Ορισμοί με ετικέτες (82)
Εμφανίζονται 1-10 από 82

Πιστός ακόλουθος του Vankouf, ανταποκρίνεται στα κωδικοποιημένα καλέσματα χωρίς να ερωτάει πώς και τι. Ηackάρει άμεσα όποιον του υποδεικνύει χρησιμοποιώντας την γνώση που ο ίδιος του έδωσε. Ενίοτε φοράει κουκούλα (προαιρετικά).

Παραλλαγή του γκουγκλάρω, η οποία, παρόλο που ακόμα δεν δίνει πολλά αποτελέσματα στην Αναζήτηση (και παρόλο που λέμε «γκουγκλ» και όχι τόσο γούγλε) τείνει να επικρατήσει. Ίσως γιατί στη λέξη αυτή είναι πιο δόκιμη και σαφώς διασκεδαστική η ελληνοποίηση (το -γ- δηλαδή), παρά σε άλλες περιπτώσεις (όπως το κωμικό πια Χάυδν αντί Χάυντν).

Γουγλάρω: είμαι στο ίντερνετ και ψάχνω πληροφορίες ή εικόνες ή βίντεο για κάτι.

Γουγλάρω κάποιον: ψάχνω σαν τον χαφιέ ή σαν την κυρα-περμαθούλα να μάθω ό,τι μπορώ προτού επισυνάψω σχέση (κάθε είδους) με κάποιον.

Η λέξη ακόμα δεν έχει βρει την οριστική ελληνική μορφή της ή την απόλυτη σημασία της. Εδώ στο σλανγκρ φαίνεται μέρος της πορείας της:

γόογλε / γούγλε
γκουγκλάρω
γούγλε γούγλε
ψαχτήρι
καθώς και εδώ

Οι σουργελέ ψηφιακές αυτοφωτογραφίες που βγάζει το κάθε λογής ανασφαλές τσόλι για να τις αποστείλει ως γυμνήματα ή να τις αναρτήσει στα φατσομπούκια και τα ινσταγκράμια εις άγραν likeιστικής ναρκισσιστικής επιβεβαίωσης του εγώ. Στην πιο ουγκ δε εκδοχή, οι αυτοφωτογραφιζόμενοι μορφάζουν δίκην πάπιας (ντάκφεϊς).

Επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η αποστολή σέλφι στην πραγματικότητα αποξενώνει τους ρόμπες-αποστολείς στα μάτια των φίλων τους.

Εκ του αγγλικάνικου selfie, που ανακηρύχτηκε λέξη της χρονιάς για το 2013 από το έγκυρο κατά τα λοιπά λεξικό τση Οξφόρδης. Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;

Τύπος ανθρώπου που βάζει like σε κάθε post στο facebook, από διαφήμιση ψαροταβέρνας μέχρι site υπέρ της ευθανασίας, ενίοτε με απώτερους σκοπούς, αν γίνεται στο προφίλ γκόμενας. Κάνει like σε κάθε τραγούδι που ποστάρει, από Ημισκούμπρια μέχρι Κάρμινα Μπουράνα και από Τερλέγκα έως στρουμφάκια.

Το παρωχημένο μοντέλο λαϊκισμού της «Αυριανής» των 80's συναντάται σήμερα ως like-ισμός με ακραία μορφή του τον επονείδιστο εις εμέ αυτο-like-ισμό, ο οποίος είναι η υπέρτατη μορφή βλακείας. Για να ποστάρεις κάτι ρε μάστορα σημαίνει ότι σου αρέσει. Τί το βάζεις το like; Είναι σαν αυτοϊκανοποίηση σε ντο ματζόρε συνοδεία κουαρτέτου από τρόμπες ποδηλάτου.

Πρόκειται για ελληνική απόδοση του phishing, της ηλεκτρονικής απάτης που προσπαθεί να παρασύρει τα θύματα της στο να αποκαλύπτουν προσωπικά τους στοιχεία (π.χ. όνομα, διεύθυνση, αριθμό τραπεζικού λογαριασμού ή πιστωτικής κάρτας, ΡΙΝ και δεν συμμαζεύεται).

Ο πσαράδες χρησιμοποιούν μπαμπέσικες τακτικές όπως την αποστολή πλαστών εμαιλ δήθεν από γνωστή τράπεζα, εταιρεία, δημόσιο οργανισμό, ή γνωστή ιστιοσελίδα ηλεκτρονικού εμπορίου.

Σε άλλες περιπτώσεις, αποστέλλονται πιμί από λιμπιντιάρικα γυναικεία νικ που υπόσχονται να στείλουν φωτογραφία εάν τους στείλεις την ηλεκτρονική τους διεύθυνση. Όσοι κυβερνοπέφτουλες ανταποκριθούν μοιραίως θα βρεθούν προ εκπλήξεων.

Όταν πηγαίνεις κάπου και δεν το ξέρει κανείς, (αφού κανείς δεν ασχολείται μαζί σου), φροντίζεις να το μάθουν όλοι (μήπως και ασχοληθεί κάποιος).

Στον κόσμο των εξυπνόφωνων τα check-ins έγιναν καθημερινή συνήθεια. Ανακοινώνουμε στον ψηφιακό μας περίγυρο πού πάμε για καφέ, πού τρώμε, πού πίνουμε, πού χορεύουμε, πού διασκεδάζουμε, πού κοιμόμαστε.

Αλλά επειδή ο χρόνος είναι χρήμα και εμείς τεμπέλικα όντα, θελήσαμε να γίνονται όλα αυτόματα. Και φτάσαμε να μη μας ρωτάει κανείς αν θέλουμε να διαλαλήσουμε την παρουσία μας σε ένα δημόσιο (ή μη) μέρος, με αποτέλεσμα πολλές... παρεξηγήσεις και άβολες καταστάσεις. Γιατί ποιος δεν έχει πέσει ποτέ θύμα ενός check-in;

Είναι αλήθεια, σχεδόν κανείς δεν έχει γλιτώσει. Και αν είστε από τους τυχερούς, δεν αργεί η στιγμή που θα την πατήσετε, χωρίς να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα. Κάποιο check-in θα σας βρει στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και κάποιο συγκεκριμένο ζευγάρι μάτια που δε θέλετε να το δει, θα το δει. Και τότε θα είναι αργά. Δε χρειάζεται να επεκταθούμε με συγκεκριμένα παραδείγματα, νομίζω όλοι καταλάβατε πως η τεχνολογία μπορεί να μας «κάψει» σε τέτοιες περιπτώσεις.

Όρος που έχει ενταχθεί τα τελευταία χρόνια στο χώρο των επιχειρήσεων. Ο όρος προέρχεται από το πρόγραμμα, Η/Υ SAP.

Το SAP, είναι επιχειρηματικό λογισμικό, της εταιρείας SAP που εμπλέκει όλους σχεδόν τους τομείς μιας επιχείρησης (πωλήσεις, αποθήκη, παραγωγή, λογιστήριο, κλπ) και στοχεύει στην αρτιότερη οργάνωσή της. Στις εταιρείες που έχει εφαρμοστεί υπάρχει ορισμένο προσωπικό ανά τμήμα που ενημερώνει το σύστημα με τα κατάλληλα δεδομένα.

Ο όρος μπορεί να έχει χιουμοριστική χροιά, μπορεί όμως να έχει και απαξιωτική χροιά. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αφορούν την προσαρμογή του προγράμματος στα δεδομένα της εταιρείας και στην αποτελεσματική αποδοχή του από τον εμπλεκόμενο κόσμο. Οι δυσκολίες αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με υπάρχουσες νοοτροπίες.

Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για δυσκολίες που: - Προκαλούνται στη δουλεία κάποιου που, όντας εξοικειωμένος για χρόνια με άλλους εργασιακούς τρόπους, δεν μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. - Προκύπτουν σε εταιρείες και ειδικά σε ανοργάνωτες εταιρείες, όπου γίνονται meeting επί meeting προκειμένου να συμφωνηθούν οι κατάλληλες διαδικασίες, ώστε να προσαρμοστεί καταλλήλως το πρόγραμμα στα εταιρικά δεδομένα. Εντούτοις σε εταιρείες του δημοσίου, όπου η δυοξύνη καλά κρατεί, κρατάει χρόνια αυτή η φάση της επανοργάνωσης, οπότε η σημασία του λήμματος «σαπίζω» διανθίζεται με την έννοια του λήμματος όπως την ανάρτησε η ironick σήμερα. Εκεί η ανοργανωσιά και τα αναφερόμενα meeting είναι πολλαπλά και άκαρπα.

Πρόκειται για άκρως ελληναρίστικη έκδοση του όρου MSN.

Χρησιμοποιείται κυρίως για να θίξει άτομα που είναι κολλημένα με αυτή την «βερσιόν» της ελληνικής γλώσσας, που τείνει να προσθέτει περιττά φωνήεντα (π.χ. -ε), ή και καταλήξεις (π.χ. -νε) σε λέξεις οι οποίες στα φυσιολογικά ελληνικά, τελειώνουν σε -α, -εν κ.α.

Παραδείγματα τέτοιας (εσφαλμένης) χρήσης της γλώσσας αποτελούν οι εκφράσεις για μένανε, για σένανε, γι' αυτόνανε, αλλά και το πλέον χαρακτηριστικό μότο, «τα μάτια σου με καίνε γιατί 'σαι μανεκένε».

Αν και η χρήση αυτής της μορφής της ελληνικής γλώσσας είναι, να μην την πω παρωχημένη, να μην την πω άκρως εκνευριστική, να την πω όμως κιτς και παρακμιακή, συναντάται ακόμα ορισμένες φορές στον προφορικό λόγο. Η χρήση τέτοιων εκφράσεων προδίδει άτομα χαμηλής ή ανύπαρκτης γλωσσικής καλλιέργειας, τα οποία και κατά κύριο λόγο συχνάζουν σε μέρη κοινωνικής συναναστροφής όπως σκυλάδικα (από 8 γαβ και πάνω όμως), όχι ότι έχω κάποιο πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους, προς Θεού δηλαδή...

τρολ, τρόλι

Έτσι λέγεται στη διαδικτυακή αργκό ο χρήστης του ίντερνετ με διάφορα απωθημένα, ο οποίος κάτω από το πέπλο της ανωνυμίας μπαίνει σε forums, chat rooms ή blogs και γράφει άσχετα ή επιθετικά σχόλια με σκοπό να διαταράξει τη συζήτηση.

Ο όρος troll μάλλον προήλθε από την έκφραση trolling for suckers (= ρίχνω δόλωμα για να πιάσω κορόιδα), όπου trolling είναι μια μέθοδος ψαρέματος με πολλαπλά δολώματα από κινούμενο σκάφος. Πέρα από αυτό όμως, troll είναι και ένα κακόβουλο τέρας της σκανδιναβικής μυθολογίας, οπότε ήρθε κι έδεσε.

Ποδοσέλφι (foot selfie εις την αγγλοσαξωνικήν) είναι η σέλφι φωτογραφία των ποδιών. Έχει γίνει μόδα στην παραλία το καλοκαίρι (με περισσότερο μπούτι), αλλά μπορεί να βγει σε όλες τις περιστάσεις και εποχές. Είναι η πιο εύκολη σέλφι που μπορεί να βγάλει κανείς, εκτός και αν αντί να βγάζει τα πόδια του, βγάζει ΜΕ τα πόδια του (ναι, στην Κίνα το κατάφεραν και αυτό).