Έτσι χαρακτηρίζουν μανάβηδες κηπευτικά, όσπρια ακόμη και μανιτάρια που εμπορεύονται για να διαφημίσουν την ανώτερη ποιότητά τους, αλλά και νοικοκυρές, κυρίως παλιάς κοπής, που τα μαγείρεψαν για να παινέψουν τη νοστιμιά τους.

Μόνο σε νυν χορτοφάγους από επιλογή μπορεί να ακούγεται οξύμωρος ο χαρακτηρισμός.

Η ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση κρέατος αποτελεί έναν από τους δείκτες του βιοτικού επιπέδου ενός πληθυσμού και πενήντα χρόνια πριν οι Έλληνες καταναλώναμε κατά μέσο όρο περίπου τέσσερις φορές λιγότερο κρέας απ’ ό,τι σήμερα λόγω ανέχειας.
Και μάλλον από εκείνα τα χρόνια επιζεί ο χαρακτηρισμός, όταν σε κάποιους η μικρή κατανάλωση κρέατος προκαλούσε διαφορετικά προβλήματα υγείας απ’ ό,τι σήμερα.

Αν δεν πρόκειται για επιβίωση, αλλά αναβίωση… δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.

Συναφώς προς τους άλλους ορισμούς του κρέατος ως νωθρού ανθρώπου, άμπαλου ποδοσφαιριστή και παίκτη με χαμηλές επιδόσεις, ως κρέας χαρακτηρίζεται και η υπερβολικά νωθρή, απαθής και παθητική ερωμένη. Ιδίως στην μπουρδελοσλάνγκ, αποτελεί συνώνυμο του έπιπλο και του κομοδίνο.

(Για το γερμανό μεταφραστή βέβαια να πούμε ότι το κρέας αποτελεί μια μεταφορά που έχει καταστεί λιγότερο τεχνικός όρος σε σχέση με τα έπιπλο και κομοδίνο, καθώς επίσης και το ότι η σημασία αυτή είναι λιγότερο χαρακτηριστική του κρέατος από ό,τι ο άμπαλος ποδοσφαιριστής).

Στο μποντιμπιλντεράδικο συμφραζόμενο, κρέας είναι η καθαρή, άπαχη μυική μάζα, απόλυτο ιδανικό των πιστών του αθλήματος.

Να σημειωθεί, καταρχήν, η θετική εν προκειμένω σημασιοδότηση του κρέατος, εν αντιθέσει προς τους τρεις εκ των συνολικά τεσσάρων λοιπών ορισμών του.

- Μ' αυτό το φαρμάκι σ' το υπογράφω ότι θα βάλεις τρία κιλά κρέας πάνω σου σε δυο μηνάκια.

Σε αντίθεση προς τον τοις πάσι γνωστό όγκο, το κρέας είναι εξ ορισμού καθαρό, η πεμπτουσία της «ποιότητας». Ο «όγκος» περιέχει, εκτός από καθαρή μυικότητα, λίπος και υγρά, απαραίτητα κατά τα άλλα σε ένα δόκιμο πρόγραμμα σωματοδόμησης. Συνώνυμο του κρέατος είναι μάλλον η (μυική) «μάζα», όρος που συχνά εκφέρεται στον πληθυντικό ως επιφώνημα («μάζες!») ως δηλωτικό οικειότητας και αναγνώρισης μεταξύ μπιλντεριών.

Στόχος του παρόντος δεν είναι να αποτελέσει πηγή πραγματολογικού υλικού περί των τρόπων κτήσεων καθαρού κρέατος / μάζας, να σημειωθεί εντούτοις συνοπτικά ότι η χημική υποβοήθηση αποτελεί, από ένα σημείο και έπειτα, απαραίτητη προϋπόθεση χτισίματος «νέων» μαζών. Σε αντίθετη περίπτωση, η απλή χρήση παραδοσιακών μεθόδων (τακτική γυμναστική και προσεγμένη διατροφή) καθίσταται αργά ή γρήγορα ατελέσφορη, εξαιτίας της ομοιοστατικής λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού ο οποίος μοιάζει να «αντιστέκεται» στις προσπάθειες διαταραχής των αναλογιών μεταξύ μυικού και λιπώδους ιστού.

Να σημειωθεί, τέλος, η συγγένεια του προκείμενου ορισμού του κρέατος με εκείνον που ορίζει το κρέας ως το πέος, το ανδρικό μόριο. Και στις δύο περιπτώσεις τονίζεται το στοιχείο της καθαρότητας, του αμιγούς αλλά και το ευαίσθητο και άρα άξιο ενδελεχούς προστασίας, ως κόρην οφθαλμού, του εν λόγω κρέατος.

Στην ποδοσφαιρική ορολογία «κρέας» είναι ο τελείως ντεφορμέ, άμπαλος ή γερασμένος πάικτης, που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του και απλά συμπληρώνει τον, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Φίφα, αριθμό των έντεκα παικτών μιας ομάδας, χωρίς να συμβάλλει καθόλου στην επιτυχή έκβαση των αγώνων της ομάδας.

Σπανιότερα χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει το ανδρικό μόριο.

Σε ηλεκτρονικά παιχνίδια, το κρέας είναι ο παίχτης με τις χαμηλότερες επιδόσεις, που «πεθαίνει» συχνά. Ο εύκολος στόχος.

Άνθρωπος νωθρός, κουραστικός, βαρετός και εξαντλήσιμος, που θυμίζει τον κλασικό παρακμιακό χοντρό σε αμερικάνικες ταινίες κολλεγίων της δεκαετίας του '80.