Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

Το τριζάτο προέρχεται από παλιά διαφήμιση απορρυπαντικού πιάτων όπου, η ηθοποιός, κρατώντας ένα πιάτο καθαρισμένο από το Χ απορρυπαντικό, έσερνε τον αντίχειρά της στην επιφάνειά του και από την πολλή καθαριότητα (έλλειψη λίπους και από τις δυο επιφάνειες) ακουγόταν ο τριζάτος ήχος.

Τώρα, αν ακολουθήσουμε την παροιμία που μιλά για τριζάτα στήθια, θα φανταστούμε πόσο άσπρα και καθαρά και τριζάτα είναι που αν τα χαϊδέψεις ακούς «τριιιιιιιιζζζζζζζ» και ανάποδα τον αντίχειρα «τροοοοοοοοζζζζζζζζ».

από ΔΠ βουβις

Πρόσεχε πρόσεχε μωρό μου μη μου τα τρίψεις και ξυπνήσει ο άνδρας μου!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ολόχρονη κλασική ατάκα που έλεγε σε εϊτίλα διαφήμιση ο Λαλάκης ο Εισαγόμενος, κατά κόσμον Ν. Παπαναστασίου.

Η διαφήμιση είχε ως εξής: Ο Λαλάκης εμφανίζεται ως ο απόλυτα τρέντι της τότε εποχής, κι αρχίζει να απαριθμεί ένα ένα τα ρούχα του με δομή πρότασης: «-άκι; Εισαγόμενο!». Λ.χ. «Μπλουζάκι; Εισαγόμενο!». (Εννοείται «εισαγόμενο απ' το εξωτερικό»). Καμαρώνοντας. Στο τέλος η διαφήμιση τον δείχνει να πηγαίνει σε Υπηρεσία για Απόρους ή σε Ταμείο Ανεργίας. Το κοινωνικό μήνυμα της διαφήμισης ήταν ότι αν λόγω τρεντοσύνης δεν στηρίξουμε τα εγχώρια προϊόντα θα καταλήξουμε άποροι κι άνεργοι. Αντιθέτως, ο επιμένων ΕλληΝΙΚΑ!

Μέσα σ' όλα αυτά έλεγε με αμίμητο ύφος (βλ. μήδι):

- Τσιγάρο; Εισαγωγής! Παφ και τάληρο! Σκέτο Τέξας!

Και ταυτοχρόνως το τίναζε. Ως τάληρο εννοείτο το πεντοχίλιαρο, που εκείνη την εποχή ήταν μια ολόκληρη περιουσία. Να θυμήσω μόνο την ιστορική ατάκα που είχε πετάξει ένα καθίζημα στην εκπομπή του Λεβέντη: «Για να ρίξεις έναν πούτσο θες τρία χιλιάρικα!». Πεντοχίλιαρο = 15 Ευρώ, τίποτα δηλαδή σήμερα, σνιφ σνιφ.

Συμπερασμάτουσλυ, το λέμε όταν ένα προϊόν ή μια δραστηριότητα (κυρίως περιοδικά επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα, όπως το τίναγμα ενός τσιγάρου) είναι πολύ ακριβή, και κάθε φορά που την κάνεις σου φεύγει κι ένα σεβαστό ποσό. Εννοείται ευκώλως, ότι στο παφ μπορεί να λανθάνει σεξουαλικό υπονοούμενο. Και συνήθως η έμφαση πέφτει στο τάληρο, που χάνουμε, αλλά μπορεί να πέσει και στο παφ...

Επίσης το τάληρο μπορεί να αντικατασταθεί από κάτι πιο επίκαιρο.

Στο Δημόσιο Πρόχειρο υπό Bubis.

-Τι θα γίνει με αυτά τα πρόστιμα για το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρους; Παφ και τάληρο το έχουμε καταντήσει!

- Πολύ φορτόγκας αυτός ο Αρίστος! Κάθε τσιμπούκι που κάνει η Καυλάουρα της δίνει και ένα δώρο! Παφ και μονόπετρο!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Τώρα που είναι καλοκαίρι, αλλά και όταν δεν είναι καλοκαίρι, κάποιοι που έχουν τσακωθεί με το σαπούνι, αλλά και κάποιοι που δεν έχουν τσακωθεί με το σαπούνι όμως έχουν ορμονικό ή τιστοδιάλο πρόβλημα, βρωμάνε ιδρωτίλες. Δεν υπάρχει λόγος να σας απαριθμήσω τις ιδρωτίλες, ούτε χώρος, είναι απίστευτη η ποικιλία τους και οι αποχρώσεις τους.

Το πρώτο πράγμα που, με το που θα οσμιστεί την ιδρωτίλα του διπλανού του, σκέφτεται κάποιος που γαλουχήθηκε με τις διαφημίσεις της παλιάς ελληνικής τηλεόρασης, είναι η ατάκα «κάποιος πρέπει να του / της μιλήσει για το Ρεξόνα». Δηλαδή να του / της πει με τρόπο ότι βρωμοκοπάει κι ότι καλό θα ήταν να πα να ψωνίσει κανα αποσμητικό μπας και κάνει έστω κι ένα γαλλικό ντους. Ρεξόνα λοιπόν = αποσμητικό. Εξάλλου υπάρχει ακόμα στα ράφια των κάθε είδους Χόντων.

Εις μνήμην μιας πεθαμένης φιλίας, να αναφέρω ότι ο εν λόγω φίλος χρησιμοποιούσε μια παραλλαγή της έκφρασης και έλεγε: «Κάποιος πρέπει να σου μιλήσει για το Κομπλεξόνα», προσπαθώντας να πει διακριτικά στον συνομιλητή του ότι είναι μια κομπλεξάρα ολκής.

- ΠΩ ρε πούστη γαμημένε!
- Τι 'ναι πάλι;
- Καλά δεν καταλαβαίνεις τίποτα; Μποχάει εδώ μέσα!
- Ε και τι να κάνουμε, κάτσε κοντά στο παράθυρο...
- Θα μας πεθάνει αυτός ο μαλάκας, κάποιος πρέπει να του μιλήσει για το Ρεξόνα!
- Το ποιο;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Χιουμοριστική επισήμανση τυρώδους μπίχλας που ενδημεί στην κάρα προσφιλούς (κατά τα λοιπά) προσώπου. Προέρχεται από την αλήστου μνήμης διαφήμιση της ογδοηκονταετίας: «Πέτρο έχεις πιτυρίδα το ξέρεις; Άσε, έχω δοκιμάσει τα πάντα, δε γίνεται τίποτα... Δοκίμασες το Ούλτρεξ; Λούσου με Ούλτρεξ και θα δεις»!

Την διαφήμιση αυτή έθαψε μέσα σε χάχανα η σάτιρα «Τηλεκανίβαλοι» (1987), όπου έλαβε χώρα η κατωτέρω στιχομυθία:

- Μπουλάς: Πέτρο έχεις πιτυρίδα το ξέρεις;
- Γιοκαρίνης: Άντε ρε, αλήθεια; (τινάζει τα κατσαρά μακριά μαλλιά του θάβεται μέχρι τον αφαλό μέσα σε χοντρές νιφάδες πιτυρίδας) ...Έχω δοκιμάσει τα πάντα, δε γίνεται τίποτα!
- Μπουλάς: Δοκίμασες να λουστείς; (φτυαρίζοντας το σωρό πιτυρίδας) Λούσου με λούστρεξ και θα δεις!

Παρόμοια: Τυροκώμος / κωμοτύριο / στίβεις τα μαλλιά του και βγάζεις το λάδι της χρονιάς / τυρί για μακαρονάδα / κρέας / ψόφια έντομα, κλπ.

- Πέτρο έχεις πιτυρίδα το ξέρεις;
- Γιάννη με λένε κι έχω ξηροδερμία, τί να κάνω;
- Δοκίμασες να λουστείς;
- Τι λες ρε; Κάθε μέρα λούζομαι!
- Ε, τότε ν’ αλλάζεις το νερό...

(από HODJAS, 30/01/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο Δαμίγος ο ανθοπώλης, είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, βγαλμένο όχι από την δραματουργία (όπως ο Θείος Βάνιας, για παράδειγμα), αλλά από την διαφήμιση της Εθνικής τράπεζας (που να πέσει φωτιά να τις κάψει όλες, όπως έλεγε και ο Μαρξ στην πτυχιακή του). Είναι εγγονός του Σιορ Τάπα, τον αστυνόμου Μπέκα, και γιος του Αλέκου, της ηλεκτρονικής, και πατέρας του funny bear. Ο Δαμίγος, θα ζήσει και αυτός την προσωρινή δημοσιότητα που χαρίζει η τηλεόραση στα δημιουργήματά της, και θα δώσει τη θέση του σε κάποιον καινούριο ήρωα.

Στα δικά μας τώρα. Επικαλούμαστε τον Δαμίγο τον ανθοπώλη όταν:

  • κάποιος μας τα πρήζει με την πολυλογία του (ή με τις μαλακίες του) και του σπάμε τον ειρμό, μπας και σκάσει
  • όταν κάνουμε λάθος, και παραγνωρίζουμε κάποιον, και το γυρίζουμε στο χούμορ
  • όταν κάποιος φίλος αρχίζει μια κουβέντα που δεν μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα
  • όταν θέλουμε να γαμήσουμε τη συζήτηση, γιατί έχει παρασοβαρέψει

    Άγνωστο παραμένει ακόμα αν ο Δαμίγος ο ανθοπώλης αποπληρώνει κανονικά το δάνειο, ή οι τράπεζες του έχουν πάρει ήδη το σπίτι, ένεκα που το λελουδικό δεν επωλείτο, λόγω κρίσης...

  1. - Τι γίνεσαι Τάκη;
    - Καλά, αλλά με λένε Δημήτρη...
    - Σίγουρα;
    - Σίγουρα, σίγουρα..
    - Ε τότε, τον Δαμίγο τον ανθοπώλη, τι τον έχεις;
    - Μπουαχαχάαααα (κρύο αστείο, οπότε ψεύτικα γέλια)

  2. - Και που λες, με την οικονομική κρίση όπως προείπα, θα τον πιούμε όλοι. Και ακόμα δεν είδες τίποτα... Θα μας βγάλουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί τα σκατώσαμε, και δεν μπορούμε να ορθοποδήσουμε. Είναι συνομωσία των εβραίων και τον Ελοχίμ. Το είπαν και οι Μάγια! Διανύουμε το δεύτερο πακτούν. Είναι ξεκάθαρο σου λέω. Αλλά εσύ δεν διαβάζεις, δεν ψάχνεσαι...
    - Ρε συ, τον Δαμίγο τον ανθοπώλη, τι τον έχεις;
    - Γιατί ρωτάς;
    - Γιατί και αυτός, το ίδιο ψωλοπαίκτης με σένα είναι....

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αντ(ι)βέντσουρ είναι ο τύπος...

  • ...που ασχολείται μανιωδώς με το πιο μοδάτο «επικίνδυνο» σπορ. (πχ. το κάϊτ την παρούσα δεκαετία, bunjee jumping την προηγούμενη),
  • ...που επιβιώνει σε οποιεσδήποτε συνθήκες, και το ευχαριστιέται σαν γνήσιος ξάδελφος του Ταρζάν. Κάτι σαν τον Bear Grylls. Ενίοτε, χαστουκίζει κάνα λιοντάρι έτσι για να δείξει ποιος είναι o ρουμάνος στη ζούγκλα,
  • ...ο οποίος όταν βγει το βράδυ, τα κάνει πουτάνα. Ποτέ δεν είναι βαρετή η έξοδος μαζί του. Το καλύτερο φινάλε σε μια τέτοια έξοδο, είναι το αυτόφωρο, το χειρότερο το νοσοκομείο.
  • ...που είναι χύμα, και δεν λέει ποτέ όχι σε οποιαδήποτε πρόταση, άντρας έτοιμος για όλα. Δηλαδή ο τύπος «vivere pericolosamente».

Η έκφραση προφ προέρχεται από την αγγλική λέξη για την περιπέτεια (adventure), και έλκει την καταγωγή της, από τις καμπάνιες του Κάμελ και του Μάλμπορο, την δεκαετία του '80, με τις περίφημες adventure teams, και τους τυπάδες να χέζουν στο δάσος, γύρω από μια φωτιά, στη μέση του πουθενά.

- Τι κ΄ναι το τυπάκι ρε; Θα μας τρελάνει; Πέφτει με αλεξίπτωτο στη μέση του πουθενά;
- Και που να δεις παρακάτω τι πρόκειται να κάνει. Θα σε κουφάνει...
- Πολύ αντβέντσουρ ο τύπος. Και είναι αληθινά ρε, ή μας δουλεύουν, και ο τύπος έχει από πίσω του κάνα συνεργείο υποστήριξης;
- Τι να σου πω....

- Τι θα κάνουμε το βράδυ;
- Τι να σου πω; Αλλά έχε υπόψη σου, καλύτερα να πάμε για φαγητό, ήρεμα. Είπε ο Μάκης ότι θα φέρει τον ξάδελφο του, οπότε καλύτερα ήρεμα.
- Συμφωνώ, αυτός είναι πολύ αντβέντσουρ τύπος. Θα μας μπλέξει άσχημα με τις γνωριμίες του και το τσαμπουκαλίκι του.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Θα το πέρναγα βρέξει χιονίσει αλλά το έχωσε και η μαριαηομορφη στο πρόχειρο.

Προέρχεται από διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας και το λέει όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς τις τελευταίες μέρες.

Ο τύπος που το λέει στη διαφήμιση είναι φλωράς και βλακόμετρο αλλά στη σλανγκ το λέμε ειρωνικά όταν είμαστε σίγουροι για ένα συμπέρασμα που βγάλαμε και ειρωνευόμαστε το συνομιλητή μας που μας αμφισβητεί.

Ρε συ σου λέω αφού το ξέρω σίγουρα, η Μαρία δεν έχει γκόμενο.
— Λες μαλακίες, έχει και παραέχει. Χτες βράδυ την πήραμε τόσα τηλ. και δεν απάνταγε. Τυχαίο; δε νομίζω.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Από σειρά διαφημίσεων για παγωτά. Άλλες της σειράς ήταν Φανταστικέ Πατέρα και Φανταστικέ θαλασσόλυκε.

Ως δεύτερο συνθετικό χρησιμοποιούμε ένα από τα προαναφερθέντα ή τον τίτλο αυτού που γλείφουμε (προϊστάμενε, λοχαγέ, φίλε κλπ).

Ο ορισμός του γλειψιματία. «μη μην υπογράφετε εκεί (στην κλήση) μπορεί να χαθεί και είναι κρίμα, εδώ υπογράψτε, στο μπλουζάκι μου».

Χρησιμοποιείται αντί για το σλουρπ! και καλά για να καλοπιάσουμε αυτόν που μετά θα πηδήξουμε.

Οι στενότεροι συνεργάτες έξι τηλεαστέρων μιλούν για τους προϊσταμένους τους, τα χούγια και τα ελαττώματά τους. Τι ανακαλύψαμε; Μα, ότι είναι όλοι ειλικρινείς, καλοσυνάτοι, με το χαμόγελο στα χείλη! (Από εδώ) Ε, φανταστικέ προϊστάμενε;

(από salina, 16/09/10)Αν θέλετε να γλείψετε... (από Galadriel, 16/09/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πετυχημένο διαφημιστικό μιμήδιο για τον Γερμανό. Κατά την διάρκεια πτήσης μία πολύ όμορφη κοπέλα (το Κορμί) ζητάει από έναν Ελληνάρα με κοιλίτσα και αρχή φαλάκρας πώς να κάνει μία σύνδεση στον υπολογιστή της για να περάσει φωτογραφίες. Αυτός, επειδή είναι άσχετος υπεκφεύγει μιλώντας για ψιψιψόνια και κοκοκόψαρα και αλλάζει θέση για να μην γίνει ρεζίλι, λέγοντας στεναχωρημένος «το χάσαμε το κορμί πατριώτη», πλην τον ακούει μόνο ένας Ασιάτης που δεν είναι πατριώτης.

Όλα τα λεφτά στην διαφήμιση: 1) Το σπάσιμο στην λήγουσα του πατριώτη, όταν ο Έλληνας συνειδητοποιεί ότι ο συνομιλητής του είναι άσχετος Ασιάτης και όχι πατριώτης: «Το χάσαμε το κορμί πατριώ-τη». 2) Η έκφαση ψιψιψόνια και κοκοκόψαρα για αόριστα αντικείμενα που δεν γνωρίζουμε, πρβλ. και μπλιμπλίκια / μπιμπλίκια, ματζαφλάρια, καβλιτζέκια. Η διαφήμιση έβαλε το λιθαράκι της για την καθιέρωση του όρου ψιψιψόνια. 3) Η Αθηνά Οικονομάκου στον ρόλο του Κορμιού.

Καθώς μετά την διαφήμιση επέδραμε η οικονομική κρίση, η έκφραση λέγεται ευρέως για οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη χαρά χάνουμε και θέλουμε να μοιραστούμε την λύπη μας με τους πατριώτες που έχουν την ίδια κρίση. Γενικά η κλητική πατριώτη σε μια εποχή που ξαναέγινε της μοδός η εθνική συλλογικότητα λόγω κρίσης ήταν επόμενο να διαδοθεί πολύ και ως ένα αίσθημα αυτομεμψίας, ενοχής και μελαγχολίας για όσα δεν κάναμε για να μην χάσουμε αυτά που χάσαμε. Μπορούμε να πούμε πως η έκφραση έχει καταστεί πλέον από τις εμβληματικές της τρέχουσας κρίσης.

Βεβαίως η έκφραση χρησιμοποιείται και πιο κυριολεκτικά για περίπτωση που χάνουμε γκόμενα μέσα από τα χέρια μας. Αλλά και για ο,τιδήποτε άλλο έχουμε χάσει, οπότε το κορμί αντικαθίσταται από κάποιο άλλο απολεσθέν πράγμα ή πρόσωπο. Χαρακτηριστική η βρασταμάνεια έκφραση το χάσαμε το Καγιέν πατριώτη, καθώς η ομώνυμη τζιπούρα της Porsche αποτελεί το κυρίαρχο σύμβολο του πρόσφατου νεοπλουτισμού που άλλοι μεν την έχασαν, άλλα λαμόγια όμως όχι, αλλά θα πάρουν και τα σπίτια μας στο τέλος.

Επίσης, η έκφραση μπορεί να ειπωθεί και γενικότερα για να σημάνει ότι έχουμε χάσει τα μυαλά μας, ή ότι έχουμε χάσει γενικά τη μπάλα.

Πάσα: acg.

  1. α. Τίτλοι τέλους για το δρομολόγιο Πύργος- Καλαμάτα του ΟΣΕ. Με λίγα λόγια, το χάσαμε κι αυτό το «κορμί» πατριώτη... (Εδώ).

β. Το χάσαμε το κορμί πατριώτη! Η καταστροφή χτυπάει την πόρτα μας, όταν αναγκάζονται τα μοντέλα μας να αποδημήσουν στο εξωτερικό λόγω έλλειψης δουλειάς. (Εδώ).

γ. Το χάσαμε το κορμί πατριώτη!!!! Για τις καλοκαιρινές του διακοπές στη Μύκονο, που κράτησαν δύο ολόκληρες βδομάδες, ο Μουτασίμ Καντάφι, αντί για σκηνή, επέλεξε το πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Santa Marina» στον Ορνό. Διέμενε μαζί με την παρέα του στην προεδρική βίλα του ξενοδοχείου -κόστους 7.500 ευρώ τη βραδιά-, είχε νοικιάσει θαλαμηγό έναντι 20.000 τη μέρα και ξόδευε πάνω από 10.000 ευρώ καθημερινά για τη διασκέδασή του στα καλύτερα μαγαζιά του νησιού.
Και αντί για σωματώδεις Αφρικανές σωματοφύλακες, προτίμησε τη συντροφιά καλλίγραμμων μοντέλων ευρωπαϊκής καταγωγής, στη θέα των οποίων πολλοί γνωστοί θαμώνες του νησιού έχασαν τη μιλιά τους. ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΑΓΑΖΊ στη Χώρα της Μυκόνου λέγεται πως όταν ζήτησε τον λογαριασμό και ο σερβιτόρος του είπε πως το ποσό που χρωστάει είναι 22.500 ευρώ, εκείνος αστειευόμενος του είπε ότι δεν δίνει περισσότερα από 10.000 ευρώ. Οταν ο σερβιτόρος τού είπε ότι δεν πειράζει και πως απλώς αρκεί να ξαναέρθουν στο μαγαζί, ένας άνθρωπος της ασφάλειας όχι μόνο κατέβαλε όλο το ποσό, αλλά άφησε και 8.500 ευρώ πουρμπουάρ. (Εδώ).

  1. Παραδείγματα άλλων αντικειμένων που χάνουν οι πατριώτες:

α. ΤΗ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ! (Εδώ).

β. ΤΟ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΠΑΤΡΙΩΤΗ. (Εδω).

γ. Τα χάσαμε τα πλέι οφ, πατριώτη... (Εδώ).

δ. Για μια ξεφτίλα ζούμε…το κούτελο το χάσαμε πατριώτη. (Εδώ).

ε. Το χάσαμε το UFO πατριώτη! (Εδώ).

στ. Το χάσαμε το λιμάνι πατριώτη.

  1. Με την σημασία χάνω την μπάλα:

Αν φτάνουμε σε αυτοκινητιστικό φόρουμ να κρίνουμε τα αυτοκίνητα βάσει των ζουλιχτών πλαστικών το χάσαμε το κορμι πατριώτη. (Εδώ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Φράση που ξέμεινε από διαφήμιση Favre Leuba (που δυστυχώς δε βρήκα στο συσιφόνι, μάλλον επειδή έπαιζε επί πλειστοκαίνου). Ο ένας προσπαθούσε να προφέρει τη φίρμα και δεν τα κατάφερνε, ενώ ο άλλος ο μαγκιόρος που το φορούσε στο χέρι, έγραφε σταρχίδια του τον αγράμματο και χαμογελούσε με ανωτερότητα, λες και το ρολογάκι ήταν τελικά το νόημα της ζωής που μόνο εκείνος κατείχε και ακουγόταν από μέσα η βαθιά φωνή «φάβγ λ[οε]μπά - όσοι το φορούν, ξέρουν και να το προφέρουν» (τι λες τώρα!).

Τάπα και γυριστή απέναντι στον αναιδέστατο που μας την είπε, επειδή δεν ξέραμε ό,τι δεν ξέραμε, που αυτός το ήξερε όμως. «Όσοι το φορούν, ξέρουν και να το προφέρουν» πα να πει, «ω ανόητε, για ποίο λόγο χαίρεσαι, το ό,τι κατέχεις τη συγκεκριμένη γνώση είναι αρνητικό για σένα και σημαίνει ότι έχεις εμπειρίες που θεωρούνται υποτιμητικές για την προσωπικότητά σου - ενώ εγώ που δεν ξέρω απ' αυτά τα πράματα στην πραγματικότητα θα πει ότι είμαι πιο καλός από σένα, πιο σωστός και η άγνοιά μου είναι το πλεονέκτημά μου κι άμα λάχει ναούμ' θα παντρευτώ και παρθένα».

Συναντάται και στην - πιο άμεση - μορφή «όποιος το φορά, ξέρει και να το προφέρει». Αμέ.

Εδώ:
Ο Hellegennes έγραψε και την είπε στον Isildur: Πεολειχία λέγεται. Θα έπρεπε να το ξέρεις καλύτερα, για ευνόητους λόγους (που δεν έχουν να κάνουν με μένα, το ξεκαθαρίζω) Και ο Isildur απάντησε: Την διαφήμιση του Favre Leuba, τη θυμάσαι; όποιος το φορά, ξέρει και να το προφέρει...

Εδώ:
-Ο ΛΑΟΣ οχι ΤΟ ΛΑΟΣ. Δε λέμε ΤΟ ΣΥΝ επειδή είναι κόμμα, λέμε Ο ΣΥΝ. Και όχι εγώ δε θα σου ζητήσω ευρώ για την κοτσάνα σου. :lol:
-Ε, όσοι το φορούν, ξέρουν και να το προφέρουν! Πάντως, για μένα είναι το ΛΑΟΣ, κατά το σούργελο.

- Πω πω είσαι ηλίθια, αν είναι δυναμόν να μην ξέρεις τι θα πει ξεκωλοπατόμουνο, στο σλανγκρ είσαι όλη την ώρα!
- Όποιος το φορά ξέρει και να το προφέρει.
- Πουτάνα.
- Καργιόλα.

(από patsis, 06/12/12)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία