Η παρτούζα με τη συμμετοχή 3 ατόμων μόνο, εξού και η ρίζα τρι-. Το -ολέ πιθανώς από την πανηγυρική κραυγή «όλε!», εκφράζοντας τη χαρά του παρτουζάκια για τη συμμετοχή του σε αυτή. Αλάνικη έκφραση.
- Ρε Θόδωρα σε ζηλεύω! Τί 'ναι αυτά πάλι;! Έκανες τριολέ με Σόνια και Λαμπρινή; Ζαγοραίος!!
- Τι να κάνουμε αγορίνα μου! Δεν είμαστε όλοι σας Μπραντ Πιτ!
Η κλωτσιά που δίνεται με τον χαρακτηριστικό τρόπο τεντώνοντας το πόδι σε ευθεία γραμμή προς τα εμπρός εστιάζοντας όλη τη φόρα, τη δύναμη και την ορμή στο πέλμα.
Τεχνική ζίου μήτσου που χρησιμοποείται στο ταβερνόξυλο, στις φέρμες, στις πορείες και αλλού. Άγνωστο γιατί λέγεται φασιστική. Πιθανώς από τους άνδρες των SS και την Gestapo...
-Για λέγε ρε μαλάκα, τί έγινε μετά;
-Εκεί που του την πέφτουνε ρε μαν από πίσω, τρέχει ο Βαγγέλας και δίνει μια φασιστικιά στον πρώτο, τον έστειλε σούμπιτο στο ΚΑΤ. Γυρνάει κι ο δικός σου που λες και μετά έγινε της πόρνης. Ακόμα τους τρέχουνε!
Όρος της punk και metal κοινότητας που βρίσκεται όμως ακόμα σε μικρή ηλικία ή που αποτελείται από κατσαπάνκηδες και ποζέρια. Βασικά είναι το mosh. Θρυλικό στις χοροσπερίδες και στις συναυλίες, ειδικά με fear of the dark και αντίδραση.
-Πωπω ρε μαν! Πώς έγινες έτσι; Στην πέσανε τίποτα μουνοπανάδες για φέρμα;
-Όχι ρε μαλάκα. Είχα πάει που λες χτες στην χοροσπερίδα του σχολείου της έτσι μου, κι εκεί που την μπαλαμουτιάζω χαλαρά βάζει fear of the dark και με παρασέρνουν τα φρίκουλα μες στη σχιζοφρένεια! Γάμησέ τα....
Έκφραση των καλιαρντών που σημαίνει διώχνω, στέλνω κάποιον ή κάτι, συνήθως ανεπιθύμητο. Απαντάται συνήθως στην προστακτική (τζάσε). Συγγενεύει με το τζους, επίσης των καλιαρντών.
- Και που λες χρυσή μου... μπλα μπλα...
«ΝΤΡΙΙΙΙΙΝ!!!»
- Ωχ! Η κουνιάδα μου η ποντικοπηδιόλα θα είναι. Περίμενε μισό λεπτό να την τζάσω κι έρχομαι πίσω στο ρόφτε...
Πολύ παλιά έκφραση, συνήθως την ακούμε από τους παππούδες ή τους γονείς. Σημαίνει βασανίζω, τυραννώ, δυσκολεύω τη ζωή κάποιου.
-Χρήστο παιδί μου, τι θα γίνει επιτέλους; Θα βγεις ποτέ από την τουαλέτα; Μία ώρα περιμένω! Αμάν, μου' χεις κάνει τη ζωή πατίνι!
-Τώρα μπαμπά βγαίνω. (ΦΛΛΑΠ!ΦΛΛΟΥΠ!)-ήχος από καζανάκι-
Υποτιμητικός όρος που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και γενικά της Βόρειας Ελλάδας για τους Αθηναίους. Προφανώς από το «χάμω» (= «κάτω»), επειδή η Αθήνα είναι πιο νότια και επομένως πιο κάτω στον χάρτη.
-Τι με λλλες ρε συ; Χαλλλκίδα είναι το πάρτυ; Δεν μπορούσε να' τανε Χαλλλκιδική;
-Πλλλάκα με κάνεις ρε αδέρφι; Ούτε στον ύπνο τους δεν έχουνε δει Χαλλλκιδική οι χάμηδες! Δεν πάμε να πιούμε κάνα ουζάκι τώρα να γίνουμε ζάντα κιετσ';
Το ζέουλο που γίνεται με χάπια, ο χαπάκιας που τρώει κουμπιά οποιουδήποτε είδους. Υποτιμητικός χαρακτηρισμός που λέγεται από τα άλλα πρεζάκια που δεν πολυπάνε τους χαπάκηδες.
-Ρε ψηλέ, σου περισσεύει καμιά ευρού; Είμαι τελείως ρέστος ρε μαν...
-Παρ' τον λοπού ρε κωλοχάπατο! Ό,τι έχω στην καβάντζα το φυλάω για παραμύθα!