όμως, δίνει στη φράση μας μια χροιά προειδοποίησης, συμβουλής, προετοιμασίας για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ενίοτε, χρησιμοποιείται κυριολεκτικά. Απλά ο αδόκιμος πληθυντικός δίνει μια όχι τόσο επίσημη νότα, μια πιο σκωπτική άποψη.

Φαίνεται (ή ακούγεται καλύτερα) σαν μπαμπαδισμός, αλλά δεν είναι.

  1. Σύμφωνα με την επίμαχη μετάφραση, η ημέρα της κρίσεως κοντοζυγώνει: 21 Μαΐου του 2011. Αφήστε τα πληκτρολόγια κι αρχίστε τα πατερημά!
    (από φόρουμ lexilogia.gr)

  2. να απολυθούν όλοι οι παπάδες.
    ποιά είναι η παραγωγκότητά τους ;
    με τα πατερημά και κυριελέησον ανεβαίνει το ΑΕΠ ; (απο phorum.gr)

  3. Ρε σου λέω, τα' χω πάρει! Θα με δούνε και θα αρχίσουνε τα πατερημά ....

(από Galadriel, 30/03/15)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το λήμμα αυτό αποτελεί μια απόπειρα καταγραφής των συνηθισμένων αργκό ή απλώς καθημερινών εκφράσεων που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιστάσεις χαιρετισμού, πχ τηλεφώνημα, συνάντηση στον δρόμο, κλπ.

Θα χρειαστεί η συνεισφορά σας οπωσδήποτε, όπως έγινε και σε άλλα λήμματα (πχ γαμοσλανγκοτέτοια (= σλανγκογραμματική), πούστης κλπ).

disclaimer: είμαι εντελώς τελείως άσχετη από χεσεμές καθότι δεν το 'χω, επιπλέον δεν τσατάρω, οπότε όλα τα καλωσορίσματα κλπ μέσω κινητού ή τσατ δεν τα ξέρω, άρα προσθέτετε αβέρτα στα σχόλια, και μετά θα τα χώνω μες το λήμμα.

α. χαιρετισμός
Έλα...
Πώς πάει; / Πώς πάμε;
Τι κάνεις;
Τι γίνεται; / Τι έγινε;
Τι νέα; / Κανα νέο; / Τα νέα σου
Κομόν σαβά;
Όλα καλά;
Γερός, δυνατός;
Τι φκιάνζ;
Τι κάμνεις;
Τι κλάνεις;
Τι λέει;
Πού 'σαι;
Πού 'τσαι;
Πούτσουνα;
Μάκια μάκια όπα όπα
Καυλώστονα!
Καλώς τ' αρχίδια μας τα δυο (που κάνουν σαν καμπαναριό)
Καυλημέρα / καυλησπέρα

β. απάντηση
Άς τα λέμε
(Να,) Εδώ
(Όλα) Καλά / καλάααα...
Καλά μωρέ
Κυριλέ
Τα γίδια
Τσουλάει
Ήσυχα
Γενικά / γενικώς Νταξ μωρέ
Όλα παλιά
Ζω
Χαλαρά
Μια χαρά χαράδρα

γ. η συνέχεια
δεμελές
δεμελέρε
τι άλλα (νέα);

δ. κλείσιμο
Αυτά μωρέ
Καλά τότε
Μιλάμε
τα λέμε
τα λέμε λέιζερ
τα λέμελε
τα μελέ μελομακάρονα
μάλιστα
γεια χαράδρα
καβληνύχτα

ε. συνδυασμός
- Έλα, πώς πάει, τι γίνεται, όλα καλά; - Καλά μωρέ, εδώ, τσουλάει.
- Δεμελές, τι άλλα νέα;
- Τίποτα μωρέ, ήσυχα.
- Καλά, τα λέμε λέιζερ.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Με τη χρήση του όρου προσδίδεται παιδική προσωπικότητα στο υποκείμενο, το οποίο ως παιδί που είναι, είναι αεικίνητο, παίζει, χαίρεται και ουδεμία σταθερότητα έχει.

Είναι γενικώς απρόβλεπτο.

-Πού θα βγείτε;
-Παίζει, δεν το έχουμε αποφασίσει.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το γρηγορόσημο είναι μορφή λαδώματος που καταβάλει ο πολίτης σε μεσάζοντα (κυρίως του δημοσίου) για να τακτοποιηθεί κάποια γραφειοκρατική του υπόθεση στο χρόνο που φυσιολογικά θα έπρεπε να τακτοποιηθεί εάν η Ελλάδα δεν ήταν μια τεράστια σφηκοφωλιά από διεφθαρμένους καρεκλοκένταυρους και εκβιαστές χωρίς τσίπα και ενδοιασμούς.

Πόσο πάει;

Τα Δημόσια Νοσοκομεία (χρυσό μετάλλιο) χρεώνουν €40 έως €5.000.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν χίλιους δύο ευφημισμούς για το γρηγορόσημο, όπως «αμοιβή για το συμβούλιο». Η ζήτηση για ιατρικές υπηρεσίες (ειδικά όταν κινδυνεύουν ζωές) είναι ιδιαίτερα ανελαστική, με συνέπεια οι στερούμενοι ηθικών αναστολών γιατροί να ξεζουμίζουν τον ανθρώπινο πόνο στο έπακρο.

Οι Πολεοδομίες (αργυρούν μετάλλιο) χρεώνουν €50 έως €13.000.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί στην Ελλάδα συναντάει κανείς τα ειδεχθέστερα αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά εξαμβλώματα της οικουμένης; Μην αναρωτιέστε πια!

Οι Εφορίες (χάλκινο μετάλλιο) χρεώνουν €20 έως €20.000. Για φορολογικό έλεγχο εταιριών, πραγματοποιείται ad hoc παζάρι με βάση ποσοστό επί του τζίρου της εταιρίας.

Όσοι εφοριακοί είναι τίμιοι είναι νεοπροσληφθέντες ή βλάκες.

Το Υπουργείο Μεταφορών (ειδικό βραβείο για έλεγχο πληθυσμού μέσω χιλιάδων θανατηφόρων ατυχημάτων κάθε χρόνο) χρεώνει €30 έως €15.000.

Αξίζει να σταθούμε στο γεγονός ότι πάνω από 130.000 διπλώματα οδήγησης (το 1/3 του συνόλου!) χορηγούνται ετησίως σε άσχετους και επικίνδυνους για την δημόσια ασφάλεια οδηγούς-δολοφόνους με γρηγορόσημο. Η ταρίφα είναι €300 για ΙΧ και €1.000 για επαγγελματικά διπλώματα. Κάποιος τέλος μπορεί να περάσει από δημόσιο ΚΤΕΟ το σαφρακιασμένο και επικίνδυνο πουτσύλατο του προσκομίζοντας €150.

Δήμοι, Υπουργείο Υγείας, ΙΚΑ, Νομαρχίες, ΔΕΗ, Κτηματολόγιο, Τράπεζες, ΟΤΕ, Δασαρχεία και ΟΕΚ (επιλαχόντες χρεώνουν €20 έως €20.000

Όλοι έχουμε προσωπικές εμπειρίες με τα μπουμπούκια) αυτά!

Αξίζει να αναφερθούμε σε μια νέα κατηγορία μιζαδόρων, των παρακρατικών τσάτσων. Πρόκειται για εταιρίες συμβούλων με πολιτικό δόντι που υπεργολαβικά ελέγχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν επιδοτηθεί (πχ από το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) για λογαριασμό του δημοσίου (π.χ. του Υπουργείου Ανάπτυξης). Ουαί και αλίμονο σε όποια ιδιωτική εταιρία δεν καταβάλει σε αυτούς τους ξεφτίλες γρηγορόσημο. Ένας περιβόητος παρακρατικός τσάστος, ο οποίος επιδεικνύει το χρυσό του Rolex Daytona σαν γύφτικο σκερπάνι, είναι υπεύθυνος για το κλείσιμο μιας τέτοιας εταιρείας (και την απώλεια αρκετών θέσεων εργασίας) επειδή η υπό έλεγχο εταιρεία δεν δέχθηκε να του προσφέρει γρηγορόσημο...

Πως ξέρεις εάν πρέπει να τα χώσεις;

Τα «σήματα» ποικίλουν ανάλογα με τον χαρακτήρα και τον βαθμό απληστίας του αποδέκτη. Συνήθως, η κουβέντα ξεκινάει ακροθιγώς με διατυπώσεις όπως: «υπάρχουν κάποια προβληματάκια με την υπόθεσή σάς, αλλά κάτι μπορεί να καταφέρω, ίσως υπάρξουν και κάποια μικροέξοδα...». Άλλες φορές, ο αποδέκτης μπαίνει κατευθείαν στο ψητό: «για να διευθετηθεί η υπόθεσή σας θέλω €3.500«.

Στους πιο αναίσχυντους αποδέκτες γρηγορόσημων συγκαταλέγονται Στρατιωτικοί που εμπλέκονται σε δημόσιους διαγωνισμούς του Υπουργείου Αμύνης. Δεν διστάζουν να σε πρήζουν τηλεφωνικά το σαββατοκύριακο σπίτι σου για να μάθουν πότε και πού θα καταβληθεί το γρηγορόσημό τους...

Πηγές: “Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς”, προσωπικές εμπειρίες, .

Ο Υπουργός Οικονομικών, Αδάμ Ρεγκούζα (...) φέρεται να παρότρυνε τους τελωνιακούς να μειώσουν από μόνοι τους το «γρηγορόσημο» (ιστιοσελίδα του BBC)

Πολλές δημόσιες υπηρεσίες δυσκολεύουν το έργο των ΚΕΠ προκειμένου να μη χάσουν την απευθείας επαφή τους με τους πολίτες και κατ΄ επέκταση το γρηγορόσημο. Ασφαλιστικά Ταμεία, διευθύνσεις Μεταφορών, εισαγγελίες και δήμοι συγκαταλέγονται στις υπηρεσίες που με διάφορα τεχνάσματα και με την ανοχή της κυβέρνησης καθυστερούν τη διεκπεραίωση αιτημάτων από τα ΚΕΠ, πλήττοντας την αποτελεσματικότητά τους και την εμπιστοσύνη των πολιτών προς αυτά. (ιστιοσελίδα)

Η κορη μου πριν 3 μηνες το πηρε (άδεια οδήγησες) σε 15 μερες «χωρις γρηγοροσημο».Με ....γρηγοροσημο θα το επαιρνε σε 3-4 μερες... (από φορουμ)

Ξένος επενδυτής χαριτολογώντας ανέφερε ότι η πιο ολοκληρωμένη έκφανση της δημοκρατίας στη χώρα μας είναι η διαφθορά της δημόσιας διοίκησης, όπου όλοι, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πρέπει να καταβάλουν το γρηγορόσημο -όπως εύστοχα περιέγραψε ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης- αν θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους. Mπροστά στη διαφθορά είναι πραγματικά όλοι ίσοι! (Καθημερινή)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία